Hier werkt het schaartje prima

Ik weet nog wel zo een plekje

Geen probleem, mits hij mag traplopen.
Als hij paard/kat/hond/schapen proof is kan hij ook rustig rondscharrelen over het erf.

Ben nog niet klaar met verbouwen maar schieten aardig op.

Ik was weer eens op zoek naar innovatieve oplossingen, kom ik deze tegen.

Voor al die mensen die nu nog bruine paarden hebben en straks graag toch weer
een schimmel of bonte hebben.

Rare jongens die Amerikanen

www.ezall.com

Hallo Arie,

Ik sluit me aan bij de tekst van Peter. Bij een hengst houden is het feit dat hij vruchtbaar
is maar 1 van de dingen waar je rekening mee moet houden.

Als eerste is het lastig om een geschikte locatie te vinden mits je geen weide zelf bezit.
De afrasteringen moeten zeer deugdelijk zijn, de indeling van de kudde moet met wat meer beleid en ook het wisselen van de groepssamenstelling gaat vaak niet zonder wat kleerscheuren. Haast geen enkele pensionhouder wil je paard op het erf hebben en niet alle hengsten dekken zeer vriendelijk. Ook voor oudere merries en een kleine ponies is het niet te aan te bevelen dat zij gejaagd of gedekt wordt door een paard hengst. Daarnaast goede kans dat hij de ruin in een gemengde groep niet zal accepteren.
Een pensionstal/weide met enkel ruinen maakt het wel een ander verhaal maar 1 merrie in de buurt en de verhoudingen worden direct op scherp gezet.

Dan moet je ook rekening houden wat er gebeurd in de weilanden naast je of dat de weide aan een weg grenst waar regelmatig andere paarden voorbij komen. Er zijn ook super brave hengsten te vinden die het typische hengstengedrag weinig uiten maar dit zijn volgens mij vnl uitzonderingen. Als je een hengst al bezit waar je heel goed contact mee hebt en welke zeer sociaal is zou ik sterilisatie overwegen. Een onbekende hengst kopen, niet alles in eigen beheer beheer hebben en ook nog niet zoveel ervaring hebben zou ik niet doen. Ik denk dat je jezelf, je dochter en het paard zelf, veel meer plezier doet met een ruin of merrie.

Daar komt nog bij dat een hengst toch wat meer ervaring eist in de omgang dan het gemiddelde andere paard. De mensen die zeer goed met hengsten over weg kunnen hebben vaak al zeer goed overwicht over paarden. Een pismerrie komt mischien een metertje van de grond met de oren in de nek als iets haar niet bevalt maar op zo een moment staat een hengst waarschijnlijk recht overeind met de tanden ontbloot. Dat alles net even wat heftiger gaat, het spelen onderling, het af tasten van jouw positie in jullie relatie maakt hengsten net even wat lastiger in het houden. Het zijn ook dezelfde eigenschappen die mensen juist zo mooi vinden aan hengsten, de bravour, levendigheid en aktie. Wij hebben 9 paarden nu in 3 verschillende groepen enkel omdat we een hengst hebben en een ruin hebben die we pas met 9 jaar gecastereerd hebben. De ego's van de hengst en ruin zijn te groot. De vruchtbaarheid is in ons geval niet de reden dat wij ze niet bij elkaar kunnen plaatsen. Allebei de paarden zijn trouwens sociaal in kudde verband opgegroeid en netjes opgevoed.

Spirithorses schreef op dinsdag 16 februari 2010, 11:03:

Je was mij een minuutje voor..

Christel Provaas schreef op donderdag 18 februari 2010, 8:11:


Ik sluit me aan bij Christel haar verhaal, ik heb de man meerdere keer live aan het werk gezien met diverse paarden en ik heb altijd begrepen dat je je paard naar Gert breng als de andere keuze de slager is. Hij overdondert je paard waarbij hij op je paard zit en zijn broer of iemand anders met een lange zweep op de grond staat en het paard voorwaarts houdt.
Het zijn over het algemeen paarden waarbij alles al mislukt is bij inrijden en het gedrag doorbroken wordt. Binnen 5 tot 10 minuten draaft het paard rond met ruiter maar verwacht geen ontspanning. Voor sommige paarden de redding deze confronterende benadering om van daaruit weer rustig alles op te pakken maar ik vraag me altijd af of de eigenaar binnen de kortste keren weer niet in de zelfde oude valkuilen valt en het paard binnen de kortste keren weer gevaarlijk is. De man heeft wel een geweldig goed inzicht in paarden en weet door zijn ervaring wat hij kan verwachten en dat voor te zijn. Hij heeft al vele paarden op deze manier van de slager gered, maar om nu je groene paard dat nog helemaal geen slechte ervaringen heeft hierdoor te laten zadelmak maken in 10 minuten, zou niet mijn idee zijn.

