Els Kleverlaan schreef op zaterdag 14 april 2012, 10:55:


ixquick er maar eens op


bodemschuw? in vaktaal betekent dat: een paard dat bang is voor een kikker die een grasspriet nadoet, of andersom.

e m kraak schreef op zaterdag 14 april 2012, 1:12:

Ik laat niet.
Het "gemeenschappelijk gevolg" (bodemschuw zijn) door slecht passende zadels en door krachtvoer zie ik wél, in die zin dat ik het zie gebeuren in mijn omgeving, met andermans paarden. Het causale verband kan ik niet 100% verklaren, maar ik constateer wel dat het verband er is, want de bodemschuwheid vermindert of verdwijnt nadat het zadel is veranderd/passend is gemaakt of nadat er gestopt wordt met krachtvoer. Ik vermoed dat een knijpend zadel pijn veroorzaakt waardoor de prikkelgrens in zijn algemeenheid opgerekt wordt en in het geval van krachtvoer zit er teveel energie in het paard, die om een uitweg smeekt, maar dat is slechts een veronderstelling.

Bodemschuw wil zeggen dat het paard buitensporig vaak schrikt van schaduwen of lichtvlekken op de grond, een omgevallen boomstam, een papiertje in de berm, kleurverschil in het zand, een plas water, witte wegmarkering etc.

De uitdrukking 'bodemschuw' ken ik ook al heel lang. Precies zoals jij het beschrijft.
Denk dat dit een woord is wat onder paardenvolk uitgevonden is... en kennelijk nooit de weg naar de VanDale gevonden?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.