Michiel schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 11:53:


Hi Michiel,

Geniet van het weer , Luna en Jur.
Veel plezier vandaag!
En ik blijf het knap vinden dat je zo in het leven kunt staan!

Gr Esther

Michiel schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 11:53:


Ondertussen hoop ik dat jullie ervan genoten hebben! Jur's laatste wandeling zo samen met jullie, ik zou krom liggen van ellende. Maar heel eerlijk, Michiel, ik zou wel een klein stukje van jou willen hebben .
Jij bent een eerlijk mens en ik wens jullie alle mogelijke geluk met Luna.
En Jur, die begint een nieuw hoofdstuk bij Eddy...

Marianne

van lennep schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 12:56:



Dat is te leren hé www.thework.org en die school is de meest krachtige, snelste en eenvoudigste. Máár niet (of juist daarom niet), voor iedereen geschikt.
Net als het lopen op blote mensenvoeten, dat mag dan bewezen sterke voordelen hebben, weinigen durven aan zo boodschappen te doen

Luna is qua karakter kalmer dan Jur, ze liep zonder aarzelen langs een schilderskeet en stapt zo een houten boogbruggetje over in het park. De stadsbus, motoren, auto's, onder een flat door, ze wandelt lekker door en vaak nog voorop ook. Meer moeite had ze met een afstap van 3 treden. Mooi om te zien hoe ze zoekt en probeert deze hindernis te nemen. Wel even dunne mest en Jur die het 3 maal voor moest doen maar dan stapt en sprong ze toch. Hier hebben we met Jur heel wat meer moeite mee gehad destijds. De komende week maar weer even heel wat anders gaan doen met haar, in de bak bijvoorbeeld die is bijna droog nu En dan kan dat wandelen even bezinken.

Groet, Michiel

Michiel schreef op zaterdag 11 oktober 2008, 20:32:

Wat vinden jullie?
We hebben een vriendin die houd van lopen naast een paard,
in een kalm wandeltempo. We denken erover of ze als derde persoon
met Luna haar wandelingen zou kunnen maken? Maar is 3 baasjes niet te veel, voor een paard? Of maakt dat niet uit als ze alle drie maar
ongeveer de zelfde goede aanpak hebben?

Groet, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 10:03:


Ik denk dat het per paard verschilt, sommige paarden vinden dat prima, andere kunnen er niet zo goed tegen. Het zal ook uitmaken of het klikt tussen Luna en jullie vriendin. Misschien kun je eens mee om te kijken hoe het gaat terwijl ze aan het wandelen zijn? Ik weet niet hoever Luna in haar opvoeding is, als er nog veel werk aan de winkel is zou ik even wachten met meerdere personen met haar laten wandelen. Er is natuurlijk ook wat voor te zeggen om haar aan meerdere mensen te laten wennen. Dezelfde soort aanpak lijkt me sowieso handig.

Groetjes

Sieta schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 11:54:


Hangt erg van het paard af denk ik.
Noch Piablo noch Moon doe je hier plezier mee en de wandelaar komt in de problemen. Conquistador weet ik niet zo maar ik denk dat dat wel ok is, hij is ook al een oudere en zeer ervaren pony. Onze Cappucino die we vroeger hadden kon je er geen groter plezier mee doen, op stap en dingen ontdekken en wat grazen tussendoor, maakt niet uit met wie.

Ik zou ook samen beginnen en dan beurt om beurt leiden en van elkaar leren en kijken wat Luna er van vindt en in wie ze al dan niet vertrouwen heeft.

Luna is nu 5 weken hier, Als volkomen groen paard van 3 1/2 leek het me goed een logboek bij te houden van elke dag, daar plak ik nu hier de samenvatting:

Samenvatting Oktober:
Luna’s eerste maand was natuurlijk vooral wennen aan de kudde en aan haar nieuwe leven hier met ons. Verder heeft ze geleerd wat clicker training is met beleefd voedsel aannemen. Mokbehandeling is gegaan van fel achteruit trappen naar 80 % stil toestaan. Hoeven uit krabben is gegaan van zich op de grond laten vallen bij het oppakken van de voorvoeten en achteruit trappen van de achterhoeven, naar met wat moeite toestaan om haar voeten uit te laten krabben op de hoefstandaard.

Ze kan nog steeds niet aangebonden staan zonder dat ze iets kapot trekt, ze loopt soms 2 meter naar achteren dan. De eerste keer met Jur liep ze uit nood om te volgen de 3 traptredes in het park af! De volgende keer zonder Jur kreeg ik een vaste weigering, waarop ik 45 minuten heb geoefend daar in allerlei variaties. Het halsteren gaat de ene keer goed de andere keer met moeite. Ze heeft een 2 weken geweigerd mee te gaan uit de wei, met elke 3 stappen een stop. We gebruikten daarop een combinatie van touwdraaien en clickeren waardoor het de laatste 3 keren normaal ging en zonder stop.

