Geertje schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:08:


Een paard van drie dat nog niet aan het halster gewend is ? Wil je dat zien trainen als het acuut nodig is Geertje ?? Snel aan beginnen meid ! Een fjord is geen grasmachien . Sederen en een paard dat gaat liggen ?? Her is er géén één gesedeert op dit moment maar ze liggen wel allemaal in de sneeuw hoor . T'is eignelijk niet zo koud -2° en de wind is hier gaan liggen !Vorig jaar véél kouder als nu hoor . Een driejarige waar je nog geen halster kan aandoen is eigenlijk verwaarlozing Geertje of op zen minste neglect ! Het niet willen zien van de NOODZAAK van zo'n gewenning !

Geertje schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:08:

Mijn merrie was ook aan het wisselen tijdens de zomer. Ze heeft ook pijn gehad. Ik merkte dit omdat ze niet wilde eten en normaal is ze daar als de kippen bij.
Het heeft een week geduurd en toen zat haar tand los. Na drie weken was hij weg. Die hing aan een stukje tandvlees te bengelen.
Nu voor Ziggy zou je bietenpulp kunnen bijvoeren omdat daar ook voldoende vezels in zitten. Als ze het lust, eventueel wat brokjes erbij, kun je meteen contact maken omdat ze waarschijnlijk toch honger heeft. Tijdens het voeren zou je kunnen beginnen met oefenen.
Peackock wordt ook altijd gesedeerd bij haar tanden vijlen. Ik wacht nu ook tot het warmer wordt zoals je DA al zei.
Het is belangrijk dat je haar vertrouwen geheel gaat winnen en dat is voor jou paard, zoals ik begrijp, niet gemakkelijk maar je moet het toch dagelijks gaan aanpakken.
het probleem met haar tanden gaat echt vanzelf weer over, normaal gesproken. Ook dit hoort er gewoon bij en paarden gaan echt wel weer eten. Ik zou haar nu gewoon bijvoeren.

Geertje schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:08:


Geertje, Ziggy is nu al zo lang bij jou dat er toch echt al wel wat van vertrouwen mag zijn ontstaan. Jij bent degene die hem elke dag voert, hem verzorgt, hij weet echt wel wat hij aan je heeft (mag ik toch aannemen). Je bent goed voor hem en dat voelt hij heus. Denk niet aan eventuele oude trauma's en wat er niet mogelijk is, denk aan wat er wél mogelijk is. Hij moet gewoon echt gaan leren dat halster aan te krijgen. Het hoort bij zijn basisopvoeding, zonder halster of andere vorm van kunnen leiden aan een touw begin je niks.

Clicker het hem aan: leer hem zonder halster eerst wat contactdingen; volgen, stapje achteruit, meedraaien, volgen, zaken -waaronder het halster- aanraken, leer hem dat jij hem ermee kunt aanraken over heel zijn lichaam waarbij JIJ de regie in handen houdt (niet hij), dan zijn hoofd, het halster openvouwen voor zijn neus, aandoen, vastmaken etc. Niet gelijk terugtrekken als hij een moeilijk gezicht opzet maar de goede dingen belonen en echt doorzetten nu.
Zien wanneer het genoeg wordt, net van te voren op een goed moment stoppen. Dat moet binnen een paar dagen hooguit geregeld kunnen worden als je er even de tijd voor neemt. Nu klinkt het zo alsof híj bepaalt dat hij het niet aanwil en jij ermee instemt.

Sederen zou ik ook niet willen met dit koude weer, maar als het niet nodig is hij geen proppen maakt of extreem afvalt, waarom zou je er dan een TA bijhalen.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:22:


Dacht dat iedereen het verhaal wel kende, maar dan nog es in het kort.
Dat Zig nog geen halster aan kan is allesbehalve verwaarlozing.
Ziggy is vorig jaar eind van de zomer uit het natuurgebied gevangen omdat de kudde uitgedund moest worden. Vervolgens heeft hij enkele maanden zonder dat er iets mee gedaan werd bij ons gestaan omdat hij verkocht zou worden. Aangezien niemand hem wilde en hij anders naar de slacht zou gaan, heb ik hem uiteindelijk gekocht.
Dat was vorig jaar oktober. Toen kon ik nog geen 100 meter bij hem in de buurt komen. Inmiddels kan ik hem poetsen, hij kan voetjes geven, ik kan hem bij me houden zorgen dattie niet weg loopt enz enz. Hij kan eigenlijk echt wel al gewoon heel erg veel, in vrijheid weliswaar!!! Alleen dat halster inderdaad nog niet.
Ik WEET dat het noodzaak is, maar het was eerst pure noodzaak om uberhaupt het vertrouwen van deze knul te winnen voordat ik iets kon. Natuurlijk kan ik hem 'breken', maar dat wil ik perse niet. Als er echt iets acuuts is, dan weet ik dat ik een probleem heb. Maar vertrouwen is de basis en ik denk echt niet dat ik het slecht heb aangepakt de afgelopen maanden... Ik heb hem ook gekocht op een moment waarvan ik wist dat ik niet ging overlopen qua tijd, dus tja, logistieke problemen zeker.
Dus nee, verwaarloosd is hij zeker zeker weten niet... Hij is ook geen graasmachine, zonder mij was hij nu een frikandel geweest. Misschien was dat voor hem zelfs beter geweest, maar hij had in zijn korte leventje al zoveel ellende gezien, dat ik vond dat het na die ellende niet moest eindigen als frikandel!

