Gudrun schreef :

Ik denk dat bij welke methode je ook doet, de eerste les 'beleefdheid' moet zijn en als je de methode goed volgt kom je dat zeker tegen.
Helaas zie ik maar al tevaak om me heen dat mensen dat maar overslaan met hun lieve knuffelsnoes van een paard en dan krijg je wéér die paarden die je zakken staan af te zoeken, zich tegen je aan schuren etc. 'Tja, hij is toch zo lief.... kijk hem nou, ach, wat schattig....'

Ik ben nog steeds geen clickeraar, altans, ik volg de methode verder niet, clicker alleen als het mij uitkomt, met bekappen van Spirit bijvoorbeeld.
En ik voerbeloon bij nieuwe dingen, heb al een boomloos zadel op zijn rug gehad, aangesingeld, naja, al die nieuwe dingen die ik met hem onderneem. Ik noem dat niet clickeren, ik doe het niet in zulke kleine stapjes, maar de strekking zal wel in die richting gaan.

Een cursusje clickeren lost niks op als je geen duidelijke 'rolverdeling' met je paard hebt. Een cursusje Parelli lost niks op als je niet kunt timen en alleen maar staat te dromen, toch? Ik vind het soms zó moeilijk te zien dat mensen decht denken dat 'Die' Methode hen gaat helpen, terwijl het in henzelf zit. Ze zijn zó ver verwijderd van zichzelf en hun paard dat ze een methodetje nodig hebben om bewust te worden gemaakt.

Groet, Pien

Esther schreef op dinsdag 27 november 2007, 22:24:


Ik heb eerlijkgezegd de voorgaande discussie niet echt gevolgd maar ben vanavond pas mijn 76 berichten achterstand gaan bijlezen en erin gejumpt toen ik Frans' bericht zag. Dus misschien zijn er dingen dubbel gezegd

Greetz!

Piet schreef op dinsdag 27 november 2007, 22:47:


Ik niet, sorry. Daarvoor heb ik te weinig vertrouwen in de clickermethode alleen. En dan bedoel ik 'zonder af en toe eens te mogen corrigeren'.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 27 november 2007, 22:53:


Laat ik het dan zo zeggen: Ik ben nog geen puur geclickerd en 'klaar' rijpaard tegengekomen. Op de grond kom je een heel eind. Ik ben ook nog geen puur Subtielgetraind 'af' rijpaard tegengekomen.
Het blijft allemaal theorie voor mij....

Groet, Pien

Tja, 'klaar' ben je naturlijk nooit met een paard. Net zoals je als rijder ook nooit uitgeleerd raakt, dat weten we allemaal wel.
Met 'klaar' bedoel ik ver genoeg om op een gemiddeld nivo als rijpaard mee te komen, hoeft niet hoogstaande dressuur te zijn, maar gewoon netjes onder het zadel, zich kunnen gedragen, beetje nageeflijk zijn.
Wat de meesten onder ons eigenlijk willen (ik heb het niet over wedstrijdrijders), maar de lekker recreatieve bosklosser op een verkeersmak paard dat een beetje leuk met je meedoet.


Nou, voorbeeld: Oakley, bijna 6, is beslist niet 'klaar', ze is nog te druk en jong-in-de-kop, vaak met heel andere dingen bezig.
Spirit uiteraard idem.
Holly, Stef en de meeste anderen beschouw ik als redelijk 'klaar' voor hun taak waarin je met hen samenwerkt.

Het enige wat ik zeg is dat ik er geen geloof in heb dat je dat puur zonder druk te geven 'vanuit het paard zelf' kunt laten gebeuren. Je komt nou eenmaal vanalles tegen op je weg en je moet leren anticiperen op een aantal situaties, die kun je niet invangen in één methode. Je moet blijven voelen, blijven kijken naar wat DAT paard op DAT moment nodig heeft, bij de een is dat iets anders dan bij de ander.

Het gevaar van het klakkeloos volgen van één methode is dat je je gaat vastpinnen op het resultaat, dan wordt het een technisch iets en is er geen directe communicatie meer, dan worden het kunstjes.
Dan zit je niet meer in je gevoel maar zit je in je hoofd. Dan ben je aan het beredeneren, dan is de Echtheid er niet meer.
Of dat nou Parelli of clickeren is.

Zo beter?

Groet, Pien

Piet schreef :


Ja, er waren 3 dingen anders en dat is blijkbaar heel veel voor Shiny: Angela's cap, de ruisende jas en het feit dat Angela daardoor ook minder rustig was.
Inderdaad bij dit paard beter éérst aan het wennen van die cap gewerkt, en als dat goed ging de jas. Desnoods in ene paar sessies. Zo werden Angela en Shiny vanzelf rustiger. Ik denk dat ik er zelf niet opgegaan zou zijn vandaag, met die twee nieuwe dingen. En dan nog is dat per paard verschillend, het paard geeft het zelf wel aan. Het waren niet de overgeslagen hupjes, (dat paard telt niet van 5 naar 15) het was de cap, de jas, de wind misschien en de stemming.

