Monique Meijer schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 8:11:


Hallo,
Aan de website van Cavallo heb je inderdaad weinig, de interessante dingen zijn alleen voor leden toegankelijk. Een collega van mij heeft het exemplaar met de test thuis liggen. Dus, wie een copie wil hebben.....
Groeten,
Monique

jans schreef op maandag, 4 juli 2005, 15:21:


Vettec Superfast is meer een pasta die snel hard wordt en toch enigszins flexibel blijft. Je brengt het aan op de hoefrand in een dikte en breedte vergelijkbaar met een hoefijzer.
HoofArmor is heel vloeibaar die wordt aangebracht op de zool om die te versterken waardoor die beter bestand is tegen steentjes.

Beter in gebruik? Als je het aanbrengen bedoelt dan vind ik ze allebei niet gebruiksvriendelijk. Superfast is heel snel hard en vereist om aan te brengen een zeer vaste hand en een paard dat zijn hoef niet beweegt. HoofArmor is wat makkelijker aan te brengen maar nogal tijdrovend om te harden: minimaal 5 minuten drogen met föhn.
Als je met beter bedoelt de levensduur kan ik het volgende zeggen. Superfast gaat iets langer mee dan 1 race op de renbaan . Met warmlopen mee is dat ongeveer een kilometer of 8. De toplaag van de renbaan is bij de snelheid waarmee gedraafd wordt vergelijkbaar met schuurpapier.
Hoofarmor trekt wat in de zool en gaat een aantal weken mee.

Groet
Hans

e m kraak schreef op maandag, 4 juli 2005, 17:58:


Ben ook geinteresseerd in de test. Ik heb geen ervaring met Keralit Huffestiger. Het lijkt me vergelijkbaar met HoofArmor.
Groet
Hans

Havank schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 10:08:


Hallo,
Zal morgen de tekst scannen en mailen.
Groeten,
Monique

Ilona Kooistra schreef op maandag, 4 juli 2005, 19:59:


Het was eerst bevangen en vreselijk beslagen ... toen niet meer bevangen maar wel vreselijk beslagen met alle gevolgen van dien en later weer bevangen en slecht bekapt en toen weer met andere hoefsmid goed beslagen en bekapt, maar enorme brokkelhoeven ... dus tja ... Was jarenlang ellende in ieder geval. En toen ze ijzerloos moest gaan van mij, raakte ze weer bevangen door de overgang. Schoot niet echt op inderdaad. Dat is inmiddels dik 1,5 jaar geleden dat ik de overstap maakte naar blootsvoets met schoenen.

Kan wel een eerste foto zetten van haar bevangenheidsbeslag in 2000, en de rest moet je zelf maar bekijken als je interesse hebt op
www.home.versatel.nl/remcodo/isahoef.html daar hou ik het tot op heden nog steeds bij met tekst en foto's

O ja foto plaatsen ... hopelijk is hij niet al te groot als ik op verzenden ga drukken

Wendy-hb schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 23:37:

typefout ... kan je hier niet corrigeren, dus nog maar een berichtje erachter aan

Wendy-hb schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 23:39:


Kijkend naar deze foto schrok ik toch weer enorm....dat men dat zover kan laten komen, zeker als gediplomeerd hoefsmid ....
Het zette me ook aan het denken, ook al na aanleiding van het discusie verhaal met de menners...hoe overtuig je die mensen?
Frans en Ilona....
DIT soort foto´s zou je op een apparte pagina moeten zetten als misschien wel het overtuigendste bewijs dat een probleemhoef weer tot een normale gezonde hoef kan veranderen...ook al duurt dat dan lang.
Foto´s van het probleem/aanvang en het eindresultaat/ na een jaar of misschien wel 2 jaar...
Een groter contrast is niet mogelijk en ik denk als mensen hier maar genoeg voorbeelden van zien het de geloofwaardigheid enorm verhoogt.
Niet van dooie hoeven dus...maar van de levende , of zeg ik liever nog steeds levende...., paardjes die zo waarschijnlijk gered zijn van de slachtbank.
Ik denk nml. dat niet veel eigenaren hier nog mee door waren gegaan als het hun paard was geweest.
Maar het kan dus wel degelijk, al gaan we hier uit van probleemloze hoeven om ze zelf te bekappen.
Iets voor de heren/dames die hier als natuurlijkbekapper staan vermeld om daar foto´s van praktijkgevallen van te maken?
Die zullen dit onderweg toch ook tegenkomen lijkt me?

Gr, Nick

Nick Altena schreef op woensdag, 6 juli 2005, 1:09:

Hoi,
Het verhaal van Isabella staat al bij Klaas Feuth op zijn website als inderdaad een voorbeeld van probleemhoef naar normale hoef.

