Herman schreef op dinsdag 16 september 2008, 14:32:


Het paard wat ik hier te koop zette was ook een paard dat niet meer bereden kon worden.
Niet door een lichamelijk probleem bij het paard , maar door een te grote ruiter en de eisen van de sport waaraan wordt gedaan door diezelfde ruiter.

De ruiter van het paard wat ik hier te koop aan bood heeft exact de zelfde gedachte gang als Michiel.... nog niet aan toe niet meer te rijden....

Het paard wat ik hier te koop zette was exact hetzelfde als bij Michiel..... óók niet van MIJ.

Het paard wat ik hier te koop zette is niet naar de slachtbank gegaan of ingeslapen en dat zou ook niet gebeurd zijn als het niet verkocht was.
Dan was het hoogste en enige gevolg gekomen dat dochter geen paard meer kon rijden , of ze dit nou leuk had gevonden of niet.

Het paard wat ik hier te koop zette stond juist hier te koop omdat ik hier een adres hoopte te vinden waar het dier een dierwaardiger bestaan zou krijgen (geen verplichte stal meer in de winter bijv.)

Dit is , ondanks alle verwijten hier gelukkig allemaal gelukt !

Maar hee... tis Michiel
Een zeer hoge intelligentie , evenwichtige fijngevoeligheid en integriteit ontbreken bij mij natuurlijk volkomen.
Het eerste klopt hoor en heb ik nooit geen geheim gemaakt... ik ben dom want ik weet nog lang niet genoeg.

Maar het proberen hier te verkopen voor slachtprijs of zelfs weggeven als ( " slechts " ) een weide maatje had dan toch ook bedacht kunnen worden door diezelfde zeer fijngevoelige en intelligente Michiel ?
Er zijn er vast die er een zoeken en ik denk niet dat het de eigenaar ook maar ene fuck uit maakt of dit dier geslacht wordt of nog jaren tevreden met soortgenoten in een wei rondloopt als grasmaaier en maatje van een ander paard.

Tja.... dan rest nog bewust overwogen....

Nee joh.... ik heb die beslissing dit paard hier te verkopen natuurlijk ook niet héél bewust overwogen.
Voor mij dus geen respect maar afzeiken die handel....

Dat respect is hier blijkbaar alleen voor hen die een paard voor hun winterboterham verkopen en mensen zoals Michiel...

Nah... het heeft ook zijn voordeel.
Nu is tenminste duidelijk wie hier zonder problemen een paard weg kan doen , op welke manier dan ook .... als je maar aan bovenstaande voorwaarde voldoet.

Monique Meijer schreef op dinsdag 16 september 2008, 14:56:


Misschien durven ze niet meer of zijn ze vanhier verdwenen???.
Ja,ik heb zelf ook geredde pony's en gratis gekregen omdat ze ''op waren''.
Nou,niets mee aan de hand op de verzorging van de hoeven na.
Ik hoop ook dat dit goed afloopt en heb maar paar dingen gevraagd,ben niet iemand die gelijk gaat schelden maar zou het erop aankomen om deze reden dan ......moet ik niet in de buurt zijn.
Maar er is nog hoop en er zijn ook nog zat mensen die BIJRIJDER ZOEKEN voor hun paard door te weinig tijd.
Dat kan nog wel eens gratis of voor weinig.
Misschien is dat oplossing,er een in de buurt vragen waar ook op gereden mag worden.
En de trouwe viervoeter gewoon houden en met het andere paard aan een lang touw meenemen ,net als de cowboys doen.
Ik heb het ook gedaan met mijn oude pony,westernzadel en op de grote jonge rijden en de kleine aan touw aan knop meenemen.
Gaaf......!

Conny

Monique Meijer schreef op dinsdag 16 september 2008, 14:56:

Nee hoor, hetzelfde gevoel hier. Misschien extra sterk omdat Sieta heel veel problemen heeft (gehad) en mijn zoektocht ontzettend lang is geweest om alles in mijn mogelijkheid te doen om haar er weer bovenop te krijgen. (Met jou en Indy hetzelfde volgens mij).
Het idee dat ik haar naar de slacht zou brengen omdat ik zou willen rijden, breekt mijn hart. Sorry Siet, ik wil rijden, jammer van jouw leven, daar beslis IK nu over. Het maakt me niet uit dat je elke dag je best voor me doet, we samen heerlijk kunnen wandelen, knuffelen, clickeren... we vanalles ontdekken samen. Ik kan niet op je zitten, dus houdt het op.

Paarden zijn ineens alleen nog de moeite waard als je erop kunt rijden. En honden dan? En katten? Alle andere huisdieren? Kun je toch ook niet op zitten?
En ik begrijp dat Michiel niet de eigenaar is van dit paard en dus ook niet de beslissing maakt om hem naar de slacht te brengen. Maar hij zegt wél dat hij nog niet klaar is om niet meer te rijden... Misschien is Jur nog wel niet klaar om dood gemaakt te worden?
Een zogenaamd van liefde getuigende uitspraak als liever naar de slacht dan naar iemand die er toch nog op gaat proberen te rijden.. Sorry dat gaat er bij mij niet in. Je kunt ook tegen de eigenaar zeggen dat hij niet naar de slacht hoeft, omdat jij het heel fijn vindt om met hem bezig te zijn.
IK vind dat élk paard dat verdient, ze hebben tenslotte ook al die dagen moeten doen wat WIJ wilden.

Sieta schreef op dinsdag 16 september 2008, 16:23:


Wat ik ook zo erg vind hier: als Michiel al besloten heeft Jur naar de slacht te laten gaan als hij onberijdbaar schijnt te zijn, dan is de relatie tussen Jur en Michiel nu al definitief verstoord. Hoe kan je nog open en eerlijk tegen je paard zijn als je hem in je achterhoofd al hebt opgegeven en van plan bent hem naar de slachtbank te laten gaan.

joop schreef op dinsdag 16 september 2008, 17:40:

Waar schrijft Michiel ergens dat hij Jur al heeft opgegeven?
Dat kan ik nergens uit zijn bericht opmaken.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Sieta schreef op dinsdag 16 september 2008, 16:23:


Het zelfde gevoel van mijn kant.
Was het mijn paard, ik zou haar niet meer recht in de ogen kunnen kijken.
Nochtans heeft haar dood ook door mijn gedachten gespookt.
Het uitgangspunt was alleen ietsje anders,....

Kan dit paard een aangenaam leven leiden zonder gereden te worden? Dat zou een beter overweging zijn, bij zo'n beslissing.

Herman schreef op dinsdag 16 september 2008, 17:44:


Jur is niet Michiels eerste leasepaard.
De vorige had ook wat probleempjes en werd plotseling doodgezwegen.

Herman schreef op dinsdag 16 september 2008, 17:44:


Niet letterlijk opgegeven, hij heeft hoop. Maar wat voor hoop heeft het paard met een lease eigenaar die al besloten heeft hem te laten slachten als hij niet meer berijdbaar zou blijken te zijn? Ik vind dat Michiel eigenlijk helemaal geen paard moet hebben als hij zo denkt. Een volgend leasepaard zou wel eens dezelfde weg kunnen gaan, en ik wil dat mensen hun verantwoordelijkheid kennen als ze een dier nemen, je zorgt er voor tot het er niet meer is, en je laat het einde niet versnellen door een dier naar de slacht te laten gaan. Een andere oplossing kost misschien meer maar geeft ook veel meer voldoening.