Inge Teblick schreef op dinsdag, 26 oktober 2004, 9:18:


Hey dat is interessant, volgends mij noemt hempfling wat hij zonder teugels doet ook om nageeflijkheid vragen, maar wat jij zegt klinkt erg logisch.
Heb je er ook een verklaring voor dat hij zonder teugels toch ook lijkt te bereiken dat een paard zich in zijn handen legt? Hoe zou dat werken, of werkt dat helemaal niet? en rijd hij daarom die mooie hengsten toch vaak wel met een (doorhangende) teugel?

Wat je beschrijft ken ik, ik heb een keer op een paard gereden dat zich echt in mijn handen legde, maar ik zou niet weten wat ik toen deed om dat te verdienen, kan me niet herinneren dat ik iets anders deed dan anders...

Enneh, wat je beschrijft klinkt vaak erg aantrekkelijk, ken je misschien iemand in Noord Holland die op ongeveer dezelfde wijze als jij les geeft?
Al is het maar een paar keer per jaar, lijkt me erg leerzaam...

Groetjes Jolijn

Inge Teblick schreef op woensdag, 27 oktober 2004, 9:01:


Super!
Bedankt, en ja dat paard waar ik het over had was een privee paard van iemand die erg goed reed (paardje was ook al ver achter in de 20 en liep nog altijd erg vief) ik mocht er enkele keren op rijden omdat ik hem in de vakanties kwam helpen met de verzorging van de manege paarden (uitmestten, voeren, loslaten en poetsen enzo, niet dat ik daar nog meer beloning voor nodig had....vond het prachtig vooral het werken met de losse paarden). Het paard wist dat na een poosje instappen en na de 2e keer aandraven de teugels zouden worden aangenomen zodra ik die ging innemen ging hij verzamelen en had ik superlicht contact met zijn mond, terwijl hij helemaal verzameld liep...was een mooie ervaring.

Ik zal snel eens naar John gaan zoeken.
Nogmaals bedankt!
Groetjes Jolijn

Jolijn Zegwaard schreef op woensdag, 27 oktober 2004, 22:47:


Snif....
Het klinkt heel mooi....maar wel in Drenthe...das toch wel erg ver om regelmatig naar toe te gaan.
Weet echt niemand iets in de randstad? Maakt niet uit of het Rotterdam Amsterdam of Utrecht is, daar ben ik allemaal wel binnen het uur (althans op dat station...) Maar daarbuiten word de reistijd al gauw teveel (ik heb zelfs over arnhem -paardenmaat- zitten denken, maar 5 uur heen en weer is toch niet echt lekker en dan komen de kosten van het treinkaartje er ook nog bij...)
Jolijn

Hmm ik kan me herinneren dat als we met sinterklaas vanaf het paard gingen koek/speculaas happen de meeste pony's toch wel snel door hadden dat er daarboven (op ruiter hap hoogte dus) iets lekkers hing, na een paar keer happen moest je hopen dat je pony niet het speculaasje voor je weghapte....
Maar misschien dat ze dat meer roken dan zagen...ze hapte iig wel :)

Jolijn

jo schreef op zaterdag, 30 oktober 2004, 22:01:


Mee eens Joke,
ik vind het nogal flauw eerlijk gezegt deze 2 posts....
Dit is een discussie forum, maar een discussie is niet te voeren met iemand die niets van zich laat horen...daarmee wil ik niet zeggen dat iedereen die alleen leest fout bezig is, maar als je nou iets leest waarvan je meent dat je het beter weet, of waarvan je voorbeelden kunt noemen waarbij iets anders uitpakte, waarom deel je dat dan niet? Daar zijn we hier toch voor?
En dan plots is er zoveel gelezen dat de bom barst en word er weer terug gekomen op vele discussies die al gesloten zijn, want alle sprekenden hadden hun mening gedeeld en die misschien herzien of aangepast...behalve die stille "lezer" (tussen aanhalingstekens want ik krijg niet echt de indruk dat er echt begrijpend gelezen werd in dit geval)...waarom er op zo'n manier op terugkomen?
Als je echt denkt dingen beter te zien kun je dat toch gewoon posten, en niet in zo'n aanklacht?
Het lijkt wel een nieuwe hype om herrie te schoppen hier en dan alvast je eigen "forum bann" te voorspellen...ik zie niet hoe dat paarden helpt eerlijk gezegt...

