Dit vond ik op bokt, een antwoord van rijkswaterstaat aan een briefschrijver. Heb het inmiddels ook op het kruiskruidforum geplaatst.

In reactie op uw melding willen wij u hierbij het landelijke standpunt van Rijkswaterstaat toesturen met betrekking tot het Jacobskruiskruid.

Het beleid van Rijkswaterstaat
Rijkswaterstaat voert ecologisch bermbeheer in de rijksbermen uit, dat erop is gericht om variatie aan planten- en diersoorten te realiseren. In dit kader worden de bermen, afhankelijk van de grondsoort, één tot twee keer per jaar gemaaid en wordt het maaisel afgevoerd, waardoor er een minder voedselrijke bodem ontstaat. Dit komt de diversiteit aan plantensoorten in de wegberm ten goede. Voor de kleine faunasoorten zoals insecten (onder andere vlinders) en kleine zoogdieren streeft Rijkswaterstaat ernaar om ongeveer 10% van de vegetatie te laten staan; ieder jaar een ander deel. Door dit bermbeheer komt de helft van de Nederlandse plantensoorten in de wegbermen voor, waaronder ook soorten met een hoge natuurwaarde.

Gevolg voor (verspreiding van) Jacobskruiskruid
Jacobskruiskruid is een soort die van nature voorkomt langs wegen, op grasland en in de duinen. In het maaibeheer voor rijkswegen wordt rekening gehouden met de voortplanting van de planten. In het Model Prestatiebestek is opgenomen dat het zaad rijp moet zijn alvorens er gemaaid mag worden en de uiterlijke maaidata zijn eind week 28 (half juli) en eind week 37 (half september). Overigens is agrarisch grasland over het algemeen te voedselrijk voor deze plantensoort.

Verwerking van het maaisel
Voor Rijkswaterstaat geldt dat het grootste deel van het bermmaaisel wordt gecomposteerd. Door compostering (rotting) wordt de giftige stof afgebroken door bacteriën en schimmels en vormt daarna geen gevaar meer. Een kleiner gedeelte van het maaisel, dat in de voorzomer wordt gemaaid, kan als veevoer worden ingezet. In de Rijkswaterstaat Handleiding Beheer Groenvoorzieningen is voor de volledigheid opgenomen dat het hooi vrij moet zijn van stoffen die schadelijk zijn voor het vee en dat Jacobskruiskruid dodelijk kan zijn voor landbouwdieren. Het is dus zaak dat bermbeheerder en afnemer zich beiden bewust zijn dat in bermgras ongerechtigheden kunnen voorkomen, zoals resten zwerfvuil en voor vee giftige planten (bijvoorbeeld boterbloemen en Jacobskruiskruid). De verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij de aannemer en de ontvanger van het gras.

Geen verdelgingscampagnes
Rijkswaterstaat kan en wil niet meedoen aan verdelgingscampagnes van Jacobskruiskruid. In incidentele gevallen kan een haard extra worden gemaaid om klagers tevreden te stellen. De plant kan niet worden bestreden, omdat het "overal" voorkomt. Bovendien voert Rijkswaterstaat een beleid waarbij geen gebruik wordt gemaakt van bestrijdingsmiddelen. De plant maakt normaal deel uit van de flora van bermen en andere minder intensief gebruikte terreinen, en heeft daar een ecologische functie, onder meer als nectarplant voor vele soorten insect

Tinake schreef op zaterdag, 27 augustus 2005, 18:19:




Aan de ene kant mag er geen schadelijke stof inzitten volgens hun eigen handleiding, en aan de andere kant verkopen ze het rustig als veevoer!!!
Waarom hebben ze dan in godsnaam een handleiding???
Ik wordt hier toch wel behoorlijk pissig van.

Esther

e m kraak schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 20:06:


Ik ken de Bent Branderup, zijn geweldge zadels, alleen erg duur.
Ze zitten als een huis, je voelt exact wat de rug van een paard doet, en je hebt het gevoel dat je er niet eens af kan lazeren
Jajaja bij Wim Vonck opgereden, op onze Björk met het inrijden en beleren.

Groetjes Es

e m kraak schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 0:51:


Ik weet dat Wim Vonck ook IJslanders heeft, met de gangen zijn we met Björk toen niet bezig geweest, ik weet eerlijk gezegd ook niet of ie met die gangen en ontwarren van gangen ervaring heeft. Björk is een natuurtölter, dus dat scheelt natuurlijk ook enorm, alhoewel ze er ook vaak genoeg een hussel van maakt. Maar ook vaak doet ze het goed. Als je wilt, dan wil ik wel eens informeren voor je.

