Christel Provaas schreef op woensdag 5 december 2007, 17:53:


Ja en nee.... Kijk het geluk met Mike is dat hij een goed karakter heeft. Weet niet precies hoe ik dat moet uitleggen... Misschien het volgende: 2 dagen voor Mike naar De Poedertoren ging wilde mijn vroegere verzorgster/bijrijdster van Mike afscheid van hem nemen. Ze is inmiddels 14 jaar, en heeft Mike zo'n 2 jaar 'gedaan'. Mike had de laatste maanden niet meer 'onder de man' gelopen en Carmen wilde graag nog een keer zonder zadel op Mike. Met cap op mocht zij dit van mij en toen heeft ze in de 60 x 40 m bak zonder zadel, met alleen halster en 3 meter leadrope en deze niet als teugel geknoopt(!) op hem rond gestapt, gedraaft en zelfs gegallopeerd. Natuurlijk liet hij zo nu en dan even zijn 'koppigheid' gelden door niet direct te willen stoppen als ze dat via het touw vroeg of wat moeilijker te sturen hier en daar. Maar voor de rest prachtig om te zien! Stalgenoten stonden er zelfs met een glimlach naar te kijken...

Dat bedoel ik dus met een goed of wel goudeerlijk karakter. Hij merkt donders goed wie hij op zijn rug heeft: een jonge mens die niet al te veel eisen aan hem stelt. Die komt hij dan goedmoedig tegemoet, begrijpen jullie dat? Denk je alleen eens in: 2 jaar lang een meidje dat hem verzorgde en reed, begonnen met 13 jaar en nu 14. Een kind... en een klophengst!

Waarom ik met Parelli ben gestopt heb ik in een ander topic al eens aangegeven: ik deed indertijd de oude Level 1, en wilde beginnen met de oude Level 2. De nieuwe Level 2 was er nog niet...
Mike en toenemende druk kan werken maar je moet wel heel goed weten wat je doet, en het consequent en eerlijk doen. Parelli vind niet voor niets dat je pas met hengsten moet willen werken als je Level 3 bent. Dat is echt niet voor niets!

Kijk, je hebt precies zoals o.a. Parelli zegt maar weinig 'paardenmensen'. Merendeel zijn mensen met paarden. Bijvoorbeeld Eddy Druppel hoort bij de eerste groep! Dat bewijst wat hij klaar speelt met hengsten die vaak nog lichterlijk 'verknipt' bij hem komen ook. Ik denk dat Pat P. ook bij de eerste groep hoort, al zou het ook de tweede kunnen zijn omdat hij decennia aan ervaring met paarden heeft opgedaan. Een Klaus Ferdinant Hempfling hoort zeker ook bij de eerste groep! En ik? Ik denk dat ik bij de tweede groep hoor; de mensen die moeten LEREN om goed met paarden om te gaan. En ik heb zeker van Mike veel geleerd. Absoluut! Maar als je mij gratis en voor niets een hengst zou aanbieden zou ik bedanken. Ik ben er voor mijzelf achter dat zo'n aanwezigheid van karakter voor mij (nog) te hoog gegrepen is.

Nogmaals het voorbeeld van voeten geven. Dat was vanaf dat ik Mike kocht een issue. Via Parelli en de toenemende fases is het me niet gelukt hem ten alle tijden zonder morren voeten te laten geven. Als fase 4 moest ik soms de punt van de hoevenkrabber in zijn been steken en dan NOG kwam het zo van: "nou okeej... als je dan persée die voet wilt...’ Mike kan zich heel goed afsluiten voor dingen waar hij het echt niet mee eens is. Of wat hem absoluut niet boeit. Hij heeft een regelmatig maar wel sterk karakter.

Nou dingen zoals de hoevenkrabber-fase-4 hebben mij aan het denken gezet. Zo ook het bijna eeuwig gebruik van die Carrotstick, en zoals hier al genoemd het uiteindelijk over gaan op bit voor 'de verfijning...'.

Zoals jullie wel of niet weten ben ik begonnen les te nemen van Conrad. Binnen no time gaf Mike voeten, zonder pijnprikkel!!! Alleen.... mijn gezondheid liet mij 2,5 jaar geleden in de steek. En een paard merkt het als je niet lekker in je vel steekt, en zeker een ranghoge (klop)hengst zoals Mike. De methode van Conrad werkte absoluut. Als je Conrad met Mike bezig zag! Maar het was helaas niet voldoende en ik denk zelfs eerder te laat. Ik kon waarschijnlijk niet regelmatig voldoende aan leiderscapaciteiten laten zien door regelmatig te weinig energie, zodat Mike en ik in een neerwaartse spiraal terecht kwamen.

Die stijgende lijn was er dus wel toen ik nog gezond was!!! Als TOEN Conrad er was geweest, nou ja of eigenlijk andersom: als ik niet ziek was geworden...!

Nou de afloop weten jullie...

Marleen den Arend schreef op dinsdag 4 december 2007, 14:18:


Bedankt! Ben benieuwd.