Zoals jullie misschien weten, heb ik het niet zo met voerbeloningen, vooral omdat Opal al na 5 minuten interesse verliest in de hapjes.

Maar omdat ik nu 2x per dag de wond, of liever gezegd de enorme holte achter de wond, moet uitspuiten met zout water, en ze daar genoeg van begon te krijgen,. moest ik een list verzinnen.

Appels in kleine stukjes gesneden en de kleinste poging tot stilstaan als ik met de spuit haar been aanraakte, beloond. Binnen een minuut was dat een erg leuk spelletje, en kon ik zonder probleem de hele spuit langzaam helemaal leegdrukken in de holte. Ze leek het niet eens te voelen.

Waren we weer allebei blij.

Isabel van der Made schreef op maandag 5 juli 2010, 20:11:


Hihi... kijk maar uit... straks wordt je nog een clickeraar genoemd!
En, hoe ziet alles er nu uit Isabel? T.o.v. vorige week?
Wil je nog steeds een röntgenfoto laten maken van de elleboog?
Of ben je inmiddels iets positiever? Belast ze het goed... of juist niet?

Ben eigenlijk wel nieuwsgierig!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op maandag 5 juli 2010, 20:19:


Vandaag weer DA geweest.
Hij denkt niet dat er een breuk is, maar wel kans op een beginnende botvliesontsteking. Om dat te kunnen zien op de X-ray, kunnen we beter wachten tot donderdag, dan zou dat beter te zien zijn. Ik vind het allemaal best, ik wil zeker een foto zodat ik zeker weet (of zekerder weet) wat er gaande is.

Ik yoyo een beetje tussen hopeloos en het komt allemaal goed. Vanavond moest ik weer zo om haar lachen, dat ik optimistisch ben.
Ze moet wel 2 weken aan de AB.

Oh ja en boxrust natuurlijk. De wei is haar box.

Ze belast haar been wel, maar heeeeeel voorzichtig, zeker het eerste stapje uit stilstand. Ik moest voordraven, en dat doet ze zonder morren, en dan is ze zeker wel kreupel, maar niet heel erg vreselijk.
Er is wel meer zwelling rond de elleboog.

Oh, ja, en deze DA wilde ook een scan, voor het geval er een dingsel (foreign object) inzit, maar dat is meer voor de zekerheid.

Voornaamste is dat Opal heel opgewekt is, minder stilletjes dan gisteren.

(En ze beet de DA, na de behandeling, toen we stonden te kletsen, dat doet ze nooooooooooooooooit! Ze beet niet hard hoor, maar ik was wel stomverbaasd, volgens mij wilde ze hem terugpakken, jij deed mij pijn!)

Isabel van der Made schreef op maandag 5 juli 2010, 20:35:
Oei, nee, botvliesontsteking zit je echt niet op te wachten!
Tis niet anders.....
Afvoer van nog meer afvalstoffen.... kan ook dikker worden van de warmte?
Ja, zou ik ook willen weten... dat veroorzaakt weer extra irritaties.
Mooi!
Ik mag zeker niet lachen.....


Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wanneer wordt ze gescand?
Dat bijten lijkt me een overduidelijk signaal: jou moet ik niet.

Donderdag.

Ja, en met een poeslief gezicht he, pakte ze even snel zijn vel tussen d'r tanden. DA schrok, maar zei dat het geen pijn deed.

Isabel van der Made schreef op maandag 5 juli 2010, 20:35:


Die zal de laatste rolo wel opgevroten hebben
Ook het allerbeste herstel gewenst voor dat schimmelig geval van je. Afgezien van wat DAs al dan niet kunnen, heb ik zelf paarden zien herstellen van wonden zo groot als een voetbal en erger zonder dat daar enige behandeling bij te pas kwam. Dus niet de moed opgeven zolang Opal dat niet doet.

Ik gaf van de week mijn paard een tik,geheel onterecht uiteraard,reaktie omdat ik door zijn beweging in mijn vinger vijlde en dat deed echt zeer,en nog geen 5 minuten later beet hij in mn vinger!Dat doet hij inderdaad nooooooooooit!
En ik dacht:mooi,wat heeft hij toch weer gelijk!
Dat paard heeft mij zoooooveel geleerd!!Prachtig dier!
Zeldzaam wijs paard,dat knolletje van mij.
Maar los daarvan:jeetje wat een verhaal over jou en Opal,ik wens haar veel beterschap en jullie beiden een fijn 'nieuw leven'!!

e m kraak schreef op maandag 5 juli 2010, 21:50:


Dank je, en zo zie ik het. Ik verlies alleen de moed als Opal down is, en dat was ze vandaag niet.

Maar het is geen grote wond he, 't Is een piepklein wondje dat ik open moet houden, omdat de ellende zich er achter verstopt.

Suzanne Graauw schreef op maandag 5 juli 2010, 21:54:


Dank je.

En ook al zijn paarden soms de stress factor bij uitstek, wat zijn ze geweldig.

Christel Provaas schreef op maandag 5 juli 2010, 21:24:

Ben ik niet met je eens, Omdat ze niet hard beet, maar "knibbelde".
Die DA mag gerust terug komen, maar als recht geaarde Opal, kan je niet alles over je kant laten gaan hé

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Nils Vellinga schreef op maandag 5 juli 2010, 22:18:


Hahaha, ja zo was het meer.

Lol... wat een geweldige knol...

Hoop dat het snel weer beter gaat!!

Isabel van der Made schreef op maandag 5 juli 2010, 21:38:

Zeker een man he.

Pff, wat een verhalen hier...
Veel beterschap voor Opal maar dat gaat goed komen zenne Isabel, jullie hebben al vele watertjes doorzwommen en Opal is sterk!