Bianca_6 schreef op woensdag, 17 november 2004, 19:00:


En zie daar het missende schakeltje....
Waarom heb je hem apart gezet?
Nu heeft hij dus dat stuk opvoeding gemist dat hij waarschijnlijk van die andere had gekregen als ze hem werkelijk zat waren.
Een veulen mag over het algemeen erg veel, de een wat meer dan de ander, maar vroeg of laat wordt dit paard op een paardse manier het juiste gedrag bijgebracht...door paarden.
Als hij die paarden al niet met rust kan laten zoals je zegt waarom verwacht je dan dat hij jou wel met rust laat?
Zo weet je bij voorbaat dat dit paard jou cirkel niet aanvaard, hij heeft dat bij de anderen ook nooit geleerd.
Daar heeft hij dus de kans niet voor gehad.
Ja dan heb je nu een probleem. Jij zult hem dan die opvoeding moeten geven die hij mist.
Ik had hem er dus wel laten lopen en uiteraard wel ingegrepen als het echt uit de hand zou lopen...


Een paard dat vaak genoeg zijn neus stoot (in de figuurlijke zin) zal echt na gaan denken hoor.


Ook jou oplossing heb ik hier nog niet echt gezien Bianca?

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Coralie schreef op Wed, 17 Nov 2004 11:27:18:

Passief leider...
Wat volgens mij al heel veel uitmaakt is of je ergens diep in jezelf wilt dat hij doet wat je wilt en als ie dat niet doet je wilt gaan dwingen of dat je best hem zelf wilt laten beslissen. Ik wil eigenlijk naar links maar als jij zo graag naar rechts wilt dan mag dat ook hoor, maar ik wil toch liever naar links. Volgen daarin. Ik heb het uitgeprobeert, beetje denken aan links en veder gewoon je totaal overgeven aan je paard en je totaal geen illusies maken. Zeer leuke rit gemaakt. En warempel, waar ze nooit naar links ging en ik dat toch graag wou ging ze naar links! Ik viel haast van dr af van verbazing... Uiteindelijk ging ze toch naar rechts, en daar kwamen we een stalgenoot tegen waarmee we toen veder zijn opgetrokken. Wist ze het of was het toeval?? Was een erg leuke rit met een halverwege vervelende gebeurtenis, mijn laatste echte buitenrit met Stella dan ook. Maar dat doet neits af aan het feit van het meegaan. Met Sante Fee doe ik het nu zeer regelmatig en ook dat werkt erg goed. Het zit in je denken, ik weet zeker als ik toen met Stella had gedacht, naar links en als je het niet wilt dan dwing ik het af, (nah, neit zo scherp maar dit praat wat makkenlijker, ik bedoel dus, als jij het neit doet ga ik het onprettig voor je maken zodat we uiteindelijk toch naar rechts gaan, hoeft neit eens bewust gedacht te worden maar in je onderbewuste is genoeg) dat ze naar rechts was gegaan. Zeker! Doet ze nl altijd .
groetjes Ebby

ebby schreef op woensdag, 17 november 2004, 20:08:


Juist Ebby, jij snapt nu een van de dingen waar ik me mee bezig hou...
Niet het dwingen maar het vragen aan je paard vind ik zeer belangrijk !

Groeten Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Nick Altena schreef op woensdag, 17 november 2004, 19:55:


Hoi, Ik heb je al veel eerder beschreven hoe het uiteindelijk allemaal goed is gekomen dankzij mijn trainer en zijn fokker Willem Burgmeyer die mij ook tegelijkertijd leerde met hem om te gaan en dominanter te zijn ... wat die ruintjes betrof Nee zij accepteerde dat hij de dominanste was alleen Hij accepteerde dat niet! en als zij in een uiterste hoek van het land bleven en hij zichzelf daar iedere keer weer op stortte en met een grote snelheid want zo ging dat nl dan ga je dat na een tijdje wel inzien dat dan de maat vol is en hij apart ging. Ik liet hem natuurlijk niet de rest mollen of zou jij dat wel doen dan >>???? Dus wat dat betreft heb je echt ongelijk.
Natuurlijk had het mooi geweest als ik daar een paard had staan wat hem gelijk een paar opdonders had verkocht, wat dan nog niet had willen zeggen dat hij de passievere met rust had gelaten.

Ik denk dat jij en zowel anderen je dit maar moeilijk kunnen voorstellen, hij was echt niet te harden en zelfs als ruin heeft hij nog heel veel karakter over... sinds kort staat er een ruin van 1.80 bij mij en hij met zijn 1.52 wil nog steeds graag in de clinche met hem...haast zoals ie ook vroeger was.Probeerde ook onder het rijden hengsten aan te vallen en toen werd het toch wel tijd voor castratie..sinds die nieuwe er staat heeft ie iets nieuws bedacht> heel hard lucht door zijn neus uitblazen zodat iedereen schrikt en hopen dat ze dan maar weggaan :) heeft hij alles..Ja ik zie hier wel de lol van in nu Tis gewoon een wereldpaard ...familie van Black Beauty

Groetjes Bianca

Bianca_6 schreef op woensdag, 17 november 2004, 20:39:


En alsnog wil ik even vermelden dat zijn vader Sonny's Goldmine dezelfde streken had en is op zijn 8e nog gecastreert... mijn merrie haar moeder is een volle zus van S.goldmine en zij heeft ook erg veel dominantie in zich maar niet tot gevaarlijk zijn ten opzichtte van...Wij mensen zouden haar een bitch noemen zo komt ze ook over.....Maar goed het heeft hier met een verervingsfactor te maken en niet hoe hij die 1,5 jaar opgroeide bij mij .....

weer groetjes B.