Ga anders eerst eens kijken bij hem of op you tube staan wel filmpjes voordat je straks aan de kant staat en spijt krijg.

Wat een verschikkelijk leuk, lief paard heb je. Hij doet zo zijn best aan je verwachtingen te voldoen maar hij begrijpt vaak niet wat je van hem vraagt. Ik zie zeker geen dominantie.
Ik denk dat als je les gaat krijgen in grondwerk en hoe je lichaamstaal moet gaan gebruiken dat het heel snel kan gaan tussen jullie. Via het forum advies geven vind ik niet zo eenvoudig, beter dat je binnenkort les hebt van iemand dat zal wellicht een stuk helpen.
Zelf hebben wij onze plek gevonden bij de parelli methode maar er zijn vele methode. Een kleine tip dan: kijk niet constant achterom als je met hem wandelt, neem een denkbeeldige plek voor ogen en loop daar zelfverzekerd en doelgericht op af (focus) zonder hem iedere keer aan te kijken. Succes

Anja Seijn schreef op donderdag 18 februari 2010, 15:25:

En ik had het niet over jouw maar over onze new-forest dame Angelique
die haar groene paard door hem wou laten beleren.

Mischien te veel geknipt waardoor verwarring.

Trouwens Emiel geeft volgens mij geen les meer, hij woont hier een stukkie verderop
maar geeft enkel nog les in Deurne volgens mij. Er zijn nog wel genoeg instructeurs
die volgens zijn methode les geven.

Hallo Jessica,

Welkom hier.

Wij hebben ook zo een draver ook een merrie. Die moest vanwege haar achtergrond ook een tijdje ontdooien, als ze draver fok of trainingstal als achtergrond hebben dan merk je vaak dat ze het gewoon nooit geleerd hebben om gewoon gestreeld te worden door een mens. Daarnaast merk ik dat de paarden ons vaak te lomp en direct vinden in het benaderen. Ik vraag dus altijd of ik ze mag aanraken. Dit klinkt heel zweverig maar is het niet. Ik raak hun pas aan als ze mij hebben aangeraakt. Dus steek meestal
mijn hand uit, of sta gewoon voor ze en als zij dan mij hebben aangeraakt dan raak ik ze pas aan soms willen ze gewoon heel dicht bij je staan maar aanraken gaat nog net even te ver. Als je bij sommige van mijn kruidjeroermenietjes te lomp bent kan je het de eerste week wel weer vergeten om in de buurt te komen, ze hebben mij aardig opgevoed daar in.
Ook de locatie waar je aait/krabt maakt veel uit. Veel paarden vinden de achterhand geweldig maar vinden het hoofd, hals, buik te indringend. Dit zijn natuurlijk ook de meest kwetsbare plekken bij zelfbehoud in de natuur.

De firma Kuiper zit bij mij een paar dorpen verderop dus ik kan wel eens voor je opmeten.
Ik heb hem echter nooit zien liggen tussen de paardenspullen.
Ik ken de hooibal wel het is een veilig alternatief voor een hooinet dat je ophangt.
De banden zijn van flexibel rubber dus met een been er in vast zitten zal niet gauw gebeuren. Ik denk alleen dat als hij op de grond ligt hij snel gesloopt is en dan is het toch redelijk duur apparaat. Hij is denk ik net zo groot als een skippybal. De afstanden tussen de banden is denk ik zeker 15 cm maar uitrekbaar naar ruim 25 cm. Het hooi is er denk ik zo tussenuit. Als iemand mij wil sponseren wil ik er wel een halen aan mijn fijne hengstje geven en dan op de stopwatch kijken hoelang hij er plezier van heeft.

