trea hoex schreef op dinsdag 16 juni 2009, 18:57:


Ik vind het knap maar ook levensgevaarlijk!

izi schreef op dinsdag 16 juni 2009, 20:01:


Dit is een moeilijke vraag
Hangt niet alleen van je weide af maar ook van je paarden!
Zijn het allemaal koudbloeden of allemaal volbloeden?
Wij hebben een "gemengde kudde": 1 arabier, 1 quarab, 1 mangalarga en 1 pinto.
Vooral die pinto kan zich te pletter vreten, de volgende is de arabier... de twee anderen zullen wel nooit dik worden...

Wij hebben ook een "paddock paradise", dus een omloop van 10 m breed rondom. Ze daar nu onbeperkt laten grazen... jammer maar helaas, dat gaat niet, dan spat Indy uit elkaar...
Dus nu is het strookbegrazing tot later op het seizoen.
En ja, ze lopen dan wel veel kapot op die rondloop, dat moet je er dan maar bijnemen.
Tijdens de wintermaanden mogen ze bij ons ook alleen maar op de rondloop en dan wordt er pas "kapotgelopen".

Je moet het zelf uitproberen en observeren, er is geen pasklaar antwoord

Marianne

izi schreef op dinsdag 16 juni 2009, 20:01:


Het paddock paradise komt uit het gelijknamige boek van Jaime Jackson. Dit gaat inderdaad o.a. om het maken van een pad rondom. Ik ben hier zeker een voorstander van. Op onze wei hebben nu net het pad gemaakt en het bevalt super. De paarden lopen veel, trekken zelfs in volle rengalop een sprintje over het pad. Het wordt inderdaad hier en daar wel kapot getrapt, maar dat maakt niet zoveel uit. Als het het flexibel inricht kan je ook nog een stuk pad afsluiten om bij te laten komen.
Het pad staat echter los van het al dan niet omweiden of stripbegrazing. Je kan ook met een pad rondom omweiden, door de wei in een aantal stukken te verdelen en ze vanaf het pad toegang te geven tot 1 van de stukken wei.Maar je kan ook stripbegrazing toepassen. Waar je voor kiest hangt inderdaad af van hoe dik je paarden zich eten, hoeveel gras je hebt, welke kwaliteit gras, e.d. Ik ben zelf voorstander van stripbegrazing, daardoor hebben ze steeds een deel laag gras en een deel langer gras. Ze krijgen dan gevarieerd gras binnen. Bij omweiden komen ze dan elke twee weken in een vette wei en eten dan heel veel.
Voor het maken van een paddock op klei zal je zeker wat aan de bodem moeten doen, wit zand of speciaal paardenbak zand laten storten. Maak de paddock lekker ruim, zodat als de wei of het pad te nat is, ze daar genoeg ruimte hebben.

trea hoex schreef op dinsdag 16 juni 2009, 18:57:


Hoe lui kan een mens zijn!
Geen haar op m'n hoofd dat eraan denkt om zoiets na te doen, veel te gevaarlijk, je weet nooit wat er kan gebeuren en ik wil het ni op m'n kerfstok hebben dat ik per ongeluk mijn paard of hond aanrijd met de auto.

Anja Seijn schreef op dinsdag 16 juni 2009, 20:23:


Het is niet knap hoor, en ook niet levensgevaarlijk.
Het is gewoon de route van onze wei naar huis, een afstand van ongeveer 800 meter, die Enya al 8 jaar loopt, iedere dag weer.

Voor haar maakt het geen enkel verschil of ik er naast loop, fiets of rij in een auto. Het maakt haar ook niet uit of er een lijntje aan vastzit of niet.
Het is gewoon 'gewoontegedrag'. Alleen het commando 'draf' is bewust geconditioneerd, maar niet om deze reden

Natuurlijk kan je dit niet doen met een paard dat vluchtgedrag vertoont of graag geintjes uithaalt. Maar Enya, ach.. is eigenlijk een vermomde hond.

trea hoex schreef op dinsdag 16 juni 2009, 21:00:


Ik vind het geweldig leuk. Knap hoor dat je paard zoveel vertrouwen in je heeft, en jij in haar!
Groetjes jean

Britt Claeys schreef op dinsdag 16 juni 2009, 20:57:


Och, gevaarlijk....
Paard heeft wel een muilkorf om dus de argeloze voorbijganger is veilig.

