clarissa ruijgrok schreef op donderdag 7 januari 2010, 9:51:



Ja dat dacht ik dus ook!!
K heb een reactie daar over er bij gezet:

Het enige wat ik hier niet hoor is dat de pony alleen staat!
Paarden leven in kuddes.
Deze pony kan prima tegen de kou, hooi en water is voldoende. Je zou om te schuilen een paar strobalen op elkaar kunnen stapelen om achter te schuilen.
Echter deze pony staat eenzaam alleen!
In Oostenrijk is het verboden om paarden alleen in de wei te zetten. Daar moeten ze minimaal met z'n 2e staan anders krijg je een flinke boeten aan je broek!
Zou hier ook ingevoerd moeten worden.

Wendy

Wendy de Meij schreef op donderdag 7 januari 2010, 13:19:


Nou ja mn reactie heeft niet gepakt op die site. helaas.
wendy

Lieve mensen,
Ik ben ten einde raad. Ik weet het even niet meer.
Daisy is mijn Cushin Shet van 20 jaar, en is midden in de winter bij -11C. hoefbevangen geworden, en niet zo'n beetje ook!!
Momenteel staat ze alleen nog op als ik aan kom, maar ligt ze de rest van de dag.
K heb echt bijna alles al gedaan, maar niets slaat aan!

K heb daisy 1,5 jaar geleden verwaarloost en aan 4 hoeven hoefbevangen uit een weiland gehaald. K heb haar weer op kunnen knappen tot een vrolijke pony met mooie hoefjes.

24/7 buiten op zand, lekker veel hooi in een hooibak met rooster van 50/50mm, Laarakkers "suikerbalans", handje speld per dag, gedroogde kruiden (brandnetel,paardebloem, rozebottel etc) liksteen rocky rood en Himalaya, betegeld hooiplaatsje met balken er om heen voor hoefslijting en beweging, ging allemaal prima. Zelfs van de zomer af en toe 15 min in de wei om de dag ( opgebouwd met 5 min. per keer), voor de graas beweging. en NB natuurlijk.

Toch is ze nu dus hoefbevangen geworden. Deze tijd zijn de hormonen van de merrie in beweging, en met de Cushing is dat dus ontregeld en is ze hoefbevangen geworden. Bij een normale hoefbevangenheid kan je de oorzaak weg halen. gras en suikers, maar ik kan nu de tumor niet weg halen die de boel ontregeld!

NBer is geweest, ze krijgt grasbrok ( wiesencops st hyploiet), met Suikerbalans, magnesium, bloedverdunner ( asperinepoeder), kruiden, drupje olie. Magnesium en bloedverdunner doe ik samen oplossen in water, met een beetje psiliumhusk ( agradi) waardoor het wat loddiger word in een hele grote spuit, en geef ik 2x per dag in de mond. Heb duits kruidenhooi gehalveerd en gemengt met stro en ander grof hooi. Heb zelfs Bute geprobeerd, maar helpt ook niet. Ga vanmiddag kijken of we padjes onder de hoeven kunnen plakken. als dat werkt ga ik hoefschoentjes kopen.

Wat kan ik nu nog doen!?!? het wordt alleen nog maar erger ipv beter.
Ze loopt niet meer, ligt de hele dag. Ze is heel stoer als ik kom, hinnikt nog steeds en staat dan gewoon. kijkt vrolijk en eet nog vollop! Maar ik zie dat ze het moe is! Pijn is uitputtend.
K heb DA gesproken. Hij stelt voor als echt niks helpt haar in te laten slapen. K ben emotioneel, maar wel nuchter. Ik wil haar gewoon niet te lang met pijn laten lopen!! Hoe lang kan ik dit nog aan kijken???? Wat is humaan ? Mn hart breekt als ik haar zie schuifelen.

Is er iemand die me nog iets zinnigs kan zeggen?

Groetjes
Een verdrietige Wendy

Lieve mensen,
Ik ben ten einde raad. Ik weet het even niet meer.
Daisy is mijn Cushin Shet van 20 jaar, en is midden in de winter bij -11C. hoefbevangen geworden, en niet zo'n beetje ook!!
Momenteel staat ze alleen nog op als ik aan kom, maar ligt ze de rest van de dag.
K heb echt bijna alles al gedaan, maar niets slaat aan!

K heb daisy 1,5 jaar geleden verwaarloost en aan 4 hoeven hoefbevangen uit een weiland gehaald. K heb haar weer op kunnen knappen tot een vrolijke pony met mooie hoefjes.

