Michiel schreef op zondag 5 april 2009, 18:45:



knip

Grappig, bij Niek zijn de stops ook zo goed als over. Het terrein verlaten is nog steeds het moeilijkst voor hem, maar het duurt nu hooguit een paar minuutjes ipv. een 20 à 30 min. Stijgeren bokken en achteruitslaan heeft hij nooit gedaan, alleen maar achteruit lopen en staken.
In tegenstelling tot Luna, moest ik juist wel wat fermer optreden bij Niek. Druk op het touw houden wanneer ik voor hem uit liep of een tikje met het leidtouw op de achterhand wanneer ik naast hem liep.
Zodra Niek de neiging heeft tot stilstaan, hoef ik nu alleen maar een stap naar achteren te zetten, mijn leidhand naar voren te houden en dan gaat hij al. Duurt het mij te lang zwaai ik even met het touw richting achterhand en daar gaat ie weer. Gelukkig heb ik dat laatste bijna niet meer nodig.
Mijn oudste dochter die maak zo nu en dan thuis is, wilde hem laatst ook uit de wei halen en wat denk je?? Lekker blijven staan natuurlijk.
Hoezo paarden zijn dom

Aangezien Niek de buitenritten erg leuk lijkt te vinden, verwacht ik haast dat de laatste korte stops ook al snel tot de verleden tijd zullen gaan horen.

Wanneer hij nu iets 'engs' ziet wanneer ik op zijn rug zit, geef ik hem wat meer teugel en de ruimte om te kijken waarna hij snel de 'hindernis' durft te nemen. Hij lijkt rustiger onder het zadel dan wanneer je er naast loopt.

Mijn jongste dochter is vandaag met Niek in het bos wezen rijden en dacht daar precies hetzelfde over. Het lijkt wel of hij zich zekerder voelt met een ruiter op zijn rug. Pa met de fiets ernaast/ ervoor, en Niek volgde netjes erachter. Hij liep nog net niet over de fiets heen.
Toen mijn dochter even met Niek in draf ging op een recht stuk, had pa al snel het nakijken.

Bij tegemoet komende paarden werd Niek lekker stoer, ging 'op eieren lopen' maar werd niet vervelend.
Man, wat hebben we toch een heerlijk paard gekocht Yes!

Ilma Meijer schreef op zondag 5 april 2009, 20:42:


Ja die ferme duidelijkheid was ook het eerste dat ik toepaste.
Dat zachte duidelijkheid met weglating van die steviger aanpak, genoeg kon zijn, wist ik niet. Zo ziet dat er uit ongeveer:

Als ik bij de poetsplaats met hooi aan kom lopen, dan verhinder ik ongevraagd toehappen met een wijsvinger. Die wijsvinger is er ook als ze met haar hoofd me weg wil drukken. Haar voeten optillen is geleerd met clickeren en geeft ze spontaan met een aanraking. De achtervoeten nog niet zo vlot daar neem ik tijd voor, aai haar been en geef een duwtje met wat trekken. De laatste restjes fermheid. Heeft ze een stop dan, wacht ik eerst, om haar een beslissing te laten nemen. Wel komt er weer dat rukje bij. Te lang wachten ligt niet in mijn aard en voelt ook een beetje als toegeven aan haar nukken. Dat rukje is eigenlijk al te veel en probeer ik telkens te voorkomen door minder eisen te stellen die haar tegendraads maken. Ik weet immers dat met een goed humeur ze meegaand is, waar ik ook ga. Voor dat humeur zorg ik dus goed, door vaak grazen en zachtheid met alles. Als ze graast tot aan mijn voet dan wijk ik niet (meer) maar laat ik haar om me heen stappen. Als ze links wil lopen, terwijl ik haar aan mijn rechter hand wil hebben. Dan was mijn oude reactie "kom mee naar rechts". Nu niet meer, nu loop ik extra naar links zodat alleen rechts voor haar een vrij uitzicht heeft en ze daar dan zelf voor kiest. Dat is mijn dominantie dan, haar pad af snijden, zonder dat ik hoef te trekken. onderwijl let ik op wat haar behoeftes zijn, en bied ik die aan (op mijn tijd), waardoor het leuk voor haar is om met me mee te gaan.


Net zoals Luna die rustiger/gehoorzamer lijkt als ze onzekerder is? Dat kan ook, het is vrij zeldzaam mi. dat paarden zekerder zijn in het zadel, dan ernaast lopend. Het is een beetje wennen vind ik, rustiger gedrag is wenselijk (vooral bij een wilde ongehoorzame Luna) maar onzekerheid niet (dat geeft stops op den duur).