Is ook de reden dat ik mijn website gemaakt heb (ben begonnen met die hoeven; de rest is er later omheen gebouwd haha). Niet zozeer voor mezelf ... ik weet hoe het gegaan is, maar vooral voor anderen. Heel vaak zie ik hoe hoefbevangen paarden worden afgemaakt en niet omdat mensen geen geduld hebben, maar vooral omdat ze ze laten beslaan.

Had ik toen geweten wat ik nu allemaal weet dan had ze gewoon na haar bevangenheid geen ijzers gekregen en zeker niet dat rare beslag wat de foto toont. En dit is dan door een goed opgeleide orthopedisch hoefsmid (met officiele papieren en opleiding dus) ondergebracht.

Ik heb gisteren DAT hoefijzertje nog in handen gehad (ben ze aan het schilderen voor een tuinspiegel als blijvende "herinnering" zeg maar) en ik schrok eigenlijk nog harder toen ik de nagelgaten zag. Dat ijzertje is nl. een kunstwerkje geweest van de hoefsmid vond hij zelf, want hij heeft het geheel moeten veranderen en dus ook zelf nagelgaten moeten boren. Die zitten dus NIET op 1 lijn !!! Jeetje dat dat toen is blijven zitten ... en dat ik dat toen ook heb laten onderbrengen ....

Maar goed, het is dus goedgekomen. Evenals met die huifbedpony Wendy.
Het is echt zo dat er binnen de dierenartsenpraktijk die Wendy in behandeling hadden ruzie is ontstaan tussen de 5 dierenartsen. 4 vonden afmaken en eentje was erg benieuwd naar eventueel resultaat van dat bekappen ... hij wilde haar graag als proefpony zien, maar de anderen vonden dat pure dierenmishandeling om die pony in leven te laten. Zo erg was het dus met haar.

En nu ... die dierenarts is heel blij, hij vind het een geweldig "experiment" en ook eigenaar is inmiddels nog meer overtuigd van het ijzerloze. En wij als stichting maar vooral de kinderen zijn nog veel blijer natuurlijk dat die pony er nog is.

Groeten
Ingrid

Wendy-hb schreef op woensdag, 6 juli 2005, 8:19:


Mooi resultaat Ingrid,
Dat zal toch wel een heel klein spiegeltje worden?
Paar vraagjes
Hoeveel tijd is er nu overheen gegaan met Wendy? Hoe vaak is ze in totaal behandeld? En zijn die andere dierenartsen nu om?
Piet

Piet schreef op woensdag, 6 juli 2005, 8:39:

Nou nee hoor, helaas heeft ze nogal wat ijzertjes gehad na dat speciale beslag (want dat was in 2000 en daarna kon ze niet meer zonder volgens de dierenarts), dus in totaal heb ik 14 ijzertjes te schilderen.


Begin dit jaar werd ze wisselend en onduidelijk kreupel en zijn er foto's genomen. Toen bleek dat het hoefbeen een braam aan de punt had is ze meegegaan naar de hoefschoenenman in Rijssen voor speciale schoenen (superzachte zolen).

Daar is ze voor het eerst natuurlijk bekapt en na een paar uur kon ze niet meer lopen of staan. Dit was halverwege maart dit jaar. Of dit nu door de bekapping kwam is nog niet duidelijk; waarschijnlijk een beetje, maar dan meer omdat de hoef nog gevoeliger werd en dus toen pas echt pijnlijk voor haar. Daarbij kwam dus die longontsteking die niet mis was ook. Daar kon ze die pijnlijke voetjes niet echt bij hebben en ze lag meer als dat ze stond. En als ze al liep, dan hoestte ze zowat de longen uit het lijf en kwam er snot uit mond en neusgaten. Was niet leuk ... om eerlijk te zijn had ik persoonlijk de pony ook weinig hoop gegeven; niet alleen vanwege de hoeven, maar meer vanwege haar algemene ziekzijn.

De dochter van de eigenaar van Wendy is dierenarts-assistente bij deze praktijk die haar behandelde ... en ja ze zijn wel om inmiddels of beter; het is een wonder. Hoe vaak ze precies behandeld is weet ik niet, maar te weinig in ieder geval om haar hoeven al mooi te krijgen. Maar goed, ze loopt eigenlijk helemaal niet slecht, al doet ze niet veel meer dan alleen 's maandags rondjes stappen onder het huifbed; de rest staat ze in de kudde buiten.

De dochter vind iedere bekapping nog eng omdat ze bang is dat ze het hoefbeen alsnog tegen gaan komen, maar volgens de bekapper zal dat wel meevallen, anders zou ze niet zo "gewoon" lopen.

Alles bij elkaar is ze inderdaad wel snel weer op de been, maar voordat die hoef weer helemaal in orde is zal het zeker nog een jaar duren. Je ziet duidelijk op de derde en vierde foto die dikke ring bij de kroonrand.

Groeten
Ingrid