Beste Nick,

Dank je voor je reaktie.

Ik ga me direkt in je links verdiepen. Ik ben over het rijden na gaan denken omdat iemand op stal het me aanraden. Zij had namelijk een arabier die ook erg intelligent was en snel allerlei dingen verzon. Zij was toen buiten op hem gaan stappen. En dat scheelde.

Omdat ze snel leert en omdat ze ook alweer heel snel is uitgekeken op oefeningen als je ze eenmaal hebt gedaan dacht ik dat ik haar alweer wat nieuws gaf om om over na te denken. Ik heb een aantal keren het zadel opgelegd en toen ik opstapte ben ik ook weer afgestapt. Ze heeft niet gestapt met mij op haar rug.

Je hebt gelijk. Ik kan daar inderdaad beter mee wachten en me meer verdiepen in oefeningen de komende tijd. Dat was ook mijn bedoeling.

Heb je misschien een tip dat als ik bijv. de oefening wijken voor druk wil uitvoeren wat ik dan het beste kan doen als ze tegendruk gaat geven?

Groeten Fleur

Nick Altena schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:03:

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:28:


Niets.
Paardengeduld oefenen, oftewel rust in je donder krijgen.
Je wil te veel te grof te snel heb ik het idee. Paarden zijn héél goed in kleine dingen. Als je iets kleins "wint" heb je met veel minder moeite en heisa het grote ook gewonnen. Paarden denken consequent, in tegenstelling tot de meeste mensen.
Ik kan in algemeenheid alleen maar net als Nick zeggen: lees je zo goed mogelijk in!
Inge bedoelt het goed (en ik raad je haar oefeningen in omgangs- en leervormen zeker van harte aan!), maar uiteindelijk Parelli ook wel, al lijkt het oppervlakkig vaak wat tegenstrijdig. Die oppervlakkigheid (van mensen, in benadering) is vaak het probleem ook, maar het heeft ook niet zoveel zin hier weer een epistel in het Marsiaans te gaan schrijven.

Wijken-voor-druk is OK, niet zomaar als oefening maar essentieel dat je paard dat als concept leert want het is niet-soorteigen gedrag en heeft niets met "dominantie" te maken zoals ik dat links en rechts zo vaak lees. Het "normale" dus wel-soorteigen gedrag is in dit geval nml. de oppositionele reflex = exact dat wat je paard doet: tegendruk geven).
Uiteindelijk heb je natuurlijk, denk ik, veel liever dat je paard druk volgt, en druk gaat dan eerder een "aanwijzing" betekenen dan een aversieve prikkel.

In ieder geval herkend je paard jou én komt naar je toe. Dat is een heel goed begin! Het betekent dat je (nog) aantrekkelijk bent. Hou dat zo.

Groeten, Egon

jacqueline postmes schreef op woensdag, 30 maart 2005, 12:36:


Pardon??? Is het al zó ver in Nederland????? Hoe gaat dat dan op de basisschool met kinderziektes??

Er is bij paarden geen entverplichting tegen wat ook, dus waar wil je bezwaar tegen maken eigenlijk? Alle 'verplichtingen' zijn clubregels. Zelfs als het iets zou betreffen waar ze tegen had kunnen enten, dan is er dus geen sprake van verwijtbaar noch aantoonbaar verwijtbaar gedrag.
Al zou ze een paard met een droesetter meegebracht hebben, dan nóg kun je er niets mee. Dat is tenslotte een soort paarden-kinderziekte.

Zelfs als jouw merrie aborteert door een rhino-besmetting door haar paard, dan nóg doet ze én wettelijk niets verkeerds én je kan oorzaak-gevolg niet of nauwelijks hard bewijzen en bovendien had je dan de merrie zelf wel moeten laten enten...
Dat die mensen niet ter zake kundig zijn maakt het alleen maar moeilijker ze aansprakelijk te stellen.
Dit soort grappen is vervelend maar een kwestie van management; de stalhouder zou dit kunnen regelen. Omdat de stalhouder doorgaans wel als terzake kundig gezien wordt liggen diens verantwoordelijkheden ruimer. Vandaar dat veel stallen (en rijverenigingen) regels stellen omtrent enten en quarantaines; niet om besmetting te voorkomen, maar om alle aansprakelijkheid af te kunnen wimpelen.
Tis trouwens niet alleen maar nadelig: het is voor gezonde paarden met een normale weerstand eerder gunstig dan vervelend om regelmatig met lichte infectie in aanraking te komen.

