Ben ik effe heel druk bezig komt dit topic voorbij.

Ik begin echt aan mezelf te twijfelen.

Ik had begrepen dat een paard alleen 'Sielugh' is en dat het bij andere paarden moet staan, dus waar komt nou ineens dat van 'een paard' naar 'twee paarden' vandaan.

Dacht ik me daar dat ik de enige was met een paard, blijken er meer te zijn.

Of zijn jullie allemaal bofkonten die je paard in een kudde hebben staan die niet van jullie is dus je bent maar verantwoordelijk voor 'een paard' ?

Mijn meissie was al jaloers toen ik met de zigeuner paarden die op bezoek waren een praatje ging maken, ben benieuwd hoe het nu is met Queen Merry in de kudde.

Piet schreef op zondag 5 juni 2011, 8:45:


Er wordt wel over deze dag als ''Cursus'' gesproken dus dat is dan verwarrend. Maar ik begrijp het giga nut van de praktijk dag wel.

Linke soep dus, er zijn goeie en slechte, dus je kunt alleen iemand die aanbevolen is met gerust hart op je paard loslaten.
Met massage mag je in Engeland niet voor geld werken als je geen diploma hebt en dat omdat je zonder erkend diploma niet verzekerd kunt worden en werken zonder verzekering verboden is. Dat zou dus voor bekappers ook moeten gelden ???

Voor de hoeven bijhouden hoef je je niet perse in de hele anatomie te verdiepen die nodig is als het echte problemen zijn. Maar de bekapper moet dat dus wel allemaal weten, net als dat iemand wel een zg massage kan geven zonder diploma, maar zodra je je handen op iemand zet als profi dan moet je dus wel dondersgoed weten waar je mee bezig bent.


Dat begrijp ik ook, maar toch voor zo'n leek als mijzelf zou ik toch eerst iemand erbij halen die wel weet waar ze het over hebben. Bijhouden is OK, problemen oplossen een totaal ander iets.

Net als dat je met een flink geinfecteerde schimmelige teen nagel zelf ook naar een pro gaat. Aan elk massage lijf dat op mijn tafel gelegen heeft zaten in de meeste gevallen ook tien nagels - heb heel wat slecht vijlwerk en onderhoud gezien in mijn 12 jaar. In ons team zat dus ook een potoloog die alleen nagels deed.

In Sri Lanka lopen heel veel van de locals op blote voeten, alleen de bouwers hebben altijd hun veiligheids teenslippers aan en apenklauteren daarmee over alle wankele constructie balken heen, met de gebruikelijke dubbelgeslagen sarong zonder onderbroek
Cursus?


Nou zit ik mooi met een probleem, want hier 'haal ik er niet zomaar iemand even bij.

Mijn meissie heeft op het moment alleen te lange tenen, dus als ik het met Rob of met hem en zijn ijzerboer na DVD kijken niet voor elkaar krijg dan denk ik dat het iemand overvliegen gaat worden. Of ik naar Nederland of iemand naar Bulgarije en dan een praktijk dag voor meerdere geinteresseerde paarden eigenaren. Lijkt me een betere investering van dat ticketgeld. Kunnen we ook naar Botev's Peak (Googlemaps net boven Karlovo, was de woonplaats van Xristo Botev) echte wilde paardenvoetjes kijken. Leuke, leerzame en prachtige natuur hike.

We gaan het zien.

Sorry die 300 meter kloppen niet.

Hier op 1050 meter met veel wind, vanaf 1 juni tot kan wel eind oktober zijn, heet, wel bossen maar niet veel water, geen knutten.

In mijn nieuwe dorp waar ik zo blij ben met de rivier en de bossen heeft mijn koppie wel snel geleerd dat ze er wel zijn en dat is ongeveer 600 meter hoog.

Dus Peter's theorie klopt wel degelijk.

Marianne Gomes schreef op maandag 6 juni 2011, 18:27:


Nee hoor, ik heb er ook maar eentje. En ik ben ook verbaasd. En benieuwd.