24/7 buiten op zand, lekker veel hooi in een hooibak met rooster van 50/50mm, Laarakkers "suikerbalans", handje speld per dag, gedroogde kruiden (brandnetel,paardebloem, rozebottel etc) liksteen rocky rood en Himalaya, betegeld hooiplaatsje met balken er om heen voor hoefslijting en beweging, ging allemaal prima. Zelfs van de zomer af en toe 15 min in de wei om de dag ( opgebouwd met 5 min. per keer), voor de graas beweging. en NB natuurlijk.

Toch is ze nu dus hoefbevangen geworden. Deze tijd zijn de hormonen van de merrie in beweging, en met de Cushing is dat dus ontregeld en is ze hoefbevangen geworden. Bij een normale hoefbevangenheid kan je de oorzaak weg halen. gras en suikers, maar ik kan nu de tumor niet weg halen die de boel ontregeld!

NBer is geweest, ze krijgt grasbrok ( wiesencops st hyploiet), met Suikerbalans, magnesium, bloedverdunner ( asperinepoeder), kruiden, drupje olie. Magnesium en bloedverdunner doe ik samen oplossen in water, met een beetje psiliumhusk ( agradi) waardoor het wat loddiger word in een hele grote spuit, en geef ik 2x per dag in de mond. Heb duits kruidenhooi gehalveerd en gemengt met stro en ander grof hooi. Heb zelfs Bute geprobeerd, maar helpt ook niet. Ga vanmiddag kijken of we padjes onder de hoeven kunnen plakken. als dat werkt ga ik hoefschoentjes kopen.

Wat kan ik nu nog doen!?!? het wordt alleen nog maar erger ipv beter.
Ze loopt niet meer, ligt de hele dag. Ze is heel stoer als ik kom, hinnikt nog steeds en staat dan gewoon. kijkt vrolijk en eet nog vollop! Maar ik zie dat ze het moe is! Pijn is uitputtend.
K heb DA gesproken. Hij stelt voor als echt niks helpt haar in te laten slapen. K ben emotioneel, maar wel nuchter. Ik wil haar gewoon niet te lang met pijn laten lopen!! Hoe lang kan ik dit nog aan kijken???? Wat is humaan ? Mn hart breekt als ik haar zie schuifelen.

Is er iemand die me nog iets zinnigs kan zeggen?

Groetjes
Een verdrietige Wendy

Sorry k zie dat mn onderwerp nu 2x op forum staat. K moet nog ff wennen aan de nieuwe website geloof ik. beetje blond

Wendy

Hai Esther,

Dank je voor je reactie.
Ha ja ook nog op mn verjaardeg
Suikerbalans is van Laarakker, en helpt de suikerhuishouding in balans te houden.
Zit absoluut geen suiker in
Met dat medicijn had ik dan veeeeel eerder moeten beginnen. K heb er toen voor gekozen om het op de natuurlijke manier te doen, en dat heeft toen heel goed geholpen. Ik denk dat het nu te laat is voor dat medicijn.
Maar dank je voor het meedenken.

Groetjes Wendy

Dank je frans voor je bemoedigende woorden.

K heb me behoorlijk ingelezen op Cushing en hoefbevangenheid op PN en verder op internet. Ik hoop gewoon alles gedaan te hebben wat in mn vermogen ligt.
K kan nog wel weet ik veel hoeveel medicijnen en supplementen gaan kopen, maar alles heeft zn tijd nodig om te werken, en dat is wat Daisy denk ik niet meer zo veel heeft.
Zou een pijnstiller nou werken dan kon ik haar die tijd geven, maar ook dat werkt niet.
Ik kan haar toch niet nog 2 weken zo laten liggen!!
Ja ik denk dat ik alles wel gedaan heb wat in mijn vermogen ligt.

Mn NBer en ik proberen vanmiddag nog even om padjes onder haar hoeven te plakken, maar als dat niks word moet ik toch realistisch gaan worden.
Hoe gek ik ook op haar ben, ik wist dat ik een Cushing pony had opgenomen en haar daar aan zou verliezen.

Daisy heeft iig nog 1,5 jaar lekker van haar pensioen kunnen genieten bij me, met veel liefde en alles wat ze nodig had. Misschien iets te veel hooi, maar ja ze werdt al dik van de lucht.
Kon dat veulenbuikje van haar ook niet echt slank krijgen. Dat kan ook niet als je 4 kinderen gekregen hebt.

Ze is kinderscheurpony geweest van 3 zusjes!, moeder van 4 veulens, en daarna aan haar lot overgelaten en verwaarloost. K gun haar en mooi einde in de eeuwige weilanden. Verlost van haar ongemakken. Ze heeft het verdient.

