Ilona Kooistra :

Even een voorbeeld:
Als Diesel een mens zou zijn dat zou ik zijn gedrag als verlegen bestempelen. Verlegen maar met een grote mond zodat je maar denkt dat hij dit kan compenseren.

Hij is braaf, maar wat schrikachtig naar mensen toe.
Dat uit zich in oortjes naar achteren en een beetje dreigend kijken.
Vervolgens 10 meter weglopen , zich naar je toe keren en je kunt hem zo het halster aandoen.....

Druk bij een paard als hij is absoluut uit den boze, het zou hem maar onnodig frustreren en bovendien heb ik een beetje de indruk dat dat in het verleden vaker gebeurd is.
Holly is ook zo'n paard overigens, die wordt onzeker wanneer je druk op haar legt.

Vandaag heb ik met Diesel 10 minuutjes grondwerk gedaan om hem, zijn reakties en gedragingen een beetje te leren kennen. De hele tijd lopen belonen voor elke actie die hij goed uitvoerde en je zag hem groeien....
Hij is zeer gevoelig en reageert meteen op mijn signalen.

Het was een aftasten van beide kanten en toen ik hem terug bracht naar de wei zag hij er al een stuk meer ontspannen uit.
Tis een leuk paard.
En hij kan de snollebollen ook al dekken....zelf gezien.

Groet, Pien (ik vind het leuk hoe je schrijft Inge....)
www.spirithorses.be

Huertecilla schreef:


Wat een verschrikkelijke discussie daar zeg.... dat jij dat volhoudt HC, ik had allang het bijltje erbij neergegooid. Heb net heel even zitten lezen, tenminste zolang mijn hartslag rustig bleef , maar is er al iemand op het idee gekomen om die meid van dat hoefbevangen paard door al die eiwitten in het gras, waarvan het veulen zonodig afgespeend moet worden met 4 maanden omdat dat gezonder voor de merrie is uit te leggen dat er een geheel andere oorzaak is voor die hoefbevangenheid?

Enne, het ijzerverhaal? Ik heb eerlijkgezegd die draad niet zitten uitpluizen, dus ik weet niet of het al eens aan de orde is geweest.

Mij niet gezien overigens, ik vind het allerminst amusant met dit soort lui van gedachten te wisselen , gewoon niet goed voor mijn gemoedstoestand.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Huertecilla schreef :
Hee Peter, ik vind nog dat je het lang en overtuigend volgehouden hebt.
Je hebt je best gedaan hoor. Nu maar loslaten ! Tis haar keuze....
Jammer, jammer, jammer....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Wendy-hb schreef

Hoi Ingrid, denk je dat die info nog te achterhalen is?
Interesseert me wel namelijk....
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Patchouli schreef :

Ik geef mijn paarden daarvoor probiotica in poedervorm.
Te verkrijgen via onze Holistische DA.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Het gaat goed met beide nieuwe Haflingers.

Heerlijk om te zien hoe ze genieten van het groepsgebeuren en de vrijheid.
Samen met Fjord Izzy is er een hechte groep aan het ontstaan, waarin geen enkel paard de leiding heeft maar er echt een soort van drie-eenheid is. Ze grazen gezamelijk, ze eten hun hooi gezamelijk en alles is zo rustig - alsof het al jaren zo was.

Nu we Diesel een beetje zijn aan het leren kennen valt ons echter op dat hij erg schrikkerig is, met name van alles wat van achter op hem afkomt.
Wij zijn gewend veel aanraak-contact te hebben met onze paarden , maar dat maakt hem vooralsnog bang en gereserveerd.

Vanmiddag was J a c k in de wei aan het werk en hij legde zijn hand op de kont van Diesel, om hem even te krauwen, zoals we dat zovaak bij onze andere paarden doen; tijdens het werk effe stilstaan en contact maken, waarbij je zeker weet dat ze je in de gaten hebben, maar Diesel schrok zich zo wezenloos dattie een meter in de lucht jumpte en ervandoor ging.
Het is wel weer goedgemaakt hoor, het volgende moment al kwam Diesel naar J a c k toe, maar toch vinden wij het vreemd dat een paard dat je hoort aankomen zo kan schrikken.

We denken dat er 2 verklaringen zijn voor deze schrikkerigheid:

Ten eerste zou het zo kunnen zijn dat hij nooit werd aangehaald door zijn vorige eigenaar en dus niet weet dat aanraken eigenlijk heel fijn kan zijn, zeker op speciale paardenplekjes. Want toen J a c k hem even later weer krauwde was het feest en trok Diesel voorzichtig een enorme kamelenlip.

