Karperrug stand ofwel opbolling in de lendenen.

Deze paarden hebben vaak een hypertonie van de iliopsoas. Deze stand wordt gezien na trauma en training. Wel dient opgemerkt dat het Andalusische paard, welke op de voorhand getraind wordt, dit standaard vertoont. De rede is dat deze paarden, door de manier van trainen op de voorhand, geen ontwikkeling hebben van de Gluteus spieren en zodoende geen tegenhanger vormen voor de iliopsoas spieren. De fascia thoracolumbalis wordt niet goed ondersteund, waardoor het lumbaalgebied omhoog komt en zo de karperrug ontstaat.
Paarden met een karperrug hebben vaak problemen met hun maagdarmkanaal vanwege de bepreking van de informatie uit de plaxus mesenterialis. De nieren en het caecum liggen direct onder dit gebied, waardoor deze beïnvloed kunnen worden. Bij merries is ook de ligging van de ovariae, caudaal van de nieren, niet onbelangrijk.

Bron: http://www.icreo.com/student/Nl/eindwerk/thesis%20finale%20versie%20.pdf

Pagina 36.

Een paard dat haar/zijn hoofd onder de borststang door kan steken kan echter een groot probleem opleveren!!!
Heb ik een keer gehad met iemands paard dat naast Mike in de trailer mee ging naar cursus! Mike stond altijd los op de trailer en we dachten dat het zo met die merrie ook wel kon... Fout gedacht.
We stonden bij een stoplicht en ik vond het wel erg onrustig achterons, dus snel uit de auto en een kijkje nemen... Ik trof haar dus klem onder de borststang en in paniek. We waren net bezig de stang via de panieksluiting los te halen toen het haar te veel werd: ze gebruikte al haar kracht en kwam omhoog. Nou dan zie je wat een kracht zo'n dier heeft!
Borststang kapot, tussenschot ontwricht en borststang aan Mikes kant ook naar de haaien. Toen wilde ze ook nog eens in paniek via het toegangsdeurtje eruit. Voor de duidelijkheid; MIke stond links aan de kant van het deurtje niet zij. Maar ja dat was in haar paniek de enige doorgang!!! Mike kreeg daardoor het schot en alles tegen zich aan gedrukt wat hij niet zo'n goed idee vond. Ze moest met al die herrie weg uit zijn space dus begon hij haar te bijten dat ze terug op haar plaats moest. Mike was dus doodkalm hè! Helemaal niets aan de hand volgens Mike... Gelukkig kregen we haar wat gekalmeerd en wisten we Mike zijn goedbedoelde medewerking te stoppen en ze rillend en zwetend terug op haar plekje. We hebben Mike zijn bilstang toen vóór hem gedaan en bij Yara voor niets. Zo zijn we verder gereden. Bij de cursus heeft de eigenaresse besloten Yara niet mee te laten doen om haar tot zichzelf te laten komen. Ze bleef daar omdat ze kletsnat was van het zweet ook even op stal staan uit de koude wind om te drogen. Toen we terug moesten ging ze gewoon de trailer weer in!!! Wat een karakter!!! Nou denk ik ook dat het zeker geholpen heeft dat Mike de rust zelve is gebleven ondanks alle paniek en we toch besloten door te rijden in plaats van terug gaan. Ze heeft daarna ook geen noemenswaardige problemen gekregen met trailer laden.
Wel had ze van haar gevecht met de stang wat verwondingen opgelopen; een wondje bij haar ooglid en een kneuzing bij haar schoft. Gelukkig herstelde snel.
We konden Yara in deze trailer niet krapper zetten, maar als we haar hadden vastgezet had ze denk ik nooit dit kunststukje kunnen uithalen.

Peppermint staat in pension in de Duitse Eifel waar wij een tijdje wonen. Dadelijk in de winter samen met een criollomix ruin 's nachts op een kleine wei met schuilstal, de anderen gaan dan 's nachts op stal. Overdag gaan ze ook in de winter op het land van 20 morgen groot. Een 'morgen' is een ouderwetse oppervlakte maat die de eigenaresse me eens gemaild heeft, als je op internet zoekt zie je dat 1 morgen in verschillende gebieden een ander grootte heeft... Het is in ieder geval GROOT. In de drogere/warmere seizoenen staan ze 24/7 op de grote wei. Daar is alleen een stuk schuilmogelijkheid in de vorm van een stukje bos wat er bij getrokken is. Ze hebben 24/7 hooi ter beschikking en natuurlijk water.
Ze staat met 10 andere paarden van bejaard tot jong, haar grote (letterlijk) vriend momenteel is Windsor een oude ex-manege ruin. Ik betaal 150 euro per maand voor deze weelde. Er zijn verder geen faciliteiten voor ons mensen zoals rijbak e.d. maar de eigenaresse ligt behoorlijk met me op één lijn wat paarden houden betreft.