Nobody heeft sinds zijn harde bloeding geen last meer gehad van zijn gezwel, alle chance.
Vandaag was het zover, ik ging met Nobody naar de kliniek De Brem. Toen ik de afspraak maakte, vroeg ik of ze soms wilden of ik foto's doormailde maar dat hoefde niet, ze zouden het wel zien als ik kwam. Daar aangekomen kwam Kamiel Warnants me tegemoet. Dat was voor die gezwelletjes, wratjes weg te laten halen? Euhm, als ik ooit zoiets op mijne voet heb staan, heb ik een extra schoen nodig

Hem uitgeladen en dan kon hij al een deel van het gezwel zien, zijn gezicht sprak boekdelen. Hij sedeerde Nobody zodat hij alles zou laten hangen en Kamiel het kon onderzoeken. Na de hmm's en goh's zakte de moed me in mijn schoenen. Zoiets had hij nog nooit gezien! MAAR het kon verwijderd worden en onder plaatselijke verdoving!! Verdorie, ik heb me moeten inhouden om geen vreugdedansje te doen
Hij legde me uit wat er zou gebeuren. Hij zou nadat het gezwel verwijderd was het afbinden met een rekker, dat deel huid zou afsterven maar er zitten erg veel bloedvaatjes op die plek en dat zou het gemakkelijkste zijn. Ook vroeg hij me of ik bezwaar had dat er foto's gemaakt werden, ik denk dat die daar wel de ronde gaan doen.
't Was geen probleem dat ik erbij bleef hoewel ik iets van verbazing merkte in zijn stem, zouden de meesten echt hun paarden gewoon droppen? Als het ni zou gemogen hebben, zou ik daar nog gewacht hebben, logisch ni?
Ok, nog wat extra pijnstillers en een plaatselijke verdoving en het kon beginnen. Eerst deed hij een plastieken handschoen rond het gezwel, ik kon er ni aan doen maar ik moest meteen denken aan een koe, mijn paard had een uier
Dan zette hij een klem tussen de huid en het gezwel en sneed het gezwel eraf, de wonde was eigenlijk helemaal ni groot in vergelijking met zijn aanhangsel. Hij bekeek het even en zei dat hij het toch ging proberen om het te hechten. Verschillende draadjes later ging hij eens zien wat voor effect het gaf en hij haalde de klem eraf. Ik kreeg begot bekan een flauwte, zoveel bloed dat eruit SPOOT, ik kreeg al lichte paniekaanvallen maar hij en zijn assistente bleven kalm, tja zij zullen wel weten wat te doen dacht ik.
Na het stelpen, naaien, stelpen, naaien, ... stopte het eindelijk met bloeden. Der ging nog door me heen hoeveel bloed een paard kan verliezen? Het leken liters maar 't zal wel minder zijn geweest
Al bij al heeft de operatie een klein uur geduurd, het gezwel zelf verwijderen was maar enkele seconden, het naaien heeft de meeste tijd in beslag genomen.
Hij heeft nu terug een mooi piemeltje!!

Hij moest zijn spel terug in zijn koker steken omdat deze anders te hard zou zwellen, maar dat deed hij natuurlijk niet omdat hij nog steeds tussen de roze olifanten vloog (tussendoor heeft hij nog extra bijgekregen omdat het wat begon uit te werken). Kamiel heeft zijn spel der dan ingestoken en er een klem opgezet (auch!!) zodat hij er niet zou uitfloepen maar hij kon wel plassen. Deze zou snel verwijderd worden, het deed Nobody ook echt niks dat het er werd opgezet, hij zat nog in een volledige andere wereld.

