Anita Cats schreef op zaterdag 18 december 2010, 22:22:


Nee, 29-12 worden foto's gemaakt. Op zich zie je niet veel aan haar behalve dan wat stijfheid naar een kant, maar dat is normaal. Maar ze verdraagt geen druk achter haar oren en je mag niet aan d'r knieen achter komen. Bovendien is de rug gevoelig.
Bij een voorbeen zijn de spieren zo hard als staalkabels.
Had nog van een verstapping kunnen komen, ware het niet dat er niets in verandert.

De da die de keuring heeft gedaan is heel erg veel ontgaan. Een aantal punten werden meteen opgemerkt door fysio en chiropraktor, onafhankelijk van elkaar.

Protest bij 'aan de teugel' gaan en problemen met galop, wist ik, maar konden worden verklaard. Later niet afdoende, blijkt nu.

Volgens fysio en chiropraktor zit het probleem er al lang, gezien ze d'r hele lijf verkeerd is gaan gebruiken. Chiropraktor schatte een paar jaar.
We zullen het gaan zien.

Ik hou jullie op de hoogte.

Trudy schreef op zaterdag 18 december 2010, 22:42:


Is ze ooit nog rijbaar geworden? Vraag me eigenlijk af of zo'n paard nog wil rijden?
Maar ze mag gewoon blijven hoor. Ook als ze niet meer geschikt is als rijdier.
Op voorwaarde dat ze pijnloos paard kan zijn en er geen complicaties optreden.

Bedankt.

Sandra van Bommel schreef op zondag 19 december 2010, 16:50:


Met de "goede" benadering, zie ik geen probleem.

En als ze aan die laatste voorwaarde voldoet, kan ze heel goed als "last paard" mee op wandelingen en trek tochten.
Bareback pad op en daar je zadel-tassen stevig (dat ze niet klapperen) op.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Complete uitbuitery.
Jazeker! nog jaaarenlang!
maar t ene geval is niet t andere.
Ik heb er toen voor gekozen om t dier,buiten de verzorging om,totaal met rust te laten.
Had genoeg gehad(vond ik)
Na dus ruim een jaar totaal niks kon ik haar na onderzoek da (ondertussen de mooie leeftyd van ong 7 jaar jong)gewoon een zadel opdoen en reed gewoon weg(rustig aan)
Qua lichamelijke gezondheid niets meer aan de hand.

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

.
Bedankt.
T mooie was,dat ik haar kocht tegen de winter.
Wist ik veel!!
Paard had altyd 24/7 op stand(niet op stand,zeker niet)gestaan,dus altyd binnen.
Ze kreeg met een paar weken een flinke vacht en heeft t ook nooit koud gehad.
Een ijzersterke dame.
Helaas geestelijk volledig in de knoei.
Aan haar oren mocht ik niet komen,ging dan rechtovereind,tot ik op een dag haar in de voortuin,met 2 jaszakken met beloning t voorelkaar heb gekregen,met alleen maar goeeeed.
Heb er zon beetje 2uur over gedaan met pauzes en dat is gelukt,maar ze viel alle mannen aan ,ook mn stiefkinderen.
Op een dag had ze bijna 1 van de kinderen aangevallen,terwijl ik nota met haar bezig was,maar ze stond los en vanuit t niks rende ze op hem af en door een brul van mij (gelukkig)stoof mn stiefzoontje van 8 onder t hek door.
Als hij niet geluisterd had ,had hij 2 hoeven flink tegen zich aan gehad.
Dat was voor mij de reden,dat ik haar heb weggedaan .
Ze haatte mannen,zelfs kleintjes.
vrouwen konden bijna alles met haar,in elk geval normaal benaderen.
Ik heb huilend in de trailer bij haar gestaan,maar koos voor mn kinderen(alledrie jongetjes)
Ik weet niet,of ik t nu nog zo zou doen,maar ze is goed terecht gekomen en nog aardig oud geworden in belgie .
Maja,lichamelijk had ik voor haar de goede keuze gemaakt.

Nils, heb ik idd aan gedacht.

Trudy... ja zo'n paard krijgt aardig wat klappen mee psychisch. Zag ik ook bij Amber hoor. Ik kon wel met haar overweg, maar ze was toch ook een beetje geflipt en dat is nooit helemaal goed gekomen. Ze was een tijd redelijk hanteerbaar, maar toen de pijn weer erger werd in het voorjaar, flipte ze van alles. Niet agressief naar ons toe, maar stijf van de stress. Letterlijk.

We zullen zien hoe het met rappa gaat aflopen.

Ik ben wel wat nuchterder erin dan wellicht sommige forumgenoten. Ze krijgt gewoon de kans om hier rond te struinen, weer paard te worden en als ze niet gereden wil worden, wordt ze niet gereden. Ongeacht wat haar uiteindelijk mankeert.
Maar alleen zolang ze rond kan lopen en gewoon alles kan doen wat een normaal paard doet. Als ik merk dat ze pijn krijgt, de normale dingen niet meer kan doen en de glans in haar ogen verliest is het, wat mij betreft, einde verhaal.
Dat geldt ook als blijkt als ze nog iets ernstigs erbovenop krijgt.