Ze is net verhuisd omdat bij de vorige plek de 3 privé paarden 's nachts op stal gaan met erg slecht weer, en ze voor Peps geen stal hebben en ik dat ook liever niet heb. Is bij een boerenbedrijfje met melkkoeien. De 2 weilanden zijn daar een heel stuk kleiner en worden ook helemaal kaal gevreten, hebben geen schuilmogelijkheid en worden 2x per dag bijgevoerd met hooi, en verwend met appeltjes/ worteltjes door de vrouw des huizes.
Ik betaalde daar 60 euro in de maand wat natuurlijk heel goedkoop is maar dat komt omdat het geen bijverdienste is voor hun. Ik was daar op eigen initiatief terecht gekomen, ze houden normaal geen paarden van anderen...

Als het op wat voor manier mogelijk is zou ik je paarden aan huis houden hoor! Wij hebben op dit moment ons huis in Nederland te koop en wonen lekker in de Eifel totdat het verkocht is. Maar dan kopen we een boerderij of huis in Nederland Noord-oost met een lap grond om eindelijk mijn paard(en) aan huis te gaan houden. De voormalige boerderij (op maar 1240m2 grond helaas) die we hier in de Eifel hebben verkopen we dan óók.
Het heeft natuurlijk zijn nadelen omdat we b.v. niet meer zomaar even onze koffers kunnen pakken om elders op avontuur te gaan, en er moet geen ernstig gezondheids probleem opduiken, maar er gaat heel veel voor terug komen. Op een boerderij wonen met paarden (en wat kleingrut zoals geiten en kippen) is al een droom die ik heb vanaf mijn 8e jaar toen ik voor het eerst op paardrijles ging! Nou hebben wij ook niets (meer) met werkgevers te maken ook dus helemaal eigen baas.

Clickerend iets oplossen is niet altijd mogelijk, neem nou een behandeling in een kliniek b.v. Maar daar geven ze haar dan gewoon een roesje.

Zeker als wantrouwen/angst de overhand neemt bij Peppermint wordt het lastiger. Daar kwam ik vandaag weer eens achter.

Ik heb een peesschedeontsteking in mijn rechterhand... Maar Peps hoeven wil ik wel goed bijgehouden laten, omdat te lange hoefwanden aan haar voorhoeven gauw plat gaan groeien. Nou had ik na lang zoeken een natuurlijk bekapper (naar Jochen Biernat) gevonden maar die heeft zijn been gebroken.

Op stal kwamen vandaag een smid en een blootvoettrimster de paardenvoeten doen. Ik ben eerst maar eens gaan kijken, en dat viel reuze mee! Het enige waar ik wat tegen kon hebben was het snijden van de stralen. Maar dat was wel tegen te gaan. Had de beste man zijn methode volledig tegen 'natuurlijk' ingedruist was er geen beginnen aan geweest.

Maar ja, Peps staat op die plek net 2 weken en is nog nooit op het terrein geweest, of in de stallen. En dan nog een stel vreemden die haar voeten willen vasthouden ook. En ga als vrouwtje maar eens uitleggen wat clickeren is aan mensen die een andere taal spreken...

Dus dat werd praktisch één groot gevecht! Er zijn namelijk wat dingen die je als vreemde niet met haar kunt doen:
- haar vastbinden om haar voeten te doen,
- haar voeten hoog optillen, vooral achter,
- haar voeten achter naar voren trekken om op een bokje te zetten.
- zonder haar vertrouwen clickerloos enge dingen doen zoals voeten pakken.

Na ja, géven doet ze ze wel maar als je ze dan vast blijft houden wordt het te gortig.

En daar zit ik dus mee: het mooist zou het zijn als dat dus clickerend opgelost zou kunnen worden, maar ik kan moeilijk allemaal vreemden al clickerend haar voeten laten doen lijkt me. Die smid had daar ook amper de tijd voor, want dát is het wat het een vreemde kost: tijd. In dit soort gevallen hebben desbetreffende 'vreemden' de tijd vaak niet om eerst haar vertrouwen te winnen.

