Gea R schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 10:25:


Omdat dit een "theory of mind" vereist welke soortgrens overschrijdend is.


Filosofisch misschien voor wie er geen sjoege van heeft. Je kunt alles wel dominantie noemen, semantisch dan (interpretatie, mening), maar als we het hebben over het beschreven ethologische begrip dan, zelfs zonder te vervallen in ToM problemen is het redelijk eenduidig uit diverse serieuze bronnen onderhand dat de dominantie-idee voor een groot deel sowieso invalide is en vervangen dient te worden door gewone actie/reactie modellen van waaruit rangorde binnen een sociale groep ontstaat.

Voor alle duidelijkheid: ToM is wezenlijk anders dan een gewoon gedragsverwachtingspatroon (galgje, iemand? ) of reageren op intentiebewegingen.

Anja Seijn schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 10:39:


Hai.. MOOI :)
Ik ben juist begonnen in het nieuwe boek - via Conrad met clickertraining bezig/scholing van mens en paard/- van Karen Pryor: Reach the Animal Mind.. Ik vind het leuk om te lezen én waardevol. Ik heb de click met hoe ze schrijft..en vast ook wel is..
De techniek is 1.
De visie erachter - dat je iets kunt leren met plezier- het vertrouwen in jezelf versterkt wordt in plaats van onderuit gehaald (pijn).. dat dier/mens graag willen leren.. dat je zelf als trainer/docent .. ánders gaat kijken en voelen.. Je wereldbeeld wordt er gezonder van :) Dus Conrad, nu nog effe die docenten trainen en school wordt ook een leuke leerplek :)
...........Myriam

e m kraak schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 15:01:


TOM: theory of mind; ik denk dat jij denkt, dat ik denk dat jij ...
Psychologen hebben er beetjje veel van, empatisch vermogen ook wel
Gedrags-verwachtingspatroon is het slechts gedeeltelijk. Als ik denk dat jij denkt ... verwacht ik misschien wel een bepaalde reactie op datgene wat ik denk dat jij verwacht, maar misschien, zo denk ik, denk jij ook wel te weten dat ik denk, dat jij dat denkt en ga je daarom anders denken, tenzij je denkt dat ik nog iets anders denk, want jij denkt toch niet ...
Uit Tom kàn er een verwachtingspatroon naar gedrag ontstaan maar hoeft niet; kan op cognitief - emotioneel terrein blijven hangen en verder niets uit ontstaan.
het kan maw ontaarden tot een cognitief schaakspel of een fysiek gevecht
Alhoewel dit laatste op conflict berust en je zou kunnen denken dat een conflict = het niet stroken van ToM of jij denkt of doet toch niet wat ik denk dat jij denkt ...

Allléé, denk ik toch

Myriam schreef op zaterdag 15 augustus 2009, 16:19:


Hoi Myriam;

is begrijp niet dat het positief belonen op scholen hier zo vaak terugkomt als doel om eindelijk te bereiken? Hoe het onderwijssysteem in nederland in elkaar zit weet ik niet maar in België wordt er de laatste jaren hard gewerkt rond positieve bekrachtiging. er hoeft eigenlijk niets meer 'bekend geraken in het onderwijs'; het moet alleen nog correct uitgevoerd worden; en dat is iets waar tegenwoordig veel meer controle over is. Vooral de nieuwe leerkrachten in het onderwijs, waar ik verschillende knapen in mijn vriendinkring van heb, zijn met positief belonen beladen; alleen de oudere generztie, die binnenkort uitvalt dznkzij pensioenleeftijd , berusten nog op straf. gewoon nog enkele jaren wachten dus maar de nieuwe generatie leerkrachten is al volop bezig met het nieuwe onderwijssysteem.
Zit BE voor ene keertje voor op Nederland LOL ?

Eva Saegerman schreef op zondag 16 augustus 2009, 9:21:


Even aan Britt vragen?

Eva Saegerman schreef op zondag 16 augustus 2009, 9:21:


Waarom is straf zo verkeerd? In het onderwijs welteverstaan. Ga je over de schreef moet je hier de gevolgen toch maar van dragen. Moeten jongeren niet leren dat er grenzen zijn.
Natuurlijk staat dit los van het leerproces zelf. Maar over het breken van afspraken en regels. Als iemand rechtlijnig tegen alle regels ingaat, kan je je afvragen waarom en proberen de oorzaak van het probleem aan te pakken. Maar aan de andere kant vind ik ook dat er respect moet zijn, beleefdheid, ... En dat wil er soms wel eens aan ontbreken. Zelfde met opvoeden thuis. Positieve bekrachtiging is heel belangrijk, maar stout zijn mag toch nog bestraft worden of niet?

Eva Saegerman schreef op zondag 16 augustus 2009, 9:16:


Ik kan het veel korter formuleren: "je kunt iemand wel voor zijn hoofd kijken, maar niet er in!"
Ik vind het niet prettig als mensen denken te weten wat ik denk of voor mij gaan denken. Nog erger wordt het als ze zeker weten te denken wat ik denk en er blijft voor mij geen ruimte of ik moet zelfs bewijzen dat ik toch anders denk. Daar hebben heel wat psychologen last van en kunnen zich niet meer in hun cliënt/patiënt inleven. Met empathisch vermogen heeft dit weinig te maken, want dat is inlevingsvermogen; actief luisteren zodat het signaal voor beide partijen dezelfde betekenis krijgt. "Denken te weten wat een ander denkt" en vooral daar zonder verificatie naar handelen, komt op mij over als paternalisme (zich te pas en te onpas gedragen als zorgzame vader ...) of vrij vertaald "hoe hoeft niet te denken er wordt voor u gedacht". Heren die nog in dienst zijn geweest, herkennen dit wellicht.
Wat dit met paarden te maken heeft weet ik niet. Misschien helemaal niet goed wat ik doe, maar ik denk niet zoveel als ik bij ze ben of met ze ben. Volgens mij hanteren paarden meer het principe "what you see is what you get", alleen denken ze daar niet zo bij na