Jolijn

Weet je, net als Saskia vond ik dit meteen heel erg ijslanderig klinken, daarmee wil ik niet zeggen dat het niet ergens anders aan kan liggen, wat Nick naar voren brengt kun je zeker ook nagaan, maar zou het niet een beetje aan haar aard liggen?

Veel ijslanders hebben een enorme loopdrang (althans dat idee krijg ik, uit mijn eigen kleine ervaring met ze maar ook uit de verhalen die ik hoor) ze willen lopen en op een behoorlijk tempo....

Zou het niet kunnen helpen als ze meer beweging krijgt...en dat hoeft helemaal geen rijden te zijn maar gewoon lekker met andere paarden. Ik weet dat ze in de wei staat en dat ze het erg goed kan vinden met haar medweidebewoners, maar kan ze ook in haar loopbehoefte voorzien? Ik weet dat je eigenlijk over wilt naar een andere stal, dat lijkt me (al was het alleen voor jouw gevoel), beter, daar zou ze wel dag en nacht buiten kunnen toch?
Staan er daar misschien nog meer ijslanders, of andere wat robustere types?

Om de een of andere reden lijkt me dat als Stella in een andere groep zou staan, in een lekkere grote wei (waar ze flink kan lopen en rennen) dat ze misschien wat minder gaat rennen met jou...maar het is maar een idee.

Misschien zou het ook helpen als ze wat beter weet wat je van haar gaat verwachten? Ik bedoel, misschien gaat het later wel beter omdat ze dan wat meer routine heeft? Dat ze door heeft dat ze best lekker een eind flink gaat lopen met jou, maar dat ze dat alleen gaat als ze eerst braaf en rustig over het pad het erf af gewandeld is.

Misschien vind ze rijden wel leuker dan je denkt en wil ze er zoveel mogelijk uithalen op de korte ritjes (die als maar korter worden omdat jij juist denk dat ze geen zin heeft?) misschien moet je nog meer vertrouwen in haar hebben, nl vertrouwen dat ze jou best een geschikte 2bener vind (grappig dat dat van mij komt..."je moet meer vertrouwen hebben" waar heb ik dat eerder gehoord )

Ach ik weet het ook niet, paarden....ze hebben soms net zulke onbegrijpelijke persoonlijkheden als mensen....

Groetjes Jolijn

P. Isanovski schreef op dinsdag, 2 november 2004, 13:17:


Omdat het merendeel van de posts gewijd was aan het bekritiseren van hoe problemen hier worden aangepakt, dan schijft u nu het volgende:


Dit vind ik echt kort door de bocht hoor, er stond ERG veel kritiek in die 2 posts, niet alleen op hoe er met mensen word omgegaan maar ook met paarden, kritiek die mensen er logischerwijs toe leid dat mensen die zich aangesproken voelen zich verweren.


Nou dat lijkt me niet, de reacties op de 1e 2 posts waren vrijwel allemaal gericht op de persoonlijke kritiek die werd geuit, niet op de meningen die erin naar voren worden gebracht....
Verder leek mij dat uw kijk op de discusssies die u noemt niet zo bijzonder was, er waren wel degelijk mensen die eenzelfde mening uitte, zonder dat die werden afgeblaft of weggejaagd (misschien is uw kijk op dit forum net zo eenzeidig als u ons verwijt te zijn????) dat is nl het hele idee van een discussie, mensen uiten verschillende meningen, onderbouwen deze en praten over de verschillen....wie niet praat discusseert dus niet, en wie na lange tijd nog eens terugkomt op discussies waar alle anderen dan al klaar mee zijn, tsja...die word misschien genegeerd, is dat zo vreemd?

Verder wil ik even kwijt dat ik het echt niet vind kunnen dat bijna de helft van deze post bestaat uit persoonlijke kritiek op Pien. Niet alle mensen liggen elkaar even goed, dat heb je gewoon, er zijn hier ook een aantal mensen aan wie ik me irriteer, maar ze hebben net zoveel recht te posten, praten en te leren en discussieren hier, dus laat ik die mensen, anderen kunnen het wel goed met ze vinden, iedereen is anders, misschien zijn dit gedachten die u ook eens in uw omgang met anderen moet toepassen!
Pien schrijft misschien op een manier die u niet aanstaat, of handelt anders dan u, maar als u echt goed had gelezen had u kunnen weten dat Pien ook erg veel mensen hier van goed onderbouwd advies voorziet!

