Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 21:44:


Was een Parelliër... Met ex paard Mike officieel Level 1 bij Eddy Modde gehaald. Had Level 2 al in huis... Maar had wat bedenkingen bij sommige dingen. Ben toen les gaan nemen van Conrad.

Ik ben ook een fanatieke parellier!!

maar belangrijkste van alles vind ik gewoon het samenzijn en zien wat ons brengt die dag...

ik heb en leer ontzettend veel van al die dvd's en kan er ook geen genoeg van krijgen.

HannahFroukje schreef op maandag 3 december 2007, 6:28:


Ja dat had ik dus ook... Maar uit Level 1 vind ik wijken voor druk nog steeds goed om een paard te leren. Friendly Game om een paard te desensibiliseren... Bouw de druk alleen niet meer zo hoog op als door P voorgesteld (in fase 4 zoveel als nodig is om het paard te laten reageren, en bij Welsh Cob klophengst Mike kon dat behoooorlijk veel zijn soms!). Als ik zoveel druk zou moeten gebruiken dat het onderhand dierenmishandeling genoemd zou kunnen worden, probeer ik het toch even via een andere manier.

Leuk topic, leuk om te lezen hoeveel mensen er met Parelli bezig zijn. Ik wil zelf graag beginnen maar zit er erg tegenop te hikken om dat dure pakket te kopen. Weet dat het vast het geld waard is maar ik koop nog wel een siets wat daarna in de kast beland... Dat zou ik zonde vinden. Misschien wil iemand mij een s zijn cursus materiaal in laten kijken? Of een middag samen Parellien om een indruk te krijgen wat mijn paardje er van vind? Vind het zowiezo leuker om zulke dingen met iemand te doen en ervaringen uit te kunnen wisselen dan helemaal blanco zelf te beginnen met aantobben...
Dus misschien iemand die of ervaring heeft en die met mij wil delen of misschien nog een beginner die samen op speurtocht wil??
Heb wel al de DVD van Equisense sinds kort in huis... Ben benieuwd.
Groetjes Nina

Ik vind Parelli beter dan de traditionele manier van omgaan met paarden, maar ik doe zelf niet aan Parelli. Ik heb wel level 1 en 2 in huis, was er wel benieuwd naar. Toen ik mijn paard kocht heb ik ook wat games met hem uitgeprobeerd maar hoe meer druk bij mijn paard hoe meer hij dicht klapt. Deze methode is dus niks voor hem. Als mijn paard iets niet snapt probeer ik het anders te vragen of tijdelijk iets anders te doen en dan opnieuw proberen. Doet hij het goed, dan beloon ik hem. Geen druk nodig!
Ik heb het idee dat Parelli vooral werkt op de psyche van het paard. Je paard wordt door deze methode een soort robot die perfect weet: voel ik druk, dan moet ik wijken, geen druk = geen actie. Nadenken zit er niet bij. Initiatief tonen ook niet. Gymnastiseren van het paard komt pas ik weet niet in welk level aan de orde terwijl je eigenlijk niet zou mogen rijden als een paard er fysiek niet aan toe is.
Maar wat ik van Parelli zelf niet begrijp is dat hij nog steeds met bit werkt! En dat hengsten niet geschikt zouden zijn voor zijn methode (iemand met een hengst op dit forum heeft dit geschreven). Eddy Druppel is geen internationaal bekende trainer maar rijdt hengsten zonder bit. Josien van stichting paarden met plezier werkt met haar hengst met een touwtje om zijn nek en wandelt met haar merrie los in de bossen. Nevzorov doet met zijn paarden hogeschool oefeningen zonder gebruik van een hoofdstel en daarbij met volledige natuurlijke verzameling. Ik vind dat deze mensen pas echt goed bezig zijn.
Tanja

Tanja Fomenkova schreef op woensdag 5 december 2007, 10:41:


Even wat nuancering aanbrengen.
Als jouw paard dichtklapt bij druk opbouw, dan moet je ook niet doorgaan met druk opbouwen. In de nieuwe level 2 staat dat perfect uitgelegd. Je hebt dan een paard met introverte eigenschappen, daarbij bouw je geen druk op.
Je vraagt dan met een fase 1 en wacht.................. geef het paard de tijd en de mogelijkheid om het zelf uit te zoeken.

