Suzanne Graauw schreef op woensdag 11 juli 2012, 23:04:


Of hoe is het als veulen geweest. Is er veel aangedaan om de ontwikkeling van het straalkussen te stimuleren of heeft het alleen in dik stro of andere zachte ondergrond gestaan
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op donderdag 12 juli 2012, 7:03:


Denk ik dus ook. Loopt het veulen al vanaf dag 1 (Catcher!) op een harde ondergrond en gaat pas daarna de zachte wei in (dus afwisseling!) krijg je flink ontwikkelde voeten!

Zelf zou ik veulens nu totaal anders houden als ik vroeger gedaan heb. Niks opsluiting in zachte stroboxen... Lekker naar buiten, wel met schuilstal natuurlijk... en daarin/daarvoor een flinke betonnen verharding. Of een betonnen looppad... zodat de ondergrond flink wisselt... nou ja... veulen paradise!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 12 juli 2012, 13:38:

En toch denk ik dat aanleg ook een belangrijke factor is. Ik heb daar geen onderbouwing voor behalve eigen ervaring. De hoefwand van DD is knetterhard in de zomer en die van Guus gewoon hard.
Is daar meer over bekend, weet iemand dat toevallig?

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 juli 2012, 13:47:


Uiteraard is 'nature', aanleg, dna, belangrijk! Min of meer standaard is de invloed ervan op samengestelde eigenschappen ongeveer 20%. Vervolgens hangt het een beetje vanaf welke pet je opzet hoe de berekeningen verlopen.
Het valt echter met gewoon gezond verstand te bedenken dat de kans dat er een eigenschap, of meerdere eigenschappen, minder goed uitvallen zodra selectie wegvalt schrikbarend snel toeneemt. Dat is, denk ik, bij hoeven van gehouden paarden bij uitstek het geval. Dus: gewoon geen paarden kopen waarbij het aan de hoeven mankeert, of wees voorbereid op beperkte 'bruikbaarheid' en een boel gedoe. Net zoiets eigenlijk als zomereczeem.
Neemt niet weg dat 'nurture', ontwikkeling en omgeving, de overige 80% doen! En wellicht ligt daarin in oorsprong besloten zelfs de idee om door middel van bijsnijden, modelleren, etcetera, de hoefgebreken bij paarden voor de handel te camoufleren wat over de eeuwen heen uitgroeide tot de hoevenflauwekul van vandaag de dag.
Meest instructief heb ik altijd goeie ouwe Xenophon gevonden: je moet gewoon een slaaf belasten met de taak dagelijks met de paarden over hobbelkeitjes te lopen voor hoeventraining. Zo lang speelt dat dus al!

e m kraak schreef op donderdag 12 juli 2012, 15:16:

Precies.... vlak idd. ook de genetische aanleg niet uit!


Ah Egon... stuur me een slaaf s.v.p.!!! 30 graden in de schaduw... type Nubiër of zo... )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 12 juli 2012, 15:29:


Mijn vorige paard Indy had van veulen af aan niet al te beste hoeven. Ze kwam regelmatig op harde onder grond, ik ging 3 tot 4 keer per week met haar lopen over allerlei ondergronden. Ze had een erg dunne hoefwand, erg kleine hoeven en snel scheuren, brokkelende hoeven. "Kenners" bewonderden haar sierlijke kleine hoeven, want dat zou een goed paard worden, wendbaar en snel door die kleine hoeven. Dat was er goed ingefokt!

Ik ging er toen nog van uit dat ze toch beslagen zou worden als ze zou worden ingereden. Natuurlijk met 2,5 / 3 jaar oud, want anders worden ze te opstandig en leren ze niks meer. Tja....

Toen ze een jaar oud was, begonnen de hoefzweren, daarbij verschillende gediplomeerde prutsers die haar hoeven verder de vernieling ingeholpen hebben. Ze heeft zelfs heel even hoefijzers gehad, maar die scheurden er zo vanaf, haar hoefwand was toen 1 mm dik. Natuurlijk bekappen en een pad met rond grind hebben haar er zover weer bovenop geholpen dat ze over veel ondergronden kon. Een tijdje kon ze zelfs over grind paden lopen. Een enkele steen op de weg bleef altijd problemen geven, geheid een hoefzweer. Bij nat weer waren haar hoeven wat gevoelig, zand dat in haar hoeven plakte liet haar kreupel lopen.

Met beleid was goed met die hoeven te leven, hoefschoenen mee voor onverwachte dingen onderweg.