Ik hoop dat u over uw afschuw heen kunt komen van de manier van doen hier, zodat ik uw posts niet ook voorbij hoef te laten gaan, misschien kunt u uw ervaringen/ die ervaringen van een vriendin naar voren brengen in een post zonder persoonlijke kritiek, dan kunnen we het er misschien over hebben, het lijkt me nl best een interessant onderwerp.

Ik ben het er zeker mee eens dat ieder paard, net als iedere mens een individu is en zijn eigen eigenaardigheden heeft, dat wil echter niet zeggen dat algemeenheden waardeloos zijn. Het gevaar van algemeenheden is alleen dat ze zo lekker makkelijk zijn en mensen weleens willen denken dat ze door te doen wat over het algemeen goed is ook altijd het beste doen.
Paarden zijn geen machines net zomin als andere dieren, ze vereisen net zo veel individuele aandacht en inzicht in hun persoonlijkheid als wij, niemand is gebaad bij een standaard behandeling.

Jolijn

Anne-Sophie schreef op Wed, 03 Nov 2004 18:42:47:


Zoals je op de info pagina's van deze site kunt lezen komen brokkelende hoeven door de ijzers, en kun je dit alleen genezen door de ijzers eraf te halen de hoeven natuurlijk te bekappen en het paard de kans te geven zijn hoeven te herstellen, hiervoor moet hij dag en nacht de kans hebben te lopen anders werkt het hoefmechanisme niet.
Wat je nu verder op dit forum kunt lezen is dat ook het dragen van een deken slecht kan zijn/is voor de hoeven kijk maar eens naar de recente topics over dekens/ vacht/ hoeven.

zwetend paard

Nou als je serieus aan het werk gaat met het verbeteren van de hoeven van je paard....dan heb je al je verdere problemen niet meer, dus das wel makkelijk.
Enneh, lees de site goed, er staat echt super veel goede info, en ook veel mooie verhalen, Max zal er blij mee zijn als je het doet!

Groetjes Jolijn

wendy roovers schreef op maandag, 15 november 2004, 20:13:


Hoi,
Zou het kunnen zijn dat hij gewoon zijn energie kwijt wilde? Ik weet wel dat paarden nooit per ongeluk zouden trappen, maar is dat echt zo?
Natuurlijk moeten ze altijd op jou letten omdat jij de leider bent, dus die rollen liggen misschien nog niet helemaal goed vast? Maar hij hoeft niet echt bewust je een mep te hebben gegeven.
Zou ik iig denken, maar ik weet niet of dat ook echt klopt...

Enneh over straffen, tsja dit is ook weer gewoon wat ik denk hoor, ik weet niet of iemand hier het ermee eens is, ik heb er iig nog nooit iets over gelezen, maar mijn ervaring is dat paarden best wel goed zijn in het interpreteren van je emoties, dus misschien kun je als "straf" erg teleurgesteld zijn (echt je helemaal teleurgesteld gaan voelen en en misschien ook zoiets zeggen "auw...snif, waarom doe je dat nou, vind je me niet leuk meer?").

Hmm als ik het zo teruglees klinkt het wel erg zweverig... maar goed het is ook maar een gedachte.

Marianne schreef op donderdag, 18 november 2004, 11:46:


Nog erger...toen ik nog op een manege reed werd me VERPLICHT om met sporen te rijden.
Ik heb daar lang ruzie over gemaakt maar heb uituindelijk opgegeven...toen kreeg ik ruzie omdat ze wilden dat ik die sporen ook zou gebruiken (want je kunt ze inderdaad prima dragen zonder te gebruiken :) )

Heel vreemd dat die mensen echt dachten dat sporen de oplossing zouden zijn....terwijl het probleem gewoon was dat ik niet goed wist hoe ik hulpen moest geven...alles wat ze hoefden te doen was vertellen hoe dat moest...

Maar ja maneges...