Maar eigenlijk denken wij dus dat het te maken heeft met die godvergetense oogkleppen waarbij een paard wel hoort maar niet ziet wat er achter hem gebeurt. Bij het mennen verwacht ik ook nog dat er regelmatig zonder waarschuwing een zwiep of een tikje met de zweep gegeven werd en dat maakt de hulpen die er gegeven zijn niet echt veel duidelijker, zeker niet wanneer het paard niks kan zien aankomen.

Nu is mijn vraag hierbij :
Zijn er oogkleppengebruikers of ex-oogkleppengebruikers die dit verhaal herkennen?
Graag zou ik met jullie van gedachten wisselen.
Ik vind het echt zielig en zonde dat dat paard zo schrikt en ik wil de oorzaak achterhalen. Hij is me nu al zo dierbaar....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Cindy B. schreef

Zie je wel, is dus vergelijkbaar, ik dacht al dat het aan die rot-dingen lag.


Ik wil het toch absoluut zonder die oogkleppen.
En als het me niet zonder zou lukken zou ik hem niet voor de koets meer willen. Ik peins er niet over om met oogkleppen te mennen, dat is voor mij net als met ijzers eronder.
Die dingen zitten dus inderdaad vast verankerd aan het hoofdstel, maargoed, ik wil het toch niet gebruiken met dat hekwerk van een bit erin.

We zijn nu helemaal bij 'af' begonnen met vertrouwensspelletjes, en ik zie dat hij deze erg leuk vindt : oortjes naar voren en leuk meedoen. Hij is echter nog snel van de kaart maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken, Diesel is in elk geval erg bereidwillig hierin.

We masseren hem dagelijks en zijn regelmatig bezig met zijn achterhand.
Wat dat betreft zien we hem als een 'groen' paard , doe ik overigens altijd wanneer er hier een nieuw paard binnenkomt ; ik begin met grondwerk en dan komt er in de meeste gevallen toch wel vanalles naar boven.

Dan beginnen met wandelen aan het halster, zonder kleppen, en steeds een stapje verder.
Uiteindelijk eerst weer onder het zadel brengen, en pas als alles goed gaat weer voor de kar. We nemen de tijd.

Nooit geweten dat oogkleppen zoveel teweeg kunnen brengen zeg, tja, het was dan ook nooit mijn wereld, tot nu....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

vera schreef op woensdag, 20 juli 2005, 23:53:


Ik ken dit probleem maar al te goed, Vera.
Onze Fjord, Izzy had ooit precies hetzelfde toen ze nog niet van ons was en ze bovendien alleen stond; wanneer ze het allemaal niet meer snapte of niet meer kon volgen brak ze door alles heen en stoof ze naar voren, als een soort uitval, naar de mens toe.
Izzy ging ook dwars in tegen druk, dus dat werkte al niet bij haar.

Deze acties hadden niks te maken met dominantie, het was een gewone uiting van woede en frustratie.

De toenmalige eigenaar is op zoek gegeaan en is tot de conclusie gekomen dat Izzy soortgenoten nodig had en zo is ze bij ons gekomen, waar ze gelukkig lijkt in de groep en nooit meer uitgevallen is.

Ik heb er eigenlijk niks specifieks aan gedaan, het is vanzelf overgegaan toen ze gelukkig leek in de groep (ik zeg 'leek' want als mens blijft het moeilijk invullen wat een paard gelukkig maakt).

Ze is erg zachtaardig geworden, in tegenstelling tot vroeger, het heeft gewoon wat tijd gekost. Je kunt een paard niet dwingen niet te maaien of zwaaien , als je de oorzaak daarvan niet weet te achterhalen.
De groep heeft Izzy opgevoed, en paarden zijn daar nou eenmaal beter in dan mensen.

Succes verder, Groet, Pien
www.spirithorses.be

Esther van Zoeen schreef op donderdag, 21 juli 2005, 16:49:


Ons hengstveulen is 25 mei geboren. Ooit hadden wij ook het plan om hem geleidelijk te wennen af en toe eens van zijn moeder weg te zijn, omdat moeder in de lessen loopt, maar er is uiteindelijk niks van gekomen en Spirit loopt gewoon los mee in de bak tijdens de lessen.

Het ging eigenlijk vanzelf , hij bleef erbij die eerste keer en dat is zo gebleven. Inmiddels regelt hij het helemaal zelf, als ie er genoeg van heeft gaat hij de bak uit. Holly (zijn moeder) kijkt niet op of om, de andere paarden ook trouwens niet.

