Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:

*****************
Ben het eigenlijk gewoon met je eens. Ik vind een bit niet noodzakelijkerwijs een martelwerktuig of heel erg ongezond. Niet goed kunnen zitten vin´k vaak schadelijker voor een paard dan dat stukje metaal in z´n mond. Maar ´k vind wel dat je moet kijken naar hoe het paard dat zelf ervaart. Mijn paard heeft er blijkbaar geen moeite mee; als ik het hoofdstel voorhoud, merk je duidelijk dat dat niet iets is waar hij moeite mee heeft, hij begint zelf al met het in z´n mond te stoppen. Met het zadel (vooral het singelen) heeft hij meer moeite! (Barebackpad weer minder).

Ik zou een paard dat echt een hekel heeft aan een bit (door een trauma) misschien wel alleen op halster rijden, maar zolang het paard er zelf geen hekel aan heeft ga ik me er ook maar niet zo druk om maken. Nou rijd ik meestal met halster, vooral vanwege het voordeel dat hij dan zonder problemen kan grazen onderweg, maar neemt niet weg dat ik niet echt principieel tegen ben op een bit zolang je er maar wel heel goed en verantwoord mee omgaat (daar horen dus geen sperriempjes bij om de boel lekker strak dicht te binden).

By the way, met een halster op een volbloedig hevig ding gaat vast nog lukken hoor, het is eventjes wennen maar echt minder veilig vin´k het niet bijvoorbeeld. Tegenwoordig gedraagt mijn paardje zich verre van volbloedig (is nog steeds niet in orde) maar toen ik voor´t eerst op hem zonder bit ging rijden was dat een heel ander verhaal en klopte m´n hart toch ook wel een beetje in m´n keel. En vooral toen uiteindelijk dat halster er ook nog af ging en je op een bloot paard ging opstappen haha! En ook dat is gelukt. Dus gewoon volhouden zou´k zo zeggen

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:


Nee? Paarden staan ook bij het hek klaar om op stal te gaan. Dat heet conditionering.


Wat heeft dat met het wel/geen bit te maken???

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:


Er is maar 1 antwoord, wat mij betreft, en dat is dat je het bit niet nodig hebt.
Mijn Opal is ook een engelse volbloedmerrie, type onhandelbaar, mensen vielen of gewoon van haar af, of stapten in tranen van haar af, om er nooit meer op te gaan.
Oke, dat is nu wel weer een jaar of 4 geleden, ze is nu 15, maar nog altijd vol malligheid en temperament.
In het begin reed ik haar met bit, en dat hapte ze altijd braaf naar binnen, zonder protest.
Tot ik begreep dat je ook zonder bit kon. Met angst en beven geprobeerd, ging goed, langzaam opgebouwd, nu altijd zonder bit. Als ik haar nu een bit voorhou, houdt ze stijf haar mond dicht. Ze weet nu beter en het gewoontegebaar is eruit gesleten.
Zonder bit is de communicatie veel beter, waardoor ze in feite veel betrouwbaarder is geworden.
Het is een kwestie van gewoon doen, wat je kwijt moet is je eigen angst dat je geen controle meer zou hebben.

Dat ze het bit niet erg lijkt te vinden, wil niet zeggen dat ze het leuk vindt. Paarden zijn te vergevingsgezind, als we in mensentermen spreken.
Dat een bitloze contraptie ook pijn kan doen, is zeker waar, maar de teugels blijven in jouw handen.

Probeer het, ikzelf ben begonnen met een halster onder het hoofdstel, zodat ik in noodgevallen toch het bit bij de hand had, waardoor ik mijn angsthazerij langzaam maar zeker kwijt raakte.

Als je meer vragen hebt, hoor ik het wel.

(Overigens, vandaag voor het eerst rondjes gedraaid in het bakje zonder paniek (Opal had bakjes trauma), mooi verzameld, prachtige zijgangen, was super, weet niet of dat ooit zo ontspannen gelukt zou zijn met bit.)

