sandratien schreef op dinsdag 11 juli 2006, 10:06:

Ik vergeet mijn IQ van 145 nog te melden.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 11 juli 2006, 12:41:


Ik had wel begrepen dat je naar de Clinic van Ramey bent geweest, ik wist alleen niet dat deze info daar vandaan kwam.
Hartstikke bedankt voor de link!

Spirithorses schreef op dinsdag 11 juli 2006, 15:47:


We zouden dus zusjes kunnen zijn!!!

Spirit schreef op dinsdag 11 juli 2006, 16:38:


Hier sluit ik mij helemaal bij aan. Ik had de hoeven van mijn gevlekte arabier
ook altijd heel laag en ze liep toch wat gevoelig. Nu is ze pas profesioneel bekapt en hij liet de hielen een ietjes langer tot mijn verbzing maar ze loopt veel beter.

sandratien schreef op dinsdag 11 juli 2006, 17:19:


Hoeven moet natuurlijk hielen zijn.

marielle schreef op dinsdag 11 juli 2006, 17:29:


Volgens mij onstaat die mustangrol bij in het wild levende paarden vooral omdat ze over stenen lopen waardoor de de zijkant wegslijt. Bij mijn paard slijt de mustangrol er vanzelf een beetje in maar alleen aan de voorkant van de hoef, waar ze afwikkelt.

Spirithorses schreef op dinsdag 11 juli 2006, 17:41:


Tja niet alles kan volmaakt zijn. Hoe kom je aan dat icoon? En nog even een vraagje. Hoe lang duurde het ongeveer voordat jij van je muispols af was? Ik loop al de hele dag te rekken en te strekken maar ik heb net met de strimmer een doorgang naar de voordeur gestrimd en oei, oei, ik zal niet klagen maar
Grr, dat ging niet lekker.

Snoopy schreef op dinsdag 11 juli 2006, 17:43:


Kijk dat is dus een veel betere oplossing dan toegeven dat ik een PC verslaving heb en minderen met gebruik. Mijn dank.

Dit ging niet goed. Ik had moeten knippen.

Voor mensen die al langer bekappen is het juist heel zinvol om dit soort dingen te lezen. En juist heel leerzaam. Ze hebben zelf al lang uitgevonden dat er meer wegen zijn die naar Rome leiden en krijgen op deze manier ander inzichten erbij. Zo bekap ik allang niet meer op de manier die ik bij F&I geleerd heb maar ik moet er heel eerlijk bij zeggen dat ik voor dat ik ooit van PN en de cursus gehoord had de hoeven van mijn paard al zelf deed naar volle tevredenheid. Het enige dat ik aanhield van de cursus was het heel kort houden van de hielen en dat bleek dus in mijn paard haar geval helemaal niet zo geweldig te zijn. Dankzij Pien kijk ik daar nu weer anders tegen aan.
Ik denk trouwens ook dat er veel meer mensen op het forum zitten die al langer bekappen dan mensen die pas beginnen. Latn we in het vervolg bij zaken die wat dieper op de materie ingaan even aangeven dat het niet voor beginners geschikt is. Dan weten die waar ze aan toe zijn.
De lijn professioneel, amateur is niet zo makkelijk te trekken. Vaak is een profesioneel gewoon een amateur die andermans paarden erbij is gaan bekappen.

Ik heb artikel ondertussen aan veel mensen toegestuurd, ik ben de tel inmiddels kwijtgeraakt.
Omdat ik bang ben dat mensen alleen het onderwerp van het artikel hebben meegekregen en het als excuus zien om dieren met straffen te beleren heb ik de beschrijving van het artikel in het blad "New scientist" vertaald in het Nederlands en zet ik het hier op PN neer teneinde een discussie over het onderwerp op te starten.

De bijschrijving omschrijft goed het daadwerkelijke onderzoek en kan als uitgangspunt voor de discussie dienen.
Ik ben van mening dat het onderzoek niet zomaar zonder meer vertaald kan worden naar dieren. Onder andere door de opzet van het onderzoek.
In dit onderzoek konden vrijwilligers een bedrag wat zij ontvingen met iedere keer een dollar vermeerderen of het risico lopen een dollar te verliezen.
Dat zou in paardentaal erop neer komen dat je een paard een stapel snoepjes voor zijn neus legt en iedere keer als het iets fout doet een snoepje eraf neemt en als het iets goed doet een snoepje erbij legt. En zo werkt het niet bij paarden.

Ik zou heel graag willen dat de mensen die ik het artikel en de beschrijving heb gestuurd mijn vertaling goed doornemen om te kijken of ik één en ander goed verwoord heb. De vertaling van het artikel zet ik apart in een volgend blokje neer.