Ze liggen bij ons ook wel in de sneeuw. Maar das misschien anders als ze gesedeerd zijn? Dan zijn ze misschien te suf om zichzelf echt warm te houden?
Ik laat mijn paarden sowieso niet graag sederen, ik denk de meesten hier niet... En ik vermoed niet dat ik hem binnen een paar dagen een halster aan heb EN de tandarts veilig kan kijken. Dus vinden jullie het noodzaak om hem dan toch te sederen?

Spirithorses schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:49:


Wat je daar noemt, kan hij eigenlijk allemaal. Als ik het halster voor zijn neus hou, stopt hij zijn neus erin... Maar, hij laat niet toe dat ik het over zijn hoofd doe. Dan stijgert ie en trekt ie weg.
En ja, ik heb dan het gevoel dat ik te ver ben gegaan. Misschien is het naief om te wachten op het moment dat hij het me gewoon laat doen?
Het klopt dat ik heel lang alleen maar heb gedaan wat HIJ wilde. Hij gaf aan wat we gingen doen en wanneer we stopten. De laatste tijd ben ik wel veel meer de regie in handen gaan nemen.
Misschien wil ik het allemaal te vredelievend...

Geertje schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:57:


WATis er zo wereldschokkend aan een lichte verdoving om een behandeling te kunnen starten ?

Geertje schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:57:


Ik heb er geen problemen mee. Mijn paarden worden altijd gesedeerd voor de gebitsbehandeling. Ze worden niet plat gespoten, maar komen in een dermate roes dat ze suf blijven staan en de TA in alle rust en nauwkeurigheid z'n werk kan doen.

Wanneer mijn jonge merrie een tand of kies aan 't wisselen is, dan heeft ze 1 à 2 dagen dermate last dat ze moeilijk hooi kan eten, maar zodra de dop eruit is, is dat probleem weer over. Ze wisselt tot nu toe dan ook probleemloos en heeft geen eetproblemen.

Het lijkt me wel noodzakelijk dat de TA bij jouw fjord komt. Ik denk aan haken op de kiezen en/of doppen die er niet goed af komen.
Dus tja, wat is er tegen op een sedatie/roesje?

Geertje schreef :

Te niet. Je bent heel oké met je paarden dus dit moet jou ook wel lukken

Spirithorses schreef op zaterdag 9 januari 2010, 20:43:

Na de sedatie kunnen paarden gaan zweten en rillerig zijn hetgeen niet zo goed is als het vriest.
Mocht de nood aan de man zijn kan je altijd nog een deken opleggen na de behandeling of bij hem blijven tot dat alles is uitgewerkt al duurt dat soms wel lang. Peacock moet altijd een hoge dosis krijgen en dan duurt het allemaal langer. Ze loopt dan ook erg wankel. Ik laat haar in het voorjaar doen.
Ook Sauvage laat ik dan meteen nakijken met sedatie want voor haar is het de eerste keer. Het is net of ze er dan geen herinnering aan over houden.....

Corinne Corten schreef op zondag 10 januari 2010, 20:08:


Maar daar leren ze dus niets van! Waarom nu voor zo'n eerste keer sederen?
Je kunt toch ook afspreken dat er eerst alleen gekeken wordt?
Heb ik met Catcher ook gedaan... en dat ging super. Niets aan de hand.
WIJ maken daar een probleem van, omdat we dit associëren met tandarts - ENG!!
Probeer die gedachte los te laten... en probeer eerst eens te kijken hoe zo'n dier reageert. Sederen kan altijd toch nog?
Onze paarden, in het verleden en nu niet, zijn nog nooit gesedeerd geweest.
Als je een goede en vooral rustige paardentandarts hebt.... die geduldig is, lijkt het mij dat je zo'n paardje toch minstens zonder sedatie moet kunnen controleren?

Ik ben écht nieuwsgierig waarom die sedatie moet?

Groetjes,

Wil

Wil schreef op zondag 10 januari 2010, 20:20:


P.s.: het zal wel aan mij liggen... ik vind bij de tandarts de prik van de verdoving nl. vele malen erger als de behandeling zelf. Dus ik wil geen verdoving...
Zal wel een rol spelen in m'n gedachtengang...