Ans Jondral schreef op woensdag 18 november 2009, 11:17:


volgens mij halen wilgentakken niet zo veel uit bij erge pijn, dat heeft maar een softe werking, helemaal niet erg als de anderen ervan eten, en voor de jouwe beter dan niks..

Martina schreef op woensdag 18 november 2009, 11:11:


Bedankt voor jullie suggesties! Ik wil het ook spelenderwijs gaan doen, steeds kleine dingen. Ze is nog ontzettend jong, maar wel erg zelfbewust geworden. Ze loopt wat te klooien de laatste tijd (standaard de slang uit de waterbak graaien en daarmee weg galopperen), is erg geinteresseerd als ik wat met Lily doe. Vandaar dat ik nu al met kleine dingetjes wil beginnen, dan is ze bezig en heeft ze niet meer zoveel tijd en energie om rare dingen te doen.

Ik zal komend weekend eens een uitrusting bijelkaar grabbelen, een dekensingel heb ik, lange lijnen aan haar halster bevestigen, eens zien wat onze Kimmie daar van vindt.

Klaas laat haar wel eens voor zich lopen als we wandelen. Kim is niet bang en loopt dapper voorop met de oortjes naar voren. Als Lily en ik te ver achterop raken (die korte pootjes kunnen toch wel verrekte snel....) blijft ze staan en wacht op ons.

Laatst maakte iemand de opmerking of Klaas haar te heet gewassen had..... nou ja, tis ook een verschil, onze Lily en dan opdondertje Kim...

Groeten,
Monique

Maria Delavega schreef op woensdag 18 november 2009, 10:33:


Biefstuk heb ik liever op mijn bord dan in mijn broek, maar iedereen zo'n zijn voorkeur hé Dank voor de tip, kan altijd nog een luier van mijn kleinzoon in de pantalon proppen hé ...

Anja Seijn schreef op woensdag 18 november 2009, 8:41:


Ja, wees maar gerust Anja!
Ik heb eigenlijk nog een zeer leuke anekdote over het steilste "bergje" daar, maar ik zwijg wijselijk. één advies geef ik je mee: als je op een paard zit dat daarop wel eens durft te bokken en je zit voorover op een westernzadel ... zorg dat je dan een reserve BH'tje bij je hebt
Man man man, wat een vrouw allemaal meemaken kan!

andrea en ariel schreef op woensdag 18 november 2009, 10:46:


De dierenarts was gisteren op de wei voor Player en we hebben het er nog inderdaad over gehad. Het is ook bij ons heel erg op het moment, ze vallen bij bosjes, ze had de afgelopen twee dagen al drie sterfgevallen, zei ze.
Oppassen met dode bosjes, die best weghalen.
Gelukkig heb ik heel de maand september heel de wei aan het zeisen geweest. alles kort gezet, alle bosjes weggemaaid.
Wel staan er veel zwammen in de wei, nog niet eerder meegemaakt.
Ik laat ze voorlopig toch nog in de wei maar ga me beter informeren over het hoe en wat van deze schimmel.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 18 november 2009, 11:27:


Yep!! vera heeft ook veeel takken gegeten,maar haalde voor de pijn niks uit.
De pijn kan dusdanig erg zijn om toch even voor een periode naar grof materiaal te grijpen.
Ben zelf heel erg voor natuurlijke middelen,maar als ik echt pijn heb ??
De bijkomstigheid van veel pijn hebben is ook ,dat er een algehele verstyving ontstaat.waardoor je niet goed meer kan bepalen of t nou alleen in de voeten zit of in t hele lijf.
Ik heb daarom,buiten de painkillers ook regelmatig een masseuse gehad.
Doet ook wonderen.
groeten trudy

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 18 november 2009, 12:00:


Ik dacht dat dit vooral voor kwam aan de andere kant van de taalgrens, grens met Frankrijk?
Mijn merrie loopt in een stukje bos. (Berk, eik en nog wat.)
Ze krijgen wel hooi bij trouwens.
Maar ik kan haar er beter uit halen? Of is dat paranoia?

Cindy Helms schreef op woensdag 18 november 2009, 11:58:

Ans Jondral schreef op woensdag 18 november 2009, 12:05:


geen idee, ik zit met dezelfde vragen...