En parelli zegt niet dat het programma niks voor hengsten is!
Hij zegt: eigenlijk zou het beter zijn als je met een hengst gaat werken als *je zelf* level 3 savvy hebt. Hij zegt er ook bij dat als je nou eenmaal een hengst hebt (of een veulen) en niet in de mogelijkheid bent om je eigen savvy eerst te verhogen op een ander paard... het zij zo. Doe het dan gewoon en vraag tijdig hulp als het niet mocht lukken. ook deze text vind je ergens terug op de level 2 dvd's.

Wat zijn de signalen waaruit je concludeert dat jouw paard dichtklapt?


Dat vind ik wel erg kort door de bocht. Heb je je al verdiept in de horsenality charts en de verschillende aanpakken per eigenschap?

Als mijn paard iets niet snapt probeer ik

Je werkt aan de wederzijdse communicatie. Uiteraard is er ruimte voor inbreng vanaf de kant van het paard. Maar er kan er maar één de leider zijn. En in jullie "herd of two" probeer jij die functie te verdienen. Dit doe je door jezelf te ontwikkelen en bekwamen in paarden psyche en eigen handelingen en lichaamstaal. Als je een oprechte en eerlijke leider kunt zijn verdien je die plek ook.
Het toverwoord hierbij is belonen. Make the wanted things easy and the not wanted things ehh hoe zeg je dat in het engeles ook al weer.... moeilijker.
Beloon het goede gedrag en het paard zal dat gedrag vaker laten zien.
Parelli gaat niet! uit van het bestraffen van ongewenst gedrag.

Gymnastiseren van het paard komt pas ik weet niet in welk
Hengsten zijn een verhaal apart. Parelli zegt dat je pas aan een hengst toebent als je minimaal level 3 hebt doorlopen. Je horsesavvy is dan op een voldoende niveau om het paard goed in te kunnen schatten en overeenkomstig te reageren.
Parelli zegt niet dat met hengsten spelen alleen maar kan via zijn weg. Hij erkent ook dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden en dat er mensen zijn die van nature een goede horseman zijn.
Maar ben je dat niet, en dat geldt voor het gros van de mensen met paarden, dan waarschuwt hij voor de risico's die kleven aan het omgaan met hengsten en wil in zijn cursussen voor de veiligheid van de andere cursisten geen hengsten toelaten tot en met level 3.

irene schreef op woensdag 5 december 2007, 13:30:

Dit klopt helemaal. En is in vele gevallen niet onterecht.
Er is echter zo'n 3 jaar geleden daar onbewust een uitzondering in gemaakt.

Ik deed toen examen Level 1 bij Eddy Modde met mijn Welsh Cob ruin Mike die 2 jaar later na een bloedproef klophengst bleek te zijn! Overigens gedroeg Mike zich perfect en zijn we toen ook geslaagd.

Risah schreef op dinsdag 4 december 2007, 20:52:


Hoi Nina,

Ik hoop natuurlijk dat je Parelli-ers in de buurt vindt, dat is zeker het handigste. Equisense is (voor zover ik weet) een soort nederlandse vertaling van een paar level 1 oefeningen, dus dan heb je al een idee of Parelli je ligt.
Over het financiele, dat is inderdaad een drempel. Wat mensen vaak doen is een level 1 pakket kopen, eventueel tweedehands, en dan na het volledig doorgenomen te hebben (na een paar maand normaal) kan je het weer verkopen.

Groetjes en succes,
Nathalie

Tanja Fomenkova schreef op woensdag 5 december 2007, 10:41:


Hoi Tanja, goed dat je je eigen weg gevonden hebt, jammer dat de nieuwe Parellipaketten voor jou te laat gekomen zijn.
Initiatief van het paard wordt juist wel geapprecieerd hoor bij Parellipaarden, een voorbeeld: ik beschreef eerder al hoe Linda Parelli haar paard gewoon vraagt 'iets' te doen met een object ('express yourself with the barrel') en hij een beloning krijgt telkens hij iets nieuws doet.


