Baukje_M schreef op vrijdag 5 januari 2007, 11:37:


De meeste paarden die zogezegd bang zijn van de trailer zijn eigenlijk nog banger omp eruit te stappen , heb ik al vele malen gezien . De eigenaars beweren dan dat ie er vlotjes uitspat terwijl het paard eruit dendert met de eigenaar als vlaggestok aan het touw erachter . Zie je wel gaat goed he !!!!zeggen ze dan trots . Eerst en vooral begin je met je paard tot op de laadklep (voorste voeten) belonen en terug achteruit en zo eigenlijk cm voor cm naar voren (processie van Echternach zeggen ze in Belgie) Maw jouw voornaamste doel is niet je paard IN de trailer te krijgen . Bij elke keer dat hij bij "Back up" rustig achteruit gaat beloon je hem . Tussen het voor en achteruit gaan laat je hem enkele seconden (varieer hiermee) stilstaan en je laat hem kijken terwijl jij "natuurlijk" de rust zelve blijft . Zo kom je op een moment dat je paard hal in half uit de trailer staat !! Hier stop je op de eerste dag en de volgende begin je DAAR opnieuw halfweg in halfweg en in en uit tot hij zo ontspannen in en uit gaat als een schilpad met valiumverslaving . Bij dit alles laat je hem de lange touw 2M + en ga je nooit trekken . De druk op het touw om voorwaarts of achterwaarts te gaan is niet meer dan enkele honderden grammen . Doe handschoenen aan (verbrande pikkels anders)en als hij achteruit dendert "probeer" op je plaats te blijven staan maar ga zeker niet tegentrekken . Van zodra hij stilstaat komt die druk van 1OOgram + terug op het touw TOT de milliseconde dat hij voorwaarts beweegt , dan valt alles weg en krijgt hij een beloning . Na die twee dagen ben ik ervan overtuigd dat je met je paard in de trailer kan gaan kamperen als je wil Daarna kan je beginnen te werken op het zelfstandig naar buiten laten stappen terwijl jij achter hem op de treeplank of naast de trailer staat . Succes

Piet schreef op vrijdag 5 januari 2007, 12:28:


Oie Piet had je mail niet gezien heb net hetzelfde gezegd

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 14:44:


Het proces van vervolmaking als ruiter duurt jaren en jaren.
Eer je je paard niet meer in de weg zit, op je zit kunt rijden en onafhankelijke hulpen kunt geven, ben je jaren verder. Sommige topruiters zeggen dat het proces een leven lang duurt.

Moet je dan maar al die tijd je paard in de weg zitten omdat je zonodig krampachtig geen zweepje wilt gebruiken?
Omdat je je paard wilt leren om het voor jou te doen ipv voor de zweep?

Juist met die gedachtegang zie ik heel veel ruiters in de mist gaan: ze willen graag zacht en vriendelijk blijven met alle gevolgen van dien, paard is daardoor niet consequent afgericht omdat de ruiter maar bezig is en wacht op het moment totdat het paard het zo graag zelf wil doen, omdat hij de ruiter zo aardig vindt.

Iedere opleiding begint gewoon met consequente africhting. Het klinkt misschien wat onvriendelijk, en zou ik het wat NH verantwoorder omschrijven vinden mensen het vast aantrekkelijker klinken. Maar het is gewoon wat het is. Lees het boek van Andrew Mc Lean en dan zie je wat onbewust verkeerd conditioneren doet.

Elke keer dat jij harder wilt dan je paard en je paard reageert niet en jij grijpt verder niet in omdat je dat zo zielig vind, heb je je paard vertelt dat het de goede beslissing gemaakt heeft.
Juist vanuit die gedachtegang zie je ruiters JUIST een overmaat aan beenhulpen geven. Fijn voor je paard? Dacht het toch echt niet.

Iemand vertelde hier net iets over iemand waarbij een paard altijd liep.
Weet je hoe dat komt denk ik?
Ten eerste is dat waarschijnlijk iemand die goed kan zitten en zijn paard niet in de weg zit. Ten tweede is dat iemand waarvan het paard voelt dat hij of zij het meent. Dat is niet iemand die op zijn paard zit te dromen: oh wat zou het toch fantastisch zijn als mijn lieve oezelewoezelepoepsie het helemaal zelf speciaal voor mij zou willen doen.....

