frederick schreef op vrijdag 13 april 2012, 21:41:


Kan ik me levendig voorstellen. Goed bezig frederick, mooi ook om te lezen!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 13 april 2012, 17:55:

ook van mij. Goed dat je hebt volgehouden, maar zoals Ilona ook zegt, naar buiten en daar laten, levert ook meer zelfvertrouwen voor hem.
Succes verder!

e m kraak schreef op vrijdag 13 april 2012, 19:50:


Je bent intelligent genoeg om dat zelf te bedenken.

Christel Provaas schreef op zaterdag 14 april 2012, 0:35:


Flauw.
Zoals met zoveel hippische dingen heb ik geen benul wat er nu eigenlijk mee bedoeld wordt. Ik heb deze bodemschuwheid geprobeerd op te zoeken en kom niet verder dan dat het blijkbaar paardenmensenvaktaal is want het wordt meer gebruikt maar nergens een fatsoenlijke verklaring er van. En het gemeenschappelijk gevolg van slecht passende zadels en krachtvoer zie ik zo direct ook niet, noch wat de bodemschuwheid (blijkbaar een eigenschap) te maken heeft met een paard dat overal bang voor is.
Maar, laat maar

@Jet, gelijk heb je, ik keek ook rijkhalzend uit naar het moment dat hij terug in de weide mocht en naar hartelust z'n slaatjes naar binnen kon spelen, maar moest op groen licht wachten van de doctoren . Bij peesproblemen kan overbelasting nefast zijn en volledige rust de redding bieden, al gaat dat ten koste van het geestelijk welzijn op dat moment. Ooit komt er een eind aan het stalarrest en maak je fouten door te vroeg de vrijheid te willen geven (want als ze terug de weide opkomen na al die tijd dan helpen zelfs kalmeringsmiddelen geen zier), kan je het dier helemaal om zeep helpen waardoor hij gedoemd wordt tot de eeuwige jachtvelden....

e m kraak schreef op zaterdag 14 april 2012, 1:12:

Kende de term ook niet, maar lijkt me dat het op een paard wijst wat niet met zijn benen op de grond blijft; bokken, steigeren, springen? Heeft dan niet direct wat met schuw zijn te maken, maar kan allerlei oorzaken hebben.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 14 april 2012, 10:55:


ixquick er maar eens op


bodemschuw? in vaktaal betekent dat: een paard dat bang is voor een kikker die een grasspriet nadoet, of andersom.

e m kraak schreef op zaterdag 14 april 2012, 1:12:

Ik laat niet.
Het "gemeenschappelijk gevolg" (bodemschuw zijn) door slecht passende zadels en door krachtvoer zie ik wél, in die zin dat ik het zie gebeuren in mijn omgeving, met andermans paarden. Het causale verband kan ik niet 100% verklaren, maar ik constateer wel dat het verband er is, want de bodemschuwheid vermindert of verdwijnt nadat het zadel is veranderd/passend is gemaakt of nadat er gestopt wordt met krachtvoer. Ik vermoed dat een knijpend zadel pijn veroorzaakt waardoor de prikkelgrens in zijn algemeenheid opgerekt wordt en in het geval van krachtvoer zit er teveel energie in het paard, die om een uitweg smeekt, maar dat is slechts een veronderstelling.

Bodemschuw wil zeggen dat het paard buitensporig vaak schrikt van schaduwen of lichtvlekken op de grond, een omgevallen boomstam, een papiertje in de berm, kleurverschil in het zand, een plas water, witte wegmarkering etc.

De uitdrukking 'bodemschuw' ken ik ook al heel lang. Precies zoals jij het beschrijft.
Denk dat dit een woord is wat onder paardenvolk uitgevonden is... en kennelijk nooit de weg naar de VanDale gevonden?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.