eddy DRUPPEL schreef op woensdag 24 september 2008, 12:38:


Je gaat er NIET óp als je er náást geen "controle" hebt (lees als je paard jou niet voldoende vertrouwt als je ernaast loopt)

Begin bij het begin!

Marleen den Arend schreef op woensdag 24 september 2008, 12:41:


Echt een stumperd

stumperd schreef op woensdag 24 september 2008, 12:43:



Lieve schat, je trékt er niet aan, je geeft een licht signaal die kant op (terwijl je met je lichaam al die kant op 'kijkt')


Oh mijn god... Dus het is kracht waarmee we een paard bedwingen. ja, anders reageert zo'n groot sterk paard niet toch? (waar zijn we, bokt??)

Het paard voelt een vlieg, dus je hebt, als je de juiste band met je paard hebt en hem goed hebt geleerd wat jij wilt, niet meer dan de druk van een vlieg nodig. Het is lastig om met de druk van een vlieg te werken dus je gebruikt meer, maar je duwt hem niet opzij, je geeft de suggestie die kant op en je paard WIL meewerken.



Ja, je kunt je paard pijn doen met een halsring ja. Maar prober het eens op een niet erg meewerkend paard, het zal je verbazen dat je niets maar dan ook niets van hem gedaan krijgt.

stumperd schreef op woensdag 24 september 2008, 10:52:


Voor mij ondenkbaar.
Ik heb vroeger honden gehad.
Indrukwekkend grote en sterke honden mag ik gerust zeggen.
Liepen onaangelijnd 100% betrouwbaar aan de voet.
Omdat ze niet eens anders wilden.
Je weet wel, van die irritante rothonden voor wie de hele wereld bestaat uit bedenken wat de baas over 10 seconden misschien zou willen.
Was in mijn klikkerkleuterschooltijd nog.


Probeer eens om NIET te reageren.
Deze tip in de eerste plaats ten behoeve van verruiming van je eigen belevingswereld.
Maar probéér dit nou eens in een veilige situatie, organiseer dat iets of iemand je paard laat schrikken en DOE NIETS. Paard staat na 3 schrikpassen stil; dit weet ik met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid.

Voorbeeldje uit mijn eigen praktijk dan:
toen ik Dyggur pas had schrok (of deed alsof) hij van alles en nog wat... de eenden in het kanaal voor de deur, een opvliegende blauwe reiger of andere dinges, plasticzakjesmonsters, ga zo maar door.
Helemaal aan het begin, toen er van vertrouwen en band nog geen sprake kon zijn (alleen eigenlijk maar "ikke blij met een nieuw goed paard"), maakte ik, naast desensibiliseren (FILMPJE EDDY! http://www.youtube.com/watch?v=jD55TQXGcrI ), gebruik van mijn vaardigheid even snel náást mijn paard te kunnen staan alsdat mijn paard schrikt. Ik zou dat trouwens nog altijd doen als ik de situatie te onveilig zou vinden.
Maar al snel wordt er voldoende wederzijds vertrouwen opgebouwd. Dan doe ik helemaal niets meer... en dat werkt (negeren ongewenste respons). Echt waar: minder = meer.

Ik heb dus niet gewerkt aan een paard dat er niet vandoor kan, maar aan een paard dat er niet vandoor wil.

Marleen den Arend schreef op woensdag 24 september 2008, 10:52:


Ik ook niet, maar toch vind ik dit een interessant genoeg stelling om even op in te gaan: het hangt namelijk óók af van wat als "juiste hoofdhouding" ervaren wordt!

De hoofd-op-de-loodlijn fixatie is maar een idee van mensen, een schoonheidsideaal dat geleidelijk ontstaan is vanuit een meer praktische gerichte ervaring dat het een fysiek grote macht geeft (aangespannen paarden "moeten" dit ook, dan kúnnen ze er niet vandoor en in combi met oogkleppen zien ze meteen geen steek meer behalve het plekkie waar ze de volgende stap moeten zetten), niet een juiste hoofdhouding die volgt uit biologie en fysiek.


en duidelijk niet goed genoeg gekeken


Helemaal met je eens.
Leg je het dame v. Grunsven ook even uit?

stumperd schreef op woensdag 24 september 2008, 10:54:


Noch met libra, noch met halsring "houdt je een paard" dat "er ineens vandoor gaat". Is ook totaal niet interessant.

Als je paard er serieus vandoor wil (of omhoog) houdt je dat zelfs niet met de gruwelijkst denkbare bitten. Integendeel.
Ik dacht dat dit hier een al lang gepasseerd station was.... heeft Frans er niet zelfs een pagina over gemaakt, jaren terug al?

