Spirithorses schreef op maandag 3 december 2007, 0:32:


Mooi Pien, bedankt voor je uitgebreide antwoord.
Je ex-man hoeft toch niet te balen? Parelli is lang niet de enige koboi die de californische/vaquero/nieuwe stijl van de Dorrance broers en Ray Hunt ed. heeft geleerd en uitdraagt. Ik ben in het westernwereldje niet zo vertrouwd, maar John en Josh Lyons, ook Leslie Desmond, zegt mij al iets, en er zijn er dacht ik tientallen die tot ver over de grenzen hun (bij ieder lichtjes anders) systeem uitdragen. Parelli beweert ook nergens dattie iets nieuws heeft uitgevonden, 'it 's so old it's new again' zegt hij weleens. Hij vermeldt ook vaak zijn vele leraren, en vindt zichzelf zeker in vergelijking met hun niet zo'n geweldig grote horseman. Maar 'I've got the gift of the gab' zegt hij, het talent om het goed te kunnen uitleggen. En daarbovenop is hij met de juiste vrouw getrouwd (tweede keer goede keer ) die dan nog eens zijn woordenstroom in handige lespaketten, schema's en teksten kan gieten. Daarom is Parelli voor mij nog steeds de beste, niet om wat hij zelf doet met zijn paarden (vind ik natuurlijk vaak mooi, maar niet alles) maar om hoe duidelijk hij het over kan brengen. Op blondjes zoals ik, maar ook op leerlingen die dan (vind ik) nog mooiere dingen kunnen dan hijzelf (Honza Blaha, Wally Gegenschatz bv.)

Groetjes,
Nathalie

Marleen den Arend schreef op maandag 3 december 2007, 8:16:


Goeie vraag. Ik heb dit niet onafhankelijk nagetrokken en weet ook niet in hoeverre de Parelli's andere bronnen hebben dan hun eigen ervaring. Het wordt ook niet als een zeer exacte wetenschap voorgesteld. Het nieuwe Horsenality (DVD 1 uit de Succes serie) heeft nog de meeste pretentie om exact te zijn, maar op de DVD vertelt Linda dan zelf al dat dat niet de bedoeling is. Mijn indruk van het L&HB pakket (kan fout zijn, ik heb maar één keer gekeken) is meer dat je een hoop strategieen en mogelijkheden aangereikt krijgt, itt een vast strak plan. Wat betreft het lezen van het paard (reading the horse), daar worden inderdaad een hele hoop specifieke lichaamssignalen besproken, maar, ze worden heel simpel opgedeeld in ofwel passend bij relaxatie, nadenkend paard ('left brain') ofwel passend bij stress, instinctmatig handelend paard ('right brain). Deze opdeling is zo simpel dat ze gewoon proefondervindelijk evident juist is (ja, voor mij toch hé). Het is niet zoals bij bv. Chris Irwin die aan elke soort staarthouding een preciese, andere betekenis hecht, dat vind ik dan een stuk minder geloofwaardig.

Kan jij voorbeelden van
aanraden? Want die interesseren mij ook wel natuurlijk.


Nog betere vraag De behoefte was er zeker, er was immers een nieuwe vorm van cursus, twee weken Liberty & Horse Behaviour die nu in de Amerikaanse Parellicenters gegeven wordt ipv. de gewone levels cursussen (die je bij elke instructeur kan volgen), en al wie geen mogelijkheid had om die cursus daar zelf te gaan volgen was toch wel benieuwd waarover het ging... Het pakket is dan ook gewoon materiaal wat allemaal tijdens zo'n cursus gefilmd is, veel theorielessen ook.
De Parellimachine IS goed gesmeerd en commercieel, zeker weten. Maar dat wil daarom niet zeggen dat de boodschap niet goed is. Een goed product kan evenzeer (misschien wel meer) marketing gebruiken dan een slecht produkt. En Marc Hoeheetieookalweer (die ons in Birmingham allemaal persoonlijk de hand drukte aan de ingang) is de financiele en commerciele baas van Parelli nu, de Parelli's zelf hebben daar niet meer veel over te zeggen. Dus wie weet, die Marc Dinges zal vast wel op zoek zijn naar wat ie nog meer op de markt kan gooien. Van mij mag hij. Hoe meer beeldmateriaal ik van de Parelli's krijg hoe beter. Nu heeft Pat zelf wel eens gezegd dat zijn doel is om alle beeldmateriaal ooit volledig via internet aan iedereen te kunnen beschikking stellen... We zien wel.