Hoop dus dat ik even mag inhaken op dit draadje?

Ben op het moment hard op zoek naar een vriendje voor Paddy. Voel me namelijk heel schuldig dat hij zo alleen staat. (hij staat overdag wel naast andere paarden). Zo liep het nou eenmaal, ik kreeg er maar 1, en kan geen veld vinden waar hij met andere paarden mag staan (vind het inmiddels ook heel lekker om m'n eigen gang te kunnen gaan, zonder bemoeienissen ).

Qua tijd en geld kan ik me zelf wel een beetje een inschatting maken. Maar jaloezie? Hebben daar meer mensen last mee gehad?

Het lijkt mij echt beter voor Paddy als hij met (tenminste) z'n tweeen komt te staan. We hebben een super leuke vriendschap (hoe zeg je dat nou eens zonder dat het stom klinkt?) en ik spendeer heel veel tijd met hem, maar ik kan er nou eenmaal geen 24 / 7 staan. En dan, wie moet er dan de tijgers in de gaten houden als hij wil slapen? Of de omgedraaide zandkorrels? . En wie moet de vliegen verjagen? En lekker rennen en en en?
Laatst liepen we samen naar dagveld, hij liep los mee, dan zijn we daar, gooi ik het draadje achter z'n kont dicht: "bye gorgeous, have fun today", en dan kan hij dus niet meer verder meelopen. Dan loop ik echt met het lood in m'n schoenen weg...

Dus ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat er een paardje bij moet. Maar ben nog wel benieuwd of er meerdere mensen zijn waarbij paard jaloers werd. Denk vooralsnog dat ik meer degene ben die jaloers zal zijn, ben stiekum heel blij dat het weer schoft- en kontkrabbel seizoen is, maar als hij een ander paard erbij krijgt dan heeft hij me daar niet meer voor nodig ...

Ok, thx voor verheldering. Sorry nog een vraag, maar komen die knutten dan voor in de Eifel? Dat houdt me bezig....
Het kan daar behoorlijk koud zijn in de tussenseizoenen, maar de zomer is heel warm en meestal ook vochtig.

Marianne Gomes schreef op maandag 6 juni 2011, 19:04:


De enige echt goede aanpak is er zelf sjoege van krijgen. Het gat om jouw dieren waar je zelf voor verantwoordelijk bent.

Opleidingen, diploma's, 100 jaar ervaring, het zegt allemaal niet zo veel en er worden natuurlijk ook hoefsmeden aanbevolen die niet eens naar mijn ponies mogen kijken laat staan aankomen. Zelfs de meeste NL dierenartsen hebben weinig of geen verstand van hoeven terwijl je toch zou zeggen dat paarden een veelvoorkomende diersoort is om te behandelen.
.

Welke kennis houdt dat erkende diploma dan in, als we geen hoefsmeden aan onze paarden willen laten (waarom is anders de holistische "natuurlijk bekappen stroming" ontstaan?) en zelfs de DAs beter in luikjes in hoofden maken zijn dan in hoefverzorging?

Zie hierboven. De knutten komen zeer zeker voor in de Eifel. Zie ze hier zelfs nog meer dan in m'n vorige woonplaats in Belgisch Limburg. Zit hier op 638 tot 650 meter hoogte.

Marianne Gomes schreef op maandag 6 juni 2011, 18:27:


Je hoeft niet te twijfelen Marianne, een paard hoort niet alleen te staan het is een kuddedier.
Een mens is leuk voor dat uur per dag of 2 maar de rest van de 22 uren?


Tuurlijk zijn er meer maar die gaan dat toch niet zeggen!