Hallo allemaal,

Ik heb via deze site iemand gevonden die bij mij in de buurt woont die haar paarden ook natuurlijk laat bekappen door een vriend, nl Jan.
Jan heeft bij mijn paard ook de ijzers eraf gehaald en natuurlijk bekapt.
Dit is nu een maand geleden en zelf heb ik de hoeven blijven bijvijlen volgens het boek dat ik via deze site heb gekocht.
Ik moet zeggen dat ik dit heel erg leuk vind.
Mijn paard loopt enkel gevoelig op kleiene steentjes voor de rest verloopt alles naar wens.
Mijn paard is 5 jaar en had reeds 2 jaar ijzers. De witte straal is relatief gezond.
Ik ben zeer blij dat ik eraan begonnen ben.
Ik maak bijna dagelijks een wandeling op harde ondergrond en het enige wat er in het begin gebeurde was dat hij met zijn achterhoeven het kussen van zijn voorhoeven kapot trapte. Volgens mij kwam dat omdat de toon aan de achterhoeven nog te lang stonden.
Stilletjes aan heb ik dagelijks die toon ingekort zodanig dat ik kon zien hoe de toestand verbeterde. Intussen tijd heb ik aan de voorhoeven beschermhoeven aangetrokken waardoor hij zichzelf niet meer kon kwetsen.
Ondertussen is die euvel verdwenen.
Mijn paard, Corazon een andalousier, loopt met meer dynamiek en ontspannender.

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:28:

Hoi Fleur,toen ik mijn merrie kocht(ook een arabie)was ze 3 jaar oud..
Ze hadden haar al ""ingereden"met t gevolg ,dat ze al een uitgescheurde mond had van een bit,ze was dwars en t leek of ze dominant was,maar ze was gewoon heel onzeker..
Ik heb haar met veel liefde en geduld verzorgd en>>>heel veel met haar gewandeld..
T heeft wel ruim een half jaar geduurd eer ze zonder angst een halster om liet doen..
Ze deed zelfs de eerste weken haar mond open,met angstige ogen,omdat ze het hete hangijzer(bit)verwachte..
Nou ,dat kwam dus niet (en nooit niet)
Nu is t een zeker dier geworden..
Ik speel ook veel met haar in de bak,en heb haar ook ""zweepmak""gemaakt .
Ik had niet eens zon ding ,maar die mag ik lenen..HAHAHA
Vooral met wandelingen krijg je een band ,,en elke keer leer jezelf en zij er iets bij van elkaar..
Ik wens je veel plezier met je mooie dier en des te meer geduld en warmte ,des te meer krijg je terug..
En dat houd nooit op..
Vriendelijke groet trudy

fleur schreef op woensdag, 30 maart 2005, 16:28:

Vera(mijn merrie) had ook ,dat als ik haar weg duwde ,ze juist contra ging.
Ik kan niet in termen spreken ,maar als ze bang was ,sprong ze ook altyd mijn kant op..
Volgens mij(let wel!!volgens mijn visie)als een dier onzeker is ,zoeken ze ook een soort bescherming ,of wat jij zegt "'trappen"' ,,niet weten ,wat ze er mee aan moet..
T is nog een jonkie,!!
Mooie oefening,om haar aandacht bij jou te houden is::Je gaat met haar wandelen (op straat,in de bak ,op t land)
Zodra ze ,of te hard ,of iets anders doet ,zeg je hooola..,,en dan blijf je staan ..
Dan ga je weer door ..
Ik zou beginnen met 5 min ,,en dan oplopend..
Als ze t goed doet zeg je Braaaaaf en als ze loopt te klooien zeg je gewoon niks..
Volg je eigen gevoel ..
T heeft niets te maken met "'de baas spelen"'maar zo heb ik t gedaan ,om contact te maken,,en wat heel belangrijk is >>>>Nooit straffen!!
Je kan een dier nl niet straffen,omdat de mens niet weet hoe hij of zij t over moet brengen..
T leerproces is voor allebei..
Geloof me ,ik ben 52 jr oud en ik heb van dit paard weer zoveel andere dingen geleerd..
Succes.trudy

Trudy schreef op woensdag, 30 maart 2005, 19:05:

Ja ,fleur ,nog even iets heel belangrijk!
Ik sluit mij ook volkomen aan bij Nick ,over de leeftyd ..
Niet alleen bij de volgroeing lichamelijk,maar ook geestelijk..
En dan heb je dus 2 jaar de tyd ,om zo.n band op te bouwen met haar ,tot ze volgroeid is ..
Reken maar ,dat je dan beloond word voor je moeite ..
Nu stop ik ..
DAG trudy