Groetjes,
Nathalie

Marleen den Arend schreef op dinsdag 4 december 2007, 7:59:


Ik vermoed dat ook de parellies hier geen simpel antwoord op kunnen geven. Het ene gedrag zal goed onderzocht en onbetwist zijn, het andere gedrag daar zullen verschillende intepretaties van bestaan en weer andere gedrag is twijfelachtig of dit bij natuurlijk gedrag hoord.

Het zou leuk zijn, als je iets specifieks hebt, en we daar de meningen hier over kunnen horen.

Overigens is het wel een heel leuk uitgangspunt, zo willen trainen dat dit het beste past bij natuurlijk gedrag. Going with, ha ha Alleen denk ik dat paarden veel zouden vermijden waar ik Jur nu naar toe leid, dwars door de stad.

Groetjes, Michiel
Blootsvoets goed voor mensen en paarden.

Bedankt voor je antwoord! Mijn vraag is jammerlijk nog niet helemaal beantwoord haha!

Als je op bol.com eens deze titel ingeeft:

Equine Behaviour van Daniel Mills & Kathryn Nankervis

dan kom je via gerelateerde boeken aan een aantal interessante titels. Ik heb ze ook niet allemaal gelezen hoor.

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 4 december 2007, 14:04:



Marc Weiler, zo heet ie. Wordt vast heel rijk dankzij mij

Christel Provaas schreef op maandag 3 december 2007, 9:41:


Das mooi Christel! Doe zo voort zou ik zeggen (zeggen je paarden vast ook).

Maar dit:

Jouw idee is niet gebaseerd op veel kennis van Parelli, klopt dat? Want dit is de veelgehoorde (onterechte) kritiek nummer één 'ja, dat werkt alleen bij van die makke quarters, niet bij de mijne hoor, dat is een volbloed, dat is wel even iets anders. Ja, met jouw paard kan het ook zie ik, nu ja, die is ook zoo braaf...' Ja natuurlijk is ze braaf! Geworden! Hé Eva, jij hebt ook zo'n braaf mak paard waar alles mee kan hé, niet moeilijk dat je daar mee kan clickeren

Nee, sorry! Christel als ik wat aanvallend overkom, is niet de bedoeling. Ik wou gewoon vertellen dat Linda Parelli's eigen paarden een KWPN en een Trakehner zijn, voordien had ze ook al een volbloed. En Pat heeft wat vanalles, meestal (ex-)verknipte paarden die na passage bij tien professionele trainers nog steeds 'levensgevaarlijk' waren. Hij zou eigenlijk erg graag weer eens een gewone ongecompliceerde goeie quarter hebben, had er vorig jaar eentje gekregen en het beestje is dood neergevallen... Ik wijk af. Maar je snapt me vast wel.

Groetjes,
Nathalie

irene schreef op maandag 3 december 2007, 10:05:


Thanks Irene, mooi verhaal. Lijkt op het mijne

Diestelmans Liesbet schreef op maandag 3 december 2007, 19:50:


Nog eens gefeliciteerd met de nieuwe aanwinst Liesbet!

Grappig dat jij het trailerladen segment uit L&HB vernoemt, want dat zag ik dan net niet graag, ondanks dat er zeer weinig druk werd gezet om in de trailer te gaan vond ik het dan op andere manieren toch te veel druk voor het paard. Interessant om te zien, dat wel. Zo zie je maar, iedereen neemt mee wat hij lust...

Groetjes,
Nathalie

Diestelmans Liesbet schreef op maandag 3 december 2007, 19:50:


O, en je mag trots zijn op je kids hoor! En op een playday zien we mekaar nog zeer zeker!