Isabel

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:


Het is natuurlijk niet het bit, maar het zijn de handen die martelen..maar ik wil ook geen staaf ijzer in de mond van mijn paard. Ik loop zelf al weken te twijfelen wat ik ga doen. Met een bit rijden in ieder geval niet, maar de vraag is moet ik het mijn Shiny van 3,5 leren accepteren. Ik denk dan voornamelijk aan de tandarts die ooit eens in zijn mond zal moeten kijken.... dat wordt een drama, dat weet ik nu al, dus misschien dat het wat zal schelen als hij eerder zoiets in zijn mond heeft gehad.
Ik kan me voorstellen dat , net zoals een paard naar zijn stal rent omdat hij weet dat daar eten wacht , hij het bit erbij neemt omdat hij weet dat jullie dan iets gaan doen. Zoals geweldig uren door het bus recreateren. Het is zo geen eerlijke keuze he, hij weet niet beter of het hoort erbij!. Mijn Don rijdt ik met het Egon touwtje, "de Libra" Hij vindt het helemaal leuk en mist het bit geen moment.
bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html" target=_blank>http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/html/nl/index_nl.html
Piet

Dephny van zanten schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 17:51:


och erm

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:


als mensen de teugels optillen bij een stop doen ze toch iets verkeerd. Ik heb een reining paardje en die stopt op het woord ho en hoef ik geen teugels te gebruiken. Ook schreeuw ik niet tegen mijn paard om heb sneller te laten lopen. Dat doe je doormiddel van je gewichtverplaatsen. Wat je beschrijft zij je vaak op wedstrijden bij de western. Dit zijn mensen die komen om te winnen hoe dan ook. Als ik ga ga ik zodat ik samen met mijn paardje lol heb. Laatst ben ik gediskwalificeerd. Dat maakt mij niks uit wan we hebben lol gehad.

Jammer dat niet alle mensen zo denken.

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:

Voor meer info:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=34&t=431004

en

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=34&t=448760

Het juiste citaat is overigens;
'A horse, a horse, my Kíngdom for a horse', uit de slag bij Hastings, ook wel de slag van de rozen genoemd. Hij had verder gelijk want hij kreeg geen paard en verloor de slag....

conny didden schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 18:05:

Als Simon regelmatig komt zullen de hoefwanden wel niet te lang zijn denk ik. Het lijkt me uit je schrijven ook alweer een poos geleden dat hij die problemen in de bak had.
Kwam je paard van de ijzers? Een mogelijkheid is dan dat de straal , als groeiregulateur, niet lang genoeg was en dus geen seintje aan de hoef kon geven dat hij moest groeien. Geen groei en alleen slijtage komt niet goed natuurlijk.Nu weet ik niet of je paard platvoeten heeft, maar als dat niet, of niet erg is, zou ik toch elke dag even over een hardere liefst onregelmatige ondergrond lopen. Om steviger van structuur te worden moet de hoefwand en zool getraind worden. Denk maar aan de donkere kindjes in Afrika, die hele dagen op blote voeten lopen.
Maar doe het wel met beleid natuurlijk, kijk wat hij aankan.
Het is jammer dat je er geen tijdpad bijgezet hebt, dat zou het probleem nog wat kunnen verduidelijken.
Wat zegt Simon ervan?

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Dephny van zanten schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 19:22:


Hoezo???? Tis maar wat je met je paard afspreekt. Je kan ook 'poep' roepen of je hakken uitdrukken.

Monique Meijer schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:40:


ik herken dit laatste, als mijn paard uit de bak komt lopen, durf ik bijna niet te kijken. zo moeilijk loopt ie. op het zachte valt t mee. gister dacht ik nog te zien dat ie in de bak ook wat moeilijk liep. hij is nu net een maand van de voorijzers af.afgelopen vrijdag is ie voor t eerst natuurlijk bekapt. die biotine plus, koop je die bij de paardendrogist? ik heb net nog even de hoefschoenen aangedaan om te kijken of ie nou echt kreupel was. hij liep gewoon. komt dat dus o.a. door het zand in de hoeven? wat doen jullie als zo'n paard gevoelig is, laten lopen of gewoon rijden? ik denk dat ik morgen maar een rondje buiten op de hoefschoenen doe en niet in de bak rij.