Vroeger was gymnastiseren pas in level 3, klopt. Als je maar een paar maanden tot een jaar doet over level 1 en 2 is dat ook geen probleem, het psychische en het emotionele gaan (volgens Parelli) voor. Jammer genoeg is niet iedereen zo snel met het programma, en zo kan je zeker met een paard met lichamelijke mankementen in de problemen komen. Vandaar ook dat aangeraden wordt om als je als mens zelf met Parelli begint dat te doen met je 'makkelijkste' meest ongecompliceerde paard. De meeste mensen hebben echter ook niet die keuze, en sommigen zijn itt. juist bij Parelli terecht gekomen omdat ze een 'probleempaard' hebben. Alleszins wordt aan het lichamelijke nu ook al vroeger gewerkt, en ik zie dat Parellistudenten die zelf al level 3 hebben (zoals instructeurs) met een nieuw paard wel meteen ook aandacht hebben voor de lichamelijke ontwikkeling, zeker als dat nodig is voor het paard zelf.

Groetjes,
Nathalie

Tanja Fomenkova schreef op woensdag 5 december 2007, 10:41:


Over de hengsten... 'iemand schreef dat hier' ...
Pat Parelli zelf heeft hengsten, werkt met deze hengsten ook los terwijl hij op een merrie rijdt enzovoort. Maar misschien kan je wel begrijpen dat hij beginners niet meteen aanraadt hiermee te beginnen. Veiligheid voor de mens is prioriteit nummer één in het Parelliprogramma, level 1 gaat daar voor een groot deel over zelfs. Een hengst is eerlijk en betrouwbaar, maar vaak ook directer en minder vergevend, dus niet ideaal om al je beginnersfouten mee te maken. Als je nu eenmaal in de situatie zit dat je zelf nog niet veel kan en Parelli wil doen met een hengst dan kan dat zeker, het werkt even goed. Maar op een cursus (met andere deelnemers) ben je pas welkom met een hengst als je zelf (niet het paard, een paard is altijd van zichzelf al level 10 ) level 3 gehaald hebt.

En tuurlijk vind ik Eddy Druppel en Josien goed bezig (ook zonder Parelli), en Nevzorov, daar ben ik ook jaloers van. Maar simpele Parrellistudenten als ik werken ook met hun paard aan een touwtje om de hals, en Trea wandelt ook met haar merrie los door het bos, enzovoort. Allemaal goed bezig dus!

Groetjes,
Nathalie

Elzaliene Proost schreef op woensdag 5 december 2007, 13:52:


Blijkbaar bood Parelli je toch te weinig, aangezien je Mike uiteindelijk weg hebt gedaan? Ik bedoel, daarmee heeft Parelli je dus niet kunnen helpen?

Christel Provaas schreef op woensdag 5 december 2007, 17:53:


Ja en nee.... Kijk het geluk met Mike is dat hij een goed karakter heeft. Weet niet precies hoe ik dat moet uitleggen... Misschien het volgende: 2 dagen voor Mike naar De Poedertoren ging wilde mijn vroegere verzorgster/bijrijdster van Mike afscheid van hem nemen. Ze is inmiddels 14 jaar, en heeft Mike zo'n 2 jaar 'gedaan'. Mike had de laatste maanden niet meer 'onder de man' gelopen en Carmen wilde graag nog een keer zonder zadel op Mike. Met cap op mocht zij dit van mij en toen heeft ze in de 60 x 40 m bak zonder zadel, met alleen halster en 3 meter leadrope en deze niet als teugel geknoopt(!) op hem rond gestapt, gedraaft en zelfs gegallopeerd. Natuurlijk liet hij zo nu en dan even zijn 'koppigheid' gelden door niet direct te willen stoppen als ze dat via het touw vroeg of wat moeilijker te sturen hier en daar. Maar voor de rest prachtig om te zien! Stalgenoten stonden er zelfs met een glimlach naar te kijken...