Trudy schreef op woensdag 18 november 2009, 12:03:


Ben ik echt met je eens hoor Trudy! Ik heb het echte spul hier gewoon thuis staan, mocht ik het nodig vinden.
Maar ik ben eigenlijk een beetje off-topic aan't gaan. (excuus) Ik zag die opmerking van Trea en Christel staan over duivelsklauw en was toevallig zelf aan't overwegen of't niks was voor een pony van mij. Ik wist helemaal niet dat daar suiker in zat.
Mijn pony heeft chronisch pijn, niet zoiets acuut als een zoolkneuzing. Ik kan haar moeilijk de hele winter buut geven.

Cindy Helms schreef :


D'r is er hier een keer een tijdens het afstappen met de BH aan de zadelknop blijven hangen met haar benen boven de grond terwijl het paard begon te lopen. Wat er toen gebeurde was ook op z'n zachtst gezegd hilarisch!

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 18 november 2009, 12:18:


Ook al niet vrouwvriendelijk die westernzadels....

Isabel van der Made schreef op maandag 8 november 2004, 17:58:

Heb deze info even ge-Ctrl C-d en naar hier gesleurd:

ATYPISCHE MYOPATHIE
Een nieuwe en vaak fatale aandoening bij paarden

In België en onze buurlanden werd dit jaar een verhoogd aantal gevallen van de spierziekte Atypische Myopathie geconstateerd. Aangezien deze aandoening fataal kan zijn, dient elke paardenhouder op de hoogte te zijn van de symptomen. Daarom bezorgen wij u een uiteenzetting van Prof. Dr. Piet Deprez (Vakgroep Inwendige Ziekten - Faculteit Diergeneeskunde - Universiteit Gent).

Atypische Myopathie - Prof. Dr. Piet Deprez (UGent)

Atypische myopathie is een nieuwe ziekte die sinds het jaar 2000 jaarlijks terug opduikt in België. De aandoening werd voor het eerst beschreven in 1984, maar kwam slechts zelden voor tot in 2000. Vanaf dat jaar worden jaarlijks meer en meer gevallen waargenomen. Zo werden er in 2000 slechts 14 gevallen gemeld in België, terwijl er dit jaar op 30 oktober al 32 gevallen gemeld zijn en er nog vrijwel dagelijks nieuwe gevallen bijkomen. Dezelfde evolutie wordt ook in onze buurlanden gezien: zo waren er op 30 oktober 2009 al 34 gevallen in Duitsland, 7 gevallen in Engeland, 8 gevallen in Frankrijk, 24 gevallen in Zwitserland en 9 gevallen in Nederland gemeld. Aangezien niet alle gevallen gemeld worden, ligt het echte cijfer waarschijnlijk nog hoger.


Ziektebeeld

Atypische myopathie is een erge spierziekte: op zeer korte tijd worden vrijwel alle spieren van in het lichaam aangetast. Het ziektebeeld kan een beetje vergeleken worden met een erge vorm van maandagziekte. Het belangrijkste gevolg van die aantasting van de spieren is dat de paarden moeilijk tot niet meer kunnen bewegen. In het beginstadium kunnen de paarden nog recht blijven staan, maar staan ze vaak te beven en te zweten. Er kunnen ook koliek-achtige symptomen aanwezig zijn. Vaak zijn de paarden ook suf in het begin van het ziekteproces. Als ze stappen, vertonen de dieren een stijve en korte gang. Bij het urineren is de urine vaak rood verkleurd door de aanwezigheid van eiwitten (myoglobine) die vrijgekomen zijn uit de aangetaste spieren. Koorts is vrijwel nooit aanwezig, de dieren hebben eerder de neiging om wat onderkoeld te worden. Dit beginstadium van de ziekte duurt meestal maar kort of wordt niet opgemerkt.

In het volgende stadium van de ziekte kunnen de paarden niet meer blijven rechtstaan en zullen ze vrijwel constant neerliggen. Ze liggen vaak onrustig, proberen in het begin nog recht te komen, maar geven die pogingen na een tijdje vaak op. De paarden beginnen dan ook zeer zwaar te ademen: dit is waarschijnlijk het gevolg van de beschadiging van de ademhalingsspieren. Vanaf het moment dat de paarden niet meer recht kunnen staan, worden de vooruitzichten heel slecht. Na enkele uren of hooguit een dag of twee, sterven de meeste van deze paarden.

