Rody schreef op maandag 13 februari 2006, 12:20:


Hallo, Rody,
Ik ben namelijk ook een wat angstige ruiter, ik ben serieus met paardrijden begonnen toen ik een fatale judo blessure opliep. Mijn knie is helaas wat stijf gebleven, is niet zo stabiel en werkt vaak niet goed mee. Rare sprongen kan ik niet uitzitten, en dat is best wel eng om te weten!

In eerste instantie wilde ik een wat ouder paard, klaar om leuke buitenritten mee te maken. Toen zag ik mijn huidige paard - 10 dagen oud - en was verkocht. Niet zo verstandig eigenlijk, ik reed nog maar een paar jaar paard, het was mijn eerste paard en ik vertrouwde teveel op een goede vriend die mij zou helpen als ik tegen problemen aan zou lopen, die haar een goede stalling met weiland kon bieden en haar uiteindelijk voor mij zou inrijden. Toen had ik nog geen eigen plek voor mijn paard. Helaas bleek die vriend een ongelooflijke (.........), het verdere verloop van het verhaal heb ik hier al eens verteld.......

Wat ik duidelijk wil maken: "groen" en "angstig/onzeker" is een moeilijke combinatie. De stap van wandelen naar rijden vind ik erg groot als je wat angstig bent. Ik had gelukkig hulp, een goede vriend van mij heeft mij geholpen en mijn paard uiteindelijk ingereden. Mijn paard wordt dit jaar 9, door alle nare dingen uit het verleden (hoefzweren e.d.) is mijn paard nu pas zodanig verkeersmak dat ik het aandurf buitenritten te maken en zeker weet dat ze geen al te rare dingen gaat doen die ik niet uit kan zitten. Mijn trainer is heel vaak meegeweest op de fiets bij buitenritten om aanwijzingen te geven en als voorhoede nonchalant langs enge dingen te fietsen. De zekerheid die mijn paard bij mij zocht kon ik haar eerst niet geven wegens mijn eigen onzekerheid, die zekerheid bood dan mijn trainer op de fiets. Langzamerhand werd dat steeds beter en kon ik zelfs voorop.

Als het klikt met je paard moet je er inderdaad iets van maken! Ik zou zeker kijken of je iemand kan vinden die je op een paardvriendelijke manier met je paard kan helpen. Je paard is nu drie jaar oud? Toen had mijn paard een soort van "vlegeljaar"! Ze deed rare dingen en zat af en toe als een gek te bokken en te steigeren, terwijl ik geen idee had waarom. Daarna werd ze steeds rustiger en heeft niet veel rare dingen meer gedaan.
Monique

Michiel schreef op maandag 13 februari 2006, 20:38:


Hallo, Michiel,
Waarom zou je dat niet kunnen vragen? Jij moet uiteindelijk met je paard op stap kunnen, niet je trainer en daar hoort ook bij dat je je paard niet alleen in de bak kunt rijden maar ook veilig buiten. Lessen in de bak zijn op zich erg zinvol, je paard wordt niet steeds afgeleid, je kunt je zelf beter concentreren en op je houding letten, gaat het mis en val je er een keer af, dan kan je paard nergens heen. Maar steeds die rondjes lopen vond ik op den duur erg saai en Indy ook.
Vandaar dat we af en toe een parcours opgebouwd hebben met kleine opdrachtjes om Indy te motiveren mee te denken en de training interessant te maken: Rammelende zak slepen, slalom, hekje open en dicht, over plastic lopen, over balkjes, emmer vangen met lasso, e.d. Indy vond dat altijd erg interessant en moest zich beheersen niet zelf hekjes open te doen of er met de te vangen emmer vandoor te gaan en vervolgens weigeren die af te geven. Van Parelli had ik toen nog nooit gehoord :) , maar dit soort grondwerk was ook erg leuk.
Wandelen of ruiter en fietser samen op pad was ook altijd een erg leuke afwisseling. Na elk tochtje buiten voelde je gewoon dat Indy groeide en steeds zekerder van zichzelf werd. Ze genoot er erg van en was altijd laaiend enthousiast. Voor Indy is dat zeker erg zinvol geweest.
Groeten,
Monique

