Leonieke schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:57:
> Je zou voor die merrie bijna hopen dat het snel een keer afgelopen is met
> haar. Gek toch dat die mensen zo'n dier per se willen houden. Maar idd,
> niet iets waar je wat aan kan doen behalve je erover opwinden.
Het is een beetje een sentimenteel drama.... paard is ooit van haar vader geweest, die had kennelijk goede foklijnen... dat doe je toch niet weg,
Er valt gewoon niet mee te praten....
In die tussentijd staat de merrie wekenlang op dezelfde plek, aan 'n touwtje aangebonden. Niemand die ernaar omkijkt, een wormenkuur erin gooit of eens lekker poetst, voeten trimt.... niets. En zo gaan de dagen voor het dier voorbij.
Idem dito trouwens voor de hengst.
De hengst, onbeleerd, nog jong... is hier geen moer waard.
Die raakt ze aan de straatstenen niet kwijt.
Dan denkt ze ook nog dat ze er een wereldprijs voor kan krijgen...
Het houdt een keertje op hoor....
Wil.
Hoefijzers..... het einde!!!
Warboel