ingrid van der post schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 22:03:


Beter niet in het zand.
En beter niet in de bak, het is beter om zo min mogelijk bochten te lopen.
Met hoefschoenen op egale stevige grond is het prettigste voor de voeten. Waarschijnlijk slechte witte lijn, waardoor oneffenheden pijnlijk trekken, als je begrijpt wat ik bedoel.
Heb geduld, en geef je paard zoveel mogelijk beweging, hoe meer stimulatie van de voet, hoe beter.
Of biotine nut heeft, weet ik niet zo zeker. Maar kan weinig kwaad, dus als je het gevoel hebt iets goed te doen door dat te geven, waarom niet...
Andere mogelijkheden: brandnetel en rozebottel.

Isabel

Huertecilla schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 18:43:


Alles wat je met dieren doet is conditioneren hoor, hoe mooi je het ook inkleedt en hoe diervriendelijk je het ook aanpakt.
En als ze klaar staan om op stal te gaan is dat omdat ze eten krijgen, ook logisch.
Dat ze haar bit pakt is omdat ze niet beter weet, akkoord, is niet natuurlijk, ook akkoord.
Maar mij gaat het erom of het ook echt erg is voor haar, toen ik haar kocht 3 jaar terug panikeerde ze van een hoofdstel en kreeg ik het nog niet eens aan.
Gooide haar hoofd omhoog en hield t daar.
Door haar vertrouwen te winnen kan ik nu alles met haar doen, pakt dus ook zelf haar bit, ook heeft ze echt wel een zodanig karakter dat mevrouw echt niks tegen haar zin doet, mag je nog van zo'n goede huize komen. En dwang werkt averechts bij haar, zelfs met de kleinste dingen.
Als je haar maar laat denken dat zij de vrije keuze heeft is er geen probleem.

Wat betreft dat "natuurlijk rijden" wil ik maar zeggen dat ,zoals bij alles ,sommigen gewoon verkeerd bezig zijn.
Zolang je maar niet op je paard rijdt maar met je paard. Je voelt dat je samen geeft en neemt, dan zit het wel goed.

Begrijp me niet verkeerd, zonder bit rijden lijkt me het toppunt van samenwerking en wederzijds vertrouwen en respect, maar ik denk alleen echt niet dat ik mijn paardje iets aandoe omdat ze met bit loopt

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 18:50:


Wow Isabel, vindt dat ongelofelijk!!!

Piet schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 19:01:


Klopt Piet, ze weet niet beter inderdaad.
Maar lijdt ze eronder, dat vraag ik me af, pakt ze het erbij omdat ze het verschil niet kent ? Kan me niet voorstellen dat ze iets zou toelaten of zelfs vrijwillig zou doen, dat haar pijn zou doen, het idee alleen al doet me glimlachen, dat ligt niet in haar karakter,geloof me.

Het lijkt me wel de moeite om te gaan proberen(zonder bit), zal es info verzamelen hoe dat best aan te pakken en mijn eerste verlofdagen ga ik er mee bezig zijn, ben wel heel nieuwsgierig naar haar reactie!

Ik denk, nadat ik Chaser heb behandeld dat paarden net kinderen zijn....oftewel....het zijn gewoon levende wezens zoals wij allemaal, zowel mensen als alle dieren.
En wij hebben allemaal structuur en duidelijkheid en liefde nodig....een harde hand hoeft echt niet, als je maar duidelijk bent.
Aanraken is inderdaad één van de beste manieren om elk levend wezen te leren dat hij/zij gewaardeerd wordt in zijn/haar bestaan/aanwezigheid.
Maar.......DOE DIT ALTIJD MET LIEFDE EN NIET OMDAT HET MOET!!!!
Als je het met liefde doet, krijg je de meest "gevaarlijke" hond tam (ik spreek uit ervaring), maar als je het doet omdat het moet, wordt je waarschijnlijk getrapt, gebeten of whatever...
Zoals alles in dit leven, hangt alles af van JOUW gevoel naar een ander, en is het niet andersom.

Moira

Wil schreef op donderdag, 29 september 2005, 23:12: