angelique hage schreef op zaterdag 9 januari 2010, 1:09:


Ben een beetje vroeg wakker , en natuurlijk direct naar de kipjes en paarden gekeken.
Kipjes hebben het koud , maar blijven stoer op hun stokje zitten , in de wind.
Paarden staan te schransen aan hun ontbijttafel , buiten midden in de bak.
Binnen ligt er ook alleen maar stro om te vreten , en doordat de deuropening op het oosten ligt , is het binnen ook niet echt windvrij.
Maar...het is koud buiten!!!

Gr Esther

verasita schreef op donderdag 7 januari 2010, 23:05:


Heb de foto niet neergezet om zielig of schokerend te doen..
Er zullen maar weinig paarden zijn die zo liefdevol ingeslapen zijn.Dat er hier menschen zijn ,die t schokkerend vonden?
Was absoluut de bedoeling niet.
Absoluut niet.
En een goede vriend van mij zei:;trudy de ene helft van de wereld accepteerd je en de andere helft niet.
En dan gaat t over de mensenwereld.
En dat geld voor iedereen!
Heb de foto weggehaald.
Als iemand goed had gekeken ,dan had je gezien,dat er een beauty gewoon rustig en tevreden in de eeuwige slaap was gegegaan.
Dat wilde ik met iedereen delen.
ik ben nl niet bang voor de dood.
onnodig lijden is voor mij geen optie,maar dat mag iedereen voor zichzelf bedenken.
Vanuit mij ,nogmaals!
Ik heb mijn paarden nooit misbruikt.
En als iemand daar andere gedachten over heeft?
so be it
trudy

verasita schreef op zaterdag 9 januari 2010, 21:34:


Het is al goed Trudy, sommige mensen hebben het begrepen... anderen niet. Zo zal de wereld (voorlopig?) blijven... Het was een mooie foto, heb de waarde ervan gezien.
Ieder verwerkt de dingen op zijn of haar manier. Vorige week eenzelfde soort proces meegemaakt met dochterlief van 16. Haar hamstertje kreeg een hersenbloeding en hebben we in laten slapen. De liefde waarmee de DA dat deed, het kaartje wat ze na een paar dagen kreeg van de DA-praktijk. De manier waarop zij afscheid nam van haar hamstertje (2 jaar en vreselijk lief) De dood is hard en een duidelijke grens....

Wens je nogmaals sterkte, daarnaast veel geluk met het nieuwe leven (paard) wat je onder je hoede hebt genomen.

marianne laenen schreef op vrijdag 8 januari 2010, 9:47:

he marianne ,heb jarenlang geschreven over haar.
Ik heb deze foto juist neergezet in mooi afscheid,
Ze ligt daar zo zonder pijn en helemaal in overleg met mij.
Verdomme,ik heb de foto weggehaald ,omdat sommigen t smakeloos ed vonden.
Jij niet marianne,jij bent een echte paardenvrouw.
liefs van trudy

verasita schreef op zaterdag 9 januari 2010, 21:34:


Toch snap ik het verhaal niet ... eerst ben je ruim een jaar bezig, met veel pijn voor Vera, om haar te genezen van zware hoefbevangenheid. Vervolgens gooi je haar, na die periode van lijden, de wei in terwijl de fructaanindex sky high is .... dan weet je vooraf de uitkomst toch al?
Bedoel, is toch hetzelfde als iemand met zware diabetes zijn insulinespuiten afpakken én alleen suikerrijk voedsel voorschotelen? Dan weet je wat er gebeurd, alleen heb je het lijden verkort door het laatste spuitje te laten toedienen. Wat is hier zo heroïsch aan?

Anja Seijn schreef op zondag 10 januari 2010, 10:06:


Hallo truus,als je echt je oren en je ogen open had gehouden,had je begrepen dat ik een gefrustreerde merrie had,die geen dag meer echt normaal goed liep en liep te schreeuwen als ik aankwam.
Dat vond ik NIET oke voor vera.
En heb ik haar een leven in de kudde gegeven.
Je snapt er geen bal van!!
Merry is nu ook dood!
hart begaf t door ernstige verwaarlozing.
Mij hoor je niet zeuren.
Een leven zonder LEVEN is geen leven.

verasita schreef op zondag 10 januari 2010, 13:35:


Huh wat???
Is Merry ook overleden???

Geertje schreef op zondag 10 januari 2010, 13:37:


hebben we hier nu allemaal overheen gelezen? of zou Merry nu ook dood zijn? In dat geval, onbegrijpelijk dat het lot zo wreed is, vreselijk gewoon. Kan het niet geloven.

joop schreef op zondag 10 januari 2010, 18:09:


Merry is de afgelopen nacht overleden. Het hart schijnt het begeven te hebben.

joop schreef op zondag 10 januari 2010, 18:09:


Ja kwam vanochtend en ze lag dood.
Haar hart had t begeven.
Zat er in.
Ernstige verwaarlozing.
Maar ze heeft t fantastisch nog even gehad.
Iedereen was gek op haar en dat heeft ze toch nog even mee mogen maken.

verasita schreef op zondag 10 januari 2010, 18:14:


Auw... sterkte zeg....

Ik wist niet dat dat zomaar kon, dat het hart t begeeft door verwaarlozing, is het wormgerelateerd? Of is er niks over te zeggen?

Phoe, wel heel triest als ze dan zo ineens dood ligt, net na Vera ook nog

Dit is wel héél hard.

Het is toch te gek voor woorden dat Klaver geld verdient aan half dode paarden en ook nog eens niet de kosten van de Rendac hoeft te betalen op deze manier.