Eva Saegerman schreef op zondag 30 december 2007, 10:30:


Waarom hoort Emiel Voest niet thuis op een bitloze dag??

Met Jur heb ik nu iets raars.
Rond zijn voerbak van 3 meter lang heb ik een stoeprand gelegt om straks daar rond grind tussen te leggen voor de hoeven. Op het hooi heb ik een voerhek gemaakt verzwaart met 8 zware stoeptegels. Voor 3 paarden werkt dit allemaal prima.

Maar Jur durft niet over die rand te stappen, oftewel hij kiest ervoor om zich voorover te buigen en zo te gaan eten. Met het grind wacht ik nog even, om eerst zijn gedrag te veranderen.

Daartoe heb ik maandag de stenen rand verschoven om de tussen ruimte te vergroten. Was de afstand van zijn voeten tot de bak eerst 50 cm nu is dat 80cm. Hij kan zo nog steeds eten als de bak vol is, maar wel in een heel vreemde ondergeschoven houding. 2 dagen doen ze over een volle bak, die 2de dag kan hij er niet meer bij. Gisteren hebben Tessel en ik even geclickert waardoor hij bereid was 2 voeten over de rand te zetten (met een zuur gezicht) en alleen omdat wij daarop clickerden. Daarna staat hij weer ondergeschoven te eten. Raar en ik maak me zorgen om die rare eethouding. Zowel zijn voor als zijn achtervoeten staan nu verder onder de massa, anders valt hij om. Op zich wel een goede gymnastische oefening (ja toch?) , maar niet om uren vol te houden.

De rand nog verder weg zetten, dan moet hij wel, is wellicht een betere oplossing. Of het hele grind idee opgeven dat kan ook. Iemand een idee?

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Michiel schreef op zondag 30 december 2007, 12:37:


Foto?
Rand verder wegzetten kàn (dan maak je er een grindbak van waar zowel de voor als achterbenen kunnen op lopen, toch? )
Wellicht is de diepte het probleem? Missch gewoon opgelost als je alles opvult met grint of grind (wat is het eigenlijk?)

Nick Altena schreef op zondag 30 december 2007, 0:57:


klopt

hiermee zeg jij het goed

kuilgras is huilgras
het is niet gemaakt voor paarden maar voor koeien

huilgras omdat het om te huilen is hoe paarden er dan bijkomen te staan

alle paarden die ik reeds heb geholpen stonden op huilgras
ook de paarde die ik zelf heb gekocht en of gekregen deden het slecht op huilgras

kwamen ze bij mij was het eerste hooi en tweede de remedies om de troep eruit te halen, dat duurde twee tot vier weken en kregen daarna enkel hooi

huilgras bevat teveel troep, is slecht voor de maag en darmen en van daaruit ook voor hoeven en de huid.

ik kan aan de wintervacht meteen zien of het huilgras of hooi is wat ze krijgen.

vanaf dat ze op hooi kwamen te staan waren de huidproblemen over

de remedie zoals ik die heb beschreven is vanuit het standpunt datde eigenaresse huilgras blijft voeren.

geeft ze hooi dan is het okee en heeft ze die andere (natuurlijke) remedies niet nodig.

dus, nick, daarmee heb je een punt.

eerst over op hooi en daarna verder kijken
een droge huid kun je goed krijgen door omega olie te geven wat ook in de darmen een betere verwerking zal geven, en daarmee ook de stoelgang verbetert, mooie mestballen die makkelijk uit te scheiden zijn.

het is niets uit de lucht gegrepen, jullie kunnen dit allemaal ook zelf.

en het is juist erg natuurlijk hoe ik het doe, ik gebruik de natuur om de balansen en de gezondheid in evenwicht te houden, niks mooiers toch?

ik denk dat ik eens een mooie boekenlijst hier op het forum neer zal zetten waar het uit komt, diegenen die er wel wat mee willen do kunnen dat dan ook.

Marjolein Mepschen schreef op zondag 30 december 2007, 12:33:


Daarom





Nog?