Mijn paard heeft 2 vriendinnen. Eerst 1 wat ik al niks vond maar beter als alleen en er is er 1 bij gekomen dus nu 3. Drie is ook weer te weinig want die van mij zit de boel te sussen tussen de ander twee...maar goed er word in ieder geval flink gecommuniceerd met die drie en dat is zowel mentaal als fysiek prima zodat als ik weinig tijd zou hebben, ze mij niet missen....en dat is prima zolang ze wel de juste verzorging krijgen op onze postzegels.....maar daar heb jij geen last van....geweldig:)

Dat is niet jaloers....'t is een paard hoor!
Ik zal je een site mailen...kan je veel ideeen opdoen voor als je straks lekker in je huisje zit en weer wat tijd hebt.
Ga vooral die kudde bekijken, super om van te leren.
Dan nog als je van te voren al wat info hebt WAAR naar te kijken en op te letten, weet je al snel veel meer dan menig ander.

Groetjes

Ik heb ook maar één paard maar zij heeft nog geen dag alleen gestaan en dat gaat ook NOOIT gebeuren. En met mij ken ik nog heel veel anderen. Dus nee, één paard houden betekent niet dat je het eenzaam moet huisvesten.

Groet, Dani

Ok, dat is dan ook de reden niet waarom ze hier soms schuurt en daar niet. Ik ben vervelend, weet het, maar ik vind dit zo interessant en wil graag doorgronden wat het probleem is van exceempaarden waarvan het erfelijk is.
Nu is er maar eentje die schuurt, (degene van wie ik weet dat de mama ook licht schuurt), nochtans zitten er nu ook veel dazen. Zou haar graag helpen zodat ook zij niet meer met het deken hoeft rond te lopen.
Als de knutten ook voorkomen in haar weide toen ze in de Eifel zat (waar ook een drassige, vochtige beek door liep en weinig wind tussen de bomen), ze daar nooit geschuurd heeft, de knutten hier ook voorkomen in onze weide en de weide een dorp verder waar ze ook gestaan hebben (ook bomen en als het regent een beekje in beide weides), dan is er een ander probleem waardoor ze hier thuis wél schuurt.
Misschien een reden kan het gras en m'n hooi zijn. Ik moet misschien de test eens doen om hier enkel Eifelhooi te geven...

Misschien had ik het al eens genoemd, maar het paard van Sieta, de PRE Bandido, schuurt omdat er ooit kunstmest op de weide is gestrooid. Dat effect blijft meen ik 6 jaar merkbaar. Is dat misschien bij jou ook het geval?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Anne Maria schreef op maandag 6 juni 2011, 19:33:


Paard jaloers? Zo zou ik het niet willen noemen.
Je moet wel rekening houden met de rangorde, vind ik.
Ik bedoel dat het rang-hoogste paard ook zo moet worden behandeld. Dan worden de paarden niet jaloers, want ze zijn die rangorde al gewend.
Mijn 2 paarden stelden elkaars gezelschap zeer op prijs, dus ik kon prima met allebei werken.

Mijn probleem zat in mezelf, dat ik me schuldig voelde.
Als het nog eens gaat gebeuren dat ik er 2 heb (is goed mogelijk), dan ga ik daar vantevoren duidelijke afspraken over maken met mezelf. Zoveel tijd aan het éne paard, en zoveel aan het andere besteden. En me daar aan houden. Duidelijk naar mezelf en naar de paarden.

Maar t is gewoon heerlijk dat dit nu niet hoeft, dat ik ongegeneerd al m'n aandacht aan dat éne paard kan geven...

Sarah_Noah_Sol schreef op maandag 6 juni 2011, 9:25:


Vakantie is juist makkelijker als je 2 (of meer) paarden hebt. Ze hebben je minder nodig omdat ze elkaar hebben. Is mijn ervaring.

Ik heb r ook maar 1, en als het goed is komt er volgende maand eentje bij :)
De welke is al beslist :)
Ben dus van plan om ze eerst naast elkaar te zetten en als het goed is laat ik ze samen lopen Ik verwacht eigenlijk niet echt problemen :)

Christel Provaas schreef op maandag 6 juni 2011, 20:44:


dan moet je ook weten wat de samenstelling was
N F Cy S P Mg K ????