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 5 januari 2007, 12:47:


Er zijn nog volop vliegen hier hoor tis echt k..tweer ervoor niet te koud beetje regen overdag hier en daar nog zon yep in de wei zijn nog pesterikken genoeg .

Huertecilla schreef op vrijdag 5 januari 2007, 12:19:


Ik schaar me volledig achter HC (voor de verandering) en snap de geprikkeldheid over zijn schrijven totaal niet.
Het is precies zoals het is.

Christel Provaas schreef op vrijdag 5 januari 2007, 13:03:


maar de gemiddelde ruiter

Juist .

(En nee, ik geloof niet dat deze hulp een trauma oplevert.)

Neen maar de ruiter verbetert ook niet en legt zijn druk zo hoog en zo frequent in dezelfde mate als hij of zij slecht rijdt. Dus hoe slechter de ruiter hoe frequenter en heviger het zweepgebruik en dan zijn we weer vertrokken .............

Ingrid den Ouden schreef op woensdag 10 november 2004, 13:51:


Dat knopenverhaal is duidelijk onzin. Een touwhalster kan misschien wat scherper zijn omdat het touw vrij dun is. En als je daa problemen mee hebt knoop je het toch van een dikker touw.

Dat bit heeft je paard altijd last van als hij het in zijn mond heeft, het halster alleen als je druk uitoefent.

Margot

jose schreef op vrijdag 5 januari 2007, 14:34:


Vervolgens is het aan de ruiter om ook zelf een plezerige

Hehe En ik die just het omgekeerde ging zeggen en denk het net heb gedaan ook . Is net als met een rijbewijs moet je dat ook niet al hebben voor je je eerste ongeluk veroorzaakt ? Dacht het wel hé . Als die ruiter nu al eens het niveau had om zijn paard vooruit te rijden voor hij een paard kocht . Zoals jij het ziet ga je eerst het paard aanpakken en dan de ruiter op niveau brengen !! Just andersom bij mij just andersom . Daarom ook geen zweep casa Eddy te vinden en ALLE paarden staan hier zeer goed vooruit hoor . Valan, beste voorbeeld MET zweep en sporen , aleeee jaaaa ik zal vooruit gaan , efkes dan hé . Hier ,zonder niks (belgische lapsus) hupakee effe e bokske en jump vooruit .

Margot van Lare schreef op vrijdag 5 januari 2007, 15:11:


Oh ja? Is dat zo? Leg eens uit?


Oh ja? Is dat zo? Hoe weet jij dat? Heeft je paard je dat verteld of zo?

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 januari 2007, 15:14:


En hoe leert een automobolist om geen ongelukken te veroorzaken?
Door te leren rijden?

Hoe krijgt een ruiter het nivo om te rijden? Niet door op een olievat te zitten.

Prachtig voor jou dat jij geen zweep gebruikt. Maar of het paard in kwestie wel of niet beter uit is, is toch maar de vraag?

Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 10:59:



De eerste keer (onaangelijnt in de ronde circel) vond Jur de sturing van achteren zo bijzonder dat hij op lichaamstaal (meelopen op een kleinere cirkel ter hoogte van het achterbeen) rond liep, aandraafde, naar binnen kwam en van richting veranderde. Het was de opwinding van het nieuwe, wat hem gemakkelijk deed lopen. Precies zoals Hempling beschrijft in zijn boek natuurlijk paard rijden, dat wilde paarden voor de 1-ste of 2-de keer in de picadero alles al kunnen, eenvoudig reagerend op lichaamtaal. Het paard hoeft niets geleerd te worden.

Mooi als we van daaruit gewoon verder hadden kunnen werken.
Dat ging dus niet, Jur ontrok zich, hij vindt het niet leuk en probeerd door naar me toe te komen, niet mee te gaan op mijn aanwijzingen. De eerste correctie hierop is hem dit niet toe te staan (door lichaamstaal, mijn positie waar ik sta en mijn wijzende arm). Bij de pas af snijden wijk ik niet en vraag hem te wijken en door reen pasje opzij sta ik hem niet toe om snel om te keren in de andere richting. Deze eerste correctie geeft dus de stress en tegenzin waardoor het er niet beter op wordt. Veel mensen zouden het met de zweep oplossen. Josien zegt het duidelijk en rustig te herhalen, en het niet lang te doen. Enkele rondjes links en rechts om en dan stoppen. Dit in de verwachting dat hij de achterwaartse sturing zal gaan accepteren.

