Anita Cats schreef op woensdag 7 april 2010, 11:31:


Dat was niet aan mij, Anita. Yvonne voelde zich daar niet prettig bij en ik ben van het type "samen uit, samen thuis".

Anja Seijn schreef op woensdag 7 april 2010, 12:23:


Ha ha, verwacht je nu echt dat ik bedoel de een wel de ander niet in draf
Tis gewoon een tip, dat als je even gaat draven Samen, dat de druk er wat af gaat.
Kan je daarna weer lekker ontspannen stappen whatever.....
Maar zij wilde dat niet begrijp ik uit jouw reactie.
Mijn ervaring is juist wat naar voren vragen, zodat als er echt wat is je paardje wel naar voren gaat en niet explodeerd.
Ik rij zelf ook zo'n paardje, vandaar. En heb veel profijt van wat meer voorwaarts houden daarin.
Anita

Anita Cats schreef op woensdag 7 april 2010, 11:31:


Ik weet niet watvoor paard jij hebt en wat Bert is maar bij een type als een Arabier moet je dat niet doen, stappen geeft het snelste de rust, draven en zeker galopperen (als je het hebt over energie 'eruit') geeft ze juist veel meer energie en nog meer opwinding.. Er is geen sprake van 'energie weg', die energie gaat niet op zolang het hoofd op 'heet' staat en snelle gangen zetten dat hoofd op heet. Veel oefenen in rustig rijden en de acceptatie krijgen "we gaan niet rennen" haalt het hoofd uit die heet-modus en dan kun je rustig beginnen met een sukkeldrafje, gevolgd door stappen en dat zo uitbouwen totdat je de gangen in alle rust zonder het heethoofdige kunt rijden.

Jouw techniek werkt wel heel goed bij paarden zoals kwpn-ers en koudbloeden en ik vermoed ook bij Quarters (weet ik niet uit ervaring) maar bij de meeste Arabierachtigen niet.

Anita Cats schreef op woensdag 7 april 2010, 13:30:


Is wel een goede tip hoor Bert had naar mijn idee toch niet om Goke heen gekund. Ik heb die tip eerder gehad, toen ik nog op een pensionstal stond met Jeen, die ging soms als een wilde achter allerlei paarden aan racen en ik maar tegenhouden. Riep een kerel "los het naar voren op!"
Ik zal het meenemen de volgende keer, wie weet brengt dat Bert en Yvonne eerder tot rust. Thxs!

Clara van der Horst schreef op woensdag 7 april 2010, 13:35:


Bert is een Haflinger, Goke een Fries.

Anja Seijn schreef op woensdag 7 april 2010, 13:37:


Dan zou ik die truc zeer zeker toepassen, het werkt fantastisch bij dat soort paarden, laten lopen tot ze moe worden en je hebt er geen kind meer aan en je voelt inderdaad de rust over ze heenkomen.

Clara van der Horst schreef op woensdag 7 april 2010, 13:35:

Deze tactiek hebben we dus gisteren toegepast, niet zo mooi omschreven als jij dat doet, maar meer op het gevoel van Yvonne. Zij heeft al heel wat meegemaakt met Bert en als Bert aan het racen gaat, dan gaat Bert aan het racen. Goke loopt in stap wat vlotter als Bert, dus heeft ze die afstanden regelmatig gebruikt om rustig aan te draven en gekeken of ze hem dan weer makkelijk terug kon nemen. In het begin moest ze alle zeilen bij zetten om hem bij zich te houden. Na een best poosje hoor, denk zo'n 45 minuten, had Bert de moed opgegeven en was de aandacht weer bij Yvonne. Je zag het aan Bert zijn ogen, zijn oren en zijn hele houding ... Bertje kwam tot rust en liep relaxt. Yvonne en ik hebben alle tijd en rijden nog niet zo lang alleen buiten, dus wij gaan voor ontspanning bij zowel de paarden als bij onszelf. Alle tijd van de wereld en wij zullen heus wel een keer die heide omploegen met z'n tweetjes, toch?

Anja Seijn schreef op woensdag 7 april 2010, 13:44:


Ik wou zeggen dat je de energie kan dimmen door oefeningen te vragen en te 'schakelen': hoe snel kan Yvonne Bert laten gaan maar toch dat zijn aandacht bij haar is? Das wat uitzoeken, gaat de aandacht weg, vraag een oefening zodat ze zijn aandacht behoudt.
Maar eigenlijk deden jullie dat al omdat Goke sneller stapt

En wat ik vergeten te zeggen was: gewoon wat laten lopen tot de energie eruit is, vind ik geen goed idee. Kan allemaal wel tijdelijk helpen maar zou het paard op den duur niet zoiets hebben van: 'ok, we gaan op stap, nu mag ik gaaaaaan!!!!'