Ans, ik doe een poging:
>> Pien: Wat je hiermee vaak bewerkstelligt is dat het paard daardoor
>> alleen met het hoofd naar buiten gaat lopen maar de rest van
>> het lichaam volgt niet, dus paard gaat niet als een banaan (
>> ingebogen) maar als een boot door de bocht en valt hij alsnog
>> over de binnenschouder.
>
> Ans: Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt. Je buigt je paard om
> je binnenbeen. Dan krijg je toch buiging in je paard?
Ja, dat wil je ook als ie over de schouder naar buiten wegvalt/loopt.
Dan vraag je stelling naar binnen, alleen de manier waarop jij of ik (en Eddy) dit doen is iets verschillend, ik mag aannemen dat het effect hetzelfde zal zijn.
> Als paard
> voldoende buigt om binnenbeen wordt het nogal moeilijk om met
> z'n hoofd naar buiten te lopen, toch? Anders loopt hij in een
> soort van S-bocht. Lijkt me ook niet erg logisch.
Volgens mij zeggen wij hetzelfde
> Wat ik wel zie gebeuren is dat het paard niet genoeg wijkt voor
> het binnenbeen en geen buiging aanneemt en dat je dan door het
> contact met de buitenteugel een paard krijgt dat met een
> contra-stelling door de bocht gaat en valt over z'n
> binnenschouder, dat wel.
> Maar dat los je anders op. (zo deed ik het in ieder geval) Door
> paard van die binnenschouder af te sturen. Dus als je een
> wending vraagt naar rechts en paard gaat met linkerstelling
> over z'n rechterschouder door de bocht.
OK, tot zover begrijpelijk en hetzelfde, maar dan
:
> Doorvragen op de buitenteugel (links dus) en meteen het hele
> paard erachteraan sturen. Dan kan hij simpelweg niet meer over
> de binnenschouder. Zodra hij zich recht maakt (omdat hij z'n
> gewicht heeft moeten verplaatsen naar de andere kant) opnieuw
> rechterwending vragen.
> (Das heel erg Adb, maar ook heel effectief
)
Wat is 'doorvragen op de buitenteugel?' Wat doe je dan met die buitenteugel? Gericht sturen (dus in dit geval naar links)? Ofwel; hem wegsturen van de binnenschouder? Dan moet hij dus z'n gewicht verplaatsen van binnen naar buiten. Is dat wat jij bedoelt? Waarom zo omslachtig? Je bent dan heel erg met de teugels bezig.
Ik zou hierbij dus stelling naar binnen vragen, binnenbeen eraan, desnoods binnenhand iets optillen richting mijn navel, echter níét over de nek/schoft van het paard! Enne.... de zit helpt ook mee op welk been je zit.
> Wat ik ook vaak zag op de demo's gisteren, was die binnenhand
> die idd over de schoft naar de andere kant werd gebracht.
> Wat vinden jullie daarvan? Hoort dat ook bij deze manier?
> (Ff voor de duidelijkheid, als ik dat doe, krijg ik op m'n kop.
>
Inderdaad: not done. Er mag bij het sturen nooit een hand over de schoft mee met die andere hand want dan 'trek' je aan twee teugels. Ik weet dat het vaak wel gebeurt maar het is niet de bedoeling. Ook niet bij western en ik weet heel zeker dat het ook niet bij klassieke dressuur 'mag'. Je stuurt met de binnenteugel (direct rein) en de buitenteugel (indirect rein) mag wel tegen de hals van het paard. Ook nooit het paard 'opzij' trekken door je hand richting je heup te bewegen. Er zijn veel mensen die dit doen maar het is dus niet de bedoeling.
Het is heel gek, maar mij valt op dat de rijders die op onze Winner rijden dit vaker zo doen. Ben er zelf nog niet helemaal achter waarom dat bij hem wel zo is en bij andere paarden niet. Misschien omdat Winner een heel soepele nek heeft (makkelijk nageeft)....
Ik zeg altijd: Niet trekken maar wíjzen. Wijs je paard de bochten door door je hand iets van de hals te halen (bij western mag dit lekker), kijk met je navel je ogen achterna en je zit, etc etc.
>> Normaalgesproken gebruik je bij een wending inderdaad
>> buitenbeen, maar het binnenbeen is het 'wakend' been dat ervoor
>> zorgt dat het paard niet naar binnen valt. Is een simpele en
>> makkelijk te begrijpen hulp simpeler,
wijken-voor-druk, weet
> werden zonder buiging uitgevoerd en bijna altijd over de
> schouder. (zoals ik als schreef)
> Al vraag ik mij nu echt wel af, wat ze dan op de cirkel deden,
> want daar bogen ze wel.
Oftwel: Sturen doe je met je buitenbeen en gewichtsverplaatsing maar je binnenbeen hangt daar niet werkeloos te zijn.
Nu ga ik het nog moeilijker voor je maken want binnen de verschillende westerndisciplines is ook nog onderscheid. Zo moet een trail paard binnen de vier balken récht draaien (dus zijn lijf recht houden zonder buiging) en een reining (westerndressuur) gereden paard moet zich rond kunnen maken. Da's iets verschillend. Zo vind ik pleasurepaarden vaak stijver dan reiners, komt door wat de rijder aan ze vraagt.
Kijk naar een barrelracer; die moet zich haast om de ton kunnen plooien maar wel nog steeds op de achterhand blijven, schouder niet laten vallen anders valt-ie tegen de barrel met z'n schouder etc.Vergelijk dat eens met een wending bij een pleasure paard, totaal anders, veel stijver (vind ik dan he).
> Ik vind ook de volgorde niet logisch.
> Stel, je rijdt rechtdoor. Je wilt een wending naar rechts maken.
> Wat doe je om die wending met buiging door te komen? :Je vraagt
> eerst wat stelling naar rechts. Buitenteugel houdt paardje op
> de rechte lijn, binnenbeen vraagt de buiging. Buitenteugel
> geeft mee, paardje krijgt de ruimte om af te wenden van de
> rechte lijn, in de buiging die bestaat rond binnenbeen.
Daar gaan we al: Ik doe het dus anders: Ik houd m'n paard dus níét
met de buitenteugel op de rechte lijn, maar met mijn zit en benen. Die buitenteugel doet heel weinig. Jij stuurt meer met je handen, ik met m'n zit en benen. Zie je het verschil?
> Buitenbeen zou in 2 de instantie ervoor kunnen zorgen dat
> paard de wending maakt en niet over buitenschouder wegloopt.
> Andersom is toch niet logisch?
> Dan zou je eerst paard met buitenbeen laten afwenden. (Maar
> waar is dan de buiging?) en als paard te stijf de bocht
> doorgaat pas met je binnenbeen de buiging gaan vragen.
> Of mis ik weer iets?
Nee, je mist niks en je redenering klopt. Helpt het wat ik hierboven schreef? (anders val ik zo in herhaling). Zit op je stoel en vóél, in je bekken.
Kom maar op met je vragen, vind ik altijd weer leuk
Groetjes, Pien
Warboel