Vind ik een interessante opmerking van Trudy in het vorig bericht.
We weten precies wanneer een paard lichamelijk er aan toe kan zijn om het te berijden, hoe oud het moet zijn. Wanneer het klaar is om ons gewicht te dragen.
Geestelijk weten we heel weinig. Wat gebeurt er met een paard tussen 3 en 6 jaar van puber naar volwassen paard, of is een paard van 6 geestelijk niet volwassen? Maakt het uit voor een paard of het bereden wordt als hij nog maar, zeg maar, 4 jaar is of dat je wacht tot hij zes is? Heeft dat bv. voordelen in zijn latere leven?
Piet

Piet schreef op woensdag, 30 maart 2005, 19:27:

Fijn Piet ,dat je hier op reageerd.
Mijn lieverd is nu 8 jr jong en ik berijd haar nog steeds niet !
Ze is mijn lieve vriendin,maar ik heb nu toestemming gevraagd ,om de wereld met haar in te gaan..
En mooi ,dat ik dit kan zeggen,op fluweeulen voetjes,!! we gaan t doen..
Zeker ,vanuitgaand,dat t met t paard)hengst of merrie)Een noot speciaal voor Egon(ik wou ,dat ik wist toen ,wat ik nu te weten ben gekomen),,maar helas beter nu ,dan noit!!
Ik denk(voel),dat t nu goed is ..
Mijn liefste wens zou zijn ,dat ik merrie puur natuur >>veulies??
Dat is dus ,als je een merrie """""""hebt"""""?
Zeker weten .is dus ,,,zie ze als je kinderen en niet minder..
Wat ik meemaak ,zo een mooi puur gevoelsleven..
Niet te benoemen ,zo fijn..
Daar kan ik nog veel van leren..
Waak ook om dat te verknallen.!!
Ik heb vandaag een foto gemaakt ,alleen van t oog van vera..
Prachtig
Egon Nick ,Piet ben blij dat jullie er zijn
Liefs trudy (en vele anderen natuurlijk)

Piet schreef op woensdag, 30 maart 2005, 19:27:

Nog even over t voordeel?
IK nhoop ,dat ik oud genoeg word ,om voor Vera te blijven zorgen ,zoals t een goede stiefma betaamd

Edith Hartog schreef op maandag, 28 maart 2005, 18:29:


Hoi, ik ben nieuw hier.

Ik heb ook altijd te horen gekregen dat je niet te hard mag gaan op een verharde weg. Mijn arabische merrie heeft nooit op ijzers gestaan, haar hoeven zijn zo ontzettend sterk dat ik het nooit nodig heb gevonden. Van natuurlijk bekappen had ik toen nog nooit gehoord..Ik reed M dress en springen.
Bij ons in de buurt heb je alleen maar fietspaden (asfalt) en de berm maar die is altijd te nat. En omdat er nieuwe huizen in aanbouw zijn heb je veel paden voor het bouwverkeer, heel veel stenen en puin, geen zand. Ik rij met haar al jaren over het asfalt, ook draven maar werd altijd gewaarschuwd. Sinds een half jaar rijden we over de puinwegen, en vaak in galop omdat de paarden dit willen! Ik moet zeggen dat ze nog geen dag kreupel heeft gelopen of kapotte hoeven heeft gehad. Na een flinke galop over die puinwegen, waar toch stenen liggen, scherven ter grootte van een vuist heeft ze soms kleine stukjes hoef los zitten aan de zijkant, maar na het kwartier stappen over de asfalt weg naar huis zijn die ook weer weg.
Ik ben af en toe wel angstig om haar benen, pezen maar haar hoeven vertouw ik blindelings!

Dus galopperen over het asfalt...ik zou ze er geleidelijk aan laten wennen. Ik hoor veel waarschuwingen maar nooit gegronde redenen om het NIET te doen....Als iemand weet waarom absoluut niet dan hoor ik dat graag!

Groeten Eva

Hallo luitjes.

Ben er weer. Tijd lang niet deelgenomen aan dit forum. Met Twist en ons alles naar wens (relatief).
Ik vind het leuk weer actief deel te nemen aan PN.
Pien, Egon, Piet, Trudy...alles kits ?

Martien

Martien van Schubert schreef op woensdag, 30 maart 2005, 21:17:

Yes martien ,ik ken je niet ,maar whats up??
En nog even voor pien,ik zal zelf nooit paarden gebruiken ,in wat voor lesjes dan ook!!
Zie een broodwinning,ga koekjes bakken,maar houd op met je """"hobby""(levende dieren) je broodwinning tre maken..
Wat hebben zij met jou te maken??
Holahela
trudy

Martien van Schubert schreef op woensdag, 30 maart 2005, 21:17:


He ouwe zandhapper ) Leuk dat je er weer bent

Groeten Esther

Esther schreef op woensdag, 30 maart 2005, 21:48:

Dat klinkt goed(hope you have forgiven me !!