Wendy

Hier een Update van Daisy:
Afgelopen zaterdag kwam ik op stal en lag Daisy.
Ze stond niet meer op, en ik was in tranen , want dat was het teken dat ik de DA zou bellen en haar in zou laten slapen.
Mn NBer was eigenlijk al onderweg omdat hij nog iets met Padjes wilde proberen, dus die kon ik niet meer afbellen.
K heb de DA gebeld en die rade me aan een sterkere pijnstiller te geven om het wekend mee door te komen en maandag terug te bellen om haar in te laten slapen.( als de Pijnstiller werkte dan natuurlijk)
Raymond ( NBer) kwam aan en mn paard Bob vond maar dat Daisy moest gaan staan, en beurde haar zo op We hebben haar schuifelend naar stal gebracht, en Raymond heeft op zn vrije zaterdag wel 3 uur staan knutselen op een set kunststof ijzertjes, met een padje er tussen en deze onder haar hoefjes geplakt met tape.
Dit was mn laatste poging! Nu had ik echt alles gedaan wat ik kon!
Ongelofelijk, maar Daisy ging weer lopen!!!! Het hielp!
K weet natuurlijk niet of het blijft helpen, maar voorlopig kan ik weer met haar lopen zodat ze weer beweegt. Ze kijkt een stuk vrolijker, en de pijnstiller werkt ook!
K bekijk het per dag, en als het slechter gaat laat ik de DA komen. Dan is het niet meer houdbaar. Maar tot zo ver, is dit best aardig nieuws.

Groetjes,
Een iets opgeluchte Wendy

Dank je wel iedereen trouwens voor de ontzettende lieve berichtjes!
Ben blij met jullie steun in deze moeilijke tijd!

Groetjes Wendy & Daisy

Tja ik kijk met de dag.
Als ze achteruit gaat en niet meer op de pijnstiller reageert,
dan stoppen we er mee.
K heb al een soort hoefschoentjes besteld. K hoop dat het helpt,
en dat ze op tijd komen. K wilde eerst kijken of het überhaupt wel zin had,
voor ik die dingen liet komen.

Daisy is nu vrolijker, en hinnikt naar me, en stapt stoer haar rondje 3x per dag.
Zij heeft het duidelijk nog niet opgegeven Dan ik ook nog niet!

Groetjes Wendy

Daisy loopt nu op de eeuwige weilanden.

Maandag werd ik gebeld door stel dat Daisy de hele dag al languit met gestrekte beentjes in de regen lag. Toen ik kwam stond ze weer lekker hooi te eten en leek er niks aan de hand. Mijn stoere pony speelt mooi weer als ik er ben, dat is duidelijk!
K heb de DA gebeld en een afspraak voor de volgende dag gemaakt om haar in te laten slapen. Dit kon zo niet langer!!
Het was de moeilijkste beslissing van mn leven!! Hart verscheurend!
Maar voor mijn mooie stoere eigenwijze shet het beste.

Gister om 12 uur kwam de DA. Ik had Daisy maandag alles verteld. Blijkbaar had ze er vrede mee, want ze liep zo me naar de binnenbak. K heb haar samen met mn paard Bob los in de binnenbak gezet, en daar is ze op een vredige manier in geslapen met Bob er bij.
Bob was heeeel rustig en heeft nog 1 x aan haar geroken na dat ze de eerste injectie had gekregen ,en daar na ging hij bij de deur in de rouwstand staan.
K heb vreselijk veel verdriet, maar weet dat het voor haar beter is zo.

K had mn vriendin bij me de hele dag ( die had vrij genomen voor me!), en een andere vriendin heeft haar paard Noa ( beste vriendin van Bob) ingeladen en is naar me toe gekomen ( van uit Alphen aan de Rijn!) zodat Bob niet alleen zou zijn die nacht.
Zij was er bij toen Daisy aan de weg gelegd werd en ze vertelde me dat Bob en Noa aan het hek op een paar meter afstand van Daisy, dicht tegen elkaar aan stonden en een uur samen in de rouwstand hebben gestaan.

Daisy is niet meer, Ze heeft ook geen pijn meer.
Het verdriet is groot, en ik zal haar vreselijk missen, maar het was onvermijdelijk.

Groetes een verdrietige Wendy & Bob

Lieve mensen,

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor de lieve berichtjes die jullie gestuurd hebben toen Ik Daisy heb moeten laten inslapen.
Ik heb er echt veel steun aan.

Verdriet wordt lichter als je het deelt.

Bedankt.

Lieve groetjes Wendy & Bob

Van harte gefeliciteerd!

Groetjes
Wendy

K krijg hem niet open?!

Ik heb ervaring met EM- en voor mijn Bob hielp het iig prima.
Ik week mijn spelt in een dopje EM.
Bel Bio-Ron eens voor de werking en hoe je het nog meer kan gebruiken.
www.bio-ron.com
Hij is zeer op de hoogte.

Ik heb ook een darm/spijsverterings paard, dus begrijp je zorgen.

Succes.
Wendy