Aafke schreef :> Vraag me af of in naast de hoefverzorger nog de
da moet inschakelen voor
> ontstekingsremmers of pijnstillers. Hoe gaan 'jullie' daarmee om? (Eddy
> bijv.) Heb jullie ontstekingsremmers/pijnstillers/magnesium gegeven?
> Wanneer zijn 'jullie' begonnen met kleine stukjes lopen?
Wanneer een paard echt pijn aangeeft en niet meer te verleiden is om kleine stukken te lopen geven wij wel pijnstilling (inderdaad asprine, 3 keer per dag 2 stuks, meer niet) om het paard toch in beweging te kunnen houden. Is nog altijd beter dan stilstaan. Equipalazone is troepie (vind ik ook Koen) en geef ik persoonlijk niet. Indien het een paar van een ander is leggen we eea uit maar moet die persoon zelf kiezen wat hij/zij wil. Ik heb er overigens ook nog geen meerwaarde van ontdekt om het wel te geven.
Bewegen doen wij in die eerste fase
niet op het harde (tenzij het paard zover is dat hij/zij daar zelf weer voor kiest) maar uitsluitend op zachte ondergrond (zand, zachte klei, weide). Indien we toch op het harde zouden gaan dan komen er hoefschoenen onder. Sterker nog: ik zet zo'n paard de eerste week apart van een (drukke) kudde (wel met een rustig maatje erbij) zodat hij niet overvraagd wordt in zijn bewegingen. Naar de waterbak, hooi, lopen, beetje kroelen met een maatje en wat rondscharrelen is genoeg hoor, als het paard maar iets blijft bewegen. Na een weekje gaat het meestal al een stuk beter.
Ik heb nog geen hoefzweer
tegelijkertijd met
hoefbevangenheid meegemaakt, wel erna. Erg is dat niet, het lichaam 'ruimt vanzelf op'. Alleen wanneer de hoefzweren blijven terugkeren is er reden voor een röntgenfoto van het hoefbeen.
Voor de rest ga ik ook helemaal mee in Koen's verhaal.
Groet, Pien