Hij moet daar nog 2 à 3 dagen blijven ter observatie. Hem naar de stal brengen was ook ni simpel: Waar moette kik nu naartoe, kzijn zo high als ne grasparkiet maar allé da't moet zal ik stapje voor stapje m'n best doen...
Oké, triestig in da stalleke zenne en nog vastgebonden ook omdat hij nog ni mocht eten maar 't moet nu effe en de stallen zijn best ruim.

Een stuk van het gezwel is naar het labo om het te onderzoeken. Kamiel dacht dat het een sarcoïde is omdat als het kwaadaardig zou zijn, de aanhechting veel heviger zou zijn. Vlak voor de operatie liet hij me een aantal heel kleine bobbeltjes zien aan de andere kant van zijn penis. Nog niet de moeite om te verwijderen maar wel om rekening mee te houden.

Ik ben echt te spreken over De Brem. Het was ni erg dat ik iets later was ('t laden hè, ik heb wel effe gebeld), ik kreeg uitleg voor, tijdens en na de operatie, vriendelijke en bekwame mensen.
Als ik dit allemaal geweten had, zou dit al veel vroeger zijn gebeurd maar ik neem niemand iets kwalijk, ik ben ook nog niemand tegengekomen die dit al gezien heeft.
Morgen gaan we onze patiënt terug een bezoekje brengen. Ik kan ni wachten tot hij terug thuis is, op naar de volgende jaren zonder alien-ding!

Isabel van der Made schreef op dinsdag 16 juni 2009, 21:08:

Nils Vellinga schreef op woensdag 13 mei 2009, 20:32:


Hoi Nils (en Olly)

Intussen zijn de DVD's gearriveerd en heb ik hier en daar al eens gekeken. Veelbelovend!

BEDANKT voor de tip!
Lena

trea hoex schreef op dinsdag 16 juni 2009, 21:00:


Nou, ik vind het prachtig. Yes!
Lekker on-alledaags en je weet zelf wel of zo'n paard geen geintjes gaat uithalen. Kun je nog altijd gauw uit de auto springen

Groetjes, Pien

izi schreef op dinsdag 16 juni 2009, 20:01:


Wij hebben zowel weides als paddocks. We hebben teveel paarden en teveel versnipperd liggende weides en weitjes om stripbegrazing te doen, dan ben je de halve dag in de weer met touwtjes en prikpaaltjes dus voor ons heeft dat geen zin.
Alhoewel we, als we het spul op één grote weide zouden hebben lopen, misschien wel steeds een stukje erbij zouden geven.
Maar momenteel is het zelfs zo dat het gras geminimaliseerd is en we twee keren per dag hooi moeten bijvoeren, het gras groeit immers voor geen meter met deze droogte. Dus er is niks meer op te schuiven hier.

Daarnaast hebben wij paddocks voor de eczeem paarden en de paarden van wie we het gewicht in de gaten moeten houden. Deels gras, deels hooi en dat werkt ook prima. Toevallig zijn dat net de koudbloeden die van zichzelf toch al veel minder bewegen. Zij lopen dan met drieën op ca 1 hectare zwart gelopen grond waar vanalles te beleven is. Maar bewegen of spelen doen zij voor geen meter, alleen de kop in de bak, stilstaan en skrunsjen maar.

In de winter staan onze paarden weinig op de weides (kleigrond in combi met heuvels is niet-goed-nie als je gras wilt over houden) en dan zou ik wel zo'n paddock paradise willen , maar ook ik betwijfel of dat een succes wordt met de zware kleigrond en onze versnipperd gelegen weides. Overal zand/tegels storten is hier ondoenlijk, dat ligt al in de gewone paddocks en ik wil niet de weides nog meer inkrimpen.

Voor je 't weet heb je alleen nog maar paddocks over....

Groet, Pien

trea hoex schreef op dinsdag 16 juni 2009, 18:57:


Haha..... gaaf gaaf, gaaf!!!

Isabel van der Made schreef op dinsdag 16 juni 2009, 21:08:

Britt Claeys schreef op dinsdag 16 juni 2009, 21:48:


Gewéldig Britt, wat ene verhaal!
En nu hopen dat Nobody er NOPPES aan overhoudt!
Gewoon mooi dat het kon!

Groet,

Wil.