Ik vind dit wel heel kort door de bocht.

Hoe typeer je de friendly game van parelli dan. Daarnaast is het geven van gevoel van bescherming en zekerheid door over te komen als iemand met focus en die leiding neemt voor veel paarden niet juist heel bevrijdend en belonend. Als je parelli enkel ziet als het prikken en druk ken je het programma niet erg goed of heb je het verkeerd begrepen. De vele uren en uren lesstof met name in de behaviour cursus leren je hoe naar een paard te kijken, signalen te herkennen en hoe hier naar te handelen en dat kan per paard een compleet andere reactie zijn. In dat opzicht is het het meest uitgebreide NH programma dat er bestaat het gaat zoveel verder daar waar andere lesmethodes ophouden. Dat paarden afstompen omdat men geen variatie in hun oefening inbouwen komt voor en daar wordt ook constant voor gewaarschuwd maar aan het parelli programma ligt dat niet.

Ik persoonlijk vind ook clickeren vaak juist mentale druk opbouwen. Gefrustreerde paarden die van alles uit de kast halen. Oh baas bedoel je dit, of nee mischien dit, ook niet, dit mischien dan. Ik noem het het bordercollie syndroom. Indertijd bij de cursus van Conrad vertelde hij ons dat bij het clicker principe het compleet onbelangrijk is wat de aard van het dier is en de achtergrond van het probleem. Het systeem blijft hetzelfde. Daarom zou ik juist clickertraining niet willen omschrijven als natural horsemanship wat het gaat helemaal niet in op de psychology van het paard in bijzonder.

Monty Roberts kan ik me beter niet over uit laten, de man persoonlijk staat me niet aan de keren dat ik hem live/dvd/boek gezien of gelezen hebt. Daarom is mijn visie mischien wat te gekleurd. De join up methode en buckstopper vindt ik in ieder geval allerminst paardvriendelijk.

Een kleine kanttekening over Hempfling (ondanks dat ik het wel een goed interview vind)
Waarom rijd meneer zelf nog wel altijd met stang en grote sporen beetje dubbel of niet.
Daarnaast heeft hij het over mentaal breken maar zijn methode: een hengst uit het wild isoleren van de kudde in een indoor picador iedere dag een join up mee uitvoeren tot het paard zich overgeeft en dan hiermee gaan pronken. Tja, wat moet je daar dan weer van denken?

Wie heeft de wijsheid in pacht, ik in ieder geval niet, maar van alle methodes die ik bestudeerd heb kom ik altijd weer terug bij die man met die grote snor.

lies zondag schreef op zaterdag 27 februari 2010, 19:23:


Ja, tuurlijk

Karen Koomans schreef op zondag 28 februari 2010, 2:19:

Dus op basis van mijn herinnering:

Nee, dan heb je de friendly game verkeerd begrepen. Friendly game is je paard strelen en op zijn gemak stellen, niets meer en niets minder. Friendly game begin je mee en eindig je mee, bij elke opdracht en doorlopend als bevestiging dat hij het goed doet.
Friendly game heeft niets met desensibiliseren te maken. Het is ook niet dat je het een paard leert en dat het dan klaar is en het blijft terug komen constant bij alles wat je doet. Het is niets anders dan belonen. Daarom is het ook game 1.


Het is een beetje lastig discussieren als het programma enkel een keer hebt doorgelezen
ik neem aan ook de dvd's gekeken want aan leesmateriaal is het niet zo veel, en enkel game 1 en 2 heb geoefend terwijl het zo veel meer is.


Zolang je blijf hangen in idee dat Parelli enkel negatieve straf is wel ja.
waarom zie ik vaak heel veel paarden die denken leuk we gaan weer spelen
en op buitenritten parelli paarden die compleet ontspannen met de oortjes naar
voren op evenementen tereinen en tussen zwaar verkeer lopen achter hun baasje
aan met een air van, kijk ik loop met mijn tweebenige partner dus mij kan niets gebeuren. Bij clickeren bouw je in mijn ogen geen band op, het is een techniek
die in sommige gevallen heel goed uitkomst biedt zoals Piet ook al zei maar
je wordt niet die onvoorwaardelijke partner voor het paard.