Niki schreef op dinsdag 14 februari 2006, 20:31:


Hallo, Nikki,

Ik kom oorspronkelijk uit een westernwereld waarin het heel normaal is dat een hengst met twee en een merrie met 2,5 jaar ingereden wordt en gelijk daarna aan wedstrijden deelneemt. Vooral de quarters zien er met twee jaar al zo volwassen uit. Ik heb zelf ook de fout gemaakt dat ik achter de massa aangehold ben en meende mijn paard met 2,5 te moeten laten inrijden. Onwetendheid, stom achter de massa aanlopen moet ik helaas bekennen........

Mijn paard kreeg hoefproblemen (hoefzweren wegens verkeerde bekappingen) en een schouderblessure (trap van een ander paard), zodat haar training aangepast moest worden. Achteraf ben ik er onzettend blij om dat we noodgedwongen haar training moesten uitstellen en haar slechts met grote tussenpozen in konden rijden. Een kennis zat mij vaak te stangen dat ze te oud werd om haar naar behoren te kunnen trainen en dat er veel te veel verzet in zou komen. Allemaal geklets! Toen mijn paard vier/vijf jaar oud was, was ze pas lichamelijk en geestelijk in staat om alles uit te kunnen voeren en te bevatten wat diegene op haar rug nu eigenlijk wilde. Het gaat nu eenmaal niet alleen om paardRIJDEN, een paard verzorgen, ermee wandelen, grondwerk doen is toch ook erg leuk en nuttig? Met die dingen verstevig ik nog elke dag onze band. Mijn paard is nu 9 jaar oud en ik hoop dat ik haar nog jaren mag houden. Ze is onverbruikt, zowel lichamelijk als geestelijk. Haar schouder komt helaas nooit weer goed, die blijft iets stijf, maar daar heeft ze nauwelijks hinder van.

Ik vind het erg jammer dat je je zo eigenwijs opstelt en blind achter de grote massa aanrent die het allemaal wel denkt te weten. Je denkt dat je paard het je wel vertelt als hij ergens niet aan toe is. Dat zal hij zeker doen, maar veel paarden trekken pas aan de bel als het echt niet meer kan en dan is het kwaad meestal al wel geschiedt. Maar dan kun je altijd nog een nieuw paard kopen.

Ik hoop dat je er nog over na wilt denken en wens je veel wijsheid toe.
Groeten,
Monique

trea hoex schreef op dinsdag 14 februari 2006, 21:27:


Trea,
Indy krijgt tegenwoordig in de winter achter volle zolen, in het voorjaar/de zomer worden ze weer hol. Ze loopt juist niet goed als ik de hoeven achter te veel schoonmaak. Bij haar heeft het schijnbaar wel een functie en ze loopt er goed op.
Wat een joekel van een straal, om jaloers op te worden........ :)
Monique

Monique Meijer schreef op woensdag 15 februari 2006, 10:11:


Wat ik nog vergeten ben, mijn paard is gedurende de inrijdperiode NIET elke dag bereden, dat was maar 1 uurtje per week door haar trainer, de rest bestond uit grondwerk, af en toe longeren en vooral veel wandelen, met en zonder zadel.
Monique

Hallo,
Zit in mijn middagpauze wat te surfen op internet en kom net deze hoef tegen:
&imgrefurl=http://www.pferdeosteopathie-leist.de/pferdeosteopathie/danach/&h=180&w=250&sz=17&tbnid=QWrViBWX5DNmRM:&tbnh=76&tbnw=106&hl=de&start=20&prev=/images%3Fq%3DHufe%26svnum%3D10%26hl%3Dde%26lr%3D
Oeps, wat lang, werkt dat wel?
Groeten,
Monique

Isabel van der Made schreef op donderdag 16 februari 2006, 13:41:


Mijn brood had ik al op, Isabel :)

Het is me echt een raadsel hoe paarden daar op kunnen lopen. En ik heb het in mijn naaste omgeving zo vaak onder de westernruiters gezien dat hun paarden zulke hoeven hebben. Het waarom kon niemand mij zinnig beantwoorden, de antwoorden varieerden van "dan lijkt mijn paardje wat groter" tot "daarvan wordt hij wendbaarder". Dat slaat echt nergens op......
Een fokker bij ons in de buurt had een werkelijk prachtige quarterhengst staan. Tot ik zijn hoeven zag, ze leken net als de hoeven op de afbeelding, natuurlijk voorzien van een hoefijzer. Ik was geschokt en dat kon ik moeilijk verbergen. De eigenaar reageerde uiterst vijandig op mijn blik. Hij had een geweldige hoefsmid, die leverde fantastisch werk. Zijn hengst kon anders geen reiningwedstrijden doen. Dit model hoefjes zorgt voor de nodige grip en voor minder belasting van de pezen..........
Monique

Ilsejee schreef op donderdag 16 februari 2006, 15:51:


Hallo,
Mijn ontwormschema:

Februari: Panacur
Mei: Equest
Augustus: Equimax
November: Equest

Groeten,
Monique

Niki schreef op donderdag 16 februari 2006, 20:21:


He? Wie rijdt er nu op een KREUPEL paard? Daar rijdt je buurvrouw toch niet werkelijk op? Het paard LIJKT niet aan de bel te trekken, het paard TREKT aan de bel en wel aan de NOODREM! Dat is toch moedwillig een paard vernielen?
Het komt mij inderdaad voor dat je een BEETJE op de hoogt bent van paarden als je zo'n voorbeeld aanhaalt. Paarden zijn vluchtdieren, goed kunnen lopen e.d. is van levensbelang. Een paard laat niet snel zien dat het ziek is of lichamelijk niet tot iets in staat is en zal dat slechts heel subtiel aangeven. Zie je die signalen niet, breng je je paard onherroepelijk schade toe. Drijf toch niet je eigenwijze zin door ten koste van je paard. Een paard is een levend wezen, even een versleten onderdeel vervangen zoals bij een brommer gaat helaas niet. En je verschuilen achter je leeftijd vind ik echt geen argument.
Monique

Geertje schreef op vrijdag 17 februari 2006, 8:50:


Dat heb ik ook geschreven, Geertje, haar buurvrouw. :)
Ik hoop ook echt dat Nikki wat doet met de informatie die ze hier krijgt.
Groeten,
Monique

Hallo,
Heb afgelopen weekend een foto album gemaakt mbt Indy haar hoeven. Nu wilde ik de titel van de foto's zelf veranderen. Ik kan echter nergens vinden hoe ik dat moet doen. Blond of......? Graag hulp!
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 20 februari 2006, 8:35:


Niemand die het weet?
Monique

Peet schreef op maandag 20 februari 2006, 15:20:


Hallo, Petra,
Dan moet ik dus de foto's wissen en weer opnieuw in het album zetten? Het moet toch mogelijk zijn de titel achteraf bij de foto te veranderen? Of kan dat niet? Want dat bedoelde ik eigenlijk.
Groeten,
Monique

Peet schreef op maandag 20 februari 2006, 15:47:


Hallo, Petra,
Bedoel dus niet MijnAlbum, maar het album wat ik op PaardNatuurlijk heb gezet. Daar moet toch zo'n functie zijn, of niet..... (Frans.... hellup..?)
Groeten,
Monique

Ingrid den Ouden schreef op donderdag 26 augustus 2004, 15:39:


Hallo, Ingrid,
Dat probleem hadden wij ook, de overgang van tegels naar zand. Dat heb ik opgelost door rubber tegels te kopen die je ook onder bijv. een schommel kan leggen. Goed tegen de tegels aan en af laten lopen naar het zand en half onder het zand laten lopen. Werkt prima bij ons.
Groeten,
Monique