Jolijn

Dit vind ik een erg belangrijk onderwerp, en er lopen een aantal "draadjes" door, nl belonen en hoe je dat doet, en of paarden (dieren) "fijn" kunnen ervaren.

Over het eerste is naar mijn mening al veel goeds geschreven, paarden verschillen en je kunt niet ieder paard op dezelfde wijze belonen (en inderdaad het woord belonen gaat ervan uit dat er iets prettigs word gegeven en veronderstelt dus dat een paard iets prettigs kan ervaren), sommigen waarderen een klopje, anderen een krabbel, anderen stellen aanraking weer niet op prijs en worden liever alleen beloont met vrijheid, ik denk dat deze verschillen misschien wel verbnden zijn met de wijze waarop een paard word gehouden. De paarden van Frans bv hebben heel veel onderling contact en hebben juist daardoor misschien minder behoufte aan menselijk geknuffel, een paard wat minder soortgenoten om zich heen heeft zoekt misschien wel meer aanrakingen van ons....

Het tweede draadje vind ik persoonlijk erg belangrijk, het gaat nl over je visie op dieren.
Antropomorphisme....tsja je moet een dier niet zien als een mens, dan doe je hem tekort en verwacht tegelijkertijd teveel van hem, maar dat wil niet zeggen dat dieren niets met mensen gemeen kunnen hebben, je kunt ook tever doorschieten in je afschuw van mensen die in ieder dier een mensje zien, en dat doorschieten is net zo schadelijk voor een paard.
Ja het is een antropomorphisme dat paarden 's nachts op stal willen, en je brengt een paard schade toe door hem daartoe te dwingen (en laten we nu even niet deze discussie weer gaan voeren, het is maar een voorbeeld ik had ook hoefijzers kunnen schrijven). Maar als je in je vrees voor antropomorphismen een paard gaat zien als een dier dat geen beloning nodig heeft omdat hij geen plezier of genot kan ervaren, dan doe je je paard net zoveel schade als wanneer je hem nooit uit zijn stal zou laten.

Naar mijn mening hebben dieren (iig zoogdieren en vogels, verder ben ik nog niet helemaal uit) wel degelijk emoties, de meeste dieren kunnen deze echter niet beschouwen zoals wij dat doen.

De reden dat ik dat denk is de volgende: de hormonen die bij mensen fijne en nare gevoelens veroorzaken zijn bij veel dieren gevonden, en waarom zouden die in andere dieren andere resultaten hebben?
Verder zijn emoties en gevoelens evolutionair gezien logische dingen om te hebben, kijk maar naar mensen, waarom hebben we sex? omdat we kinderen willen, ja soms maar het is voor het voortbestaan van de soort wel handig dat sex fijn is, zo is het ook handig dat we pijn kennen (dan blijven we uit de buurt van bv vuur) en angst voor pijn. Voor dieren zijn al deze gevoelens en emoties net zo nuttig, en het zou wel vreemd zijn als al die dingen alleen in de mens zijn geevolueerd.

Naar mijn mening kunnen paarden dus wel degelijk dingen prettig vinden, en wat ze prettig vinden verschilt natuurlijk per paard, maar het lijkt me ook dat ze zonder beloningen (vrijheid, vriendelijk woord, hapje, krabbel) geen enkele stimulans zouden hebben, en zelfs niet de mogelijkheid, om alles te leren wat we ze leren.

Groetjes Jolijn

jo schreef op dinsdag, 23 november 2004, 13:17:


Ha!
En het heeft nog kans ook om te worden geaccepteerd, lang leven de EU, ze hebben al meer goede milieu wetten gemaakt, nu maar hopen dat nl. het ook echt snel gaat invoerene en niet wacht tot ze worden gedwongen.
Jolijn

Spirithorses schreef op zaterdag, 1 januari 2005, 22:46:


Dat klinkt prachtig, maar in de praktijk misschien toch wel lastig...
Ik denk er zelf over om over een aantal jaar een paard aan te schaffen, mits ik dan een goede baan heb (voor de financien) en een goede locatie waar hij altijd buiten kan staan, op een groot stuk land met een aantal vriendjes.

