Het lijkt mij dat de holle rug ervoor zorgt dat hij op zijn fluitje gaat zitten.
Dus niet goed genoeg op zijn kont / zitbeenknobbels.
Waar je juist wel op moet zitten om de achterhand eronder te rijden, en het paard beter open in de strot kan rijden.
Het 2 de gedeelte zou ook apart kunnen gebeuren, maar juist met de holle rug zou je ook je handen te veel naar je toe halen, moeten juist van je af neigen.
Pinken meer naar voren draaien, deze meneer draait de pinken teveel naar de buik.
Daardoor loopt het paard te nauw in de strot

De benen zouden meer ontspannen naar beneden 'moeten" hangen zodat hij zijn bovenbenen meer ontspant, en beter binnenkant onderbeen eraan kan houden en tenen iets naar binnen.
Zei zij die als een eend loopt
Paard heeft een mooie gang, alleen te nauw in de strot.

Het is zo makkelijk om 'commentaar" te geven, doe het maar eens perfect,
en het ene paard zit ook veel makkelijker dan het andere!
Ik heb eens op een paard gereden, die was al moeilijk om goed op te lichtrijden.
Ander paard gaf een geweldige trap naar achteren, uh oja, niet eens gevoelt, ik bedoel maar!

jose schreef op woensdag 19 december 2007, 19:57:


Ach welnee José, jij kunt het gewoon nooit met me eens zijn. Als je OP je zitbeentjes zit zet je je rug en bekken vast. Als je er net achter zit , zit je precies daar waar het paard je hoort te dragen, is je bekken soepel en open en je rug ontspannen, perfect om mee te gaan in de bewegingen van je paard.
Het is trouwens niet allleen het bekken en de rug waar je op let bij evenwicht; ook schouders, ademhaling manier van kijken etc.

Groet, Pien

Ans Jondral schreef op woensdag 19 december 2007, 21:00:


Klopt Ans.
Ikzelf heb een scheve rug en bekken en ik weet van mezelf dat ik compenseer waardoor het lijkt alsof ik recht zit, maar in werkelijkheid moet ik een fractie meer naar links gaan zitten. Dan zit ik pas recht en loopt mijn paard ook rechter. Zelf zie je dat inderdaad niet, daar heb je iemand voor bij nodig.

BD is ook wat scheef, ik denk door mijn scheefheid, en zij heeft de gewoonte om liever op het rechterbeen te draven dan op het linker. op het linker gaat ze huppeltjes maken met de bedoeling om mij op het andere been te gooien, maar daar trap ik niet in; ze moet dus ook de linkerkant activeren.

Groet, Pien