Komt wel goed. Effe een stap terug nu.
Ik maak ook wel eens fouten, wie niet?

Van de andere kant denk ik: Waarom is Shiny nog zo bang van 'vreemde' dingen, je bent al twee jaar hiemee bezig.
Bij hem lijkt het alsog je iedere keer weer terug naar 'af' moet.
Waar ligt dat nou aan?

Groet, Pien

Groet, Pien

Spirithorses schreef :

BD was ook ooit bang van caps en ruisende jassen, ik was me er eigenlijk nooit van bewust, ik kwam gewoon nooit in zo'n situaties. Totdat ik, gezeten op haar, een keer mijn cap afdeed: Totále paniek en ik heb de cap op de grond moeten laten vallen. Ook een keer tijdens een galopje in de wind toen mijn nieuwe lange regenjas om mijn benen begon te flapperen, ze kon-niet-meer tot stilstand komen, pas toen ik alles onder me in geklemd had werd ze rustiger. Het had ook nog even geduurd omdat ik niet meteen in de gaten had waarvan ze nou zo druk werd.
Het is niet eens zo lang geleden, vorig jaar was het. Kun je nagaan hoe zoiets ineens op kan spelen.
Ik heb het er binnen 5 minuten uit gedesensibiliseerd, nu maakt het haar geen hol meer uit.

En in de zomer, tijdens een cursus, iemand die op Holly een plastic flesje water dronk. Holly ook ineens finaal over de z**k. Bleek dat ze akelig werd van het geluid van het knijpen in de fles. Blijkbaar had dus nog nooit iemand in bijzijn van Holly in zo'n fles lopen knijpen

Ken beur'n Maar komt je niet zo goed uit in een nieuwe situatie met toch wel wat beladenheid als vandaag.

Ik snap het wel....
Groet, Pien

Piet schreef :



Da's een veelgemaakte fout dat je denkt dat ie die cap wel zal herkennen. Nee dus. Op het hoofd van Angela in een andere situatie kan zo'n cap volslagen nieuw voor een paard zijn. Het plaatje dat hij van Conrad heeft is met cap, het plaatje dat hij van Angela heeft is zonder.
BD is niet bang van blauwe bloemetjes. Maar wél als ze op een onverwacht moment in het veld staan, terwijl diezelfde blauwe bloemetjes misschien ook in haar paddock staan, ze herkent ze niet.


Helemaal mee eens. Maar ook blijven inspelen op nieuwe situaties he
Ik heb met Conrad wel eens discussie gehad omdat ik, in tegenstelling tot hem, geen vooropgezet programmaatje heb, ik laat situaties meestal aan het toeval over en wacht wat het paard mij gaat aangeven.
Als ik een paard aan het inrijden ben zal ik zelden zeggen: "Vandaag ga ik erop". Alle condities moeten juist zijn daarvoor en dat merk ik pas wanneer ik met dat paard aan het werken ben: 't Weer, heeft-ie-z'n-dag -wel, waar zijn z'n maatjes, tijdstip van de dag, mijn eigen drukte, humeur, etc etc. En dan inééns voel ik: Dit is het juiste moment. En dan gaan dingen snel. Zo train ik al mijn paarden.
Dáárom dus ook geloof ik niet in die programmaatjes, en train ik puur op wat ik op dat moment voel, ik blijf het zeggen!

Groet, Pien

Gudrun schreef op woensdag 28 november 2007, 9:20:


Wat jammer, Dirk was zo leuk op weg, hij heeft echt wel aanleg (zeg hem dat maar)
Als ik je kan helpen met Dixie doe ik dat graag, het lijkt mij namelijk een enorm leuk en betrouwbaar paard en ik denk wel dat ik iemand voor hem kan vinden ; is hij wat voor bij ons of anders tijdelijk zodat je op een rustige manier kunt zoeken naar een nieuwe eigenaar?

Zomaar een idee.
Doe Dirk en Anna veel groetjes van me (rest zullen we wel per PB doen).

Moet zo weg, kan je antwoord niet afwachten, maar ik lees je wel.

Groetjes, Pien

Frans Veldman schreef :


Desensibiliseren: 5 minutenklus zonder trauma's.
Gewoon het juiste doen en op het juiste moment stoppen.
Niks an.
Een paard kan wel wat hebben, Nick ze zijn niet van suiker....
al dat softe gedoe, soms kríjg ik er wat van hier....

Groet, Pien

Ilse Lanser schreef op woensdag 28 november 2007, 13:25:


Wij hebben ook een aantal groepen van drie. En ook groepen van vier.
Het is niet zozeer het getal wat telt, maar de onderlinge karakters en verhoudingen. Het is beslist niet zo dat ik de groepen van drie meer onrust heerst, beslist niet zelfs. Wij kijken nooit naar aantal, maar altijd naar karakter, temperament en 'dezelfde energie' (van binnen).

