Hier komt hetzelfde spelgedrag ook altijd terug, wel zonder het geeuwen.
Mijn ruin (paard) staat samen met een hengst (shetlander). De hengst komt meestal stiekem uitdagen (lees: beetje lopen showen en soms een geniepig bokje richting paard). Daarna gaat hij er altijd als een speer uit een boog vandoor, gevolgd door de ruin. Na enkele toertjes achtervolging door de weide, is er dan altijd de confrontatie, dan beginnen ze wild tegen elkaar te steigeren en proberen elkaar om te duwen. Soms ligt de ruin echt op zijn knieën op de hengst neer te krijgen met zijn volle gewicht. Meestal rent de hengst na de confrontatie weer door, opnieuw achtervolgt door mijn ruin etc. Dit kunnen ze echt lang volhouden :)
De uitdaging
Het achtervolgen
Confrontatie
[img]http://www.mijnalbum.nl/Foto-W7SODQOG-D.jpg[/img]
[img]http://www.mijnalbum.nl/Foto-L6Q4UF47-D.jpg[/img]
[img]http://www.mijnalbum.nl/Foto-AM6YMGSH-D.jpg[/img]
Wat me hierbij opvalt is dat het altijd begint als een spel, maar dat de hengst het veel serieuzer lijkt te nemen dan mijn ruin. Hij beukt er altijd serieus op in, doet ook net even wat heftiger, wat geniepiger ook. Waar mijn ruin zijn voorbenen bij het steigeren nog netjes onder controle heeft, vliegt de hengst liefst als een enthousiaste pitbull met tanden en hoeven naar voren.
Is het toeval, of nemen hengsten het altijd serieuzer en bekijken ze het nooit als louter spel?
Over dat geeuwen, ik heb altijd geleerd dat honden zoiets doen om spanning te laten afvloeiien, zowel bij zichzelf als bij hun tegenstander. Het is dus een soort kalmeringssignaal.
Warboel