Monique

e m kraak schreef op donderdag 12 juli 2012, 15:16:


Probleem is dat je het niet allemaal van te voren kan weten/zien. Jij hebt het wel eens meer geschreven dat je alleen nog maar paarden koopt (kocht) waarbij het belangrijkste criterium goede hoeven is. Kan je het bij een veulen dan al zien/weten?
Toendertijd heb ik DD als veulen bewust uitgekozen op PN criteria, (liep ook als 1 jarige nog met zijn moeder in een kudde bv) blijkt hij zomereczeem te hebben....


Zou best wel eens kunnen wezen. En wij maar op de mm frobelen aan de voeten :))

Wil schreef op donderdag 12 juli 2012, 15:29:

mmmm 'k weet niet helemaal zéker wat ik die slaaf ga laten doen
Myriam

Hallo,

zoekt u nogsteets iemand?

Groetjes.

Hallo,

zoekt u nogsteets iemand?

Groetjes.

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 juli 2012, 16:39:


Dat is met alles. Maar ik doe wel mijn best er voor. Dat is anders dan wat ik zie gebeuren, dat er nauwelijks naar 'goede hoeven' gekeken wordt. Zelfs niet bij veterinaire keuringen, maar ja wat zou het ook als DAs geen verstand van hoeven zeggen te hebben. Net als dat het een sluitpost is op stamboek-keuringsformulieren.


Niet het belangrijkste, maar wel een selectiepunt waarop ik nogal snel zeg: laat maar staan.


Ik ben niet van die millimeterschool. Mij maak je niet wijs dat als je een millimeter 'fout' bekapt dat niet binnen een dag bijgesleten is. Uiteindelijk dendert er een paar honderd kilo op die hoeffies rond.

e m kraak schreef op donderdag 12 juli 2012, 19:22:


Dr slijt mooi nooit iets bij.
Maar over millimeteren,dáár hebben we het eerder over gehad en ga toch ook nu weer even reageren.
Niemand zou van de millimeterschool om de millimeterschool moeten zijn. Ik ben o.a. van de "voorkoming dat een paard alleen op de hoefwand loopt en óók van de anti flareschool, die door heel regelmatig onderhoud ervoor zorgt dat een paard door gebrekkig onderhoud door zijn hoeven zakt"

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Monique Meijer schreef op donderdag 12 juli 2012, 15:45:


Dat heb ik ook wel eens gedacht, vroeger, voordat ik me in het wezen paard ging verdiepen.
NU weet ik dat WIJ het zelf waren, in onze onwetendheid.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

Nils Vellinga schreef op donderdag 12 juli 2012, 21:16:


Ja, zij hebben kunnen prutsen omdat wij het toegelaten hebben.

Vorige zondag zagen we opeens bij Silja een mega grote bult onder de buik met een uitloper richting uier, die ook aan een kant ernstig gezwollen was. Er kwam zelfs melk uit de uier.
Sil was al een paar dagen erg traag, maar ik dacht dat het met de warmte te maken had.
Waarschijnlijk was ze dus gewoon niet lekker.
Ze laat wat dat betreft ongemakken of pijn niet zo gemakkelijk zien.

Uiteraard de d.a. laten komen en het bleek een fikse ontsteking van uier. Sil kreeg een soort cortisonenspuit en 2 spuiten penicilline en poeders tegen de pijn.
De poeders heb ik tot donderdag moeten gebruiken en ik moest dagelijks 2 injecties met penicilline geven. Ook tot donderdag.

De bult onder de buik werd wel minder (half zo breed), de uitloper leek wat te verdwijnen en de uier werd ook minder dik.
Toch is de uier nog niet terug in de oorspronkelijke staat en heeft ze nog steeds een toch nog wel aanzienlijke bult onder de buik.
De bult voelt hard aan. Maar ook de uier. Die voelt werkelijk keihard.

Het is aan sil niet te merken of ze pijn heeft. Je kunt overal aankomen, maar het is toch al zo'n paard wat naar ons toe erg tolerant is en weinig laat zien mbt pijn.

Ik heb overlegd met de d.a. en het advies is onbelast wat actiever laten bewegen en buikbult masseren met kamferzalf.
Ik ben er zelf niet zo gerust op.

Ik heb op google gesurfd, maar kan niets vinden over harde uier etc. Iemand hier die daar ervaring mee heeft?

Sil is overigens niet drachtig en heeft geen veulen gehad.