Soms denk ik wel eens; is issues oplossen via b.v. Parelli (waar ik ooit begonnen ben) dan misschien toch handiger... Er werken tenslotte veel meer mensen met paarden via druk/druk weg laten vallen.

Wat vinden jullie? Pak ik het toch goed aan of niet?

PS: omdat ze zo'n gevecht leverde kreeg ze wel het etiket dominant op geplakt. Ik zie alleen maar wantrouwen en angst maar misschien ben ik abuis. Als een paard van nature 'dominant' is zie je dat dan ook niet in kudde verband? Peps staat altijd in de onderste regionen in de rangorde, welke kudde dan ook...

O, en ik moet haar minstens gaan longeren om haar bespiering goed te krijgen want die is nu arm omdat ik niet op haar rij. Daarom is ze ook zo stijf, want alleen weidegang is niet voldoende voor een paard schijnbaar, zelfs niet in de rotsachtige Eifel. Laat ik nou denken dat we paarden moeten trainen omdat we er heel onnatuurlijk bovenop willen gaan zitten, en dat het dus niet nodig is als ze lekker haar eigen boontjes staat te doppen in een weide met soortgenoten.

Hoi Piet! Dat is nu wat ik bedoel; ik werk met haar grotendeels via CT en dan kom je in een situatie dat het niet kan of goed kan doordat je even afhankelijk bent van mensen die via druk/release werken. DIe bekapper is nog het minst lastige voorbeeld eigenlijk. Toen ze hier 2 weken in de kliniek gestaan heeft gaan de artsen en verzorgers ook niet CT met haar om... Nu hebben klinieken heet voordeel dat ze een roesje kunnen spuiten maar iemand zonder DA diploma mag dat niet.

Heb die schuurmachine al eens bekeken maar ook die kan ik niet gebruiken rechts. Ik moet zelfs tandenpoetsen en wassen etc. al met links doen. Dat was ook gisteren het lastige ik moest Peps met links vasthouden en nog met links clickeren. En dat bij een paardje dat niet stil wil staan en zich aan die vreemden overgeven.

Nee dat dominant leek mij dus ook absolute onzin. Alle 'dominante' paarden die ik heb leren kennen door de jaren heen staan ook hoog in rang in de groep. Daaraan zie je al dat Peps niet dominant is. Je ziet ook aan haar gedrag dat het wantrouwen/angst is.

Geloof me; in de Eifel een NB vinden is als zoeken naar een speld in een hooiberg. Dit is het platte land waar ze ongeveer 25 jaar achter lopen! Geldt dus ook voor clickeren. Als ik de namen Pete Ramey of Jaime Jackson noem is het
Haar voeten zijn nu min of meer gedaan, gelukkig hoefde er ook niet veel gedaan te worden omdat ik haar zelf bijhield dus nu hopen dat mijn hand binnen uiterlijk 2 maanden weer volledig bruikbaar is...

Nou Nils, vreemden aan haar lijf heeft ze in de 3 jaar dat ik haar heb al regelmatig moeten dulden. Vooral in de vorm van dierenartsen. Ze heeft voor ik zelf goed aan de gang kon 5 verschillende NBers gehad, 3 tandartsen en ik weet niet hoeveel dierenartsen en hun assistenten o.a. in 2 klinieken. En van het laatste zie ik dan ook heel veel resultaat. Moest in het begin een dierenarts nog niet naar haar wijzen nu kunnen ze haar relatief rustig prikken. En als ze aan haar hoofd moeten zitten gaat dat ook redelijk goed. Te enge dingen gaan toch nog met roes want dat trekt ze niet. Zo moet ook de tandarts onder roes behandelen.

En dat is dus ook iets wat niet samen gaat: CT en de tandarts!

Helaas heb ik de juiste tandarts en bekapper in Nederland moeten achter laten. Die komen echt niet even naar de Eifel voor hun normale prijs! Ook als we naar Nederland NO zijn verhuist ben ik de tandarts kwijt. Is te ver. Mijn bekapper woont in Frieslân dus die heb ik wel weer in de buurt als ik hulp nodig heb!

Binnenkort wil ik haar gebit weer laten nakijken en daarvoor ga ik naar de kliniek waar ze hier is geweest of ik moet nog een loslopende tandarts hier vinden die ook nog dierenarts is want ze moet een roes.