Mooi!
Michiel

Ilma Meijer schreef op zondag 5 april 2009, 20:42:


Tis voorjaar, fijn, zulke positive gerichten over Niek en Luna.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 5 april 2009, 21:53:


Ik hoop alleen dat dat niet alleen voorbehouden is aan het voorjaar Nils haha

Ilma Meijer schreef op zondag 5 april 2009, 21:57:


Ah nee, een goed begin is het halve werk

Nils en Olly

Het belangrijkste is de oorzaken vinden van gestaak en/of onrust en dan de aanpak vinden die werkt bij je paard.

Druk verhogen werkt bijvoorbeeld totaal niet bij Luna, zij is een paard dat juist gaat staken bij een beetje druk. Het heeft even geduurd voordat ik hier achter kwam. Zachtheid bij alles en eigenlijk is dat heerlijk, zo'n paard dat zachtheid afdwingt. Lichte druk op het leidtouw houden, is haar al te veel en vergroot het staken, laat staan meer druk geven op wat voor een manier dan ook. Het is paradoxaal om een stop op te lossen met zachtheid. Het lijkt bijna belonen van slecht gedrag, maar is het niet. Het is wel haar de tijd even geven zelf een beslissing te maken en met consequente zachtheid staakt ze zelden.

Nieuwsgierigheid vind ik persoonlijk wel leuk en daar neem ik dan de tijd voor. Ik hoef geen trein te halen en even ergens bij stil staan vinden we beide leuk. Ik vraag ook wel om door te lopen hoor en dat doet ze dan meestal ook. Luna staakt juist als mijn signaal, pressie word om door te lopen, een subtiel maar belangrijk verschil. Het verschil tussen een stakend onhandelbaar paard en een lief paardje vol vertrouwen.

Meestal wordt staken opgelost met vormen van verhoogde druk. Luna heeft me andere oplossingen laten vinden. En zolang die werken, je weet maar nooit, bevallen die me heel goed. Als ik bijvoorbeeld door wil lopen en zij niet, dan verhinder ik gras eten en wacht af. Ze schraapt dan soms met een been en besluit dan om door te lopen. Zolang het haar beslissing is en niet afgedwongen, gaat het goed. Als ze onrustig snel huiswaarts wil dan geef ik ook korte signalen met stem en leidtouw en evt. een rondje draaien. Haar bui ombuigen naar meer rust, werkt vaak ook, met een een graaspauze, goed getimed natuurlijk na een moment van goed gedrag.

Groet, Michiel

Michiel schreef op woensdag 29 april 2009, 23:26:

Met Luna gaat het langzaam maar duidelijk vooruit, de ene keer beter dan de andere keer. Zaterdag een topdag, ik plak mijn notities daarvan hier onder. Komende donderdag komt Ivan van den Brink Luna bekappen, hij werkt samen met Mike van Dijk uit Nunspeet.

Zaterdag was er enkel wat tegenzin te merken bij het halsteren in de wei, verder wat getreuzel bij het hek. doordat ik haar vrienden weg stuurde leek ze makkelijker mee te komen. Bij een stop heb ik het wachten vervangen door wat kleine oefeningen, zoals pasje achteruit, etc en dat belonen met ct. Ze vervolgd dan makkelijker met voorwaarts gaan, bedankt Esther voor de tip. Op de poetsplaats heb ik al haar vier hoeven net zo goed kunnen doen, als anders met 2 personen. Ik doe nu de afronding op de hoefstanddaard en doordat ik dit 3 maal in de week doe, zijn haar voeten al bijna helemaal goed gesleten. Die afronding is genoeg voor een beloning achteraf, zodat ik mijn werk niet hoef te onderbreken. Dat ging echt super vandaag! Ook de wandeling ging prima, één stop dat makkelijk oploste en verder gegaan door de aanplant. Ik had de fiets bij de grote weg laten staan en vanaf daar zijn we fietsend door het bos van Zandhove gegaan, een rondje van 30 minuten. Wat ik hoopte bleek uit te komen, dat ze net zo makkelijk naast de fiets wou draven (met goed gedrag) als dat ik naast haar ren. Dat was het 2de mooie van vandaag! Het bos is spannend genoeg om een beetje voorwaarts te zijn, en dan is draven makkelijker voor haar dan mijn wandeltempo aanhouden.

.

Groet, Michiel

Michiel schreef op maandag 8 juni 2009, 11:03:


Nou Michiel, goed nieuws is blijkbaar ook hier géén nieuws.
Misschien dat je er met jouw aanpak dus ook wel komt? Misschien dat je dan tóch niet je zoveelste paard aan het verpesten bent?

Piet schreef op maandag 8 juni 2009, 15:21:


Nog meer goed nieuws Piet, vandaag was Luna gemakkelijk te bekappen door Ivan. Toch een mijlpaal want makkelijk was ze bepaald niet vroeger. De laatste 3 weken is het hard beter gegaan. Wel heeft ze haar ups en downs met haar stops, maar stijgende lijn zit er zeker in.

Groet, Michiel