Maar goed, alle gekheid op een stokje. Het lijkt er dus op dat ze gezelschap zoekt op den duur. En ja met de kleine wagen liep Remco dus standaard vaker mee, met de grote wagen nooit gedaan. Daarom leek het er dus op alsof ze meer moeite heeft met de grote wagen.

Pony erbij is geen optie voor ons. Maar wat nu? Die fiets is ook maar tijdelijk, van honden hou ik niet, dus zal een vrijwilliger moeten zoeken (hihi).

Maar dit zou ook betekenen dat het parelli-gebeuren waar ik mee bezig was totaal los staat van het "verzet" voor de kar (dat zou ze toch wel gedaan hebben). Ze ging toch die dag beter lopen toen de drumband kwam = volk = leuk = gezelligheid.

En bij die parelli-oefening stond IK STIL en dat vind ze ook niets, dat wist ik al, zie longeren wat ze niet wil. Zolang ik ga meerennen wil ze best gaan draven. Maar als ik stop, stopt zijn ook. Eh heb ik dat niet ooit eigenlijk geleerd bij een andere oefening ???

Dus nog veel meer om over na te denken blijkt wel.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 17:52:


Ja ik denk het wel.
Ik denk dat jouw methode niet zo gek veel uitmaakt over het algemeen. Er zijn in mijn ogen slechts 2 grote verschillen.
Het rijden blijft hetzelfde, alleen zoals nu, bv bij het leren in stap te gaan, kun je je paard directer beinvloeden (dan heb ik het vooral over een paard wat leert he)
Een blik de juiste richting op, een oor, een kleine gewichtsverplaatsing is aanleiding om te clicken en dus een beloning te geven. Een paard wat "clickersavvy" is gaat zoeken. Doe ik het zo goed? of zo? of misschien als ik dit doe?
Dus je kan veel sneller reageren en je hebt altijd een gemotiveerd paard.
Je paard zal dus op de meest diervriendelijke sneller leren.
Nogal link dat ik dit zo stellig opschrijf, maar ik zeg dit op grond van de ervaring die ik met mijn paard tot nu toe heb opgedaan. Dit in vergelijking tot de manier waarop ik westernlessen heb gehad.
Maar ik denk dat als je de manier waarop jij werkt kan leren te combineren met clickeren, je niet weet wat je gebeurt.
Volgens mij komt jou rijden enorm veel overeen met de methode van Bill Dorrance. Volgens echte kenners bij uitstek DE methode om te combineren en zo ook verschillende zaken te kunnen belonen. Dus niet alleen de kwaliteit van uitvoering, maar ook het gedrag daarbij door release te geven en dan wel of niet te clicken, of door clicken uit te stellen en release als een soort doorgaande beloning te geven.
Kan jij me nog volgen? :)
Piet

Piet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:17:


Ja, ik kan je nog prima volgen, mijn hersens draaien op volle toeren, teneinde mij een beeld te vormen, heb zojuist jouw E mailtjes nog eens uitvoerig uitgespit.
Een tijd geleden heb ik je beloofd de BHA nieuwsbrieven over clickeren in te lezen, dus dat is mijn eerste stap. Ik moet er even de rust en de discipline voor vinden....

Wat grappig ook dat je dat zegt over Bill Dorrance. Nooit geweten. Jack en ik gaan mekaar een berg boeken kado doen voor kerstmis, weet ik er al weer een bij voor op mijn lijstje.... Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:39:


Je hebt maar 1 boek nodig :) 384 bladzijden, behalve bladzijde 25 waar hij aanschopt tegen het voeren met de hand, maar ja, de oude cowboy kon ook niet alles weten he.
Piet

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:39:


Trouwens Piet : Misschien ten onrechte, maar mijn aversie tegen clickeren lag (ligt) altijd in het feit dat ik bang was / het gevoel had van mijn paard een beloningsjunk te maken. Een paard dus dat alleen maar op zoek gaat naar dat "Yessen" , niet omdat ie het zo leuk vindt om te werken, maar omdat ie afhankelijk wordt van de beloning, ook al is dat een woord en geen voedsel beloning....
Als ik jou zo lees zie ik juist een zeer creatieve Shiny, die situaties voor zichzelf uitdenkt.....
Zeg eens : Is hij niet constant op zoek naar een Yes?