Dat stijf zijn moet ergens van komen anders dan op de wei staan in lui lekker land. Ik ben toen hij dat zo adviseerde er ook niet op in gegaan, ik dacht LL. (daarmee bedoel ik niet Lol en Lachen) Ik vermoed dat er andere dingen in haar lichaam spelen, maar daar wil ik een goede Osteopaat naar laten kijken. Maar ook die moet ik nog vinden hier. Internet is hier nog niet zo'n gemeen goed als thuis.

Als ze de kolder in de kop hebben rennen ze hier heuvel op heuvel af met de hele kudde, een echte stampede. Ze hebben een lel van een weide. Wat ik altijd in mijn achterhoofd heb is of ze door het fokken van Quarterhorses ook bij haar iets aan haar lichaam hebben verknalt. Ze heeft al te korte benen en te kleine hoeven voor haar lichaam. Ik ken verhalen van Quarters die met 2 a 3 jaar al afgeschreven waren op de gewrichten, en niet door de training. Die was dan nog maar pas begonnen...

Via clickeren en TIJD is er veel op te lossen maar dat hebben anderen niet altijd; de tijd... Zeker niet als ze je niet begrijpen ook nog, en dan niet alleen door de taalbarriere. En dat vind ik nou zo lastig. Wout zegt ook al dat het hún probleem is, maar dat vind ik niet geheel waar; ik MOET soms gebruik van ze maken maar zit met een paard wat over d'r zeik gaat waarvan ik dan weer over het mijne ga omdat ik dát nou juist zo 'vleeswaren' vind.

Want hoe doen jullie clickeraars iets dan oplossen als er iets moet gebeuren dat je zelf niet kunt en niet op jouw manier kan? Geef eens voorbeelden als jullie willen misschien pik ik er nog wat uit...

Via dierenartsen kom ik niet verder dus misschien heeft iemand hier een idee? Zolang ik Peppermint heb komt ze in het voorjaar verkeerd haar rui door. Haar wintervacht verdwijnt, en op bepaalde plaatsen zit er dan nog geen voldoende zomervacht. Kortom bijna kale plekken. In de winter heeft ze ook altijd enigzins last van rainrot die in het voorjaar weer verdwijnt.

Afgelopen winter is ze wel heel slecht uit gekomen. Ze bracht de winter door in de Duitse Eifel op zo'n 500 meter hoogte. De heledag met een kudde op een gigantische weide, hooi ter beschikking. 's nachts met een ander paard op een klein landje met een schuilstal en hooi, en wat muesli, terwijl de anderen op stal gingen.
Toen we haar in februari uit de Eifel naar onze nieuwe boerderij in Groningen haalden, bleek ze onder die wintervacht behoorlijk afgevallen te zijn. Ribben duidelijk voelbaar, staartwortel beentjes voelbaar, spierverlies.
En ja hoor, wederom de vachtwissel problemen, en ook nog eens luis!

Dat laatste echt een afweer probleem want onze pony Kylian heeft ze niet besmet!
Gelukkig was de luis snel om oor geholpen...

Ben haar voor dat de rui begon Formula-4-Feet gaan voeren gemengd door wat mash anders eet ze het niet. (geen melasse he, helaas niet omheen te komen dus die melasse )

Nu staat ze eindelijk al weer zo'n 3 maanden in eigen beheer, want zolang wonen we hier in Groningen, en is ze met goed hooi en mash en een roze liksteen helemaal bijgekomen. Gras hebben we (nog) niet al te veel want de vorige eigenaren hadden er geen dieren op lopen.
Een wei is tijdelijk op gelapt en staat nu bij te komen, de ander is meer een paddock geworden.
Grazen doen we bijne elke dag een uurtje schuin tegen over ons op een weide van Staatsbosbeheer. Luilekker land! De aren van de diverse grassen staan tot onze heupen. Verder smalbladige weegbree, klaver en ander kruiden. Soms zelfs een hap zuring...

Er zit een schuilstal van 6 x 3 aan te komen voor komende winter. Schuilen tegen stortregen en brandende zon doen ze onder de bomen die langs de weilanden staan.

Iemand enig idee waarom Peppermint zo'n problemen met die rui kan hebben. Een wintervacht aan maken is dus geen probleem. Lijkt mij een kwestie van weerstand opbouwen en het weer verliezen in de winter. Heb haar nooit zien rillen...