Ze volgt heel prima in het bos van Zandhove en in het park (beide een uur lopen). Doordat we vaker deze 2 routes liepen kon ze ook de rust vinden om te pauzeren, zelfs dát moest ze leren. Ze vindt het buiten wandelen leuk! Het verkeer van fietsen, brommers, stadsbussen, etc. accepteerd ze gemakkelijk.

Stoppen en langzamer gaan doet ze erg goed. Evenals volgen in alle wendingen, ook door fiets sluizen heen. Pasje achterwaarts doet ze gewoon. Haar bijtreflex is bijna helemaal weg. Ze wordt nog humeurig (bijterig, hoofd schudden/hoog) als ze denkt gras/hooi te mogen eten en we dat verbieden. Ook als we net van huis af gaan door de aanplant, wellicht omdat ze moet wennen aan het volgen van ons pad en soms roept ze nog naar de kudde. Ook wordt ze humeurig als we iets te veel druk op haar uitoefenen. Eenmaal ben ik met haar de harde weg van huis af gegaan deze maand, waarin ze elke 3 stappen stopte. Dat oefenen komt later wel weer.

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 3 november 2008, 12:13:


Michiel, dank voor het delen!

Sieta schreef op dinsdag 14 oktober 2008, 11:54:


Misschien een wat late reactie maar soms kan ik het forum niet volgen...

Ik heb goeie ervaringen om een derde persoon toe te laten die op regelmatige (!) basis mee het paard beleert, zolang het dezelfde methodiek is.
Minder goeie ervaringen indien ze niet echt een commitment willen geven want dan ziet het paard teveel mensen in korte tijd.
Wees uiteraard ook zeker dat je ze kan vertrouwen met jouw groen paardje, soms als mensen een slechte dag hebben doen ze al wel eens dingen die je liever niet zou willen...

Succes!

Anne Marie

Michiel schreef op maandag 3 november 2008, 12:13:


Ik heb weer een samenvatting gemaakt van de 2de maand dat we Luna hebben:

Samenvatting November 08

In haar 2de maand is er veel gestabiliseerd. De mok behandelingen zijn gegaan van 80 % naar 100 % rustig toestaan. De mok is over, wel krijgt ze nog vaseline op. Haar voeten oppakken gaat nog steeds met moeite, het is gegaan van lichte paniek naar het stront vervelend vinden. Als we met zijn 2en zijn en goed belonen gaat het ietsje beter. Ik heb het oppakken 2 weken laten rusten, maar merkte nadien geen verschil met daar voor. Het wandelen gaat gemakkelijk, bijv. op vraag achter me blijven gaat nu ook redelijk. Het aangebonden staan is vanzelf goed gekomen, met een los touw bleef ze steeds makkelijker dicht in de buurt van de wand en kan nu na 2 maand ook aangebonden worden zonder dat ze iets kapot trekt.

De 3 traptredes in het park heb ik goed kunnen oefenen en loopt ze nu vlot af. Humeurig happen en stoppen/weigeren heeft ze nog steeds als het haar niet aanstaat. We hebben nieuwe routes voor het eerst gelopen, het 3de park, en richting Laag Zuthem. Ook naast de fiets is ze helemaal gewend, ook over de harde weg van huis af. 4 maal een fiets mee genomen als voorbereiding en toen 3 maal gefietst met draf erbij. Waarbij de eerste keer lekker enthousiast en toch goed luisterend!

De volgende 2 keren wou ze steeds minder graag, ook met wandelen trouwens, waarschijnlijk het begin van vocht in de benen. Waar ze begin dec. voor behandeld gaat worden. Haar maatje Little One is half november op stal gezet, ze staat nu met Annemiek alleen snachts, overdag komen er enkele stalpaarden bij. Wat op zich onrustig is, ze verdringen zich bij het eten en jagen Luna weg. Luna leert nu wel vluchten, dat kende ze amper en was onnozel brutaal oftewel onvoorzichtig. Eind van de maand had ze hierin voldoende bijgeleerd. Een rustige wei heeft ze niet met deze kou, een overkapping met stro zou mooier zijn, en een rustiger groep overdag ook. O ja we hebben het zadel er ook eenmaal losjes opgelegd zonder probleem.

Plan December

Kalm aan doen deze maand. Haar vocht in de benen zal eerst over moeten gaan. En dan komt het plezier om mee te gaan wandelen en fietsen hopelijk ook weer terug. Haar voeten oppakken iets minder vervelend gaan vinden, en wel toestaan. Wellicht de trap afgaan met 5 tredes? En het zadel er nog een keer op doen en daarbij de singel vastmaken. Afhankelijk van haar looplust het fietsen uitbouwen, waarbij plezier in het draven voorop staat. Maar enkel wandelen is ook goed, en daar speels mee om gaan.