Vanwaar mijn 'angst'? Kun jij mij geruststellen???? Wat ik bij Cherokee juist wil bewerkstelligen is dat zij zin krijgt om te werken, voor het werk, niet voor de beloning. Of is dat te hoog gegrepen? Denkt een paard niet zo?
"Pressure en release" is zo eenvoudig. Clickeren lijkt mij zo ingewikkeld. Of is dat angst voor het onbekende? Zeg eens, je kent mijn methode nu.

Groet, Pien

Piet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:54:


.Oké. oké, oké, je hebt mij de link doorgestuurd maar ik had hem zelf al gelezen....Dat IS het hem nou juist: Ik laat Cherokee altijd op één bepaald punt aanspringen in galop.... Duidelijkheid ten top !!!! Reward en release volgt meteen. Maar waarom bokt ze zo ? Waarom blijft dit gedrag? Misschien bokt ze wel uit blijdschap, denk ik zo.......

Groet, Pien
ps : Ik weet niet of er nu nog mensen zijn die geinteresseerd meelezen ? Als dat niet zo is wil ik de discussie wel privé voortzetten hoor..... laat gerust weten....... Pien

...don't only talk the talk
....but walk the walk....

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 21:56:


Ik kan dat niet beoordelen. Maar ik denk dat ieder paard liever in de wei staat dan dat we hem leren te doen wat wij vinden dat hij moet doen.
Ik zal Inge eens vragen of zij hier een zinnig antwoord op kan geven.
Het tweede gedeelte van je vraag: Ik had heel veel meer moeite om op het juiste moment bv.mijn teugels te laten vallen dan dat ik nu heb om te timen met clickeren.
Het concept is zeer eenvoudig. Het is niet meer dan je paard te leren dat voor een belonig iets gedaan moet worden en dat dit op een beleefde manier moet gebeuren. De meeste paarden die ik gezien heb hadden dit in een minuut of 5 door. De snelste, was onze oude carlos. Getuigen kunnen bevestigen dat dit zeker niet langer dan een minuut of 2 duurde. Dus hoe moeilijk kan het zijn?
Piet

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 22:06:


NEEEEE niet prive...ik zit echt te lezen...wil er ook wijzer van worden en heb eigenlijk de zelfde angst voor clickeren als jij hebt....
Blijven ze niet de hele tijd zoeken naar die yes...
Gaan ze niet allerlei dingen doen die ik eigenlijk helemaal niet in gedachte had maar omdat ze die yes willen horen denk ik dan dat ze allerlei dingen gaan verzinnen tot.....
Gewoon doorgaan dus....graag....

Groetjes
Nick

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 22:06:
....knipperdeknip...


Ik lees nog steeds enthouasiast mee, moest wel een eind terug lezen om het allemaal te snappen, maar vind het ook interessant hoe jullie (sorry) "oude rotten" met problemen omgaan... altijd leerzaam... of niet?

Nick Altena schreef op zondag, 10 oktober 2004, 22:25:


Nou Nick, ten eerste heb ik de trainig afgebakend, met een duidelijk begin en eind. En ja, hij wil graag en gaat wel eens voor zich zelf beginnen als ik hem iets nieuws wil leren wat hij nog niet begrijpt.
Dan doet hij soms drie, vier oefeningen uit zichzelf en vraagt hij , bedoel je dit, of dit? Ook voel ik soms dat hij beledigd is ,wanneer ik niet geconcentreerd alleen met hem bezig ben, maar bv met iemand praat. Maar soms gebruik ik het ook, zoals met een haakse bocht achteruit lopen, dat waren twee oefeningen eigenlijk nl heup van me af of naar me toe laten komen en mijn hand op zijn kruis om achteruit te gaan.
Nu ben ik bezig hem alle kanten op te sturen met mijn hand als wegwijzer.
Maar over het algemeen negeer ik wat ik niet gevraagd heb, door hem te vragen te blijven staan, want ook dat is een oefening he.
Kortom, ik vind het niks verontrustends, als je maar ziet en weet wat er gebeurd.
Piet

Piet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 22:56:



Juist Piet...
Dit (bovenstaande) bedoel ik dus....
Alleen dan?
Tijdens training ....das nu voor jouw situatie zo omdat je er nog niet op rijd natuurlijk....
Je ziet nu dus al dat i zelf op zoek gaat en das nou juist wat ik bedoel...
Op zoek gaan naar wat jij niet vraagt....
Wie garandeerd je dat i dat straks niet onder het rijden gaat doen?


