vagebond schreef op vrijdag 17 april 2009, 15:53:


Mij lijkt dat als er plastic om hooi heen zit, het toch in meer of mindere mate, afhankelijk van het vochtgehalte bij inpakken, gaat fermenteren en dan inderdaad voordrooghooi is (kuil is eigenlijk wat de boer maakt voor zijn koeien in een 'kuil' of in hele grote pakken en dat is erg vochtig en zuur)
Maar dan geldt wel, hoe droger het hooi uit het pak komt, hoe meer het lijkt op gewoon hooi behalve dat het niet stoffig is.

Bederf al na twee dagen, vind ik erg snel. DAn is het waarschijnlijk toch veel natter dan gewoon hooi????

Moniek

Daniel schreef op vrijdag 17 april 2009, 16:59:


Het klopt dat de soort gras van invloed is, maar dat is niet het enige. Kunstmest heeft ook een (slechte voor paarden) invloed of het droge stofgehalte op moment van inpakken. En dan geldt inderdaad, hoe natter, hoe meer eiwitten en ook suikers, omdat de fermentatie zuurder (boterzure lucht van maiskuilen) wordt. Maar hoe dit nu exact werkt weet ik ook niet.

O ja, door kunstmest groeit het gras sneller en vormt dan minder ruwvezel. Het blijft malser en dat heeft ook weer invloed op de fermentatie en dus op het eiwit- en suikergehalte.

Moniek

Moniek schreef op vrijdag 17 april 2009, 12:46:


In de elektrolyten zit verhoudingsgewijs veel glucosemonohydraat 712mg per g). Weet iemand wat dat is? Een vorm van suiker misschien?

Gudrun schreef op zaterdag 18 april 2009, 21:13:


bruinschimmeltje?????

veb schreef op zaterdag 18 april 2009, 21:00:


Het enige voordeel van het aanbod lijkt te zijn de grote ruimte en de kudde. Dat is natuurlijk mooi.
Qua voeding lijkt het me niet gezond en als je paardje nu levendig en beweeglijk is, zou ik daar zuinig op zijn. De grond in de weide is waarschijnlijk te zuur en zal wel niet bekalkt worden (?). Het gras is altijd kort en zit misschien makkelijk vol met fructaan en heeft weinig structuur.
Waarschijnlijk staat er dan ook JKK. Het hooi is van slechte kwaliteit en ze worden bijgevoerd met brood en wortelen.
Als je paard moeilijk met vreemden omgaat zou ik dat zelf ter hand nemen als je dat belangrijk vindt en niet overlaten aan gehandicapten die misschien wat onvoorspelbaar zijn in hun gedrag en lichaamstaal. Een van onze ijslanders draait van zoiets compleet door. Een andere ijslander van ons geeft er overigens niets om, maar die is ook absoluut niet eenkennig.

Moniek

Anja Seijn schreef op zondag 19 april 2009, 18:59:


Ik denk ook dat de ursonne kruiden een goed product is, op en ding na, dat erg jammer is. Er zit een behoorlijk percentage melasse in.

Moniek

Anja Seijn schreef op zondag 19 april 2009, 23:34:


Dat dacht ik ook, maar toen ik nog eens goed op het etiket keek zag ik toch melasse. Ik meen 6%. Het zal wel tegen stof zijn.

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 14:09:


Ik heb ook een Raudreki gehad en heb er verschillende gekend, maar dit gedrag ben ik nooit tegen gekomen.
Wel heb ik een Lysir en met hem heb ik jaren geworsteld om dit soort gedrag te boven te komen. Maar ik heb nog nooit van een andere Lysir gehoord die dit ook deed, Integendeel. Ik vind het dus gevaarlijk om zoiets op afstamming te schuiven.

Min Lysir is trouwens een fantastisch rijpaard geworden en staakt niet meer. Je kunt nog wel voelen soms dat het in hem zit, maar kennelijk heben we allebei geleerd om er mee om te gaan.

Zulke paarden kunnen het slechte in je echt naar boven halen, bloed onder je nagels vandaan. Je moet echt geen haast heben, alle tijd van de wereld of in ieder geval de uitstraling dat dat zo is.

