e m kraak schreef :
> Simplisme! Wat leuk!! Ik geef je meteen je eerste ster
> Waar/van wie heb jij dat zo geleerd, of zelf verzonnen?
Van Dave, mijn Amerikaanse ex man, weet je wel, de koiboi uit Texas.
> Ik ga morgen even vergelijken hoe Pien's Daisy Chain zich houdt,
> vergeleken met de andere bekende aanbindknopen. Het slimme in jouw manier
> vind ik niet de "veiligheid"/borging van de knoop (zo bekeken is
> highwayman's hitch o.i.d. beter - nmm heel goede uitleg van highwayman's
> hitch hier :
http://www.youtube.com/watch?v=6Nxu-jS9TSc&feature=fvw ),
> want die heeft maar liefst 2 open einden, maar de gedachte dat
> "misbruik" van die open einden niet zo waarschijnlijk is en de
> verknoping daarom bruikbaar. Wat ik wel zou doen is het werkend eind door
> de laatste lus halen, als borg; dat neemt tenminste 1 open eind aan de
> verknoping weg.
Ja, dat kun je nog doen als je een paards exemplaar hebt die zichzelf kan lospeuteren door aan het uiteinde te trekken.
> Aan de andere kant moet ik nog zien of de highwayman's hitch zo makkelijk
> los te trekken is als daar 500 kg aan het staande eind trekt
).
Ik kan je gelijk al vertellen dat de knoop zich helaas toch vasttrekt als een paard echt in paniek is en gaat hangen. Dan is hij moeilijk te lossen. Als het paard eraan vast staat kan hij ook altijd een stukje 'smokkelen', maw er zit een klein stukje speling in van een cm of 10 door de lussen. Zoals ik al zei heeft Jack het touw op het filmpje wat lossig geknoopt, ik persoonlijk trek de lussen strakker aan, dan is er minder smokkelruimte. En als je erg dun touw hebt en een groot oog kan het paard de hele knoop door het oog trekken. Het witte touw op het filmpje heeft een touwdikte van 12 mm en dat kan eigenlijk maar nèt met dat oog.
Dat is tevens een van de redenen dat wij een paard kort aanbinden. Bovendien kan hij dan niet met z'n hoofd gaan klooien en onder het touw komen.
Zoiets komt gelukkig zelden voor maar ik heb er eigenlijk ook nog geen blijvende oplossing voor gevonden.
Jij wel?
Groet, Pien
Warboel