Nou had ik altijd gedacht dat ik dan een al ingereden paard zou kopen, maar hoe vind je een paard dat op deze wijze is opgevoed? Kan iemand die zijn paard zo heeft opgevoed daar afstand van doen?
Weet iemand hier iets van?

Andere en natuurlijk ontzettend aantrekkelijke optie is een veulen kopen en zo vanaf het begin zelf een band met het paard opbouwen...maar dat is dan voor mij de eerste keer dat ik zoiets zou doen...dan maak ik dus fouten en misschien is dat wel erg slecht voor het veulen....bovendien heb ik dan dus geen handpaard, hoewel er in die wei natuurlijk andere paarden staan, maar die zijn dan ook weer van andere mensen....

Wat zouden jullie aanraden? en waar hebben jullie ervaring mee?

enneh, nog een gelukkig nieuwjaar allemaal!
Jolijn

Nick Altena schreef op maandag, 3 januari 2005, 16:03:

....

Hoi Nick allereerst bedankt voor je uitgebreide antwoord. Met deze wijze doelde ik op de manier die Pien beschreef, dus eerst een paard veel leren, lopen, volgen, stem hulpen, aanwijzingen, misschien klikkeren, dan spieren opbouwen door echt te gaan lopen, liefst ook regelmatig als handpaard.

Onder handpaard versta ik een paard dat evt met zadel en hoofdstel, maar iig met een halster en touw geleid word door een ruiter te paard, zo kan het jonge paard leren van de ander, en wennen aan een ruiter die boven hem is ipv voor hem.

Dan als hij (ik zeg hij maar een merrie lijkt me een logischere keuze) volwassen begint te worden pas echt een ruiter gaan dragen, zodat hij op zijn tiende echt helemaal volledig doorgereden en volwassen is.


Dat wantrouwen deel ik met je hoor, ik zou ook niet naar een handelaar gaan om een paard te vinden, maar ik had eigenlijk ook niet echt nagedacht over hoe dan wel...rondvragen bij bekenden enzo denk ik...


Tsja dat bedoel ik meer, want ik zie het niet voor me dat een handelaar zes jaar wacht tot hij een veulen gaat inrijden, dus zit je wel aan een particulier vast...en die wil zijn paard natuurlijk nooit kwijt.



Ditzelfde probleem zie ik een beetje aankomen met de koop van een veulen, ik hoor wel overal dat als je je paard een goed basis geeft dat inrijden eigenlijk niets voorsteld, en je eigenlijk zo op hem weg kan rijden, maar wat nou als dat niet zo is....ik zou echt erg bang zijn iets te verpesten, dus ik snap je buurvrouw wel, hoewel ik wel zou wachten tot het paard ouder was, van de andere kant moet je natuurlijk in al die tijd ook een enorme band hebben opgebouwd zodat inrijden opeens niet zo'n grote stap kan lijken...

Oplossing voor je buurvrouw...tsja als ze niet van je wil aannemen dat inrijden echt nog niet kan met haar paard....wat kun je dan, misschien aanraden eerst te gaan mennen? dat zou minder kwaad moeten kunnen toch, zo jong?


Groetjes Jolijn

Esther schreef op maandag, 3 januari 2005, 14:53:

Hoi Esther, bedankt voor je reply!
Ach die jaren wachten lijken me niet zo'n probleem, een paard is toch ook gewoon een leuk dier, ook als je er niet op kan rijden, met mijn konijntjes ligt rijden helemaal niet in het vooruitzicht, dat maakt ze niet minder leuk, en een paard is toch wel een wat leergieriger dier dan een konijn lijkt me, dus daar kun je nog meer leuks mee doen.

Mijn echte probleem ligt meer bij mijn eigen rijkunsten, ik twijfel gewoon of ik wel goed genoeg kan rijden om een paard te beleren, natuurlijk kun je fouten herstellen en ervan leren, maar wat moet ik met de fouten die ik zelf misschien niet merk, misschien belast ik daar dan mijn jonge paard mee...
Het voordeel van een volleerd paard is natuurlijk dat ik daar zelf weer veel van zou kunnen leren.

Hmm het blijft nog wel even moeilijk denk ik, gelukkig moet er nog veel gebeuren voor ik aan een paard kan beginnen, dus ik heb nog veel tijd om verder te denken..

Groetjes Jolijn