Zal kijken of ik foto's van haar in Duitsland in het fotoalbum kan zetten...

ja ik, hoop dat het komende winter eindelijk goed gaat. Wat ik ook vermoed is dat stress een grote rol heeft gespeeld in de 4 jaar dat ik haar heb. Bij een handelsstal vandaan, verschillende verhuizingen naar steeds betere pension stallen. De verhuizing naar en de toch strengere winter in de Eifel...

Genetisch zou natuurlijk kunnen... Kan me herinneren dat een man die bij de verkoop van Peps aanwezig was zei dat ze 's nachts in de koude maanden een deken op moest... Wat niet gaat natuurlijk omdat ze dan haar wintervacht niet kan gebruiken.
De. Foto's laten inderdaad niet goed haar ribben zien. De wintervacht verbloemt het. Maar toen ze ging ruien zag je ze duidelijk.

In de Eifel kregen ze hooi van doorgeschoten gras, heel geel en langstengelig grof. Heb het idee dat ze dat misschien niet graag at.

Dat ze bespiering door training mist klopt, ze wordt vanwege mijn ziekte al lang niet meer getraind. Al komt steeds meer de energie en zin om met dubbele longes te gaan starten, en het zo op te pakken met haar.

Trouwens heerlijk dat de paardjes nu eindelijk aan huis staan. Voegt zoveel toe! en vooral Peppermint houdt ons constant in de gaten in huis. We hebben aan de wei kant een heel groot raam waardoor ze ons zien. En als we buiten komen dat hinnekje...

Ja dat van die kringloop zie je bij alle dieren die buiten moeten leven.
onze fret (fretten eigen) maakt voor dewinter ook nog winterspek aan. Nu is hij weer mager. Dit zit nog in de genen.
Op zich vind ik het dus niet erg dat ook Peppermint in de winter afvalt. Maar die rainrot elke winter, al is dat in mate het kan erger, en nu ineens die luis, dat moet toch van een verminderde weerstand komen toch? Als ik jullie zo hoor ga ik steeds meer vermoeden dat het door stress komt.
Dat zou zich dan komende winter of de winter erop moeten gaan bewijzen omdat ze nu aan huis staat, dus bij moeke onder de vleugels

Zit ik nog wel te denken of er een tekort aan een bepaalde voedingsstof zou kunnen mee spelen... Kan zoiets einde winter via bloed nagekeken?

Haar voeten hebben zich ook gigantisch aangepast: ik hoefde bijna niet te raspen en nu toch, hop, de zolen eronderuit en stralen die zich vernieuwen! Moet de tang er ineens aan te pas komen...

Ik vind het niet duur voor 2! Kijk maar eens bij de prijzen van de andere merken... Bij 1 van de verkopers las ik dat ze eerst een bepaald type bal hadden getest die bij hitte uit elkaar knalde!
Wij hebben er in ieder geval twee besteld bij PN. Kan bijna niet wachten tot ze er zijn... Arme paarden :'-((

We zijn van Noordholland naar Groningen verhuisd midden tussen de gebieden van Staatsbosbeheer dus bos, bomen, hoog gras etc. En dat merken we goed. Brrrr...

Nou, gisteren de twee dazenvallen binnen gekregen. Er zit geen handleiding bij dus aan het knutselen geslagen. Eerst eens rustig alles bekeken om te zien wat waar moest. Van de dwarsstangetjes waar de koortjes van het vangnet aan geknoopt moeten vroeg ik mij af of ze aan de binnen of buiten kant van de poten moesten. Na even denken zag ik geen reden waarom het niet allebij kon... Er komen geen grote krachten op te staan wat de las betreft

Poten als eerste in elkaar gezet, het ene boutje ging er even makkelijker door dan de andere omdat er soms een klein braampje in het gaatje zat. Gelukkig zat de laatste toch niet in de weg.

De beker in elkaar zetten riep wel wat vraagtekens op.
- moest het deksel niet op de vangbeker vastgezet?
- hoe bleef de beker in zijn houder zitten?
- hoe bleef dat geheel nou vast op het top kruis van de poten staan?

Ik besloot dat het bijgeleverde klitten bandje met aan twee zijden klitgebeuren ervoor bedoeld was om het deksel van de vangbeker op zijn plek te houden. Dat paste precies.
Aan het deksel van de beker zitten tegen over elkaar twee uitsteeksels, daar het klittenband tussen gehouden . Deze. Houden het band op zijn plek.