Ik vind staken niet een probleem dat rechtvaardigt om een paard (zeker een paard dat zo veel kwaliteit lijkt te hebben als deze merrie: afstamming, gangen, karakter) gratis van de hand te doen. Dat werkt in de hand dat mensen te makkelijk denken: "o dat kan ik wel". En dan is het begin van een afglijdende route gemaakt. Wel is het een groot probleem en dat mag best in de prijs blijken.
Verder vindt ik dat je zo'n paard alleen naar je toe moet halen als je echt hebt besloten dat je voor het paard gaat, dat je voor het paard kiest en ook echt dit proces met hem aan wilt gaan. (Dit wordt niet bevorderd door haar gratis weg te geven.) Paarden weten dat heel goed en sommigen zijn daar zelfs heel gevoelig voor. Het zou me niets verbazen als dit er zo eentje is.

Als het je lukt om een way of live met dit paard te vinden, heb je er vast een wereldpaard aan.

Moniek

Moniek schreef op maandag 20 april 2009, 16:04:


Mijn Raudreki was trouwens inderdaad superintelligent, wilde graag werken en genoot er zichtbaar van als er "braaf, goed zo" geroepen werd. Dan groeide hij en werd hij heel trots.
Helaas is hij veel te vroeg overleden.

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 20:17:


Dat is een heel verhaal en het voert te ver om dat hier allemaal neer te tikken. Het staken was trouwens niet het enige probleem.
Maar het allerbelangrijkste was dat ik een besluit nam: wilde ik dit paard houden of ging ik hem verkopen. De twijfelachtige houding die ik door de problemen een tijdje had was helemaal funest. En inderdaad vanaf het moment dat ik echt voor hem koos is het bergop gegaan. Ik kwam steeds de juiste mensen en de juiste adviezen tegen. Hij is ook geen paard voor meer mensen en zeker niet voor meerdere manieren van rijden en omgaan met. Hij is ook een dominant type. Eigenlijk een ruin die nog veel hengst is.
Tweede belangrijke was om mijn eigen grenzen niet te overschrijden. Dat doen wat lukte en wat ik met overtuiging kon doen en geen stap verder.
Zo'n paard leert je wel om uit een stuk te zijn.
Een keer heb ik een cursus TTeam met hem gedaan en dat heeft veel soelaas gebracht. Nu doe ik daar niets expliciets meer mee.
Goede rijlessen waren ook heel belangrijk om tot een goed evenwicht en ontspannen inspanning te komen.
Dat heeft mij wel gefrappeerd dat goed rijden heel veel problemen oplost, ook in de hand.

Ik denk dat deze Raudreki zich niet op haar plek voelt en weet dat de mensen haar kwijt willen.

Moniek

Moniek schreef op maandag 20 april 2009, 21:26:


O ja, ik heb o.a. ook klickertraining met hem gedaan.

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 21:45:


Allicht is het paard met andere paarden in de vrije ruimte op haar plek. Ik bedoel ook bij de mensen.

Sieta schreef op maandag 20 april 2009, 22:02:


DAt bedoel ik dus ook.

Ja dat zou best testen kunnen zijn. Mijn Raudreki deed dat ook. Als hij begreep wat ik wilde deed hij het altijd nog een keertje "fout". Dan moest ik zeker niet kwaad worden, maar gewoon duidelijk zijn en dan wist hij het zeker. en deed in het vervolg gewon wat ik vroeg. Als je dat niet herkent bij het paard, dan doe je dus makkelijk iets, waardoor het paard in het ongewisse over je bedoelingen blijft. Sommige paardenwillen gewoon heel zeker weten wat je bedoelt.

Wil schreef op maandag 20 april 2009, 21:32:


Wil, hoe kan dit gedrag nu aangeboren zijn. Hoogstens een karakter is aangeboren en sommige karakters zijn moeilijker om mee om te gaan en geven eerder problemen. Die problemen zijn dan toch echt niet aangeboren.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 april 2009, 15:31:


Eddy, en wat doe JIJ er dan aan?