Groeten Es

e m kraak schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 19:15:


Ja het is echt nogal ingewikkeld, in tölt bijvoorbeeld heb je al verschillende tempi, in draf, als je al een gangenpaard hebt die draf aan biedt, heb je ook verschillende tempi draf. Maar een vijfganger kan werkelijk gaan klutsen, en ook schwein heb je dus in arbeidstempo schwein enz
Maar schwein is geen goede telgang, met schwein drukt een paard zijn rug bijvoorbeeld weg, met tölt zie je vaak dat een paard in tölt wordt getrokken, ook dan krijg je weer ellende met een weggedrukte rug, veel mensen denken, maar het zit lekker dus het zal wel goed zijn. Alles heeft met balans van het paard, spieren van het paard, maar ook zeker met balans van de ruiter te maken. Voor mij is de bodem een indicator met tolt bijvoorbeeld, maar je moet verdomd goed luisteren. Het moet klinken als paar-den-bloe-men een zuivere viertakt dus, op een zachte bodem hoor je het al snel niet meer. Het is niet zo makkelijk op een cue te zetten dus.
Hier gaat gewoon niet op als je een paard in de gang kan houden waarin ie loopt het goed is, het is veel complexer. Een schwein heb je zo aangeleerd, maar afleren is een ander verhaal. Het lijkt vaak goed, zit ook lekker, of het schommelt en zit het niet lekker, maar het gaat allemaal zo subtiel. Het lijkt echt makkelijker dan dat het is.

Esther

Piet schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 19:57:

Piet schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 19:57:


Friesland en Groningen liggen onder Parijs, of je moet van de andere kant komen

Huertecilla schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 21:27:


Tölt kan dus de cue zijn voor Schwein
Geintje

Esther

Maatje Bon schreef op donderdag, 1 september 2005, 18:36:


Nee geen hoefschoenen, Ze hebben allemaal goede voeten. Lopen niet gevoelig. Onze 6 jarige heeft nog niet alle knoppen, maar wat ze aanbied daar proberen we haar dan ook in te houden, zelfde tempo dus. Zij is een natuurtolter, maar biedt ook draf aan. Telgangen doen we ook niet met haar, Falka is al 17 als die er de sokken in zet is het net laagvliegen ze gaat echt laag en erg hard dan. Zit als een zetel. In de bak wil ze ook nog wel eens alle gangen klutsen, ze vindt er ook niet veel aan in de bak. Wel als we spelen, dat vind ze wel erg leuk.

Groeten Esther

Ja hoor ze zijn weer gesignaleerd de horzeleitjes op de benen van de paarden. Weghalen gaat lastig, en het lukt natuurlook nooit om het likken te voorkomen.
De laatste jaren heb ik altijd in november 2 maal kort achter mekaar ( 3 weken tussentijd) ivermectine gegeven op aanraden van DA, de eerste lading dus voor de uitkomende horzeleitjes, en de tweede lading voor wat er eventueel overleefd heeft.
Hoe doen jullie dat?? Knoflook geef ik niet
Esther

Marina schreef op zaterdag, 3 september 2005, 8:15:


Wat voor puimsteentje heb jij?? Ik heb er wel een, maar de eitjes krijg ik echt niet goed weg ermee, doe ook wel met een mesje. En in welke maand komen die eitjes uit, ikheb altijd geleerd dat ik in November die wormkuur 2 maal moet doen, maar ik sprak gister iemand en die dacht juist weer september.

Esther

Huertecilla schreef op zaterdag, 3 september 2005, 14:30:


Huh wat is lack the enzyme?? Dat is toch ontbreekt het enzym.
Iets wat een paard niet af kan breken zou ik eerlijk gezegd niet voeren.
Een paard is geen alles-eter. En als je dus de wetenschap hebt dat er een enzym ontbreekt, zou ik van die kennis wel gebruik maken.
Ik weet wel dat wei aan varkens wordt gevoerd, maar die hebben ook weer een heel ander darmstelsel .
Toen ik kaas maakte heb ik ook wel eens gedacht wat doe ik met de wei, ik heb het gebruikt voor de psoriasis van mijn zoon, uitwendig Ik heb het ook eens in de sla geflikkerd, en daarna ook de sla weggeflikkerd, ik vind het niet te eten

Esther

Marlies schreef op zaterdag, 3 september 2005, 19:56:


Tsja ik vraag me wel af waarom niet bekappen? En hoe oud is het paardje?

Esther

Huertecilla schreef op zaterdag, 3 september 2005, 20:36:


Uhm dat gif zit ik toch wel een beetje mee hoor, JKK is ook gif, en ieder hapje telt. Een hapje ga je niet dood aan, maar het is niet af te breken door het lichaam en stapelt dus. In het kort komt het er op neer dat ieder hapje telt, tot ........................!!
Ik weet van de andere planten niet zo goed hoe giftig ze zijn, en of het wel afbreekbaar is door het lichaam, maar toch.
Nu moet je natuurlijk helemaal zelf weten of je de paarden wel of geen rivella geeft, maar ik zit er gewoon over na te denken. Wat gebeurt er op langere duur?
Esther

ingrid van der post schreef op zaterdag, 3 september 2005, 20:52:


Ja geloof dat wel hoor, we hebben er hier ook een met superhoeven, maar ik vraag me gewoon wel atijd af of het superhoeven zijn
Af en toe moet er misschien toch wel wat gebeuren toch?
Hoe doen de steunsels het van je Shet, ben er echt nieuwsgierig naar, bij onze superhoef moeten we daar wel soms wat aan doen.
De leeftijdsvraag van de Shet vind ik wel de belangrijkste, met name omdat er wordt gezegd van die mooie lange beentjes.

Groetjes Es