Bij Falki heb je in mijn ogen veel te weinig friendly game toegepast of niet goed toegepast.

Als je iets verder in het programma was gekomen had je geleerd de verschillen tussen het toepassen van dezelfde "games" bij Falki en Joris.

Ik heb een hond die als ze iets hoort wat op het geluid van een clicker lijkt als een rietje in de douche ligt te trillen, daar is dus vroeger iets heel fout gegaan bij de zogenaamde kynoloog die haar heeft opgevangen voordat ze bij ons kwam. Ook bij parelli beoefenaars zie ik dingen gebeuren die ik niet graag zie. Maar dat zijn meestal de mensen die niet het gehele programma volgen maar enkel vluchtig door level 1 gewandeld zijn en dan zelf gaan aanklungelen en erger nog andere mensen gaan lesgeven volgens de parelli methode.


Ben ik volledig met je eens. Enkel bij Parelli leer je wel het wezen paard te begrijpen en dat mis ik in een clicker training volledig.

Karen Koomans schreef op zondag 28 februari 2010, 12:37:
Huh, de stelling die jij plaatste en vroeg of wij op wilde reageren was toch dat jij vindt dat Parelli en M. Roberts eigenlijk helemaal geen NH waren
Trouwens niet alles wat het parelli programma doet spreekt mij aan maar als lesmethode komt het wel het dichtst in de buurt van wat ik NH vind.

Nee, KFH vindt het rijden met bit en sporen en ijzers normaal en zegt duidelijk dat
veel modern gefokte paarden niet zonder dit kunnen gereden worden. Daarnaast
rijdt hij al vanaf zijn eerste boek en dvd's met scherpe stangen met lange scharen en grote scherpe sporen. Het is dus niet een foutje waarvan hij geleerd heeft, hij praat over de ziel breken door dwang en intimidatie en wat doet zijn stangbit en sporen dan ?
Hij hoeft ze niet grof te gebruiken de paarden weet zelf wel vanuit hun verleden vaak
wat de impact is. KFH die een mening over

Meer manieren om gedrag te sturen zijn er

De woorden belonen en straffen geven al te veel een waarde oordeel
p+ etc. is dan een stuk neutraler.

Deze discussie is volgens mij al vele malen gevoerd hier en volgens mij
(maar kan het fout hebben) hebben veel forumlezers geen zin meer om hierover te
discussieren. Positive reinforcement is in veel gevallen de meest structurele en diervriendelijkste methode om dieren en mensen iets aan te leren maar is door maar wordt in de praktijk bij paarden door maar heel weinig mensen goed uitgevoerd.

Mijn ervaring is dat juist mensen die niet geschikt zijn voor de clicker methode
kiezen omdat ze een soort bang zijn dat hun paard niet meer van hun zal houden als ze een keer nee zeggen. De mensen waarbij clicker training goed werkt zijn vaak mensen die vanuit hun uitstraling toch al een leiderschap uitstralen naar het paard.
Ik zie nog te veel mensen met paarden die perfect dingen kunnen targetten, dingen kunnen oppakken maar bij het naar de wei brengen compleet onder de voet gelopen worden en geen buitenrit durven te maken.

Kan jij mij anders een definitie van Natural Horsemanship geven wat volgens mij hebben wij een compleet ander beeld. In mijn ogen is Natural horsemanship dat je probeert een communicatie te vinden die zo dicht mogelijk bij de natuur van het paard staat. Vandaar dat ik clickeren niet onder NH ziet, dit stamt af uit de laboratoria niet uit de onderlinge omgang van dieren onderling. Natuurlijk paarden houden is iets compleet anders. Paard Natuurlijk is volgens mij dan ook iets heel anders dan Natural Horsemanship. Trainingsmethode zijn maar een klein onderdeel van PN maar NH is puur over training.


Begrijp ik niet, het is altijd de schuld van de trainer van wie moet het anders zijn.
Je kan best een keer nee zeggen ipv enkel altijd maar ja of negeren zonder dat je een paard zijn ziel breekt. Ik proef altijd het beeld dat enkel clickeraars goed zijn voor hun paard en de rest is slecht, nog niet zo erg als hyperflexion zoals je zegt maar toch zeker niet goed.