Groet, Michiel

Michiel schreef op woensdag 3 december 2008, 21:55:


Vocht in de benen? Enig idee hoe ze daar aankomt?
Monique

Monique Meijer schreef op donderdag 4 december 2008, 10:57:


Niet met zekerheid, nee.
De eigenaar geeft direct het buitenstaan, met kou en vocht en niet kunnen liggen, de schuld. En raad aan haar op stal te zetten. Hij heeft haar een spuitje gegeven dat het vocht afdrijft en maandag kijkt de dierenarts er naar. Op stal zetten heeft echter zo veel nadelen dat ik dit nog niet wil doen. De kans op koliek door het stilstaan en 2 maaltijden op een dag is dan groot aanwezig. Ook stalbenen kan ze dan krijgen, nog meer vocht.

Maandag was haar R. knie (handwortel) en woensdag haar L. knie dikker. En ze loopt met pijn en niet graag harder dan staptempo, al stapt ze wel normaal. Als dit al langer speelt zou dit de oorzaak kunnen zijn van haar verminderde lust tot draven naast de fiets vorige week.

Ik ben gaan zoeken naar oorzaken, het kan ontstaan door:
- overbelasting, lijkt me niet voor haar, tenzij het door de zachte klei lopen en plotseling weg moeten springen bij de voerbak komt
- Blessure door een trap, dat kan maar dan is het wel raar dat links en rechts elkaar hebben afgewisseld.
- Andere voeding kan ook, sinds een week eet ze minder gras en veel meer voordroog-hooi. Als ze daarbij ook nog iets gevoelig is voor ons voordroog kan dit vocht probleem ontstaan.
- Het mokvirus kan ook, haar mok is echter al bijna 2 weken niet meer te zien.
- En wat de eigenaar zegt, kou en regen en niet kunnen liggen. We hebben wel een droge verharding waar ze snachts op zou kunnen gaan liggen, daar ligt echter geen stro, omdat het direct nat zou worden, geen overkapping dus. Ik zie niet aan haar dat ze het koud heeft met haar normale wintervacht.
- Niet geheel happy zijn, dat zou ook nog kunnen, de stalpaarden die bitserig overdag het hooi opeisen. Haar maatje die hele dagen op stal staat. Echter haar 2de vriendinnetje (uit de zomerkudde) is altijd bij haar. Dus zo erg is het ook weer niet. Maar goed een stabiele groep, zonder weg gejaag, was beter natuurlijk en een overkapping over de verharding met al die regen was ook niet gek geweest.

Groet, Michiel

Michiel schreef op woensdag 3 december 2008, 21:55:


Michiel,

Hoe oefen je die trap?
Ik had er nog nooit aan gedacht om mijn paard te leren een trap op te lopen, maar misschien geeft dat wel mogelijkheden om dan op de wei stukken wat hoger met een trap af te werken. Dan kunnen ze het toch minder stuk lopen en hebben ze in de winter misschien toch wel minder blubber?

Hoe ziet jouw trap eruit?
Zou je een foto kunnen plaatsen aub?

Alvast dank.

Anne Marie

Michiel schreef op donderdag 4 december 2008, 12:08:


Op stal zetten zou ik ook niet zo snel doen. Zo te zien ben je alle mogelijke oorzaken al afgegaan. Moeilijk zeg.

Indy heeft ook een tijd last gehad van vocht in de benen, maar dat was in de periode dat ze die vreselijke hoefzweren had. Toen haar stand beter geworden was door anders bekappen (geen hoge hielen meer), zijn haar benen ook niet meer dik geweest.

Ik hoop dat je erachter komt wat de oorzaak is.
Monique

AMA schreef op donderdag 4 december 2008, 12:44:


Ja op gaat makkelijker dan er van af
Ik kwam er bij toeval achter dat ze zelfs een stoeprand eng vond om van af te gaan. Geen foto nodig, in het park hebben we een pleintje met een taluut en een 6 meter lange trap met 2 tredes en een 12 meter lange trap met 3 tredes en een 1 meter brede trap met 5 tredes. Met de stoepranden op de heenweg kon ik dus mooi geleidelijk opbouwen. Dat er veel gevallen blad lag op de trap heeft me zeker ook geholpen, dat verzin je niet, maar het lijkt wel minder eng, de trap lijkt dan op een taluut. Omdat naar boven gaan makkelijker is, ben ik ook van halverwege gestopt en haar achteruit gevraagd. Achterwaarts naar beneden lopen kon je dus al eerder als in de kijkrichting. Ach zo spelend en belonend met Y es appelstukje is het gelukt. De 5 tredes moeten we nog, die hebben nog maar 1 maal naar boven gedaan. Voor in de stad rijden oefen ik dit, ik droom nog steeds om eenmaal in het centrum de trappen op te gaan naar het stadhuis

Groet, Michiel