Groeten Nick

Sanet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 22:28:


Goh, Sanet. Toevallig is dit een discussie waar ik mee mee kan doen omdat ik al een poosje clicker, maar ik voel me op dit gebied zeker geen oude rot. Zelfs iemand die zich al jaren in deze materie heeft verdiept, Inge teblick, zei me laatst " Ik ben een eenoog in het land der blinden" Maw
mensen verwachten van mij dat ik het allemaal weet en zij is de eerste die zegt dat er nog zo ontzettend veel te leren is op dit gebied.
Ik heb het van haar geleerd, erover gelezen, gepraat, gemaild en na gedacht, misschien dat mijn ene oog op een heel klein miezerig kiertje staat. Maar ook Pien is op haar gebied veel verder dan ik.... Zoals zij haar leerlingen les geeft volgens de in mijn ogen, beste methode die er is, Die heb ik pas 2 jaar geleden ontdekt.....
Piet

Nick Altena schreef op zondag, 10 oktober 2004, 23:10:


Niemand garandeert me wat helaas...... Maar het is nu ook niet zo dat wanneer hij me ziet dat hij gaat staan oefenen in de wei.( nee hij draaft naar me toe ) We kunnen uren wandelen zonder dat hij ook maar iets anders doet als wandelen en tussendoor lekker gras freten. Daarom zei ik ook dat ik de training afgebakend heb. Ik kan me zo voorstellen dat er straks ook een verschil is tussen rijden en trainen. Misschien doet hij later ook wel eens iets dat ik niet gevraagd heb tijdens de training, maar dat is dan wel een teken dat hij op mij gefocust is he en WIL leren. Voor mij mag iedereen een paard of een mens fouten maken als hij leert. Verder verwacht ik dus dat er geen verschil is tussen grondwerk en rijden. Vraag het me over een jaar of 2 nog eens :)
Piet

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 22:06:


Hallo Pien.

Hiero mijn reaktie.

Jacqueline rijdt nu 2 jaar op Twist. 2 lessen per week en 4 dagen oefenen.
In galop zetten.vergeet het maar. Altijd problemen

Ik rij 5 maanden. In galop zetten zonder woorden, nooit op hetzelfde punt, en als ik klaar ben krijgt Twist haar beloning. Teugels echt helemaal lang, uitstappen en STOP.

Werkt prima omdat ik haar laat voelen tijdens het rijden, ik lach, heb inwendig plezier en ontspan volledig. Dat is de beloning van dat moment. En ik rij ondanks mijn groenigheid met lange teugel.

Weet niet of je hier wat aan hebt. Jacqueline altijd..yesssss, come-on, good girl and so on. Ik heb zo iets van shut up your face and enjoy in your hart. Kan het ene paard voor het ander zijn hoor, maar ik blijf erbij ride with your mind. Cherokee was toch grasmaaier WAT EEN RUST
Misschien is het een paard wat geen poeha wil, wie weet. !

Martien.

Als eerste even de titel veranderd. Vind ik zelf wat duidelijker omdat ik even dacht zoveel mails op mijn opmerkingen te hebben .

Maar ik denk dat het belonen dmv een clicker niet tot "negatieve" effecten hoeft te leiden (dat het paard alleen nog maar naar de Yes zoekt bedoel ik).

Hetzelfde is als ik met vrijheidsdressuur oefeningen bezig ben. Ik beloon met een stukje appel. En een shet eet graag uiteraard en ze doet echt haar best voor die appel, maar niet goed is niet goed. En dus geen appel. En dan doet ze daarna echt beter haar best. Doe dit al 2 jaar en ze heeft nog nooit staan te schooien voor een stukje appel. Ik denk dat als je consequent bent dat dit voor clickeren ook zo is.

Maar je doet dus oefeningen Piet; achterwaarts balkjes lopen en zo?

Wordt nu echt nieuwsgierig. O ja schoonzus komt niet mee .

Maak binnenkort een afspraak maar moet even kijken hoe we in onze vrije weekenden zitten (mail dus wel prive).

Groeten,
Ingrid