Toch hoor ik niks over wat de chiro. en fysio. ervan denken?
Ik weet niet beter dan dat er eerst gezocht wordt naar het eufel, en aan de hand daarvan wordt er behandeld, metzij apparatuur of massage en beweging. Je vertelde dat er geen verbetering is, als ze idd niet weten wat er scheeld, kunnen ze de "visuele cirkel" (lijkt het) natuurlijk ook niet doorbreken. Mits ze vinden waar reaktie op komt, massage of apparatuur kan het paard daar op getraint worden. De prikkels kunnen zorgen voor minder pijn en er kan getraint worden naar een goede houding.
Ik snap nu niet wat er gedaan werd met het paard, niet wetende wat er aan de hand is, gevolg geen gerichte behandeling/training, dus geen verbetering.
Of kan je me hier iets meer over vertellen. Ben zelf de laatste tijd erg bezig met wervelkolom, vind het erg interessant. Ik neem aan dat als de Hele ruggegraat gevoelig/pijnlijk is, dat daar het probleem ligt, en door houding het doorwerkt op de spieren in de benen?....
(Inwendig problemen met organen kan ook een uitwerking hebben op de rug?).
Ik hoop iniedergeval dat ze erachter kunnen komen binnenkort, schijnt erg moeilijk te zijn om via foto's onder al het weefsel te zien wat er scheeld. Fysiotherapeut zou veel hulp kunnen bieden kwa tast ; warmte of verdikking door hun specialisatie, heb ik begrepen.

Anita Cats schreef op maandag 20 december 2010, 9:06:


Ze is nagekeken en goedgekeurd door een dierenarts., die achteraf niet de kennis had die men mag verwachten. Ik ontdekte al erg snel dat ze wel erg stijf was en zo'n rare bult achter de zadelplaats had (beetje karperrug ook), dus heb ik direct hulp ingeroepen van de paardenfysiotherapeute. (ze was tenslotte al door da nagekeken) De bult bleek een vastzittende wervel en datzelfde euvel had ze in ergere mate in de nek, mn achter de oren (liet ze mij voelen) Het bekken was scheef (behoorlijk) en de knieen wat gezwollen en pijnlijk. Rechtsvoor waren de spieren heel hard, mogelijk door scheve belasting. Massage was niet echt mogelijk omdat de spieren volledig verkrampt waren.Stretchen ging ook niet, omdat Rappa dan flipte
(heb ik toen ook bij amber zien gebeuren, maar fysio voelde dat veel beter aan dan de equitherapeut die destijds bij amber was)
Omdat het een straat te ver was voor de fysio heeft ze mij doorgestuurd naar de chiropraktor. Die is twee keer geweest. De nek zat zo vast dat hij een eerste keer manupuleren niet voldoende was (vaak hoeft hij maar 1 keer te komen en zet de fysio de behandeling voort)De tweede keer kreeg hij het wel los, maar gaf aan dat de revalidatie minstens een half haar ging duren, maar er moest wel verbetering zichtbaar zijn. Hij gaf nl ook aan dat het probleem er volgens hem al jaren zag en dat permanente schade niet kon worden uitgesloten. (Bij behandeling van de rug stond ze ter plekke te bokken en had duidelijk zeer ernstige rugproblemen. )

Na de chiro heeft de fysio de behandeling voortgezet en kreeg ik een trainingsschema, wat ik met haar doornam, gericht op rechtrichten aan de hand (momenteel overigens erg moeilijk vanwege de diepe sneeuw) en stretchen.

Hoewel Rappa wel zachter werd in d'r lijf, blijft de nek masseren een probleem. Met clickeren kan het wel, maar ze vind het niet prettig. Vooral achter haar oren moet je weg blijven. Druk achter oren verdraagt ze niet. Ook de rug blijft gevoelig en de knieen dusdanig pijnlijk dat ze de voet tot tegen haar buik optrekt als de fysio zachtjes de knie onderzoekt. Rechtervoorbeen is keihard en nu ik erop let zie ik dat ze het linker voorbeen ontlast. Waarschijnlijk dus bodybuilderspieren aan haar rechtervoorbeen omdat ze het linkervoorbeen al lange tijd ontlast (verklaart ook haar agressie in het begin als ik haar op de cirkel wilde zetten?

De fysio ziet eigenlijk ondanks alles geen verbetering. Ik ook niet. Dus in overleg is besloten even overal mee te stoppen en een gedegen onderzoek te laten uitvoeren.
Eigenlijk willen we gewoon allebei weten wat er aan de hand is.

Idd had ik achteraf gezien ook eerst naar de kliniek kunnen gaan, maar gezien ze volledig goed was gekeurd, ging ik er steeds vanuit dat het om vastzittende wervels en spierproblemen ging.

Schiet me nu even te binnen Sandra. Als zij over het geheel gezien een probleem heeft met verharde spieren, dan kan het misschien helpen om haar een kuur van vitamine E et selenium te geven? Het bevordert de spierstofwisseling; veel paarden worden er soepeler in de spieren van.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op maandag 20 december 2010, 12:02:


Lijkt me niet verstandig om zoiets zomaar te doen, gezien de verharding van bepaalde spiergroepen verband lijkt te houden met nek/rug/knie problemen
Ze heeft niet alle spieren verhard. Wel in het begin, zoals je kon lezen, maar ik schreef ook dat het lichaam nu zachter was en dat er nu probleemzones duidelijk waren.

Ik hou me bij mijn oorspronkelijk plan. Nl terdege oorzaak opsporen en dan pas kijken of daar iets aan te doen is.

Anita Cats schreef op maandag 20 december 2010, 9:06:


Ooooh ja hoor, je moest eens weten, dan zou je het niet tussen aanhalingstekens, maar in drukletters gezet hebben

Cindy Helms schreef op maandag 20 december 2010, 12:09:


Ja heb ik ook gehoord. Ook met karperrug trouwens (mits niet aangeboren)
Toch iets om ook bij stil te staan.

ik schreef het al eerder: paarden met maagzweren en/of darmproblemen kunnen regelmatig kreupel zijn. Ik heb ook een lieve pony opgevangen met karperrug die veroorzaakt werd door een infectie in de uterus. Zomaar wat voorbeelden.................