Aafke schreef op dinsdag 8 juni 2010, 20:11:

Gewoon gelukt dus he Aafke??? En, hoe voelde dat??? Denk heerlijk!
Lekker gewoon doen dus!
Da's nou weer jammer... maar goed, je hebt er weer eens opgezeten.
Te lang is ook weer niet goed, krijg je misschien spierpijn....

En zo is dat!!! Succes hoor!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Spirithorses schreef op woensdag 9 juni 2010, 0:12:


Ik vraag me dat dus serieus af. Wat is het verschil voor een paard om, na het geven van de hulp (waarop geen of weinig reactie komt) te klikken met je tong, of de naam van het paard te noemen? Hij leert dan toch dat klikklik of naam betekent: aandacht erbij! Het is maar net welke cue je voor wat aan wilt leren. Natuurlijk is het wel belangrijk om eerst de hulp te geven, maar dat geldt ook voor beide opties.
Just my 2 cents...

Zouden de door het land verspreidde dazenvallen hier ook een bijdrage aan leveren?
In onze omgeving staan er vele.

Moniek

Waarbij ik me trouwens wel afvraag hoe zinvol het is om zo'n cue aan te leren. Maar ik denk dat het voor het paard een indicatie kan zijn voor "als ik nu niet doe wat gevraagd wordt, dan volgt er een sterkere hulp" waardoor hij toch geneigd is te reageren.

Leonieke schreef op woensdag 9 juni 2010, 1:47:


Was misschien een beetje flauw, maar ik bedoelde het zoals Pien nu uitlegt.

Ik vind dat bij één 'opdracht' één commando hoort, dat is lekker duidelijk. 'Let op' heb ik ook niet op commando staan, heel bewust niet, al zijn de meningen daarover verdeeld.

Daarbij vind ik het een soort zwaktebod als een hulp continue versterkt moet worden, die klikjes hebben dan juist steeds minder waarde, en je eerdere hulp dan bijna ook niet. Imo verpest je daar als het ware je eerdere hulp mee, want je vroeg dát (commando), in één keer.

riafri schreef op dinsdag 8 juni 2010, 21:01:


Henk Johannes kan ook nog. Ik ben super tevreden over hem; hij is kundig en heel geduldig en begripvol naar paarden toe. Hij woont in Finsterwolde (prov. Groningen) en heeft een ruim werkgebied. Wel is hij (zoals elke goede paardentandarts?) erg druk bezet. Maar voor een spoedgeval maakt hij indien mogelijk snel tijd.

A.s. donderdag komt hij om ons oudste ezeltje Jomanda te komen behandelen, ze kan momenteel bijna niet meer eten. Haar extreem slechte gebit wordt waarschijnlijk mede veroorzaakt door Cushing, zo weet ik sinds kort .

Henk is gisteren speciaal langsgekomen om even naar haar te kijken, om te bezien of het verantwoord zou zijn om haar volledig onder narcose te brengen (in zo'n geval werkt hij dan samen met een DA). Maar gezien Jomanda's ouderdom en slechte conditie (door Cushing) hebben we in overleg afgesproken om te proberen om haar zonder narcose te behandelen. Henk vindt het risico te groot dat ze niet meer bij komt uit de narcose en ik ben het ermee eens, eerst maar zonder proberen. Nu maar hopen dat het goed lukt, want het arme dier heeft momenteel (weer) heel veel pijn in haar mond en ze heeft elke dag in ergere mate enorm honger, of in elk geval de bijna obsessieve behoefte om te eten. Ook al voer ik haar op dit moment minimaal 5x per dag slobber; kennelijk is het niet genoeg.

Sinds een dag of drie kauwt ze bovendien op álles wat misschien eetbaar zou kunnen zijn, incl. giftige planten zoals boterbloem. En gistermiddag, toen ze achter me aanliep naar een ander weitje, had ze opeens een jonge plant van vingerhoedskruid te pakken ! Gelukkig zag ik het gebeuren en kon ik de bladeren vrijwel meteen uit haar mond krijgen. Nooit eerder kwam ze aan giftige planten, maar ze lijkt wel een beetje "gek geworden". Ik weet niet of het puur door honger komt, of misschien leidt Cushing bij haar er daadwerkelijk toe dat ze in een snel tempo een beetje gek wordt, of niet meer goed kan proven of iets dergelijks? Door de boterbloemen te kauwen (en daarna weer in proppen te laten vallen; ik heb het haar niet zien doen maar naderhand de resten gevonden), had ze een hele gezwollen en pijnlijke onderlip en liet ze haar tong uit haar mond hangen. Echt zielig vond ik dat! Gelukkig was het binnen 1 dag al weer bijna over, de zwelling en de lamme tong.

