Piet schreef op zaterdag 15 mei 2010, 23:46:

>

Klopt Piet, zeer belangrijk.
Dank je!

Koen

jennet schreef op zaterdag 15 mei 2010, 23:46:


Dit postje is mij niet helemaal duidelijk?

Koen

Piet schreef op zaterdag 15 mei 2010, 23:46:


Dacht precies hetzelfde Piet, hier een merrie , die hb was en absoluut niet van haar plaats kwam de eerste week. Ben toen het water echt wel gaan brengen.

Aafke, in de forumdraad Mineralenverstrekking heb ik net een heel lang bericht gepost, met betrekking tot voeding voor mijn IR en HB ezel Juul.

Ieder paard is anders, dus vanzelfsprekend hoeft niet alles wat op Juul van toepassing is ook voor Nancy te gelden. Toch denk ik (hoop ik) dat je wel wat hebt aan die berichten over Juul?

Juul heeft zeer waarschijnlijk ook slecht werkende nieren. Jaren geleden had ze dat in elk geval. Toen ze in die tijd héél erg ziek was heeft de DA haar urine geanalyseerd. Details weet ik niet meer, maar in elk geval wees die analyse toen op nierfalen. Het advies van de DA was toendertijd: laten inslapen . Ik ben blij dat ik - ook toen al - eigenwijs was en haar er toen weer min of meer bovenop heb gekregen. Want sindsdien heeft ze meestal, ondanks haar chronisch gezondheidsproblemen, toch een hoop lol in het leven.

Misschien is het zinvol om bij Nancy ook een urinetest te laten uitvoeren? Hopelijk komt daar niets byzonders uit. Maar indien wél, dan heb je meer kennis op basis waarvan je kunt besluiten wat voor haar wel en wat niet helpt, om haar hier bovenop te krijgen.

Een bloedtest is ook wel nuttig, maar uit een bloedtest worden alleen bepaalde ernstige afwijkingen zichtbaar. "Minder ernstige" afwijkingen, met soms toch grote gevolgen, die zie je niet altijd terug in de gehaltes in het bloed. Die vind je alleen door bijv. de hormonen te meten, die al die verschillende mineralen en andere voedingsstoffen aansturen.

Precies zo als bij een bloedtest op IR. De glucosewaarde kan prima binnen de geaccepteerde marges zitten bij een paard met IR. Pas als je de insuline meet, dán blijkt bij een IR paard met zekerheid de afwijking. Die afwijking kan ernstig zijn, zelfs bij normale glucosewaardes in het bloed.

En, als slechts één voorbeeld van vele: realtief veel foliumzuur maskeert een tekort aan vitamine B12 in het bloedbeeld. Dus bloedtesten... ze zijn niet nutteloos, maar ze laten soms niets byzonders zien terwijl er wel degelijk van alles mis is .

Sterkte, beterschap voor Nancy,
Karen

Koen Theys schreef op zaterdag 15 mei 2010, 23:21:


Mocht haar alleen asprine geven als pijnstiller (geen andere dingen)


Spoel haar benen af in de paddock (blijft even wat water staan, zakt alleen vrij snel)


Hooi en water staat standaard ruim 25 m. lopen uit elkaar. Daarnaast hebben ze hun rust/standplaatsje elders in de paddock.
Weet dat ze wel drinkt, dus ook loopt (op haar eigen manier en tempo)


Het gaat ook om een vlakke ondergrond, op kiezels e.d. laten lopen laat ik (voorlopig) wel uit m'n hoofd


Dank voor je reactie. Dit is de eerste keer dat ik dit zo meemaak, maw moet nog leren hoeveel tijd zoiets vergt om te genezen. En.. wanneer 'wat' kan of nog niet.

Ben daarom blij met al jullie reacties.

Koen Theys schreef op zondag 16 mei 2010, 0:23:


Mij ook niet. Wil je nu zeggen dat je het met Koen eens bent... of dat Dusty juist moest lopen, dwars door de pijn heen? Dierenbeul omdat Dusty meer moest doen dan dat hij misschien aankon?

Aafke schreef :> Vraag me af of in naast de hoefverzorger nog de da moet inschakelen voor


Wanneer een paard echt pijn aangeeft en niet meer te verleiden is om kleine stukken te lopen geven wij wel pijnstilling (inderdaad asprine, 3 keer per dag 2 stuks, meer niet) om het paard toch in beweging te kunnen houden. Is nog altijd beter dan stilstaan. Equipalazone is troepie (vind ik ook Koen) en geef ik persoonlijk niet. Indien het een paar van een ander is leggen we eea uit maar moet die persoon zelf kiezen wat hij/zij wil. Ik heb er overigens ook nog geen meerwaarde van ontdekt om het wel te geven.

Bewegen doen wij in die eerste fase niet op het harde (tenzij het paard zover is dat hij/zij daar zelf weer voor kiest) maar uitsluitend op zachte ondergrond (zand, zachte klei, weide). Indien we toch op het harde zouden gaan dan komen er hoefschoenen onder. Sterker nog: ik zet zo'n paard de eerste week apart van een (drukke) kudde (wel met een rustig maatje erbij) zodat hij niet overvraagd wordt in zijn bewegingen. Naar de waterbak, hooi, lopen, beetje kroelen met een maatje en wat rondscharrelen is genoeg hoor, als het paard maar iets blijft bewegen. Na een weekje gaat het meestal al een stuk beter.

Ik heb nog geen hoefzweer tegelijkertijd met hoefbevangenheid meegemaakt, wel erna. Erg is dat niet, het lichaam 'ruimt vanzelf op'. Alleen wanneer de hoefzweren blijven terugkeren is er reden voor een röntgenfoto van het hoefbeen.

Voor de rest ga ik ook helemaal mee in Koen's verhaal.

Groet, Pien

Koen Theys schreef op zondag 16 mei 2010, 0:23:



Nee sorry is niet duidelijk. Ik was aan het typen maar toen ik 't terug las dacht ja laat maar, ik kan het niet zo goed uitleggen. Daarna zie ik jouw uitleg en die was precies zoals ik bedoelde maar niet zo kon verwoorden, snap ie? Goed uitgelegd .Waarom dierenbeul? Omdat ik mijn paard dit heb laten overkomen.