Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 8:45:

dat zij géén eczeem heeft


Ik denk dat dat ook de grootste oorzaak is van m'n merrie. Zo'n enorme nek dat er op zit...
Hoe heb je dit paardje aangepakt? Veel beweging?

Maria Delavega schreef :

Kan ook van het verharen komen, sommige paarden beginnen nu al.


Wat bedoel je met draineren? Paard ontgiften of bodem draineren????

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 10:00:


Ja, chronisch op dieet en véél bewegen.
Zij had geluk dat er toen meerdere eczeempaarden waren dus hadden we een eczeempaardenpaddock waardoor er geen alleen hoefde te staan als de anderen op het gras liepen.

Groet, Pien

Karen Koomans schreef op zondag 31 januari 2010, 2:30:


Ik zou niets doodsproeien, heb er spijt van dat ik het gedaan heb. Als je nu vers gras zal zaaien, zul je nog een heel eind met jong gras zitten dat wellicht nog meer fructaan bevat dan je oudere grasmat, ook al bevat het structuurrijke grassen (schijnt drie jaren best geen paard oplaten). Ik heb hier jammer genoeg de gevolgen van gezien...

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 10:00:


Die merrie heeft geen winterhaar. Ik denk dat haar speklaag dik genoeg is dat ze geen lange haren nodig heeft. Wél heeft ze een enorme nek, die hard aanvoelt.
Ik zag haar deze winter nog wel schuren, telkens ze in de weide gelopen had.


Euh...bedoelde paardje ontgiften. Daar had je toch over als ik me niet vergis?

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 10:08:


Ai, dat is inderdaad geen goed teken dan.


Niet echt iets aan gedaan, wel ooit bloed geprikt (als uitgangspunt). Bloed was in orde, nooit supplementen gegeven, geen omega whatever. Izzy heeft wél met tijden Chevivit gekregen aangezien zij nooit op gras kwam, maar zelfs dat niet consistent.
Dan begin je een tijd aan iets en dan verwatert het weer om maar zo te zeggen. Ik geloof nou eenmaal niet in supplementen, de meesten zijn allemaal commerce waar de wanhopige paardeneigenaar emotioneel op inspeelt.

Gewoon niks anders dan hooi gegeven. Géén appeltje, géén worteltjes omdat-de-anderen-wel-iets-krijgen-en-het-zo-zielig-is-als-zij-niks-krijgt, géén voederbiet, geen knoflook, geen olieën, geen beloningsbrokje, helemaal niets. Je moet daar echt zeer consequent in zijn. Bovendien is een Fjord een sober ras, die zijn veel te snel overvoerd in dit klimaat.

Zo'n paard went eraan dat anderen soms wel iets krijgen en zij niet.
En het was een hele groep he, dat scheelt ook.

Vlak voor ze verkocht werd weer bloed laten prikken om haar algehele gezondheidstoestand te laten bepalen, er was niks veranderd dus alles was oké!

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 10:19:


Tja, ik begin het ook meer en meer te begrijpen. Al die dingen werken in op de darmflora,waardoor die weer verstoord wordt en resulteert in verminderde opname van voedingsstoffen, nét omdat je zaken bij gaat geven.

Die chevivit was voor een paardje dat erg spierbevangen geweest is. Die had tekort aan E volgens de bloedtest. Ze is er héél mooi bovenop gekomen. In zo'n geval is't wel ok, alleen niet preventief gaan werken...

Karen Koomans schreef op zondag 31 januari 2010, 2:28:

Hele grote knip .....

Ik ben er, na 2 jaar paardenboeren, van overtuigd dat onze weiden meer schade kunnen aanrichten dan goed doen.
Ik houd mijn paarden rondom het jaar op hooi (afkomstig uit Duitsland van onbemest land). De 1,2 hectare die ik voor ze heb, heb ik in vakken verdeeld, door laten zaaien met andere soorten gras. Hier mogen ze beperkt op grazen in perioden dat het veilig is. Weiland wordt bemest met compost afkomstig van de paarden zelf en schelpenkalk.
Ook in natte perioden, zoals afgelopen november, mogen ze van mij dan in de wei en dan blijft er weinig van de grasmat over. Ik vind dit niet erg, hoe minder gras, hoe liever mij het is. Het is bizar om te zien hoe snel die weilanden herstellen, dus gras zat en zo niet ... dan heb ik een paar natuurlijk gecreeerde zandplekken over

Gebruikt graszaadmengsel:
15% Roodzwenk (Roland), 15% thimotee (Ragnar), 15% kropaar (Lidaglo), engels raaigras (5% Laprinta, 5% Gladio),
15% beemdlang (Rossa), 20% luzerne (La Bella Campagnola) en 10% witte klaver (Sonja) .
Dit is op advies van Ron Hofman (bio-ron) en dit hebben wij een lokale loonwerker laten uitvoeren.

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 10:23:


Weet je, het is zaak je niet te gek te laten maken, bij jezelf en je eigen gevoel te kunnen blijven. Te blíjven kijken naar zo'n dier en er in geval van twijfel een deskundige bijhalen die kan meten of er daadwerkelijk iets aan de hand is. Ik geef liever geld uit aan bloedonderzoek dan dan ik een supplementje koop omdat ik misschien veronderstel dat mijn paard iets tekort komt. Dat komt ook door alle verhalen op I net; "het paard van die vriendin die had dat ook en dus zal mijn paard dat ook wel hebben" etc. Net als wat Frans zegt zijn we met ons allen nogal geneigd te denken in tekorten ipv teveel. En het is eerder andersom.

Het probleem van de eigenaars van veel eczemers (en ik zie het hier zelf om me heen op mijn eigen terrein) is dat ze tóch weer wat gaan bijgeven, tóch weer dat een kleine worteltje als beloning, toch weer dat stukje voederbiet omdat het anders zo zielig is, tóch weer dat hapje gras tijdens ene buitenrit en het is gewoon fout. Zo herstelt het lichaam zich niet; de suikers, de eiwitten etc.Bovendien maak je er je paard veel gekker en hebberiger mee dan wanneer ze niet beter weten!
Stukje eigen menselijke emotie uitschakelen dus.

In het begin toen wij pas bezig waren met de eczeempaarden kregen wij nog wel eens een emmer met.... hooi...., als de anderen wel iets bij kregen. Daar zijn we op een gegeven moment ook maar mee gestopt, wat schiet je ermee op behalve jezelf gek maken? Ze kunnen heus wel leren hoor, die knollen

Groet, Pien (die zometeen echt verder moet met inpakken....)

Spirithorses schreef op zondag 31 januari 2010, 10:33:


Ja, hier ook..werk wacht en mooi weer buiten .
Ik dacht al van haar terug te doen naar de bergen, maar daar wordt ze zo gigantisch dik...ik denk dat je heel erg gelijk hebt en wil de uitdaging aangaan om deze merrie erdoor te krijgen.
Heb zo'n idee dat ze heel veel moet wandelen...
Zij is zo hebberig voor eten. Ik geef dan een handje pre alpin aspero als de andere hun bietepulp krijgen. Anders word ze gek... dus ook niet doen?