Groetjes,
Nathalie

Ja, nu moet ik zelf misschien ook wel, nu iedereen zo mooie verhalen typt.
Ik ben ook een 'echte', redelijk overtuigde ParelliGirl (van ons troepje 'Oostvlaamse ParelliGirls', ook 'Parrrèlliloetses' - denk Gents accent - genoemd). Vragen stellen blijf ik doen natuurlijk, me laten inspireren door Piet's drukloze streven, cursussen bij andere mensen (Honza, Antoine Debodt, Chris Irwin, Centered Riding) ook. Maar als ik een keer vastzit, Lolita vindt het niet leuk, of het wordt saai, dan blijkt meestal dat ik het 'pure Parelli' wat te ver uit het oog ben verloren...

Lang geleden Pat's boek gelezen, hem dan live gezien in Essen waar ik eigenlijk Monty Roberts had willen zien, toen ik dan zag wat Pat's duitse studenten allemaal konden was ik overtuigd genoeg om het oude level 1 en een carrotstick te bestellen. Oud level 2, nieuw 1 en 2, L&HB, Succes serie, en de savvyclub (iedere maand een hele dvd in de post). Cursussen bij verschillende instructeurs, net als Irene heb ik enorm veel geleerd van Urs Heer (uit Zwitserland uitgenodigd door Eddy Modde).

Ik heb veel fouten gemaakt. Ik wil het graag even schrijven, want ik las hier ergens dat iemand in mijn interpretatie van Parelli wel vertrouwen had.
Ik heb ongetwijfeld vaak m'n paard 'geslagen', ttz. harder aangeraakt dan Piet zou goed vinden, maar dat vind ik niet het ergste. Het meeste schaam ik mij over de keren dat ik nog gefrustreerd was, zelfs al was mijn aanraking dan niet hard, of was er geeneens aanraking. Voor mijn paard kwam dit als agressie over (volgens ome Pat ziet een paard geen verschil tussen frustratie en agressie van ons uit, zelfde lichaamstaal). Tot vandaag moet ik hiertegen vechten, om niet te denken 'je hebt die brievenbus al honderd keer gezien' of iets dergelijks. Het gaat al veel en veel beter hoor. Ook omdat ik nu toch begin te zien dat het werkt als ik het doe zoals Linda zegt (let op de tresholds, tijd geven, retreat). Toen het Horsenality concept werd voorgesteld (in Birmingham) dacht ik zo op zicht dat Lolita left brain introvert was. Rustig en betrouwbaar (ik kan er alle kinderen en beginnelingen opzetten), moeilijk te motiveren tot een stap teveel. En ze is dat ook, in rustige, gekende situaties. Maar door de horsenality chart dan eens volledig in te vullen zag ik dat ze evenveel right brain introvert was... waar haar catatonic gedrag ook perfect bij past. RB introvert is het delicate zieltje, het paard wat zich makkelijk afsluit...
In sommige situaties (trailerladen bv. wat een groot trauma geweest is) handelde ik daar gelukkig uit mezelf al wel naar, maar nu ik het eens zwart op wit op papier zag snap ik haar veel beter, en kan ik ook veel meer geduld opbrengen. Stom hé, dat ik dat zelf niet beter doorhad. Spijt, dat ik haar niet altijd heb behandeld zoals ze verdient. Zo zullen er nog wel inzichten komen vrees ik, maar hoop ik ook. (Wie weet hé Piet )

Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 4 december 2007, 15:36:


Thanx!!!
Ik vond het vooral interessant omdat ik toen met I. haar paardje R. absoluut niet op de trailer kregen, dus we hebben het beiden verschillende keren gezien en er zitten prachtige stukken in! Wat ik wel vond (en Linda vermeld het ook) dat het beter in verschillende sessies had plaats gevonden, van bv een half uurtje. Nu was het wel echt veel en lang en inderdaad zo werd de druk op het paard wel erg groot.

Vroeger zij mijn lesgever: er zijn tegewoordig veel mensen met paarden, maar weinig mensen die paarden begrijpen. En daar geeft Pat een duidelijke handleiding van hoe omgaan en begrijpen van paarden, en ik denk dat dat hier toch het belangrijkste is....

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag 4 december 2007, 16:58:

Hij zei: er zijn veel mensen met paarden maar weinig paardenmensen (nu herinner ik het mij goed)

En daar