Nu de beker nog op het kruis van de staanders... Die bleek niet goed te blijven staan. De onderste rand van de bekerhouder loopt schuin weg naar onder. Het kruis op de staanders bleken ook schuin in de zelfde hoek. Toen maar even gekeken op PN Hoe het er daar op de foto uitzag.
Hier merkte ik op dat 'ons' kruis niet groot genoeg was. De schuine kanten van het kruis hadden de schuine rand onderaan de bekerhouder aan de binnen kant moeten raken.
Dan had de bekerhouder goed blijven staan.

Doordat ik voor de computer zat ook even mijn mail gecheckt en er bleek een mailtje van Ilona te zijn. Daarin stond dat je de bekerhouder met vier tiewrapjes aan het kruis moest vastbinden. Ook weer opgelost!
De tiewraps zouden volgens Ilona meegeleverd moeten zijn maar dat was niet zo. Gelukkig hebben wij ze in huis, ook die klein en smal genoeg bleken voor het doel. Dat zat zover in elkaar...

Het vangnet toen over de beker getrokken tot bovenaan de schuine rand die onderaan de bekerhouder zit en het touwtje met het klemdingesje vast aan getrokken.

Nu was het de beurt aan de bal. Deze moest eerst opgepompt. Het gebruikelijke ventiel ontbreekt hier echter, het is gewoon een gaatje met een pin erbij die het gat moet dichthouden. Dit was nieuw voor mij. Ik vraag me af of dit systeem wel luchtdicht blijft...
Opblazen zou wat lastig gaan dus wij hebben de compressor gebruikt.
De bal niet helemaal hard opgepompt zodat hij met volle zon niet zou kunnen klappen.

Nu moest hij nog aan het onderstel gebonden worden. Het nylon touwtje was mij niet opgevallen, maar ik vond hem op tijd. Ik zag er maar ééntje maar achteraf toen beide vallen al klaar stonden zag ik ergens verstopt onder het plastic van de verpakkingen nog een tweede liggen...

Ik had het opgelost door het eerste touwtje door de midden te snijden, iedere bal een helft wat lang genoeg bleek om door het oog bovenaan het onderstel te halen en beide uiteinden aan het handvat van de bal vast te knopen. De ballen hangen zo evengoed ver genoeg onder het vangnet vandaan. Tweede touwtje is nu reserve. In het pakket zitten ook per bal een reserve luchtgaatjes afdekstop en die houden het touwtje gezelschap voor als hun hulp nodig is.

Onze vallen staan nu aan de rand van onze twee weides, iedere wei dus één. Wel aan onze kant van de omheining want ik vertrouw Kylian niet. Die schuurt nog wel eens.

Er is op dit moment af en toe even wat zon. De ballen warmen dus nog niet echt op. Dazen zijn er dus nog niet echt, dat is ook aan de paarden te zien. Maar in beide vangbekers zitten al een aantal vliegen! Nu de dazen nog.

De tijd van in elkaar zetten? Bij de eerste zo'n drie kwartier. De tweede stond met zo'n twintig minuten in elkaar.

Ik heb nog niets weggegooid en het toch nog eens nagekeken... Echt geen handleiding en ook geen tiewraps.

Nog weer even in de bekers gekeken: vooral vliegen van allerlei soort, 1 honingbij in de ene achter de boerderij. en in de beker van het weiland aan de zijkant idem, zonder honingbij, wel gaasvliegje en 1 daas. Maar het is momenteel niet zo warm dus de paarden hebben zelf ook maar heel weinig ongedierte op zich.

Wie heeft ze gewoon midden in het weiland staan?

Ik durf dat niet aan omdat Kylian nogal speels is en wat meer schuurt dan Peppermint. Daarom liggen er ook takken en er staat een boomstronk. Bij ons kan het ongedierte echter van alle kanten komen want we wonen rondom in natuurgebied met bossages en eiken langs de weilanden en akkers, en achter ons bos en heide met vennen.

Misschien moeten we er wel een groot aantal rondom ons zetten. Alhoewel we dan financieel leeg lopen en plaatsings problemen krijgen denk...

Zal foto's in het album zetten hoe ze er nu bij staan... Misschien hebben jullie betere ideeen voor de plaats?