Eva Saegerman schreef op zondag 30 december 2007, 10:29:


Haha die studenten toch van merelbeke. Ons paard moest ook elke dag een spuitje krijgen. Maar daar werd ze mega bang van. Bijgevolg liet ze dat ook nog amper toe. De stagiars mochten dan ook niet meer doen, er werd dan ook op de deur geschreven paard schrikt! let op.
Ook moest er met koliekpaarden elke dag gewandeld worden. Ze gingen het eens proberen met de onze, ze waren rap terug in de stal. Ze vertelden me dan ook dat het niet lukte. De volgende dag toen ze aan het wandelen waren met andere paarden (alle ja wandelen keer heen en weer), zagen ze ons paseren, ik liep toen nog op sandalen, paardje aan los touwtje naast mij. Vroegen ze hoe kan dat. Dus wandelden wij er elke dag 3 keer mee. De studenten kenden ons omduur. Het is daar ook mega groot, en paard heeft zo de hele buitending verkend daar.
De andere paarden stonden er met stalbenen, dachten ze dat op te lossen met beetje zo'n waterbad en bandage's. Ook dachten ze omdat ons paard geen hoefijzers op had, ze het moeilijk zou hebben. Mooi niet dus. Ze was de enigste die zo snel genas, ze at ook elke nacht haar hooi volledig op, de dag na haar operatie stond ze al te zagen achter eten.
Ach die studenten, er zijn er maar weinig die nog echt goed zijn.

ik word wel vrolijk van wat ik hier lees

niet van het feit dat antoine er niet mocht komen maar wel van de andere dingen die jullie schrijven.

wanneer iemand met iets nieuws komt, trapt ie tegen de heilige huisjes

ik voel hier op het forum ook wel contradicties

want wanneer ik kom met mijn aromatherapie, aura soma, chakra en edelstenen vragen mensen mij om wetenschappelijke onderbouwing en of wordt er lacherig gedaan.

het is hetzelfde als wanneer antoine met zijn methode aankomt.

je wéét gewoon dat het zo is, uit ervaring, en daarop baseer je het.

omdat je het eerst zelf hebt uitgeprobeerd op je eigen paarden.

antoine is pas ermee uit de duisternis getreden wanneer hij zeker wist dat het werkte.

dat geldt dus ook voor mij, nu.

het is niet altijd wetenschappelijk te onderbouwen. dat is gewoon zo.
en eerst is het jarenlange praktijkervaring die later een wetenschap wordt.

maar wel erg leuk wat jullie schrijven, ga zo door.

Nick Altena schreef op zondag 30 december 2007, 0:28:


je zou zelf ook kunnen googlen?

PaardEnSchool schreef op zondag 30 december 2007, 13:11:


Volgens mij wel, maar eerst moet er ook iemand onderzoek naar willen doen. En als 'zij' vinden dat daar geen ruimte voor is, tja....

Eva Saegerman schreef op zondag 30 december 2007, 12:58:


kijk ook eens bij "instructeurs" op de website van Voest

Eva Saegerman schreef op zondag 30 december 2007, 10:53:


En toch vind ik het mooi...
De galop onder de ruiter zou wel wat vrolijker mogen, dat paard heeft niet vanzelf zo'n lage halsdracht. Maar ik doe het absoluut niet na hoor!
Tweede filmpje, bruine paard wat met bal speelt, ook.

Hoe reageert hij buiten met verandering van terrein? Overgang asfalt-keizel, rand stoep ed? Trailer overgang klep-binnenkant? Of is het alleen met de ruif dat hij zo doet?

IJzerloos & boomloos, ja of nee?
Geplaatst op: 21-3-2007

Centrale vraag bij deze manier van paardrijden is: Is dit goed voor onze paarden of juist niet?