Atypische myopathie treedt zeer plots op : aangetaste paarden zien er tot enkele uren voordien nog perfect gezond uit. De duur van de ziekte is ook kort: sommige dieren worden dood gevonden op de weide, bij de meeste paarden duurt het hooguit een tweetal dagen vooraleer ze sterven. Slechts een klein percentage van de aangetaste dieren overleeft de aandoening: bij driekwart tot negentig procent van de aangetaste dieren evolueert de ziekte fataal. Paarden en ponies van alle rassen en leeftijden kunnen aangetast worden, maar jongere dieren (< 3 jaar oud) lijken iets gevoeliger te zijn.


Oorzaak

De aandoening komt vrijwel uitsluitend voor in de herfst en in de lente. Het gaat hierbij steeds om paarden die op de weide staan en weinig of geen bijvoedering krijgen. Meestal gaat het ook om sterk afgegraasde weiden, vochtige weiden of weiden waar veel dode bladeren op liggen.

Uitbraken van de ziekte treden meestal op na een weersomslag: de meeste gevallen worden gemeld enkele dagen na een verandering van hoge temperaturen naar vochtig en kouder weer. Eigenaardig genoeg worden niet alle paarden op de weide aangetast: meestal beperkt het zich tot één of hoogstens enkele dieren op de betrokken weide.

De echte oorzaak van de ziekte is momenteel onbekend. Hoogst waarschijnlijk gaat het om giftstoffen of toxines die door planten, bacteriën of schimmels op de weide geproduceerd worden als gevolg van die veranderende weersomstandigheden en daarna opgegeten worden door de paarden. Momenteel wordt volop onderzoek verricht om die giftstoffen te identificeren. Daarnaast lijkt de aandoening ook door lokale omgevingscondities bepaald te worden: het overgrote deel van de aangetaste paarden in België liep op weiden in Wallonië of in de grensstreek tussen Frankrijk en West-Vlaanderen. In de rest van Vlaanderen komt atypische myopathie tot op heden zelden voor: één geval werd in de regio Antwerpen gemeld en één geval in de regio Deinze.


Adviezen

Aangezien de echte oorzaak nog niet bekend is, is het moeilijk om concrete adviezen te geven om de ziekte te voorkomen. Het is ook moeilijk om te voorspellen hoe de ziekte in de toekomst zal evolueren.
Voorlopig worden de volgende adviezen gegeven:
Controleer minstens dagelijks de paarden die tijdens herfst en lente op de weide staan
Indien u één of meerdere van bovenvermelde ziektetekens opmerkt bij uw paarden met weidebeloop, verwittig onmiddellijk de dierenarts. Hij kan door bijkomend bloed- en urineonderzoek nagaan of het wel degelijk om atypische myopathie gaat, de nodige geneesmiddelen toedienen en u verder adviseren over de verzorging. Breng ondertussen het betrokken paard naar de dichtstbijzijnde goed ingestrooide stal. Doe dit rustig en traag: extra stress en inspanning kan de aandoening nog doen verergeren. Verwijder, indien mogelijk, ook de andere paarden van de weide.
Preventief kan het volgende aangeraden worden:
Beperk het weidebeloop tijdens herfst en lente, vooral voor jonge paarden en vooral in risicogebieden. Laat de paarden bijvoorbeeld enkel een paar uur buiten om wat
Indien de paarden toch buiten moeten blijven:
o Voeder krachtvoeder en vitamines/mineralen bij (liefst het jaar door)
o Voeder hooi in een ruif bij, vermijd contact van het hooi met de vochtige grond
o Zorg voor zuiver drinkwater (vb. leidingwater)
o Plaats jonge paarden liefst op een droge weide met goed gras
o Plaats in herfst of lente nooit paarden op een weide waar er zich de vorige jaren gevallen van atypische myopathie voorgedaan hebben!

Meer informatie over deze ziekte kunt u bekomen bij uw dierenarts en op de volgende website: www.myopathieatypique.be.