Ik heb haar nu dus alleen nog op zand en in een veilig weitje waar uitsluitend gras en wat zuring staat, niets waarmee ze zichzelf eventueel in de problemen kan brengen. Hoewel, vanavond hadden we hier wat regen (eindelijk! wel 5 hele milimeters ) en ging ze modder eten. Dus haar op zand laten staan is nu ook geen goede optie meer. Afijn, gelukkig nog maar één dag te gaan tot de tandarts komt voor deze “brokkenpiloot”!

Hopelijk komt het met Trigger's gebit ook gauw goed. Wat een ellende hè, als een paard (of ezel) bijna niet meer kan kauwen door pijn . In de eerste plaats voor het paard zelf natuurlijk, maar voor de eigenaar/verzorger is het ook bepaald geen pretje; door medelijden met het dier en vanwege de extra verzorging die dan nodig is.
Heeft Trigger misschien ook een achterliggend probleem, zoals de ziekte van Cushing of iets anders, waardoor zijn gebit zo slecht is? Hoeft niet natuurlijk, voor een slecht gebit kunnen allerlei oorzaken zijn.

Sterkte /succes gewenst met Trigger!
Karen

Laatste stukje ben ik met je eens. Misschien daarom dat het geklik zo vaak op maneges te horen is, aangezien de paarden daar nou meestal niet zo getraind zijn dat ze goed aan de hulpen zijn en de mensen vaak ook geen idee hebben wat ze aan het doen zijn en waarom.

En klikken doe je misschien ook makkelijker/sneller dan elke keer de naam noemen, omdat je bij dat laatste eerder gaat nadenken over het waarom en dus wordt het ook eerder vervelend voor jezelf? Dat klikken doet iedereen en schijnt normaal en logisch te zijn, zoiets?

Maar idd, beter aanleren direct te reageren op de eigenlijke hulp/cue.

Ik vond het alleen grappig dat geklik verwarrend zou werken en de naam noemen in dezelfde situaties kennelijk niet. Maar dat zal dan misschien te maken hebben met de frequentie waarmee het gebruikt wordt.

Wat een verhaal Esther. Brrrrr, je cap.. wat een gelúk!!
Mooie (zelf)analyse achteraf. Daar heb je de volgende keer vast iets aan.
Succes!

Thanks Trea!

Jemig , jij nog zo laat wakker???

Gr Esther

Haha en jij dan? Zeker ook aan het werk?
Wilde trouwens nog even reageren op het afstappen (heb daarvoor een ster uitgedeeld aan Isabel)
Ik stap ook altijd af. De rest daarover is al gezegd door oa Pien. Als het jou helpt, helpt het je paard.

Ja , is mijn laatste nachtje pfffff

Afstappen ga ik ook zeker doen , als het nodig is.
Ik hoop er de volgende keer vlotter aan te denken

Gr Esther

FF doorzeuren op de chat? of ben je druk??

Gr Esther

Hmmm ships! ik was druk ja, lees je berichtje nu pas.

Merel Stoffers schreef op woensdag 9 juni 2010, 2:00:


@ Leonieke: Bij elke hulp die je geeft hoort een cue (opdracht).
Dus in stap gaan betekent 'walk', in draf gaan een klikje, galop is een kusgeluid.
Daarbij geef je ondersteundende lichaamshulpen.
Voet laten geven is gewoon 'voet', achterwaarts gaan 'back'.
Op die manier leert het paard dat er voor elke opdracht een andere cue is.

Ik hoef de aandacht niet te vragen, ik heb die al. Want het paard is bij me.
Dat betekent ook dat wanneer ik een draf vraag dat paard ook in draf gáát. Want je hulpen zijn heel zuiver en worden niet overal voor gebruikt (zoals dat bij de klik in veel gevallen wel het geval is).

Hier komen mensen die zitten én te klikken, én een kusgeluid te geven en nog meer geluiden te maken. Geen logische opbouw. En dan vinden ze het raar dat hun paard niet doet wat ze vragen. Maar ze vragen in feite vanalles doormekaar.

Groet, Pien

Leonieke schreef :

Met waarvoor die klik allemaal gebruikt wordt....

Groet, Pien