Een beschrijving van het onderzoek van John O'Doherty, Caltech, door het blad New Scientist.

Is de wortel of de stok meer effectief als bekrachtiging bij leren? Beiden zijn even effectief, suggereert een nieuwe studie die een belangrijk gebied in de hersenen heeft gevonden dat hetzelfde reageert op zowel het ontwijken van straf als het verkrijgen van een beloning.

Het hersengebied is bekend als “the medial orbitofrontal cortex (OFC). “Beschadiging van dit gebied –veroorzaakt van auto-ongelukken tot tumoren- kan tot persoonlijke gedragsproblemen lijden,” legt John O’Doherthy van de Caltech in Pasadena, Californie, US uit. Hij noemt een patient, een karate-expert, die na beschadiging van dit gebied begon zijn karategevechten uit te proberen op het ziekenhuispersoneel.

Het nieuwe inzicht in hoe het onbeschadigde OFC reageert bij mensen kan een pad creëren voor onderzoekers om uit te vinden of uit gewoonte regelbrekende mensen, zoals carrière criminelen (mensen die van criminaliteit hun beroep hebben gemaakt) een abnormale activiteit in dat gedeelte van het brein hebben.

Gedragsexperimenten hadden eerder de indruk gewekt dat het ontlopen van straf een beloning op zichzelf is. Maar onderzoekers hadden nog niet bevestigd dat straf ontlopen als een daadwerkelijke beloning wordt geregistreerd in het brein.

Om dit te kunnen onderzoeken, hebben O’Doherty en zijn collega’s een experiment ontworpen waarbij scantechnologie die "magnetic resonance imaging (MRI)" wordt genoemd, wordt gebruikt.

Gedurende de eerste fase van het experiment, werden 16 deelnemers geconfronteerd met twee grafische beelden op een scherm. Er was hun geleerd om bepaalde karakteristieken van de beelden te herkennen die geassocieerd konden worden met een beloning in geld in het volgende deel van het experiment, en met beelden die gekoppeld konden worden aan een negatieve uitkomst.

In de tweede fase, ontvingen de vrijwilligers een geldbedrag van 35 dollar. Terwijl hun brein werd gescand moesten ze raden welke van de twee afbeeldingen was gekoppeld aan een 1 dollar beloning en welke geen beloning gaf. In volgende zittingen moesten ze kiezen tussen setjes van twee afbeeldingen, één die geen beloning gaf en één die een verlies van een dollar veroorzaakte.

Hersenscans onthulden een zelfde stoot van activiteit in de Medial OFC van de vrijwilligers ongeacht of ze een dollar wonnen of een dollar verloren. Dit laat voor de eerste keer zien dat straf vermijden een beloning lijkt te zijn, zegt O’ Doherty.

Hij denkt dat hetgeen ze gevonden hebben licht werpt op wat er gebeurd in het brein bij verslaafde gokkers, en dat het onderzoekers kan helpen betere behandelingsmethoden voor gokverslaafden te ontwikkelen.

O’Doherty merkt op dat de onderzoeksgroep een verschil heeft ontdekt in andere delen van het brein dat er op wijst dat niet ieder aspect van een prijs winnen of het ontwijken van straf hetzelfde is. Als voorbeeld: "de verwachting om 1 dollar te winnen veroorzaakte meer activiteit in het “ventral Striatum”, een ander beloningscentrum in de hersenen dan het niet verliezen van 1 dollar."

Isabel van der Made schreef op woensdag 12 juli 2006, 11:07:


applaus terug!!!!

Het artikel is 4 july 2006 gepubliceerd, vrij recent dus.
Er is wel al eerder onderzoek gedaan naar gebieden die met straffen en belonen te maken hebben in dierproeven. Misschien heb je daar iets over gelezen? Dit is het eerste onderzoek dat aantoont dat ontwijken van straf opzich als een beloning kan werken.

Er was overigens nog een verschil tussen straffen en belonen wat niet in de beschrijving werd genoemd maar wel in het artikel.
De reactietijd bij straffen was langer dan die bij belonen. Toch ook wel belangrijk om mee te nemen.

Verder ben ik het met je eens. (dat het ventrale striatum betrokken is bij emotionaliteit weet ik niet, dat zou ik even op moeten zoeken maar ik neem zonder meer aan dat het klopt)

sandratien schreef op woensdag 12 juli 2006, 13:05:


Even als aanvulling. Ik heb het artikel zelf wel gelezen. De beschrijving klopt vrij goed.