Met vriendelijke groeten,
Het Vlaams Paardenloket

Anja Seijn schreef op dinsdag 17 november 2009, 22:25:


Goh Anja, schitterend !!!
Het is daar idd een heel mooie omgeving en het heeft iets wat ik maar niet uitgelegd krijg...
En die heuveltjes zijn best verslavend hè

Ik snap je ivm de groep zenne, hoewel het helemaal geen verwijt is naar Sven en Sophie en de begeleiders, is dit ook ni mijn ding.
Zo ben ik op een keer in een groep beland, ik was alleen op schok met Soraya en was volledig geconcentreerd op mijn dressuuroefeningeskes, wat wil zeggen dat ik bezig ben met mijn ding en dat al de rest rond mij vervaagd. Ineens begon Soraya heel mooi te lopen maar wel trippel-de-trappel, alles wat ik haar vroeg deed ze bij de minste hulp. Ikke eens rondgekeken want dees was toch ni enkel mijn verdienste maar niks te zien, even later kwamen er paarden rond mij gestormd :)* Die waren van Outback en ze kwamen in galop aan, ze stopten wel voor me maar je kent dat hè, dat ene paardje net voor mij, een ander vlak naast mij, nog een ander bijna tegen Soraya haar poep, ... Ze vroegen ik of mee de galop wilde verderzetten. Ach ja, waarom niet, ik wou hun rit nu ook ni verstoren. Ikke mee vertrokken en ik wou gewoon een rustig galopke doen maar zooeeefffff de rest was weg Allé dan, Soraya toestemming gegeven en ik ging mee maar daar staan barelen hè! Die paarden van Outback kennen dat dat ze daar moeten stoppen, Soraya zou er garanti overgaan Dus ja, dan heb ik de groep toch maar even verstoord want ik stopte vroeger en ni als noodstop aan dat bareel.
't Was een goeie training, Soraya wil wel mee vertrekken en van paretten geven zenne maar ze blijft mooi bij mij tot ik haar de toestemming geef
Maar geef mij ook maar de begeleide wandelingen met 100% gecontroleerde zottigheid! Ik heb dat eigenlijk nooit graag gedaan, in zo'n grote groep, geef mij maar kleine groepjes of lekker alleen genieten met je paard, das nog het beste

Geniet maar van al de volgende keren hè!!!

Anja Seijn schreef op dinsdag 17 november 2009, 22:25:


Goh Anja, schitterend !!!
Het is daar idd een heel mooie omgeving en het heeft iets wat ik maar niet uitgelegd krijg...
En die heuveltjes zijn best verslavend hè

Ik snap je ivm de groep zenne, hoewel het helemaal geen verwijt is naar Sven en Sophie en de begeleiders, is dit ook ni mijn ding.
Zo ben ik op een keer in een groep beland, ik was alleen op schok met Soraya en was volledig geconcentreerd op mijn dressuuroefeningeskes, wat wil zeggen dat ik bezig ben met mijn ding en dat al de rest rond mij vervaagd. Ineens begon Soraya heel mooi te lopen maar wel trippel-de-trappel, alles wat ik haar vroeg deed ze bij de minste hulp. Ikke eens rondgekeken want dees was toch ni enkel mijn verdienste maar niks te zien, even later kwamen er paarden rond mij gestormd :)* Die waren van Outback en ze kwamen in galop aan, ze stopten wel voor me maar je kent dat hè, dat ene paardje net voor mij, een ander vlak naast mij, nog een ander bijna tegen Soraya haar poep, ... Ze vroegen ik of mee de galop wilde verderzetten. Ach ja, waarom niet, ik wou hun rit nu ook ni verstoren. Ikke mee vertrokken en ik wou gewoon een rustig galopke doen maar zooeeefffff de rest was weg Allé dan, Soraya toestemming gegeven en ik ging mee maar daar staan barelen hè! Die paarden van Outback kennen dat dat ze daar moeten stoppen, Soraya zou er garanti overgaan Dus ja, dan heb ik de groep toch maar even verstoord want ik stopte vroeger en ni als noodstop aan dat bareel.
't Was een goeie training, Soraya wil wel mee vertrekken en van paretten geven zenne maar ze blijft mooi bij mij tot ik haar de toestemming geef
Maar geef mij ook maar de begeleide wandelingen met 100% gecontroleerde zottigheid! Ik heb dat eigenlijk nooit graag gedaan, in zo'n grote groep, geef mij maar kleine groepjes of lekker alleen genieten met je paard, das nog het beste

Geniet maar van al de volgende keren hè!!!