Nils Vellinga schreef op vrijdag 19 november 2010, 23:57:
> Toch heb ik geen onwaarheden in Egon's betoog kunnen vinden.
> Voor het over de openbare weg rijden met een paard, al- dan niet
> aangespannen, moet het dier verkeer-mak zijn en JA dat gaat het snelst als
> je in korte tijd veel uren maakt.
> ONZE paarden schrikken niet- of zijn zenuwachtig over voorbij razend
> verkeer, als we op een onoverzichtelijke kruising staan te wachten. (hoef
> ik niet voor van de wagen af)
> Desalniettemin, is het gewoon verstandig om met z'n 2en te zijn (OOK onder
> de man/vrouw). Schrikken ze niet in het verkeer- dan schrikken ze wellicht
> eens van iets anders, Zoals gezegd; het blijven vlucht dieren.
Waar ik mijn reactie eigenlijk het meest voor bedoeld had is de onlogica in beleving, die ik zo herkenbaar vind en vaak voor komt: dat je als menner "minder te zeggen hebt omdat je er niet op zit". Altijd maar weer die contrôle-angst waar dit op terug te voeren is - als je contrôle-angst hebt ben je nmm verkeerd bezig omdat het lijnrecht tegenover een opgebouwd vertrouwen in je paard staat.
Laten we nu even aannemen dat je paard wel écht verkeersmak is... anders ben je idd nmm totaal niet fähig je paard en jezelf hieraan te wagen (vgl.
Parelli die wijselijk op geen paard klimt dat hij niet 100% veilig vindt).
Dan vindt men dat je met zijn 2en op een karretje moet zitten maar vergeet dat je daarmee een even zo kwetsbare 2-eenheid maakt (als je paard op hol gaat zit je fijn met zijn 2-en op je karretje te zweten, dat schiet lekker op - NOT).
Dat is juist anders als je met zijn 2-en gaat rijden; dat geeft 2 eenheden apart die evt. voor elkaar kunnen zorgen.
Logica in surveillancetechniek (en daar is véél, hoewel niet door mij, over nagedacht!) is dus dat met zijn 2-en uit rijden gaan veel meer toevoegt dan met zijn 2-en op 1 eenheid (wagen) zitten. Toch vindt men het heel normaal alleen uit rijden te gaan terwijl je ineens met zijn 2-en op een wagen moet
Ik schreef daarom eerder dat een palfrenier extra handig is bij meerspannen voor hand- en "span"diensten
en het helpen in- en uitstappen van hoogwaardigsheidsbekleders of trouwenden, etc. wat ik een onuitstaanbaar onderdeel van het palfrenier zijn vond (en daarmee ontdekte dat ik 100% ongeschikt ben voor submissieve dienstbare functies
).
Wie de moeite neemt na te zoeken zal vinden dat dit precies de praktijk was in de "echte" paardentijd. Zelfs een 2-span is gemakkelijk als koetsier in je 1-tje te doen. Pas bij luxe 3- en meerspannen in de lengte komt er te regelmatig te veel geklooi bij kijken dat het nog handig in je uppie is (gaat natuurlijk weer niet op met 3-span naast elkaar voor de ploeg want dat gaat prima alleen - het gaat om meerspannen in de lengte, niet in de breedte.).
Niemand hoeft het met me eens te zijn. Toch is logica uiteindelijk onontkoombaar
Warboel