Historie
Saskia Klaassen, literatuurdeskundige: “Wat betreft hoefijzers of niet, wist je dat hoefijzers juist ontwikkeld zijn in landen waar de ondergrond vochtig was? Als gevolg hiervan ontwikkelden paarden wat zachtere hoeven en toen de mens dat soort paarden ging berijden ontstonden er problemen. Ann Hyland, die over het paard in de oudheid speciaal onderzoek heeft gedaan en ook oude tuigage na heeft laten maken om ze op haar eigen paarden uit te proberen, vermeldt voorts dat ze twee paarden van Amerika naar Engeland importeerde, die in hun land van herkomst altijd blootsvoets hadden gelopen over zanderige en relatief droge bodem, maar in Engeland werden hun van oorsprong harde hoeven al snel zachter zodat ze niet zonder beslag konden.
Zij vindt het daarom veelzeggend dat het de Kelten, en niet de Romeinen, zijn geweest die het hoefijzer hebben uitgevonden.
De Romeinen kenden ook al hoefschoenen, en wel in twee vormen, de solea ferrae en de solea spartea.
De eerste was gemaakt van ijzer of een combinatie van ijzer en leer (de zool was dan van ijzer), en de tweede soort van een harde gras- of rietsoort. Ze werden met leren banden rond de kogel vastgemaakt. Ze werden gebruikt voor paarden met een hoefzweer of iets dergelijks, of voor muildieren die langzaam zware vrachten moesten trekken. Er zijn opvallend veel van deze ''hipposandalen'' gevonden. Normale hoefijzers werden blijkbaar veel minder gebruikt, en de cavalerie reed niet midden op de beroemde Romeinse heirwegen, die keurig bestraat konden zijn, maar aan de kanten om de hoeven van hun paarden te sparen.
Conclusie: hoefijzers werden vooral in gematigde, vochtige klimaten gebruikt, en waren juist daar onontbeerlijk voor paarden die lange afstanden moesten afleggen.
Wat betreft het zadel: oude vormen van zadels zoals die zijn gevonden in de Pazyryk-grafkamers laten zien dat de Scythen en aanverwante volkeren hun zadels al snel met een boom maakten om te voorkomen dat de opgevulde zadelkussens door het gebruik zouden vervormen. De boom had verder als functie om te voorkomen dat het geheel teveel op de schoft zou drukken en drukplekken zou veroorzaken. De Romeinen hebben ook dit soort zadels gebruikt en er zijn in 1967 in Nederland archeologische vondsten gedaan waar oude Romeinse zadels werden teruggevonden, en wel in Valkenburg en Vechten. Dr. W. Groenman-van Waateringe heeft daarover gepubliceerd en de Engelsman Peter Conolly heeft aan de hand daarvan zo'n soort zadel gereconstrueerd. Ann Hyland heeft zo'n zadel vervolgens op haar paard uitgeprobeerd en zij ervoer dat het alleen met een heel dik zadeldek gebruikt kon worden en dat de randen van de boom voor de ruiter wel heel duidelijk en oncomfortabel voelbaar waren (wellicht reden de oude Romeinen met een deken op het zadel?) maar dat het geheel wel een heel stabiele zit gaf en het paard geen drukplekken kreeg.
Hier kan de conclusie luiden dat de boom is ontwikkeld om de schoft te ontzien en om de ruiter, die moest vechten vanuit het zadel, stabiliteit te geven.
Tegenwoordig is ons gebruik van het paard wel heel anders, maar als je naar de endurance sport kijkt dan zijn er toch overeenkomsten met het gebruik door een cavalerist in het Romeinse leger. Lange ritten over soms slecht terrein, soms wegen, waarbij het van belang is dat het paard niet kreupel wordt door pijn in de hoeven, en niet wordt geplaagd door drukplekken op de schoft en rug door een verkeerde verdeling van het gewicht. Daarom zijn hoefijzers en conventionele zadels met boom ontwikkeld, en daarom zullen ze nog steeds nodig zijn.
Bron: Ann Hyland, Equus, the Horse in the Roman World, London, 1990.

Ik snap dit artikel niet echt goed..

Zijn er nog meer paardenmensen die naar de Bob Baley Workshop Operant Conditioneren willen? Of wordt het merendeel honden en apentrainers?
Als je dat wilt, kun je je nog tot 1 januari voor een gelimiteerd berag inschrijven. Daarna is het 50 euro duurder en dat vind ik dan weer jammer, want daar kun je een aardige pint voor vatten

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

PaardEnSchool schreef op zondag 30 december 2007, 13:13:


Wat doet jou vermoeden dat ik dat niet gedaan heb ?

Het middel dat jij "voorschrijft" is een suplement dat hoofdzakelijk voor hoefproblemen wordt gebruikt om "de laminea samen te houden".... hier al lang bekend.

Nog even om het duidelijker te zeggen.
Suplementjes zijn hier op deze site NIET zo geliefd.

De oorzaak aanpakken wel.....
De oorzaak ga je NIET "oplossen" met suplementjes maar pak je aan.... DAT is waar het op deze site hoofdzakelijk om gaat.

DAT blijk je echter nog steeds niet helemaal te begrijpen , ondanks dat dit al herhaaldelijk gemeld is ....want bij elk advies heb je weer een suplementje in je antwoord klaar staan.

De vraagstelster zegt kuil te voeren.
Als er nu een vermoeden is dat dit kuil de oorzaak is van het probleem....schrijf je dus gewoon dat ze het kuil moet vervangen voor goed hooi , niet dat er een oplossing is door dit of dat te geven en het paard met stenen te behangen.

ZO werkt dat hier , duidelijker kan ik de intentie van deze site niet uitleggen.