Het enige wat wel eens wat onhandig is, is dat hij natuurlijk net altijd daar staat waar jij een manoevre wil maken, want hij kan gigantisch in de weg lopen, staan of zelfs liggen.
Bij ons heerst de regel : "Het veulen heeft te allen tijde voorrang", iedereen weet dit , houdt daar rekening mee, en het levert nooit problemen op.
Af en toe gaat Holly even naar het midden om hem te laten bijtanken, alhoewel ik hem er inmiddels van verdenk dat hij haar express blokt om haar in het midden te krijgen en we trappen er nu dus alleen nog maar in als ie dan ook daadwerkelijk gaat drinken.

Het gaat eigenlijk wel lekker zo, hij loopt overal los mee naar toe, ook naar de wei aan de overkant van de straat. Als ik zijn naam roep en in mijn handen klap begint hij al te reageren, net als de volwassen paarden dat doen (hij ziet dat van hun).

Wat we ook zien is dat Holly hem steeds mee ruimte geeft en hij soms al de halve les wegblijft. Staat ie 30 meter verder rustig op de wei te grazen. Of hij kiest ervoor in de paddock bij zijn peettante te blijven.

Had nooit gedacht dat dat allemaal zo vanzelf ging, ook ik ben gewend vanuit mijn vorige werk dat veulens met een half jaar worden afgespeend, maar dit is toch veel natuurlijker?
Holly en hij zijn zo vol van vertrouwen, er is nooit stress.

Als je de merrie van het veulen gescheiden zou houden zou je toch niet rustig kunnen rijden met zo'n hinnikend veulen en een nerveuze ongeconcentreerde moeder? Oké het went na een paar dagen wel, maar het heeft een prijs, ik vind het traumatiserend voor moeder en veulen.

Bovendien heb ik geeneens een stal om hem op te sluiten.

Daarbij heb ik meegemaakt dat een veulen op stal zodanig freakte dat hij tegen de muur opsprong met als resultaat een gebroken schouder, en dat heeft ie niet overleefd.

Wat de trailer betreft : Kun je het niet uitstellen?
Als je het veulen toch mee wilt/moet nemen, zet het dan niet vast.
Ik zet zowiezo mijn paarden niet graag vast in de trailer.

Groet, Pien

Ja, wou ik ook net zeggen : mijn Arabier 'doet' het het beste als het boven de 20 graden is en met 32 graden loopt ze nog net zo goed de sterren van de hemel terwijl de ijsco's van mijn vriendin hun inloopstal niet uit komen.

Maar BD's nadeel is dat ze absoluut ongelukkig wordt van de regen en dus natte koude en maar geen vet genoege wintervacht aanmaakt, ondanks seizoenen lang al zonder winterdeken.
En dan zie ik diezelfde ijsco's in de sneeuw / regen liggen te slapen.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

jose schreef :

De mijne niet, ik heb geen stro, het was van HC, geloof ik.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Malenka schreef :

Witte klaver moet het dan zijn, want er was iets met witte klaver en de combinatie met overgevoeligheid voor zonlicht.
Daarbij bevat witte klaver veel eiwitten.

En daar kom ik weer met mijn doorbloedingsverhaal : Lage hielen, verbeterd hoefmechanisme, optimale doorbloeding, enz...
Kan het te maken hebben met een combinatie van al deze factoren?

Groet, Pien
www.spirithorses.be

vera schreef op donderdag, 21 juli 2005, 23:42:


Lekker in de groep laten en de groep het voorbereidend werk laten doen.
Zelf ook met hem bezig blijven, hoor, niet denken dat de groep wel alles zal oplossen, want zo werkt dat ook weer niet.
Jij bent mens en zij zijn paarden, maar het gaat wel makkelijker zo.

Groet, Pien (die nu eindelijk eens een paar dagen vakantie heeft)....
Kun je wel zien he, aan al die berichten.....
www.spirithorses.be

fairytale schreef :

Ik vind persoonlijk tea tree olie super maar ik wil er wel bij zeggen dat een paard daar ook overgevoelig op kan reageren, zoals mijn Arabier, die ik jaren terug kocht met chronisch mok.

Het verergerde door de tea tree, ze kreeg er brandwondenachtige verschijnselen van bovenop haar mok en de huid eromheen.
Zal wel weer met dat gevoelige huidje te maken hebben gehad....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

fairytale schreef :



Ehm, ja in jojoba-olie.... helaas....

Maar ik wil er wel bij zeggen dat BD wat dat betreft een tuttebel is , want ik geloof wel in tea tree hoor !

Groet, Pien
www.spirithorses.be