Jacqueline v d Berg schreef op maandag 9 juni 2008, 14:12:


Nee, heeft er alles mee te maken. Het gebruiken van dieren (op wat voor manier dan ook) om wetenschappelijke zaken uit te zoeken.

Maar nogmaals, vertel dan hoe het anders kan. Onderbouw het eens met goede argumenten. Hoe wil je medicatie voor bijv. kanker of aids testen? Gelijk op de mens zelf. Kan hoor, wil jij een proefpersoon zijn in dat geval?

Ik luister graag naar je onderbouwing hoe het anders zou kunnen. Heel graag zelfs.

B.t.w. hoop toch echt dat jij nog nooit een daas hebt doodgeslagen die belang had bij een beetje bloed van je paard. Arme daas..

eddy DRUPPEL schreef op maandag 9 juni 2008, 14:15:


Er waren wel meer paarden wat gespannen, dat was ook te begrijpen onder de omstandigheden.

Nee, ik heb het echt specifiek over het teugelgebruik.
Wat wij zagen: Inderdaad een paard met onrustige hoofdhouding, maar veel los-vast contact en erg veel binnenteugel itt een buitenteugel die er vaak werkloos bijhing. We kregen ook de indruk dat dat los/vast het paardje nogal irriteerde. (Dat van die binnenteugel heb ik trouwens wel vaker gezien (ook bij leerlingen van jou) en snap ik niet zo goed.)

Kan je misschien iets concreter zijn, waarom?

Ans Jondral schreef op maandag 9 juni 2008, 14:30:


Oww dat , yep Mercé zette zich vroeger vast op de linkerkant van het bit ! Van zodra ik nog maar voel dat ie zijn hals langs die kant opspant laat ik teugel los . Je kan je niet vast zette op niets .Tuurlijk was hij geirriteerd het truukje dat hij gevonden had om zich van de bevelen van zijn ruiter te onttrekken werkt ni meer

Els Kleverlaan schreef op maandag 9 juni 2008, 12:17:


Misschien d.m.v. clickeren hem leren dat 'ho', 'ho' is. Nancy had dat in het begin ook toen ze hier kwam. Zij bepaalde het tempo, niet wij. Niet erg handig.

Nu d.m.v. clickeren heeft ze geleerd ietsje achter ons te lopen, zich aan te passen aan ons tempo en niet als een stroomtrein door te walsen. Wel zo prettig.

Je kan elke keer als hij voorop wil gaan lopen, ongeveer 90 tot 180 graden omdraaien met loshangend touw, niet trekken. Dan moet hij wel even rustig aan doen om te volgen. Doe dit een aantal keren, reken maar dat hij dan rekening gaat houden met waar jij naar toe wilt en hoe snel het tempo moet zijn. Succes!

Moniek schreef op maandag 9 juni 2008, 12:07:


Plaatjes saven en op a4 formaat uitprinten.
In de link de 1 vervangen door 2 voor volgende plaatje, etc.

Els Kleverlaan schreef op maandag 9 juni 2008, 10:11:


Oh Els, wat erg dit,zeker voor jou na je belefenissen met Froukje en Willem.
Leuk dat je weer een paardje hebt en weer probeert te rijden.
Tip van mij , hoop ik,ga vanavond eens lekker met hoofdste en bit van mij part op je paard voor het rustige gevoel maar zonder zadel.
Ga lekker even over hem heenhangen en dan erop.
Blijf gewoon tijdje zo staan en stap af en toe eens.
Je hoeft niet persee te rijden,leer elkaar eens kennen.
Lekker voorover liggen en zijn oren en manen doorwoelen en draaiende bewegingen bij de schoft maken.
wordt gewoon eerst vriendjes zo.
Je gaat er weer af,stapt stukje met hem en dan er weer even op en stukje stapen of laten grazen als je erop zit.
Je voelt het paard onder je bewegen en ontspannen als jij ook ontspand.
Kan natuurlijk ook met zadel maar die moet je weer helemaal pakken en is weer gedoe.
Probeer met dit paard op nieuwe manier kennis te maken zoals je het als kind zou doen.
Je kunt natuurlijk ook eerst even beetje longeerwerk doen en dan alleen uitstappen.
Veel succes ermee en laat het los die spanning.
En natuurlijk gewoon even cap opzetten voor je zelfvertrouwen!!!

