Coralie schreef op Wed, 17 Nov 2004 08:58:06:


hoi coralie,

Ik heb vanochtend eens geprobeert hem wat achter me te laten en idd ook met het touw zijn richting in te draaien als ie te dichtbij kwam. Het hielp wel. als ie nu springt of weg rent kijk ik hem niet aan en blijf ik geduldig staan. Dit lijkt wel effect te hebben. Met mijn elleboog heeft ie nu ook kennis gemaakt en was daar toch wat verbaasd over, hij heeft niet meer proberen te bijten.

We komen er wel hoor
gr Natasja

Bianca_6 schreef op woensdag 17 november 2004 10:44

hem
je te laten lopen, nl als je recht voor een paard staat dan kan ie jou niet
zien, als ie achter je loopt en hij mocht ergens van schrikken dan springt
ie onbewust bovenop je. En wat als ie bewust jou wilt grijpen op welke
manier dan ook? hij is nog jong en in ontwikkeling. Ik zou eerder hem een
armlengte naast mij nemen zodat ik hem schuin in de gaten kan houden en
eventueel het halstertouw gebruiken om hem te corrigeren en de afstand van
mij houdt, is veel veiliger !!!

Ja, Bianca, je hebt helemaal gelijk.
Ik houd het paard altijd in de gaten (behalve de paarden die ik goed ken en
helemaal vertrouw).
Het is dus SCHUIN achter, zodat je hem/haar in de gaten kunt blijven houden.
Want je moet natuurlijk wel constant alert blijven.

Maar het schijnt in de paardenwereld zo te zijn dat een dominant dier zich
nooit laat passeren door een dier dat lager in rang staat. Dat basisgegeven
heeft mij er toe gebracht om deze methode te ontwikkelen. En het heeft
altijd gewerkt, ook met een jonge hengst (die erg braaf was. Ik had meer
moeite met het merrieveulen dat de zelfde leeftijd had. Tenminste: totdat de
hengst 8 maanden was, z'n piemel ontdekte, daar helemaal hoteldebotel van
werd en z'n moeder en oudere zusje ging proberen te verkrachten. Heb 'm toen
laten kastreren).

En de angst dat ie boven op je gaat springen: ik kan me herinneren dat ik
die angst inderdaad heb gehad. Maar 't is nooit gebeurd. 't Paard springt
opzij bij schrik, maar blijft achter, omdat ie weet (van mij heeft geleerd)
dat het gevaarlijk is om in mijn ruimte te komen
Groet,
Coralie

Coralie schreef op Wed, 17 Nov 2004 18:31:39:


haha ja ik leerde hem naast mij op armlengte te lopen en zijn neusje mocht mij ook niet voorbij komen met het uiteinde van het touw kon ik hem dan wegjagen of als ie doorliep in een back up te zetten, maar dat was de western manier. Ik weet geeneens of Pat Parelli of anderen 15 jaar geleden in nederland al bekend waren....de western opvoeding kwam tov van het engelse rijden al dichter richting de natuur van een paard ..zodoende!

Maar ondertussen zie ik hier al meer natuurlijke aspecten voor opvoeden en daar ben ik zeer happy over en heb er ook wel vertrouwen in dat het over ''het algemeen'' werkt....voor mij is er weinig mis met de western opvoeding maar het is altijd leuk om nieuwe dingen te leren....

groetjes Bianca