Marleen den Arend schreef op woensdag 24 september 2008, 11:21:


Ik val jou niet persoonlijk aan maar in het algemeen voor mensen die hier iets over willen weten.
Vandaar dat ik er ook nog en te vroeg bij vermelde,.
En over bitten,kijk maar naar de foto hier naast,ik ben echt niet zo'n teugeltrekker als jij denkt.

Groet Conny

Daniel schreef op woensdag 24 september 2008, 15:55:



Die is te gemeen, sorry!

Marleen den Arend schreef op woensdag 24 september 2008, 13:58:


maar dat hij flipt van een

Het mag er dan wel uit zijn maar het klopt niet met de foto's , het klopt ook niet met mijn manier van rijden Marleen MAAR DAT kan je niet weten want je hebt me nog niet zien/voelen rijden

e m kraak schreef op woensdag 24 september 2008, 16:09:


Klopt! (leuk he, dat ik dat even kom bevestigen, haha).
Drie dagen terug; ik met sieta aan het wandelen, zoe met jesper. Aan de longeerlijn (dus flink wat speling voor de paarden). Paarden aan het grazen, slappe lijn bij sieta, Jesper was zelfs los. Was een grasveldje aan een (heel rustig) weggetje. Ik zat op een bankje. Achter ons bij een huis stond een vrachtwagen, en daar werd iets zwaars uitgegooid of het viel eruit, anyway, een flink harde knal. In no time spurten Sieta en Jesper weg. Ik stond niet eens op van mijn bankje en Sieta stond alweer stil. Jesper rende in eerste instantie weg, draaide zich om, zag ons en dacht hmm... niet nodig. En kwam weer teruggewandeld.

Vandaag nog een vrachtwagen die ons echt op een halve meter moest passeren op dezelfde smalle weg. Hou ik Sieta's touw strak is dat vragen om een flipreactie. Angstig naar de vrachtwagen kijken ook. Als ik aan dr manen frunnik is er niets aan de hand.

Marleen den Arend schreef op woensdag 24 september 2008, 10:52:


Dit zie je natuurlijk helemaal verkeerd Marleen
De oorzaak daarvan hebben we net allemaal kunnen lezen :

Ik citeer een stuk van de topic starter ,

Het westernrijden gebeurt met een shank dat paarden hebben leren respekteren door scha en schande en pijn MAAR de leek ziet alleen die doorhangende teugeltjes .


einde citaat.

Let voorál op de laatste regel die doet overkomen alsof er ik weet niet wat voor een gruwelijkheden gebeuren om dit verzameld lopen het dier zo aan te leren.

Maar ik begrijp steeds minder (of misschien steeds meer !) van zijn teksten of van zijn manier van denken omdat er daarna weer iets totaal anders geschreven wordt :

Ik citeer nogmaals de zelfde schrijver :


einde citaat.

Buiten dat een lijn van 6 meter in een bak van 12 bij 12 voorbij het midden wel degelijk gespannen kan staan.....

Gezien de laatste regels in beide stukken begin ik hier grote vraagtekens bij te zetten.
Maar ik zal het dus allemaal vast weer helemaal verkeerd lezen.

Marleen den Arend schreef op woensdag 24 september 2008, 11:27:


Ach Marleen,jij denkt dat alles wat geschreven is ook daawerkelijk gebeurd.
Dit zijn gewoon waarschuwingen voor mensen. n.l.

Ik (sorrie Eddy,toch weer gedaan kon het niet laten..)heb eens wat oude berichten van je doorgelezen want vroeg mij af hoe lang dit gebekvecht met jouw zou duren over en weer...nou je was in 2005 al onder de indruk dat het er hier zo gezellig aan toe ging en hoe we dat vol houden.
Je kon het zelf ook niet laten en valt nog steeds aan op een vervelende betweterige manier.

Als wij iets als voorbeeld gebruiken om mensen te waarschuwen denk jij al dat onze paarden mishandeld worden en iedere dag flippen ofzo.nou ja.
Bokt ben ik nog nooit langer geweest dan twee keer ,toen had ik het daar wel gezien.

Je wilt ook graag met smilies werken om het beetje gezellig te houden en laat ik dat nu net vandaag geleerd hebben va Nick waar ik de poppetjes kan vinden.

Neee Duel!

Britt Claeys schreef op woensdag 24 september 2008, 11:44:


Was dat geen schrijven van Marleen i.p.v. Esther>??