Conny

Aafke schreef op maandag 9 juni 2008, 14:28:


O ja, even als toevoeging. Heeft alles te maken met overlevingsdrang, de wil om te (door) leven... ten koste van... The circle of life.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 9 juni 2008, 13:58:


Ik schreef al dat een demonstratie van hoe je "gedrag" krigt van een paard via clickertraining weing spectaculair is.
Als je vond dat het paard veel beloningen kreeg dan klopt dat, maar je moet dat toch even anders zien.
wanneer krijgt een paard een beloning?
Als hij het doet zoals je het wilt.
Wat werd getraind? Zodra Nathalie heel licht haar benen aanlegde moest hij meteen vertrekken, zonder meer druk met de benen te geven of nog eens te hoeven vragen. Richting : op hele lichte hulpen reageren.
Het ging om het "meteen reageren op de vraag" niet na 3 seconden, of 1,5 maar "meteen" Zodra hij dat deed en een stap was dan genoeg, had hij zijn beloning verdiend. Hij deed het vaak heel goed en kreeg dus ook precies zo vaak zijn beloning.
Precies hetzelfde als Fillias. Ik denk dat ik in drie kwartier een halve emmer muesli verbruikt heb. Vooral mijn hand voelen van zijn schoft naar zijn achtervoet, elke keer 5 cm verder en dat tolereren zijn verrekkes veel 'goedjes' bij zo'n knaap en daarna een jackpot nadat hij gedaan had wat ik wilde, is veel voer. Wat is er op tegen?
Blijft het dan zo?
Nee, zoals je kon zien was in de laatste demo de afstand van hals naar voorvoet al geslonken tot 3 of vier 'goedjes' in tegenstelling tot de eerste demo, waarbij ik wel dertig keer yes zei
Werk er zo nog een paar keer meer aan en hij krijgt nog maar een beloning en dat is nadat hij niet heeft staan hangen, zijn been stil heeft gehouden en hem weer neer zet als het mag.


Piet

hoof issues are man made; not genetic

Aafke schreef op maandag 9 juni 2008, 14:37:


Zelf zou ik hem, telkens als hij me voorbijkomt, aan het touw om me heen laten draaien, zodat hij weer achter me zit. Maar John is daar (nog) niet zo handig in. Ik vind dat Boully het ook helemaal niet slecht doet, terwijl we hem pas één dag hebben. Maar het was wel grappig. Eigenlijk verwacht je van een wat ouder paard zo'n tempo niet. (Hoewel Froukje ook altijd graag wilde lopen.)

De mensen waar we Boully van hebben gekocht, hadden hem acht jaar. Daarvoor had nog niemand van hen ooit paard gereden of een paard gehad. Alle kinderen hebben op hem leren rijden, ze hebben hem zo klaboing voor de kar gezet, zonder dat ze ooit gemend hadden... Ik bedoel, hij heeft de laatste jaren toch wel een beetje zijn eigen gang mogen gaan.

Dat komt allemaal wel goed. Ik heb hem net met alleen een touwtje los om zijn hals van het land gehaald, geen enkel probleem. Hij had zelfs niet de neiging om weer terug het gras op te gaan toen ik het draadje dicht deed. 't Is een braaf paard...

Els.

Els Kleverlaan schreef op maandag 9 juni 2008, 14:51:


Geweldig om te lezen, geniet van elkaar. Geef elkaar tijd om echt vriendjes te worden. Komt vast goed. Verheug me al op foto's van jou op Boully.

Overigens, ik begrijp je angst. Heb ook weer op Nancy gereden, kostte ook even een stukje overwinningsangst. Ben jaren geleden met een paard wat steigerde achterovergeklapt, dat heeft een paar lelijke angels achtergelaten. En nu..., ik geniet om weer te kunnen rijden.

