Ilma Meijer schreef op dinsdag 8 juni 2010, 13:05:


Eerder appels oprapen....

Wil schreef op dinsdag 8 juni 2010, 13:04:

Ah, aha, volgens mij heb ik er zo één. Bij kleine bewegingen. Als hij dingen snel mag doen gaat het prima, komen de beste "piaffes" uit hihihi. Maar bij langzame fijnmotorische bewegingen gaat het mis (bijvoorbeeld even een klein stapje opzij bij het bekappen, dat is voor hem een moeilijk iets en moet je 'm de tijd voor geven). Maar dat is niet erger aan het worden, juist minder. Toen hij bij ons kwam was hij behoorlijk gestresst, stond bijna altijd achterstandig en kon hij niet eens achteruit lopen en 1 achtervoet optillen lukte ook niet (of inderdaad knetterhoog en daarvan viel ie om...). Maar na een half jaar oefenen lukte dat wel. Steeds ontspannener, nu geen probleem meer. Ondertussen is het dus langzaam beter geworden en hij kan ook achteruit lopen (ik vergeet nooit meer zijn gezicht toen ik 'm z'n 1e stapjes achteruit leerde doen hihihihi)... Hij is nu ook lichamelijk volwassen geworden en de vrolijkheid en rust zelve, misschien dat dat meehielp? Hij verkrampt inderdaad als hij bv. moeite heeft met evenwicht maar ontspant vrij snel weer. Achterstandig is hij niet meer.

Martina schreef op dinsdag 8 juni 2010, 13:21:
Apart.... zoveel verstand heb ik er niet van. Weet wel dat indertijd zowel de smid als de DA adviseerden om het dier niet te kopen. En ook vertelden beiden dat het erger zou worden met de loop van de jaren. Dus dat hij z'n been helemaal niet meer op zou kunnen tillen. Dat is wat ik nog weet.

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Wil schreef op dinsdag 8 juni 2010, 13:34:

Ik weet die "kwaal" ook nooit zo goed te plaatsen, lijkt op hanentred in de verte maar ook weer niet. Het wordt steeds minder maar helemaal normaal is het niet.
Mensen die zijn motoriek niet kennen schrikken altijd, omdat ze denken dat hij gaat schoppen of zo hahaha. Hij is ook nog es een groot stevig paard... en dan moet ie gewoon ff z'n moeilijke voet verzetten. 3 jaar geleden kon ie niet z'n achterbenen verplaatsen als ie stil stond zonder z'n hoofd omhoog te doen... herinner ik me opeens ja. Maar toen had ie ook nog een "veulenstaartje", jong ding dus.

Martina schreef op dinsdag 8 juni 2010, 13:39:

Bij de appaloosa toen zag je helemaal niets. Anders had ik dat wel gezien bij aankoop.
Ik kwam erachter met hoeven uitkrabbelen... later werd dat bevestigd door de smid, nog weer later heb ik hem laten keuren door een DA. Ook die had dezelfde conclusie.
Wat mij wél opviel aan het dier was dat hij stijf liep. Maar ja... er was een hele poos niet op gereden. Dus dat kon. Ik heb er niets achter gezocht in ieder geval.
Het is ook nooit een probleem geweest hoor, alhoewel ik het wel spijtig vond.
Was een heel mooi dier met een superkarakter. De eigenaar heeft 'm teruggenomen.
Later werd het ook nog door hun DA bevestigd. Maar goed, je hebt er allemaal niets aan.... Mijn eigen DA zei letterlijk: problemen moet je niet kopen. Die komen vanzelf wel.

Wil

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Hahaha, goeie
Gelukkig loopt hij nu als ie aan het werk is soepel als een elastiekje Heerlijk ontspannen lijf. Zal wel iets anders zijn?

Martina schreef op dinsdag 8 juni 2010, 13:59:

Vermoed van wel Martina.... als het verbetert... dan moet het haast wel.
Wees blij )

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Martina schreef op dinsdag 8 juni 2010, 13:59:

Schade aan de zenuwbanen kan (soms) gedeeltelijk of volledig herstellen. Denk maar aan mensen die na een beroerte, door revalidatie en verloop van tijd, uiteindelijk weer bewegingen kunnen maken die ze kort na de beroerte niet konden.
Onze oudste ezel Jomanda had een paar maanden geleden ernstige hanentred bij beide achterbenen, nadat ze een heel lullige uitglijder had gemaakt in de sneeuw. Bij die val zijn wervels verschoven, waardoor zenuwen zijn beschadigd. Inmiddels loopt ze weer normaal, behalve - net als bij jouw paard - als ze achterwaarts wil of moet, of als ze bijv. voorzichtig ergens overheen wil stappen (de fijne motoriek is nog niet volledig hersteld).

Karen

De DA heeft gebeld met een gedeeltelijke uitslag.
Een licht tekort aan Selenium en Magnesium........

Dit artikel heb ik nog gevonden en tadaaaa, het doet mij ergens aan denken....

Selenium (Se)
Is een bestanddeel van een enzyme dat de cel beschermt tegen de nadelige invloeden van peroxiden. Voorts heeft Se een sparende invloed op vitamine E dat een anti-oxydans is en de oxydatie van polyonverzadigde vetzuren in de celmembranen verhindert.
Hierdoor worden vele cellen beschermd (spiercellen, cellen van het immuunsysteem, bloedlichaampjes,...)
De behoefte aan selenium stijgt bij toenemende inspanning, vooral als deze gepaard gaat met een overproduktie van melkzuur en ook wanneer het voedsel een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren bevat.

Gebrek:
Infecties en spierproblemen, gevolgd door stijfheid, lusteloosheid en spierpijn. De afbraak van spiercellen heeft tot gevolg dat spierenzymes worden uitgescheiden met een verhoging van het bloedplasmagehalte van deze enzymes. Soms grijpt er zelfs excretie van het spiermyoglobine in de urine plaats. Ook voortplantingsstoornissen zoals uterusinfectie, vroege embryoafsterving, abortus, ... worden toegeschreven aan een Se-tekort.

Binnenkort komen nog meer uitslagen en ook van Lyme maar dat moet dat nog een keer worden herhaald....

Inmiddels is de uitslag van Lyme ook binnen. Er is wel een titer gevonden van Borreliose van 14,2. Is een twijfelgeval. Het kan een oudere besmetting zijn of een acute. Over een maandje gaan we dus nog een keer bloedprikken om te kijken of er een duidelijke verhoging in het bloed te vinden is. Zo ja, dan is het een acute besmetting en moeten we antibiotica gaan geven. Wordt dus nog vervolgd.

Bij het lab dachten ze eerder dat ze een Rhino infectie zou hebben gehad. Daar had de DA het ook al direct over, maar dat heeft geen zin om te testen want daar kan je toch niks tegen doen.

Inmiddels gaat het weer goed met Cheyenne, en is ze weer de nieuwschierigheid zelve gelukkig...

Ilma Meijer schreef op vrijdag 11 juni 2010, 10:34:

Fijn om te lezen!!!