Nu heb ik het clickeren hieraan toegevoegd, waardoor hij het graag wil doen wat hij niet graag wil doen We zijn nu in het eerste begin van dit innerlijk proces. Op een wandeling loopt hij ook wel eens voorop, en dat gaan kalm en zonder strijd. Zodra hij echter onzeker word, stopt hij en wil dat er iemand anders voorop gaat lopen. Dit doen we dan ook meestal. In de picadero zet ik echter meer druk achter mijn verzoek om voorop rondjes te gaan lopen. En om die druk te minimaliseren heb ik echt wel het clickeren nodig, anders denk ik niet dat Jur zich er aan overgeeft.

En waarom is dit allemaal nodig, kan ik het niet overslaan?
Josien zegt dat hij achterwaartse sturing zal moeten accepteren, tot zolang is hij te dominant over ons. Op buitenritten doet hij echter altijd wel wat wij hem vragen, en wat wij vragen daarin houden we rekening met wat hij kan en wil. Een soort heren overeenkomst Dus van zijn dominatie heb ik geen last, al kan het zijn dat ik dingen niet zie, niet weet dat het nog veel beter kan. Van achteren naar voren rijden, zijn achterhand onder brengen, misschien zijn dat ook wel zaken die verbeteren als hij achterwaartse sturing op de cirkel accepteerd?

Groetjes, Michiel

jose schreef op vrijdag 5 januari 2007, 15:17:


Vraag aan Eddy:

Je zit op je paard, jullie staan stil en jij besluit dat jullie gaan aanstappen.
Daarvoor geef je been. Je paard reageert niet en blijft staan. Wat doe je?

jose schreef op vrijdag 5 januari 2007, 15:15:

Ja Jose, geloof jij niet dat een paard iets kan vertellen?
Nu zit je er goed naast hoor...

Eva Saegerman schreef op vrijdag 5 januari 2007, 15:20:


oeps nog niet gedaan

Zal ik jou eens een paar foto's tonen van toen Queenie me vertelde dat het bit haar niet lekker zat?

Ik heb twee jaar gezocht naar een "goed bit". Ik vond er maar geen: Queenie ging steeds rare dingen doen met haar mond en oren! en ik was zo zacht als boter met mijn handen...
Tot ik bitloos ging rijden op touwhalster!
Ik kreeg er een ander paard en goed gevoel bij!

Dus ja, je paard vertelt je zeker iets!
Heeft ze jou dit nog nooit verteld?

jose schreef op vrijdag 5 januari 2007, 14:39:


Prima hoor Pien en Eddy dat jullie zelf zo helemaal geen bit en

Wablieft ???????Effe rechtzetten ik WIL die dingen niet meer gebruiken OMDAT ze niet nodig zijn en ik ze ALLANG niet meer nodig heb . Als JIJ de zweep nodig hebt om je achterhand mee te nemen (enfin die van je paard)bij zijgangen!!
dan ............kan je dus niet rijden .

Alleen al om de reden dat zodra je het bit weglaat, je dit

Bij elk kopstuk zit er een neusriem op ,bitloos of met bit . Bij een bit zit de neusriem via de bakstukken in contact met het bit dus als je hieraan trekt trek je ook mee aan de neusriem . Als iemand zoals Pien bvb door ervaring met tientallen paarden bitloos fijner en makkelijker voor de paarden vindt , als ik zeg en toon dat er GEEN ENKEL verschil is tussen bit en bitloos rijden behalve de diervriendelijkheid ervan hoe kan jij dan nog afkomen met het feit dat je helemaal niet zo zeker bent dat het bit zo vervelend is voor de paarden ? Of wat fijner zou zijn zonder ijzer in de mond of met ijzer ? Dus ja ik veroordeel , terecht en met rede . Een paard kent alle bewegingen die jij in je stoutste dromen kan bedenken voor hem . Dat je niet in staat bent dit zonder hulpmiddelen te doen is niet zijn fout maar jou tekortkoming . Zo zie ik het . Daarom gebruik ik ook geen aanwijstokje. Heb bij de geboorte twee armen en benen gekregen die volstaan ruimschoots .