Je kunt je van te voren wel bedenken dat een paard heel erg op zichzelf is, maar in de groep kan datzelfde paard veranderen in de sterkste (ligt natuurlijk ook aan de andere paarden).

Kijk, als er reeds een stabiele twee-eenheid is met twee paarden en je dondert er plots een derde paard bij, ja, dan kan dat moeilijkheden geven omdat de één de ander niet toestaat contact te maken met het tweede paard. In dat geval langdurig draadje ertussen wil wel veel oplossen.

Groet, Pien

Het Rhino-virus is nog niet uitgewaard. Er is zelfs sprake van een tweede besmettingshaard, onze DA echter kon dit niet bevestigen.
Deze maatregelen hebben wij vandaag moeten nemen, ik knip en plak hier mijn brief aan al onze vrienden en klanten:

Vandaag hebben wij te horen gekregen dat in Z. 4 van de 5 zieke paarden zijn overleden aan het Rhinopneumonievirus. Het virus dat er heerst is een vorm waartegen geen enting mogelijk is. Eén van de overleden paarden was geënt tegen Rhino.
Aanstaande zaterdag waart het Rhinovirus twee weken rond in desbetreffende paardencentrum, als er dan geen nieuwe ziektegevallen meer bijgekomen zijn blijft het bedrijf nog twee weken in 'quarantaine' alvorens het weer opengesteld kan worden voor het publiek en andere paarden.

Vandaag hebben wij nauw overleg gehad met onze dierenarts en enkele collega’s uit de omgeving en wij hebben gezamenlijk besloten tot het nemen van de volgende maatregelen die twee weken blijven gelden:

* Er mogen geen paarden van ons erf en er worden geen paarden op ons erf toegelaten (dus ook geen wandelingen en buitenritten meer met de paarden )

* Er komt bij de ingang een informatiebord met adviezen voor bezoekers en klanten.

* Voor bezoekers en klanten staat er vanaf morgen een ontsmettingsbak om de handen te wassen.

* Mensen uit Zutendaal en directe omgeving vragen we om ons terrein niet te betreden. Woon je in die omgeving, neem dan even contact met ons op aub.

* De lessen in de bak zullen wel gewoon doorgang blijven vinden, afhankelijk van de ontwikkelingen kunnen wij deze maatregel aanpassen. Dus voor de lessers verandert er weinig, jullie kunnen gewoon lessen blijven nemen, behalve dat we tijdelijk geen buitenritten zullen doen.

* Wij gaan echter tijdelijk niet bij klanten aan huis lesgeven en bekappen, dus hiermee komen alle bekappingen tot nader bericht te vervallen.

* Wees zelf ook alert. Bezoek geen paarden van anderen in deze tijd.

Voor alle duidelijkheid:

Bij ons heerst het Rhinopneumonievirus NIET. Dat willen wij ook graag zo houden.

Deze tijdelijke maatregelen zijn genomen om onze paarden te beschermen tegen dit ellendige virus. We hopen dat eea weer snel voorbij mag gaan en we leven intens mee met onze collega’s van het besmette paardenbedrijf.

Voor verdere informatie over het Rhinopneumonievirus verwijs ik jullie naar deze link: http://www.dierenklinieklemmer.nl/page37/page38/rhinopneumonie.html

Groet, Pien en Jack.
www.spirithorses.be www.spirithorseswebwinkel.nl

marjolijn schreef op woensdag 28 november 2007, 23:32:


Ach, hier gaat het zijn gangetje hoor, dingen gaan zoals ze gaan en we doen wat we kunnen, voor de rest moeten we maar heel erg hopen dat er geen verdere ziektegevallen meer bijkomen.

Ik heb verschrikkelijk te doen met het collega-bedrijf, stel je voor: Al die zorg, al die zieke paarden en dan nóg verlies je ze onder je handen....en wij kunnen alleen maar vanaf de zijlijn toekijken en niet eens helpen. Je moet gewoon wachten totdat het over gaat.

Pien

marianne laenen schreef :

Heerlijk toch..... Hoe ongecompliceerd kan het leven zijn....
Groet, Pien

Corinne schreef op woensdag 28 november 2007, 20:53:


Ja, meer knabbelmateriaal geven.
Houten boomstronken, fruithout ed zijn ze dol op en wordt helemaal afgeknaagd. In het najaar hebben paarden naar het schijnt een grotere behoefte aan ijzer, dat halen ze uit de schors (leuke nijkomstigheid).

Oakley van ons was een vreselijke houtknager toen ze hier kwam; ze heeft de halve inloopstal kaalgevreten,dat is zeer duidelijk het gevolg geweest van veel te weinig ruwvoer. Nu ze 24/7 hooi en regelmatig boomstukken krijgt is het knagen helemaal voorbij.

Groet, Pien