Snoopy schreef op maandag 9 juni 2008, 14:17:

Wel, hier wil ik toch eventjes op inhaken.
Mike wordt de laatste maanden regelmatig door mijn dochter gereden. Zij was er gisteren ook bij, mocht Mike mee uit de wei gaan halen, beetje borstelen,opzadelen ... enfin, alles wat een meise van 15 leuk vind.
Mike knabbelt graag op zijn touw. zij leert dat Mike NIET aan het touw mag sabbelen. Hij heeft haar daarbij - ongewild, maar toch - eens stevig in de vinger gebeten.
Tijdens de demo werd op het touwbijten gewezen met de melding: "'t Is een klophengst, hij neemt graag dingetjes in zijn mond. Je kan hem misschien leren apporterren, da's handig op het erf ...".
Jolien was kwaad en verontwaardigd. Kwaad omdat ze "haar" Mikie maar wat lieten begaan. Verontwaardigd omdat ze hem er nog met voer voor beloonden ook. Terwijl zij - met succes - Mike tot betere manieren bracht. Mike bijt bij Jolien niet meer op zijn touw, hapt niet meer naar haar mouw, ...
Diegene die de demo met mij en Veldre gezien hebben, wéten nu dat Veldre niet zomaar het simpelste beestje is.
Toch maken Jolien en ik wekelijks bosritjes na de les met Veldre én Mike.
We wisselen hierbij voortdurend af wie kop loopt. Dat gaat super.

Ik was zelf écht benieuwd naar clickertraining, omdat hierin misschien de oplossing zou kunnen liggen voor het aanpakken van enkele "kleine" probleempjes bij Veldre. Helaas, ook ik was toch wel een beetje teleurgesteld.
Ik maakte mij tijdens de 2de demo ook eventjes de bedenking over het volgende:
We lezen hier 100-uit over centered riding, balans, evenwicht, rechtrichten, houding van het lichaam tegenover het paard... Maar, Mike kreeg om de paar meter voedselbeloning vanuit het zadel. Daarbij moest Nathalie zich telkens weer stevig naar voor buigen. hierdoor wordt - onvermijdelijk - haar gewicht volledig verplaatst. Hoe storend en verwarrend kan dat bij een paard inwerken. En weegt dat op tegenover de snoepjes. Ik weet het niet. Geen veroordeling, enkel een bedenking die spontaan bij mij opkwam.
_______
Herman
"Willen is Kúnnen"

Trudy schreef op zondag 8 juni 2008, 22:32:


Oh Oh Oh wat je ben weer lekker hyper........
Meestal scroll ik gewoon verder maar laat je eens nakijken svp volgens mij kunnen ze met bep medicatie ook jou in een stabielere toestand krijgen.
Lijkt me gewoon wat prettiger voor iedereen maar vooral voor jezelf!

Peter Donck schreef op maandag 9 juni 2008, 13:28:


Sorry hoor maar ieder huisje heeft zijn kruisje. Als iedereen hier aan komt zetten met zijn eigen trauma's wordt het helemaal een mooie boel. Dan kan ik ook nog een boekje open doen. Je kunt niet heel je gedrag op eender welk trauma schuiven, dat is echt te gemakkelijk. Een trauma-paard is overigens verder niet echt te vergelijken met een trauma-mens vind ik.

Els Kleverlaan schreef op maandag 9 juni 2008, 10:40:


Nee, ben ik helemaal niet met je eens, tuurlijk sla ik het ook (meestal) over. Maar hoe je ook in je vel zit het is en blijft niet nodig om op deze ontzettende negatieve manier te schrijven!

Piet schreef op maandag 9 juni 2008, 14:51:


Toevoeging: een paard demonstreren met wat het kan heeft weinig nut meer, je zou dat ook op een andere manier aangeleerd kunnen hebben.
Daarom ook hebben we besloten, hoewel dat de uitdaging was, vanuit de zuidelijke bush, om dat voor mekaar te krijgen, om niet met Veldre te werken omdat zij eigenlijk wel voetjes gaf, maar hem veel te vlug weer terug wil hebben. Dit paard wat we nu 'gebruikt' hebben , had veel zwaardere problemen met zijn voetjes in de lucht brengen.
Ik hoop dat we nou gezien hebben mannuh! Nooit meer zeggen dat iets jaren duurt met clickertraining he?

Piet

hoof issues are man made; not genetic