Dat bedoel ik dus met een goed of wel goudeerlijk karakter. Hij merkt donders goed wie hij op zijn rug heeft: een jonge mens die niet al te veel eisen aan hem stelt. Die komt hij dan goedmoedig tegemoet, begrijpen jullie dat? Denk je alleen eens in: 2 jaar lang een meidje dat hem verzorgde en reed, begonnen met 13 jaar en nu 14. Een kind... en een klophengst!

Waarom ik met Parelli ben gestopt heb ik in een ander topic al eens aangegeven: ik deed indertijd de oude Level 1, en wilde beginnen met de oude Level 2. De nieuwe Level 2 was er nog niet...
Mike en toenemende druk kan werken maar je moet wel heel goed weten wat je doet, en het consequent en eerlijk doen. Parelli vind niet voor niets dat je pas met hengsten moet willen werken als je Level 3 bent. Dat is echt niet voor niets!

Kijk, je hebt precies zoals o.a. Parelli zegt maar weinig 'paardenmensen'. Merendeel zijn mensen met paarden. Bijvoorbeeld Eddy Druppel hoort bij de eerste groep! Dat bewijst wat hij klaar speelt met hengsten die vaak nog lichterlijk 'verknipt' bij hem komen ook. Ik denk dat Pat P. ook bij de eerste groep hoort, al zou het ook de tweede kunnen zijn omdat hij decennia aan ervaring met paarden heeft opgedaan. Een Klaus Ferdinant Hempfling hoort zeker ook bij de eerste groep! En ik? Ik denk dat ik bij de tweede groep hoor; de mensen die moeten LEREN om goed met paarden om te gaan. En ik heb zeker van Mike veel geleerd. Absoluut! Maar als je mij gratis en voor niets een hengst zou aanbieden zou ik bedanken. Ik ben er voor mijzelf achter dat zo'n aanwezigheid van karakter voor mij (nog) te hoog gegrepen is.

Nogmaals het voorbeeld van voeten geven. Dat was vanaf dat ik Mike kocht een issue. Via Parelli en de toenemende fases is het me niet gelukt hem ten alle tijden zonder morren voeten te laten geven. Als fase 4 moest ik soms de punt van de hoevenkrabber in zijn been steken en dan NOG kwam het zo van: "nou okeej... als je dan persée die voet wilt...’ Mike kan zich heel goed afsluiten voor dingen waar hij het echt niet mee eens is. Of wat hem absoluut niet boeit. Hij heeft een regelmatig maar wel sterk karakter.

Nou dingen zoals de hoevenkrabber-fase-4 hebben mij aan het denken gezet. Zo ook het bijna eeuwig gebruik van die Carrotstick, en zoals hier al genoemd het uiteindelijk over gaan op bit voor 'de verfijning...'.

Zoals jullie wel of niet weten ben ik begonnen les te nemen van Conrad. Binnen no time gaf Mike voeten, zonder pijnprikkel!!! Alleen.... mijn gezondheid liet mij 2,5 jaar geleden in de steek. En een paard merkt het als je niet lekker in je vel steekt, en zeker een ranghoge (klop)hengst zoals Mike. De methode van Conrad werkte absoluut. Als je Conrad met Mike bezig zag! Maar het was helaas niet voldoende en ik denk zelfs eerder te laat. Ik kon waarschijnlijk niet regelmatig voldoende aan leiderscapaciteiten laten zien door regelmatig te weinig energie, zodat Mike en ik in een neerwaartse spiraal terecht kwamen.

Die stijgende lijn was er dus wel toen ik nog gezond was!!! Als TOEN Conrad er was geweest, nou ja of eigenlijk andersom: als ik niet ziek was geworden...!

Nou de afloop weten jullie...

Marleen den Arend schreef op dinsdag 4 december 2007, 14:18:


Bedankt! Ben benieuwd.