Michiel schreef op zondag 23 augustus 2009, 13:55:


Ik vind dat je zo nogal makkelijk mensen(kinderen) en andere diersoorten gelijkstelt, zonder onderbouwing van die aanname. Ik bedoel hiermee niet dat mensen beter zijn, maar alleen dat iedere diersoort van elkaar verschilt. Daarom is een paard kampioen in het paard zijn, een hond in het hond zijn en een mens in het mens zijn.
Uiteraard zijn er veel gemeenschappelijkheden, maar een relatief klein verschil maakt twee species wel voldoende verschillend dat zelfs de oppervlakkige beschouwer het als twee "totaal verschillende soorten" ziet.

De verdienste van juist die geïsoleerde proeven is dat het grondig onderbouwd heeft dat de operante conditionerings circel als model valide is en algemeen bruikbaar, maar óók dat er soortgebonden eigenaardigheden zijn én dat het model niet sluit (Skinner paradox) en dus niet het laatste woord is.
Of het jouw persoonlijkheid nu aanspreekt of niet, het is wel de best onderbouwde en in praktijk geteste theorie die bestaat en de "zwarte doos" vermijdt.
Wellicht dat er theoretisch hier en daar een hiaat is dat nog verbeterd kan worden, maar zover wij vooral geïnteresseerd zijn in praktijk kan gesteld worden dat de resultaten herhaald en herhaald in vele settingen en praktijk verbluffend goed zijn. Daar is gewoon geen ontkomen aan.


Hmm... verleden verstrekt herinnering / correlatie met de persoon of met de zweep? Maar, ik denk, dat het niet om de herinnering gaat (die is er, van álles!). Het gaat om wat er met herinnering gedaan wordt.
.....
Als een andere persoon die zweep pakt wordt dat immers ook herkend.
Pas als een nader bepaald type personen de zweep hanteert ontstaat een correlatie naar het type persoon (veralgemenisering/totemvorming).